Kafka kadar büyük romanlarda teknik hatalar olacak mı? "Kömür Kovası Şövalyesi" nde
On yıl önce Kafka'nın "Namlu Sürücüsü" nü (aynı zamanda "Namlu Binicisi" olarak da çevrilir) birkaç kez okumuştum ve her zaman bir hata olduğunu hissettim - romanda teknik bir hata. 10 ciltlik tam Kafka'nın yanı sıra çeşitli biyografilerini ve incelemelerini okudum; Yirminci yüzyılda yeni ortaya çıkan türlerin neredeyse tamamı, kökenlerini Kafka'nın eserlerinde bulabilir. O, Borges'in edebiyatın "öncüsü" dediği, yazarın yazarıdır. Aynı zamanda kalbimdeki "efendi" dir. "The Complete Works of Kafka" Merkezi Kurgu Yayınevi Ye Tingfang / Editör Kafka'nın arkasında basılan iki romandan hiçbirinin sonu yoktu - sonun sonu değil. Sonu Kafka'nın şüpheleri gibi görünüyor. Şüpheye cevap yok gibi görünüyor. Dedi ki: Sadece sorular soruyorum. Sorusu cevaplanmadı. Hayranlarının çoğu çalışmalarına ısrarla cevap verdi. Sondaki kafa karışıklığı, birçok yazarın kafa karışıklığıdır ve genellikle üzerine veya üzerine yazılır. Kafka'nın romanının sonundaki kafa karışıklığı da yazarın kafa karışıklığıdır. "Kömür Şövalyesi" nin sonu da Kafka'nın kafa karışıklığıdır. Nereye gitmeli, cevabı bulamıyorum. Kolombiyalı yazar Garcia Márquez, Çinli yazar Yu Hua ve bazı ünlü yazarlar Kafka'nın "Metamorphosis" romanıyla karşılaştılar ve Mao Sai aniden şöyle dedi: Roman böyle yazılabilir mi? Kafka, romanlar için bir olanak sağlar. Calvino bunu tek kelimeyle özetledi: hafif ve kolay. Kafka'nın romanlarında daima uçan bir imge vardır, gerçeğin özüne ulaşmak için rüya gibi bir yol kullanır. Olasılık, belirsizlik, bu çağdaş romanların değişen gerçekliğe tepkisidir. Kafka, sonraki nesillerin edebi yaratımını etkiledi ve insanların dünyaya bakışını dolaylı olarak etkiledi. 2017'de Kafka'nın baş kahramanı olduğu "The Franz Kafka Videogame" adlı macera oyunu. Her zaman edebi bir hac yolculuğuna çıkarım, zaman zaman esrarengiz Kafka'yı okurum. Kafka'nın "Kömür Kovası Şövalyesi" ni tekrar ziyaret ettiğimde, Kafka nasıl böyle yazabilir? Böyle bir son yoksa, "Kömür Kovası Şövalyesi" şüphesiz nefis bir romandır. Sadece 1500 kelime. Beni çok fazla hissettiriyor. Basit bir hikaye: fakir bir adam kömüre kredi vermeye gitti ve acımasızca reddedildi. Bu zavallı adamın, en az miktarda kömürü küreklediği sürece, çok düşük gereksinimleri vardı. Diyelim ki, gerçekçi bir şekilde, bu zavallı adam boş bir kova ile kömüre kredi vermek için yürüyor (tamamen yalvarıyor), sonra bu romanın edebi cazibesi ve etkisi büyük ölçüde azaldı, ama bu sadece genel bir roman. Ancak Kafka'nın yöntemi, fakir adamın kömüre kredi vermek için bir kömür kovasına binmesi ve kömür kovasının iyi bir atın tüm avantajlarına sahip olması ve aynı zamanda ona mitolojideki uçan bir at gibi uçma yeteneği vermesidir. Kömür kovası zavallı adamı gökyüzüne taşıdı ve depo kapısının asılı olduğu kadar alçalmadı. Kömür varili boş olduğu için o kadar hafif ki yüzüyor. Bu tür bir hafiflik, daha sonra önlüğüyle kışkırtılan mal sahibine de bir haber niteliğinde oldu. Bu hafif görüntü derinlerde ağırdır. Kafka, gerçek ağırlığı ifade etmek için hafif görüntüleri kullanmakta iyidir. Soğuk ile sıcak, yükselen ve alçalan arasındaki zıtlık, fakirlerin utancını ortaya çıkardı. Bu "hafif ve kolay" görüntü aynı zamanda bir kör nokta da yaratıyor: Kömür dükkanı sahibi neden göremiyor veya duyamıyor? Günlük hayatımızda aynı zeminden gelen insanların seslerine alıştık. Ancak, zavallı adam boş bir kovaya bindi ve istemeden havada süzüldü, bu da kömür dükkanı sahibinin görmezden geldiği duyulmamış bir "kör noktaya" neden oldu. "Kimse yok, cadde boş." Diye hatırlattı zavallı adam: "Lütfen yukarı bakın, beni yakında bulacaksınız." Bu uçan görüntü aynı zamanda Kafka'nın keşfidir - karakterler oradadır. Utanç verici bir durumda, yalnızca son kömürü kovaya kürekleyin ve kova alçalacak ve yere düşecektir. Ancak fakir adam bir kürek kömürünü bile ödeyemedi. Kafka görünmeyeni duyulmayana kadar genişletti. Para yoksa kömür olmadığı için kadın patron cevap verdi: Hiçbir şey görmedim ve hiçbir şey duymadım. Zavallı adam "yokluğun" kör noktasındadır çünkü materyalleri değiştirecek para birimi yoktur - en küçük miktarda kömür bile. Bu yeterli olmadı, bayan patron önlüğünü çıkardı ve karıştırdı. Kafka'nın mizahi ifadesi: Başarılı olması üzücü. Çok hafif. Kömür fıçısına binen zavallı adam nerede kışkırtıldı? Sonunda şöyle yazıyor: Buzdağına indim ve yönümü ayırt edemiyorum ve asla geri dönemiyorum. "Coal Knight" resmi Asla geri dönmeyin, bu asla geri gelmeyecek, öyleyse Kömür Kovası Şövalyesinin bu hikayesini - kömürü kredilendirmenin trajik deneyimini nasıl okuyabiliriz? Kilit nokta, "Coal Bucket Knight" ın "bana" "kaybolan" bir deneyim olarak bakan birinci şahıs öz bildirimini kullanmasıdır. Her zaman "boştur". Kömür kovası da "boş" ve yalvarma da "boş". Asla geri dönmeyin, aynı zamanda "boş". "Ben" yönü bilmiyordum, geri dönmedim ve bir daha buzdağına girdim. Yani bu anlatı "boş" dan bilgi mi? Bilgileri dünyaya nasıl "ben" aktarabilirim? Kafka'nın sonundaki kafa karışıklığı budur. Pamuk'un "Benim Adım Kırmızı" nın ilk bölümü, merhum bir kişinin öz raporu, edebiyatta "kurt konuşması", çünkü ölüler var. Ancak, "Kömür Şövalyesi" ndeki "Ben" asla geri dönmeyecek-kaybolacak (diğeri yok). Tabii ki, birinci şahıs öz-bildirimi, çalışmayı okuyucuya yaklaştırabilecek bir yakınlık duygusuna sahiptir. Bununla birlikte, öz-muhabir, "gerçek" bilgi vermek için "boşlukta" nasıl "kayboldu"? Kafka bunun farkında değil mi? Kafka'nın hatalarından şüphe etmemem için tüm yorumlar Kafka'nın romanı "büyüklük" ün rasyonelliğini açıkladı. Hatta minnettarlığımda "kör noktalar" olup olmadığını düşündüm. Bu sonun mantığını hayal ettim. Ancak bu hata Kafka'nın büyüklüğünü etkilemez. Birinci kişiyi üçüncü kişi olarak değiştirmenin sonunun makul olduğunu varsayalım. Romanın perspektifi, değil mi? Anlatı perspektifinin seçilmesinin romanın özgünlüğüne dokunduğu görülmektedir. "Kömür Varil Şövalyesi" unvanı, Don Kişot tarafından biraz karıştırılan "Şövalye Romanı" nın ek kabuğuyla oldukça iyi. Bir kömür variline binmek, sert kışın kömür savaşı. Apron "savaşı" kolayca bitirdi. Tüm görüntüler çok "hafif" ama kömür şövalyesinin hayatı çok "ağır". Kafka'nın önemi gösterme yolu budur. Prag Kafka Müzesi
(10 Ocak 2013 tarihinde Edebiyat Gazetesinde yayınlandı)
Yazar: Xie Zhiqiang Editör: Li Lingjun Sorumlu editör: Lu Mei
* Literary Newspaper'dan özel el yazması, lütfen yeniden basılması için kaynağı belirtin.
