Sırf Bayan Anna Liu Ye'nin bir cümlesinden dolayı geçen senenin bu Avignon "drama kralı" geldi ve çelik içinde iki heteroseksüel Çinli adam ağladı.
1956'da Saygonlu kız Mei, Fransa'ya giden bir sevgiliye umutsuzca mektup yazdı
Howe, hayatımın aşkı.
Yeni yılı kutlamak için buradayız.
Bu yıl kurduğumuz her masa yok olacak.
Sen burada değilsin, nefes bile alamıyorum.
Ben artık dışarı çıkmıyorum.
Sadece yokluğun beni ağlatıyor, ama bu beni ağlatmaya yeter!
Kalbimi kırmadan daha fazla insan için ağlayabilir miyim bilmiyorum.
Bana yeterince keder verdin ve başka kederlere yerim yok.
Geçirdiğim her gün ve her gece senin yüzünü göreceğim.
Güneş her gün her zamanki gibi doğar ve batar.
Şu anda biraz daha mutlu olduğumda, sanırım beni unuttun
Ya da başka bir kadın buldun. Fransız kadınları güzel, zengin ve uzun olmalı.
(Keşke ölseydin) Üzgünüm ...
ölme! Fransa'da kimse öldürülmeyecek.
bana bir mektup yaz.
Beni hayal ettin mi Vietnam'ı hayal ettin mi?
iyi uyudun mu?
2017'de, dünyanın üç büyük tiyatro festivalinin başında gelen Fransa'daki Avignon Tiyatro Festivali'nde 35 yaşındaki Fransız-Vietnamlı kadın yönetmen Caroline Guira Nguyen pırıl pırıl parladı ve "Saygon" u yönetti. Festivalde benzeri görülmemiş bir "drama kralı" olun ve bilet alması zor. Şimdiye kadar, dünya çapında ondan fazla büyük tiyatroyu gezdi ve nereye giderse gitsin bir sansasyon oldu. 2018'de Pekin Yanghua Draması, bu dünya realist dramının zirvesini Çin'e, 23-24 Haziran tarihleri arasında Pekin'deki Poly Theatre'da ve 29-30 Haziran'da Şangay'daki Oryantal Sanat Merkezi'nde ve Çin'e getirdi. Seyirci buluşuyor.
23 Nisan'da, Yanghua Drama tarafından tanıtılan Fransız Avignon Drama Festivali "Drama Kralı" "Saygon", Pekin'de bir video gösterimi ve görüş sonrası paylaşım gerçekleştirdi. Kendiliğinden katılmak için yüzlerce seyirci ve drama eleştirmenlerinden akademisyenler katıldı , Drama Akademisi öğrencileri, genel izleyicileri ve öğretmenleri, Zhou Daojun da bir medya insanı olarak seyirciye katıldı. Dürüst olmak gerekirse, "The King of Drama" unvanına rağmen, aynı gün videoyu izlemeden önce, sadece "dünya insanları arasında çok popüler", "gerçekçi" ve "ünlü" olduğunu hissettim. Eser çok fazla algısal anlayış kullanmaz.
Ancak, "Saigon" un videosunu ve videosunu bitirmek için tam üç saat harcadıktan sonra, biraz beklenmedik geliyor - bu, insanlara hiçbir ihlal duygusu olmadan yönetmenin uyruğunu unutturabilecek çok uluslararası bir çalışma. Bu duygu, Sophie Marceau kadar güzel olan Cezayirli ve Vietnamlı karma yarış yönetmeni Caroline ile sahne sonrası söyleşide de doğrulandı ve Fransız tiyatrosunun artık resmiyete kapıldığını söyledi. Ve sahnede gerçekçi hikayeler anlatmak istiyor.
"Saigon" un hikayesi nostaljik bir restoranda geçiyor. Zaman ve mekanı geçti ve 1996'da Fransa'da ve 1956'da Saygon'da var oldu. Restoranda Fransız, Vietnam ve Vietnam Fransızları ... Tarihi değişimler ve coğrafi tanımları nedeniyle anavatanlarından ve sevgililerinden uzaktırlar.
Oğlunu kaybeden bir Saigon anne, bir çift ayrılmış Vietnamlı aşıklar, bir Fransız askeriyle evlenen ve o zamandan beri memleketinden çok uzak olan bir Saygon gelini ... Siyasi müdahale, askeri müdahale ve dünyadaki değişimler arasında sürüklenen aşk ve aile duyguları Küçük insanların kaybı ve kederi, garip bir dünyada aşktaki çaresizlik ve sebat ... İsimleri: Ling ve Andre, Howe ve May, Mary, Lan, Saiwansi, Antoine ve Lady Gottier.
Anna (sağda) ve Caroline (ortada)
1981 doğumlu Fransız yönetmen Caroline, Cezayirli bir babaya ve Vietnamlı bir anneye sahiptir. "Saygon" un geçmişlerinden biri 1996 yılında Paris'tir. Bu dönem, o yıl Fransa, Yueqiao'da başladığı için belirlendi. Aynı zamanda kendi memleketine dönebileceğine dair Caroline'ın kendi hikayesi. 1996'da 15 yaşındaydı. "Küçük bir Vietnamlı denizaşırı Çinli" olarak, annesini 40 yıldır uzakta olduğu memleketine kadar takip etti. Ama onun gözünde "memleket" deniyordu. "Burası aslında" yabancı "gibi. O ve annesi Vietnam'da bir pazardan meyve aldılar.Annesi tarafından kullanılan Vietnamlılar meyve satıcılarını güldürdü çünkü Vietnamlılar onu artık kullanmıyorlar. Caroline, annesinin rüya gördüğü memlekette çoktan yabancı olduklarının farkına vardı ...
"Bu hikayeyi anlatmak istiyorum çünkü bu aynı zamanda benim kişisel hikayem. Burada" kimlik "kelimesinden bahsetmek istemiyorum." Kimlik "Fransa'da çok hassas bir kelime olduğu için, kişiyi neyin oluşturduğunu söylemek istiyorum. Kalbimde, tartışmak istediğim konu bu. "Dedi Caroline.
2017'de Avignon Tiyatro Festivali'nin "IN Unit" te performans sergiledikten sonra, bazı yabancı medya "Symphony of Pain" adını verdi. Caroline oyun boyunca Vietnamlı ve Fransız aktörleri kullandığı için, dönüşümlü olarak Fransızca ve Vietnamca oynar.Farklı sesler ve farklı diller fonolojiyi oluşturmak için bir araya gelir ve ses şekillendirmenin gücü genellikle vizyondan daha etkilidir.
Sahne mekanının etkisi de bu oyunu benzersiz kılıyor. Caroline, 40 yıla, Saigon ve Paris'e yayılan uzay ve zaman geçişini tamamlamak için nispeten sabit bir sahne ortamı olan bir Vietnam restoranı kullandı. Oyunda seyirci ışık ve gölge kullanımını görebiliyor, bağlantı titiz ve dokunaklı. Caroline'ın yaratılışında ışık ve gölge sadece farklı zaman ve mekanı anlatmakla kalmaz, aynı zamanda hikayenin bir parçası olur.
Zhou Daojun (sağdan 3) yönetmenle konuşuyor
Caroline ile yaptığı konuşmada, Fransa'daki güncel drama akımından da bahsetti: Artık Fransa'da öyle bir eğilim var ki, hikaye anlatmak kendi başına çok önemli değil, nasıl hikaye anlatılacağı ve bu hikayeden nasıl kopulacağı. Biçimle ilgileniyorum. Sahnede gördüğüm çeşitli drama biçimleri var ama hikaye anlatma ve dinleme hissini çok özlüyorum. "
Bu yıl, "Saigon" Moliere Drama Ödülleri'nde üç önemli aday kazandı: En İyi Oyun, En İyi Senaryo ve En İyi Görsel.
Filmin neden tereddüt etmeden tanıtıldığından bahseden Yang Hua'nın yapımcısı, Bayan Liu Ye, Anna'nın tavsiyesi yüzünden olduğunu söyledi. Anna, geçen yılki Avignon Tiyatro Festivali'nde Ke Ran'a şöyle demişti: "Gidip görmen gereken bir oyun var. Adı" Saygon ". Ama o zamanlar" Saigon "gerçekten çok popülerdi. "En uzak ve en uzak bileti" aldım, öyle olsa bile dil akıcı olmasa da ilk üçte birini izledikten sonra bu filmi Çin'e getirmeye karar verdim.
Neden bu kadar sert? Bununla birlikte, bu dramanın gücünü ve onu hemen Çin'e getirmenin aciliyetini hissedebiliyorum: Herhangi bir ülkedeki drama izleyicileri için bu, dramanın güzelliği ve duygusal rezonansında bir dram. Drama uygulayıcıları için "Saigon" şüphesiz en seçkin sektör rol modeli ve drama uygulayıcıları için bir güven, gurur ve güç kaynağıdır. "
O gün videonun gösterilmesinin ardından yapılan paylaşım oturumunda, Halkın Kurtuluş Ordusu Sanat Akademisi'nden bir "Çelik Heteroseksüel" profesörü, izlediğinde iki kez ağladığını söyledi: "Bu oyunun tanıtımını izlediğimde Saygon'dan bahsedeceğimi düşündüm. Savaşlardan ve kolonilerden bahsetmişken, ancak bu kadar şefkatli bir duyguya sahip marjinalleşmiş insanlara dikkat etmeyi beklemiyordum.Bu nadir bir iştir.Özel savaş durumunda, bazı aşırı durumlar da dahil olmak üzere, nazik insanların marjinalize edilme olasılığı daha yüksektir. Koreografın bu grup insana bu konuya çok önem verdiğini hissediyorum ve bu bana dokunan bir taraf oldu. Video gösterimine rağmen, Fransız askeri bir çocuk sahibi olacağımı duyunca bir kez iki kez ağladım. O zamanlar o kadar gergindim ki yere düştüm ve hemen ayağa kalktım ve "Çalışmak istiyorum" dedim. Bence çökmüş görünen ama aslında gelecekle ilgili beklentilerle dolu bir insan, karısına verdiği sözü sanmıyorum. Bu tür bir aldatmaca. Aslında bir savaş durumunda insanlar rüyaları kullanır, pek çok insan da dahil olmak üzere, kendilerini uyuşturmak için rüyalar kullanmaktan hoşlanırlar. O anda özellikle rahatsız oldum ve gözyaşları döküldü. Başka bir yer restoran sahibi Mary hakkında konuştu, Mary kendi Oğlum gitmişti ve bunu kabul etmek istemedim, bu yüzden tekrar tercüme etmem istendi, ama sonunda başkalarının cevabı söylemesine izin vermedi ve sakince yemek pişirmeye geri döndü. . "
Bu düz çelik adamın iki gözyaşı aslında bu filmi izlemenin en dikkat çekici iki noktasıdır: Birincisi, görünüşte sade ifadenin altında yönetmenin izleyiciye nasıl güçlü bir duygusal etki yarattığını görün; ikincisi, Amatör oyuncunun performansının doğruluğu ve güçlü duygusal etki - oyundaki en göz yaşartıcı rol olan Mary, oyunculuk deneyimi olmayan "gerçek bir Vietnamlı restoran sahibi" tarafından tamamlandı. Mucize, Pekin veya Şangay'da bir performansa gitmeyi planlıyorsanız, lütfen bu şaşırtıcı rolü kaçırmayın.
Çinli seyirci ve paylaşım oturumuna katılan yönetmen aynı çerçevede
