"Doğası gereği doğal seleksiyon, en uygun olanın hayatta kalması", Darwin'in evrim teorisinin temel fikridir ve yeryüzündeki yaşamın şiddetli bir rekabetle karşı karşıya olduğu ve zorlu ortama uyum sağlamak için evrimleşmesi gerektiğine işaret eder, aksi takdirde ancak doğa tarafından ortadan kaldırılabilir.
Daha sonra, Darwin'in teorisi bazı bilim adamları tarafından insan toplumuna aktarıldı ve en uygun olanın hayatta kalmasının aynı zamanda insan toplumunun evrensel bir yasası olduğunu iddia etti. Yoksulluk affedilemez. Yoksullar çok çalışmazlar ve yalnızca güçlüler hayatta kalabilir. Bu, çağdaş Çin'deki popüler "Sosyal Darwin" dir. Ism ".
Aslında o dönemdeki bilimsel gelişimin sınırlılıkları nedeniyle Darwin'in çalışmalarında, genetik çeşitliliği açıklayamama ve tek bir türün biyolojik evrimi için eksiksiz fosil kanıtlarının bulunmaması gibi birçok eksiklik vardı. Son zamanlarda, Amerika Birleşik Devletleri'nde Kansas Üniversitesi tarafından yapılan bir araştırma, tembelliğin türlerin yok olma oranını geciktirebileceğini ortaya çıkardı. Diğer bir deyişle, bu "en uygun" olanın değil, "tembel" in hayatta kalmasıdır!
5 milyon yıl öncesinden günümüze, Atlantik Okyanusu'nun dibinde çeşitli yumuşakçalar vardı.Bilim adamları deniz salyangozları, deniz midyeleri, midye ve tarak gibi 299 gastropod ve çift kabuklu üzerinde çalıştılar. Bu organizmaların kümülatif metabolik hızı, temelde milyonlarca yıl boyunca sabit kaldı ve durağan metabolizma ne kadar yavaşsa, hayatta kalma süresi de o kadar uzun oldu. Bugün hayatta kalan türlerle karşılaştırıldığında, soyu tükenmiş 178 türün metabolizması önemli ölçüde daha yüksektir. Bu, belki de "tembellik" in bireyler veya türler için en iyi hayatta kalma stratejisi olduğunu gösteriyor!
Bilim adamları bunu, donuk veya tembel canlıların yaşamı sürdürmek için daha düşük enerji gereksinimlerine sahip olduklarını, bu nedenle çevre büyük ölçüde değiştiğinde hayatta kalmanın daha kolay olduğunu açıklıyor. Biyoçeşitlilik Enstitüsü'nde araştırmacı olan Luke Strotz, türlerin neslinin tükenmesinin nedenlerinin çeşitli ve çok karmaşık olduğunu, ancak biyolojik evrim tarihi için daha yüksek bir metabolik hızın yok olma ihtimalinin daha yüksek olduğu anlamına geldiğini söyledi. Ek olarak, tür dağılımının çeşitliliği ve habitat boyutu da önemli bir etkiye sahiptir. Bir türün dar bir dağılım aralığı ve yüksek bir metabolik hızı varsa, yok olma olasılığı çok yüksektir.
Araştırma, "Proceedings of the Royal Society" bülteninde yayınlandı.
Bir Çin atasözü var, "Tembel insanlar tembellik eder" Belli bir bilimsel dayanak var mı? Sevgili okuyucular, ne düşünüyorsunuz, lütfen mesaj bırakın!