"Tarih" çok fazla Çin lehçesine sahip, peki dünyanın her yerinden kadim insanlar nasıl iletişim kurdu?
Son yıllarda, gezici eserler popüler hale geldi. Çoğu arkadaşımın büyük beyinleri var ve eski zamanlarda hayatlarını sık sık düşünüyorlar. Şu an için, modern insanların hayatta kalma becerilerinin eski zamanlarda nasıl bir yer edindiğine bakılmaksızın, pratik bir bakış açısıyla, bu sadece iletişim. Büyük sorun. Eski kitaplardaki bu belirsiz dillere baktığımızda, onlarla Mandarin dilinde iletişim kurabilir miyiz? Cevap apaçık hayır.
Çin'in geniş bir toprakları ve bol kaynakları vardır ve çeşitli bölgelerdeki farklı kültürler farklı dil alışkanlıkları yaratmıştır.Tüm insanlar lehçelerle iletişim kurarsa, doğal olarak yetersizdirler. Çin'de Putonghua'nın popülerleşmesi yerel iletişime büyük kolaylık getirse de, Çin'deki Han nüfusu toplam nüfusun% 90'ını oluşturuyor ve Putonghua'nın popülerleşme oranı 2005'te% 70'i geçmedi. Bu, Han halkının bile birbiriyle sorunları olduğu ve sık sık engeller çıktığı anlamına gelir. Kuzeydoğu'da insanların hepsi Kuzeydoğu lehçesini konuşur, ancak yüz kilometre ile ayrılmış iki şehirdeki bazı isimlerin iki farklı telaffuzu vardır. Yunnan'da bir süre çalıştım ve Yunnan'ın çeşitli yerlerinin lehçeleri daha da garip. Bazı şehirlerin lehçeleri Kunming'in yerel halkını bile anlamıyor. Bu modern zamanlarda bile doğrudur, peki eski zamanlarda insanlar birbirleriyle nasıl iletişim kuruyorlardı? "Mandarin", modern standart Çince'nin başka bir adıdır. Aslında, her ülkenin kendi ortak dili (resmi dil, başkenti Mandarin) vardır - Amerika Birleşik Devletleri, Rusya, Hindistan ve diğer ülkelerden bağımsız olarak, birçok dil ve lehçe ve her ülkenin standart dilinin uygulanması vardır. İnsanların kapsamlı ulaşımını kolaylaştırmak için.
Aslında, ülkemiz tarihindeki her hanedan, "Mandarin", yani genel olarak "Mandarin" olarak bilinen resmi dil olan "Mandarin" ile benzer şekilde var olmuştur. Hanedanların çoğunda, başkentin yakınındaki aksan kriterdir.Ortalama sıradan insanlar nadiren uzaklara giderler ve hala bir lehçe konuşabilirler. Bununla birlikte, kitap okuyan insanlar dünyayı dolaşırlar ve doğal olarak birbirleriyle iletişim kurmak için ortak bir dil aracına ihtiyaç duyarlar. . Sonuçta, akademisyenler titizdir ve lehçeler hatalara meyillidir ve dikkatsiz olamaz. Ek olarak, tüccarlar iş için çeşitli yerlere gittiklerinde, ölçü kelimelerinin telaffuzu standart olmalıdır, aksi takdirde insanlarla nasıl ticaret yapılır? Yerel lehçeler açısından bir, iki ve üç bile farklıdır ve yabancılarla nicel ilişkiyi doğru bir şekilde ifade edemezler. Hanedana çeşitli yerlerden çeşitli şekillerde giren memurlar da vardır, tabii ki diğer meslektaşları ile lehçelerle iletişim kurmazlar, imparatorla daha sert konuşmaları gerekir, aksi takdirde imparator lehçelerde yanılsa durum olur. Kafanı kaybetmek için büyük bir şey.
Her hanedanlığın resmi dili farklıdır, dinlersek, Ming Hanedanlığındaki Nanjing Mandarinini anlayabilmeliyiz.Yuan Hanedanlığında Mandarin Mandarinini anlamak bizim için zor. Telaffuzu daha ağır bir Moğol dilidir. Çince'de telaffuz ve anlambilim öncekilerden daha farklıdır ve biz daha da anlayamıyoruz. Ülkemiz tarihte üç ulusal köklü değişiklik yaşamıştır: Çin'de Beş Hus, Moğol Yuan İstilası ve Sekiz Sancak İstilası Genel olarak, bu üç dönemdeki Mandarin Çincesi, ortam değiştikçe büyük değişikliklere uğramıştır. Kayıtlara göre, o zamanlar, Savaşan Devletler döneminde yüzlerce düşünce okuluna ihtiyaç duyulana kadar Central Plains Yayını tuttu, bu aynı zamanda insanların uzun zaman önce "Yayin'in pazara girmesi" için ortak bir dileği olduğu anlamına geliyordu.
Zhou, Qin ve Han hanedanlarında, Merkez Ovaları iletişim kurmak için esas olarak "Ya Yan" adlı bir mandarin kullandı. "Ya Yan", o zamanki Zhou Krallığı'nın yakınındaki aksan, yani Luoyang lehçesine dayanıyordu. Yayan birleşik bir resmi dildir, bu nedenle iletişim için daha az engel vardır. Konfüçyüs dünyayı dolaştı ve üç bin öğrencisi vardı, bu üç bin kişi farklı bölgelerden geliyordu, doğal bir aksanları vardı.Konfüçyüs, dünyanın her yerinden öğrencilerin anlayabilmesi için ders verirken bu tür zarif bir dili kullandı. "Konfüçyüs ve Shuer Yedinci Analizleri" nde şöyle diyor: "Zi Suo Yayan," Şiir "," Kitap "ve ritüel zarif kelimelerdir." Yayan, Wei, Jin, Güney ve Kuzey Hanedanları'na kadar üç hanedanda kullanılmıştır. , Savaşlar ve diğer nedenlerle kuzey ve güneydeki insanlar iki tür Mandarin kullanmaya başladı. Kuzeydeki insanlar hala Luoyang lehçesini kullanıyor, ancak bazı göçebe aksanları içeriyor, güneydeki insanlar ise güney aksanıyla Jiankang lehçesini kullanıyor.
Sonraki üç Sui, Tang ve Song hanedanında kullanılan Mandarin, Sui İmparatoru Wen tarafından derlenen "Qieyun" a dayanıyordu.Bu dil daha klasik ve saftır, önceki neslin Luoyang lehçesi ile Jiankang lehçesini birleştirir. Dahası, Tang Hanedanlığı, "Qie Yun" temelinde "Tang Yun" u Tang Hanedanlığının standart telaffuzu olarak formüle etti ve yetkililerin ve imparatorluk sınavlarının Tang Yun kullanması gerektiğini şart koştu. Bazı bilim adamları, orta kadim fonolojiye dayanan Tang şiirinin telaffuzunun günümüz Kantoncasına çok benzer olduğuna ve Kantonca'dan Tang Hanedanlığının normal telaffuzu olarak bahsetmenin abartı olmadığına inanmaktadır. Tang ve Song hanedanlarında kullanılan Tang Yunyin ve Guangyunyin, Qieyun'dandı, ancak o zamanki duruma uyacak şekilde bazı değişiklikler yapıldı. Yuan Hanedanlığı'nda, daha önce ulusal işgal nedeniyle Yuan Hanedanlığı'nın Moğol aksanıyla "Çin" i geliştirdiğini söylemiştik. Ming Hanedanlığı'nın Hongwu döneminde, imparatorluk mahkemesi, önceki hanedanın Mandarinini Nanjing lehçesiyle birleştirdi ve "Hongwu Zhengyun" u derledi. Hanedanların değişmesinden de kaynaklanıyordu Qing Hanedanlığı döneminde mahkeme resmi olarak Mançu dilini kullanırken sıradan insanlar hala Çince kullanıyordu. Aslında, "Mandarin" kelimesi Qing Hanedanı'nın sonlarında ortaya çıktı.
1902'de bilim adamı Wu Rulun, teftiş için Japonya'ya gitti ve Japonlar ona Çin'in dili birleştirmek için Mandarin eğitimini desteklemesi gerektiğini önerdi. Sohbette "Mandarin" adı geçti. 1904'te, modern kadın devrimci Qiu Jin Japonya'da okurken, Japonya'da okuyan öğrencilerle bir "konuşma iletişim toplantısı" düzenledi ve "Mandarin" adının geçtiği bir özet taslağı hazırladı. 1911'de, Qing Hanedanı Eğitim Bakanlığı, "Ulusal Dillerin Birleştirilmesi Prosedürü" nü kabul etti ve ulusal dil, orijinal Ming Hanedanı Mandarin "Hongwu Zhengyun" statüsünün yerini aldığı ve tanıtımını güçlendirdiği için, Pekin aksanıyla Mandarin'i geçti. Qing Hanedanlığı'nın sona ermesinden sonra, Pekin Mandarin "Mandarin" oldu ve bugün hala kullanılıyor. Dil bir iletişim köprüsüdür ... Putonghua her alanda önemli bir rol oynar.Günümüzde eski Mandarin telaffuzu zor, aksi halde eski kitaplar çalışmanın özel bir tadı olmalı.
Örneğin: Zhu Yuanzhang, Goryeo'ya öğretirken bir imparatorluk fermanı yazdı.İçindeki dil çok ilginçti, ancak o sırada telaffuzuyla okuyamadık: "Goryeo ile bir ilgin var," "Onu dinlemelisin." Benim kısıtlamam Central Plains'inki gibi ve her birinin kendi yıllık haraçları var. "" Xiu sadece küçük ölçümleri önemsiyor. Yarın can sıkıcı olacak ve bu iyi değil. "Bu ayrıntılardan, o dönemde Mandarin'de kullanılan dilin günümüzden çok farklı olduğunu görmek zor değil. Çok büyük.Lise Çince'sinde kullanılan Yuan Zaju metinlerinde, bazı dil açıklamaları modern insanların kafasını karıştırıyor. Eski fonograflar daha önce icat edilebilseydi, belki, şimdi eski insanlarla "diyalog" kuramayacaklarından pişmanlık duyulmazdı.
