Wuxia romancısı Xiao Yi'nin sözlü anlatımı (1. bölüm): roman yazmak geri dönüşü olmayan bir yol
Xiao ailesi memleketlerinde büyük bir aile. Xiao Yi ikinci sırada yer alıyor ve yeni nesil aktör Xiao Qiang, babası Xiao Zhichu ile birlikte bir asırdır ailenin ünlü sözcüsü olarak kabul edilebilir.
19 Kasım öğlen, Los Angeles'taki Çin Yazarlar Derneği bir ölüm ilanı yayınladı: Bir dövüş sanatları yazarı olan Bay Xiao Yi, ilerlemiş akciğer kanseri ve etkisiz tedavi nedeniyle 19 Kasım 2018 sabah saat 8: 45'te Amerika Birleşik Devletleri'nde 83 yaşında öldü.
Xiao Yi huzur içinde yürüdü. Hayatının son anlarında, karısı Liu Meiqing, oğulları Xiao Peiyu, Xiao Peihuan, Xiao Peilun ve torunları koğuşta ona eşlik etti.
20 Kasım'da, Çin Yazarlar Derneği başkanı Tie Ning, Los Angeles Çin Yazarlar Derneği'ne bir taziye mesajı gönderdi, "Çin Yazarlar Derneği adına ve kendi adıma, Bay Xiao Yi'nin vefatından dolayı derin başsağlığı diliyorum ve Bay Xiao Yi'nin ailesine Başınız sağolsun."
Xiao Yi, ABD Los Angeles'taki Çin Yazarlar Derneği'nin kurucu başkanıdır. Xiao Yi yaşamı boyunca yaklaşık elli uzun tarih ve şövalye romanı yazdı. En ünlü temsilci eserler "Gan'ın On Dokuz Kız Kardeşi", "Atları İçmek ve Akan Çiçekler", "Endişesiz Prenses", "At Ming ve Xiaoxiao", "Uzun Kılıç Sevgisi" dir.
Bunlar arasında, "Gan'nın On Dokuz Kız Kardeşi", "İçme Atlar ve Akan Çiçekler", "Endişesiz Prenses", "Ming Feng Xiaoxiao" ve "Uzun Kılıç Sevgisi" gibi 15 eser, Hong Kong, Tayvan ve anakara tarafından film ve televizyon dramalarına uyarlandı. Kendisinin yarattığı "The Biography of the Sword Immortal" ın ilk baskısının telif hakkı bir Amerikan şirketi tarafından satın alınmış ve daha sonra bir video oyununa uyarlanarak Amerikan pazarına açılmıştır. Daha sonra Kanada'da Lionsgate Films tarafından bir dizi haline getirildi.
Xiao Yi, eski adıyla Xiao Jingren, 4 Haziran 1935'te Pekin'de doğdu. Atalarının evi Heze, Shandong, Xiao Yi takma addır. Xiao Yi, iki yıl önce Pekin'deydi ve eserleri ve mektupları gibi el yazmalarını Modern Çin Edebiyatı Müzesi'ne bağışladı. Daha önce, savaş sanatları antolojisinin anakarada yayınlanması nedeniyle Pekin'de benimle bir röportaj yapmayı kabul etti.
Aşağıdaki içerik, görüşmeye göre düzenlenen Xiao Yi tarafından dikte edilmiştir.
Xiao Yi, 2009 yılında Pekin Üniversitesi'nde bir konuşma yaptı.
Zengin olmak için roman yazın
Deniz Subayı Okuluna girdiğimde yazmaya başladım. Bir lise sınıf arkadaşının bir dövüş sanatları romanının üç ila dört yüz yuan'a satılabileceğini söylediğini duydum ve kendisi de yayımlanmış olan bir dövüş sanatları romanı yazdı.
Aslında roman yazmak geri dönüşü olmayan bir yoldur. Çünkü yayınevi aptal değil, iyi bir eseriniz varsa, içeriğin iyi olduğunu göreceğim, bu yüzden nasıl satıldığını ve birinin satın alıp almadığını görmek için önce üç kopya yayınlayacağım. Piyasada satamazsanız, tabii ki hemen yazmayı bırakacaksınız, bu çok gerçekçi. Piyasa iyiyse, makale ücretini önceden ödeyin ve yazmaya devam etmenize izin verin.
"Tie Yan Shuang Ling" on binlerce kelime yazdı, üç kitap yazdı, yazmak için o yeşil tükenmez kalemi kullandığımı hala hatırlıyorum, bu sınıf arkadaşının soyadı Zhong onu olduğu Xiangji yayınevine vermesine izin ver. Yanıtı düzenlemek için dışarı çıkın çok iyidir. Yakında, Tayvan'ın dövüş sanatları roman okuma patlamasını yakalayan ve iyi satış yapan "Tie Yan Frost Ling" yayınlandı. Sekiz veya dokuz baskı yazdığımda, "Tie Yan Shuang Ling" piyasada zaten popüler olan sadece dört veya beş baskıya sahipti.
Xiangji Yayınevi gelecekte bu kitabıma ve onu korumak için yazacağım birkaç kitaba güvenecek. O zamanlar her yayınevinin bir kozu vardı ve Xiangjinin kozu bendim. Bu yayınevi bir anne-baba dükkanıydı ve daha sonra adını Mingxiang olarak değiştirdi.Koca ve karısının adlarında bir kelime vardı ve adı Mingxiang Yayıncılıktı.
"Tie Yan Shuang Ling" in popülaritesi nedeniyle, çeşitli yayınevleri beni kaçırmaya geldi. Shaw Film Company, romanın telif hakkını satın alarak bir filme dönüştürdü.O sıralarda Hong Kong'un en popüler oyuncusu Yu Suqiu iki bölümde rol aldı. "Iron Goose Frost Ling" den sonra, ikinci roman "Seven Bird Palms" da çok sattı. Sonra okulu tamamen bıraktım ve evde dövüş sanatları romanları yazmaya yoğunlaştım.
Xiao Yi gençliğinde.
Bundan bahsetmişken, yeni çıkış yapan Gu Long ve iyi zamanları yakaladım. Okurlar eski nesil Zhuge Qingyun, Wo Longsheng ve Sima Ling'in dövüş sanatları romanlarından bıktılar.Çok genç romancı var, ancak hikaye anlatmanın yöntemleri yeterince taze değil, bu yüzden romanlarımızı okumayı seviyorlar.
Dövüş sanatları romanları yazdıktan on yıl sonra senaryo yazarları yazmaya başladım. Roman on yıldır yazılıyor ve o dönemde pek çok filmi uyarladım ve bazı televizyon kanalları bazen senaryoyu yazmamı istiyor. Senaryo maliyeti bu romandan daha fazlaydı, o sırada durup üç yıl boyunca TV kanalının senaryosunu yazdım.
Bu süre zarfında, dövüş sanatları romanları pazarı durgundu ve Kuomintang hükümeti, sıradan insanların "dövüş sanatları tarafından yasaklanacak ve bu da onların kurallarını tehlikeye atacak kadar çok sayıda roman türü olduğundan endişeliydi. Jiang Jingguo, piyasadaki her şeyin dövüş sanatları romanları olduğunu, televizyon ve filmlerin de öyle olduğunu söyledi. Nasıl bir ülke böyle oldu, vay, vay, TV istasyonları da küçüldü ve dövüş sanatları yayınlamak için gazeteleri ve radyoyu kontrol etmek için politikalar getirdiler. Kurgu.
1967'den sonra, dövüş sanatları romanları başka bir zirveye ulaştı.Sadece Tayvan pazarı değil, Hong Kong ve Singapur'daki gazeteler de bizden makaleler istemeye başladı. Yeniden dövüş sanatları romanları yazmaya başladım. İlki "Ma Ming Feng Xiao Xiao" idi. Senaryosu çok uzun süre yazıldığı ve senaryosu romandan farklı olduğu için ilk başta yazamadım. Ancak kısa süre sonra yazma becerilerimi geri kazandım ve tepki çok iyiydi.
"Ma Mingfeng Xiaoxiao" nun fotoğrafları
"Nanyang Times" gazeteye sözüm verildiğinde "Gan'ın On Dokuz Kız Kardeşi" ni yazmaya başladı. En çok el yazması istediğimde aynı anda birkaç farklı roman yazdım, o zamanlar beynin hayal gücü ve ruhun doluluğu en iyisiydi ve yazmak bir patlama oldu. Prodüksiyonun en yüksek olduğu dönemde, romanlarımı seri olarak yayınlayan 17 gazete vardı.
Para kazanmak için aynı anda üç farklı roman yazıyorum, her biri için beş karbon kağıt kullanıyorum ve altısını farklı bölgelerdeki gazetelerde yayınlanmak üzere yazıyorum. Çünkü bilgisayar ve yazıcı yoktu. Daha sonra, elim ağrıyor ve hala nasırım var. Yazmak çok fazla güç kullandığından, beş karbon kağıt dipte sivrisinek ayağı gibidir. Kelimeleri net okuyamıyorum ve her birinin izini sürmek zorundayım. , Bu kadar.
Tayvanlı dövüş sanatları romancımızın gözünde, Liang Yusheng'in serveti yüksek, çok düşük ve neredeyse ikinci sınıf değildi O zamanlar kimse romanlarını okumuyordu. O zamanlar Hong Kong, bizim tarafımızdan kültürel bir çöl olarak tanımlanıyordu. O zamanlar İngiltere'nin yetkisi altındaydı. Çince makaleler iyi yazılmamıştı ve hepsi lehçelerle ifade ediliyordu.
"Gan'ın On Dokuz Kız Kardeşi" fotoğrafları
Liang Yusheng'in Hong Kong'daki yerel spekülasyonu hızla artıyor, ancak Tayvan'da kimsenin bilmediği söylenebilir. O zamanlar, romanları denizaşırı "Nanyang Commercial Daily" de tefrika ettik. "Gan'nın Ondokuz Kız Kardeşi" romanım tek sayfaydı. Liang Yusheng, yanında küçük bir ızgarayı işgal etti ve kimse onları okumadı.
1977'de Amerika Birleşik Devletleri'ne gittim. O sırada kardeşlerimizin hepsi yurt dışına gittiler ve Tayvan'da kalan tek kişi bendim. Kız kardeşim Avustralyalı bir bakandan ilk ayrılıp Avustralya'ya gitti; erkek kardeşim Kanada'ya gitti, kız kardeşim Güney Afrika'nın Johannesburg kentinde denizaşırı bir Çinli ile evlendi ve diğer altı kardeşin hepsi Amerika Birleşik Devletleri'ne gitti. Her Yeni Yıl ve bayram çağırır: Ailemiz size kısadır, neden Amerika'ya gelmiyorsunuz? Roman yazarken neden korkuyorsunuz, neyse dünyaya gidiyorsunuz ve aynı şekilde kalemle yazıyorsunuz, oldukça mantıklı duydum.
Daha sonra, seçkin yeteneklerin göçünü idare ettim, Tayvan'dan Amerika Birleşik Devletleri'ne taşındım ve Los Angeles'a yerleştim. Amerika Birleşik Devletleri'ne geldikten sonra, aslında saf olduğumu kanıtladı, durum böyle değildi ve sosyal çevre değişti. O zamanlar İnternet yoktu, E-posta yoktu ve tüm belgeler uzun mesafeli aramalar ve faks makineleri ile gönderiliyordu. Bazı gazete editörleri sizinle yüz yüze görüşmeyi severler, siz gider gitmez çay molası verirler ve kimse size ilgi göstermez.
Bu yüzden, Amerika Birleşik Devletleri'nde ilk üç yıl gerçekten çok mutsuzdum. Neyse ki, Hong Kong'daki "Sin Chew Daily" ile hala eski bir ilişkim var.Amerikan toplumunun mevcut durumunu her gün bildirmek için basın bültenleri yazdım. Snowney ve Red Date olmak üzere iki takma adla iki sütun açtım. Sadece Amerika Birleşik Devletleri'nde o zamanki geleneksel geleneklerimizden farklı olan yerlerin garip sosyal haberlerini tanıtın. Basın bültenini üç yıl boyunca yazdım. Neyse ki ailemin hala birikimi var Amerika Birleşik Devletleri'nde bir ev satın aldım ve hayatımı sürdürmek için biraz param kaldı.
Kariyerimi değiştirmek üzereyken, bir dönüm noktası oldu. Dövüş sanatları romanları yeniden zirveye çıktı. "United Daily News" ve "China Times" romanlarımı, bir "Batı Rüzgar Soğuk Resim Ekranı" ve bir "İçen Atlar ve Akan Çiçekler" adlı romanlarımı yayınlamak için koştu. . En ilginç şey, "United Daily News" köşesi için Gu Long'u seçmiş olmamdır. Gu Long sık sık çatı penceresini açtı. Bugün, editör buna dayanamadı ve Gu Long'un yerini aldı. "China Times", Jin Yong'un "Evening Heaven and Slaying Dragon" kitabını ikiye böldü, çünkü kitabı kaldırıldı ve kitap doğrudan piyasaya sürüldü, gazete serileştirmeyi durdurdu ve romanımla değiştirdi.
Tayvanlı editörler Amerika Birleşik Devletleri'nde yazarak yaşadığımı biliyorlardı, bu yüzden en yüksek makale ücretlerini onlar ödediler. O dönemde roman, bu iki gazeteye dayanarak yedi-sekiz yıl boyunca tefrika edildi ve bu şekilde beş kişilik bir ailenin geçim masraflarını karşılamak ve üç çocuk yetiştirmek için yazmaya güvenerek.
Kadın şövalyeler hakkında yazmayı severim
Yalnızlığı gidermek için edebiyatı seven Çinli arkadaşlarımla birleştim, Çin, Tayvan ve Amerika Birleşik Devletleri'nden yazarları aldım ve Los Angeles Çin Yazarlar Derneği'ni kurdum.
Benim dövüş sanatları romanlarımın bir dövüş sanatları ve ahlak anlayışı var.Çok iyiyseniz dünyaya yardım edeceksiniz.Yoksulsanız yalnız olacaksınız.Kahraman ülkeyi ve insanları kurtarmalı, doğru olmalı ve geleneksel kültürden etkilenmeli. Dövüş sanatları romanlarımı ilk yazdığımda, ülkeyi ve insanları kurtarmak konusunda bu kadar net bir farkındalığım yoktu.
Ülkeyi ve halkı kurtarmaksa, tarihi romanlara daha yakın olacaktır. Romanlarımın ilk günlerinde, romanlarımın çoğu halktan şövalyelerdi ve geleneksel şövalyeler böyledir. "Horse Ming Feng Xiaoxiao" tamamen bir nezaket dönüşüdür. Bu büyük.
Ama sonra hayır diyemedim. Kunlun şövalyeleri hakkında tamamen yazdığım "Fengqi Kunlun" Qing sarayına karşı çıktı ve ülkeyi ve halkı kurtarmak için terfi etti.Sonunda "Altın Bıçağın Kahkahası" da yazıyordu. Ming Hanedanı Kralı Gui, "Endişesiz Prenses" de olduğu gibi rehin tutuldu, zaten ulusal bir bilinç var ve daha aşağıda ülke ve halk için endişelenenler, büyük kahramanlar var.
Xia şehit olarak doğarlar, güçlüye karşı en talihsiz zamanlarda, en yalnız durumda doğarlar - zayıfları elde etmek için, bu yüzden kasvetli bir hayata mahkumdurlar. Xia'nın dayanağı dövüş sanatları değil, başkalarına bulaştırmak için adaleti kullanan aura, sempati ve barış ve başkalarını kılıçla incitmek için değil, başkalarını etkilemek için aura.
Liang Shiqiu dövüş sanatları romanlarımı okumayı sevdiğini söyledi China Times yayıncısı Yu Jizhong romanlarımı beğendi Bay Xiao orada olduğu sürece romanlarınızı serileştireceğimizi söyledi. Evine her gittiğimde karısı şahsen benim için balık ve sebze pişiriyor, bu benim için çok iyi, bu yüzden iyi bir kuşum ve ormanda yaşıyorum ve işlerim gazetelerde yayınlanıyor.
Yazarlar için böyle bir ortam olmalı. China Times'ın desteği olmasaydı, bu kadar rahat yazamayabilirdim, Amerika Birleşik Devletleri'ne geldiğimde, insanları beni sık sık ziyaret etmeye gönderdi, bu da insanların yetenekleri gerçekten sevdiğini düşünmelerine neden oldu. Aksi takdirde, ona aynı anda yedi veya sekiz yıl yazamayacaktım, bu yüzden çalışmalarımın tümü China Times ve Times Weekly Ekinde seri halinde yayınlanıyor.
"Kaygısız Prenses" in fotoğrafları
Roman yazmak, bir kadına aşık olmaktır. Hayatım katı, düzenli, monoton ve sıkıcı, bu yüzden romanda başka bir yaşam olasılığı yaratıyorum. Kalemi tuttuğumda kendimi bir bakire gibi hissediyorum ve onu yere bıraktığımda bir tavşan gibi uzaklaşma dürtüsüne sahip oluyorum Ben bir Yengeçim ve çok aile bilincindeyim Bu takımyıldız bazen böyle oluyor.
Roman yazmak bazen aptalca ve aptalca ... O zaman, sadece kornaya giriyorsunuz.Eğer bu kadar delicesine aşık değilseniz, bu kadar aptal bir durumda değilseniz, sanki sahnedeymişsiniz gibi tamamen erkek gibi canlı karakterler yazamazsınız. Başkahraman bana dönüştü ve kahramanın gülümsemesi duygularımı etkileyecek Bazen aptalca yazdığımda gözyaşlarım el yazması kağıdını ıslatacak bu doğru.
Şövalye tarihimizde, ilk kadın şövalye Yue kadın, son kadın şövalye Qiu Jin'di ve ortada kadın Hong Fu gibi bir dizi kadın şövalye vardı. Neden yazılarımda birçok kadın kahramanım var ve yüksek statüleri var, çünkü erkeklerin genellikle bir şeyler hakkında düşündüğünü düşünüyorum, ancak kadınlar masum ve genellikle yaşamı, ölümü ve aşk adaletini önemsiyorlar.
Yue kadınlarının kılıçtan bahsettiği İlkbahar ve Sonbahar Dönemi ile Savaşan Devletler Dönemi'nden Tang Hanedanlığı'na kadar birçok efsanevi kadının biyografisini Tai Shi Gong yazdı ve birçok kahramanı büyük bir sevgi ve cesaretle görebilirsiniz. Sai Jinhua bile bir kahraman. Geleneksel Çin edebiyatı, kadın kahramanlara her zaman büyük övgüde bulundu. Tarihte çağrıştıran pek çok kadın var, bu da beni gerçekten büyülüyor.
Doğam çok romantik ve komik ama davranışım her yerde çok kısıtlayıcı. Oturma odamda asılı duran "Cennet sağlıklı yürür, beyefendi kendini geliştirmek için çabalar" her zaman kendime hatırlatırım, zamanım olsa bile hiçbir şey yazmam. Sabah saat sekizde, masaya oturup bir fincan çay içerken, boşa vakit kaybetmektense kitap okumayı tercih ederim.
Ben sadece geleceğe hazırlanıyorum. Her türlü Hong Kong ve Tayvan Amerikan film ve dizisini izliyorum.İyi romanlar ve iyi oyunlar izliyorum. Bilgi topluyorum.Kendi kaderime adım adım, adım adım çok net bir bakış açım var.
Hollywood'da yapılan western filmleri şövalye ruhunun vücut bulmuş halidir.İçerideki meyhane bizim doğu çayevimiz ve batı kovboyunun silahı doğu şövalyesinin kılıcıdır. Dünyada şövalye ruhu yaygındır, adaletsizliğin olduğu yerde şövalyeler vardır.
Günümüz toplumunda, acımasız güç kullanan daha az zorba vardır, ancak yüksek zekaya sahip birçok kötü adam vardır.Yasanın boşluklarından, parayla, iktidar yoluyla ve görünüşte zekice ve makul yollarla yoksulları ezmek için bir bilgi hazinesini kullanırlar. İnsanlar kendi çıkarlarını tatmin ederler. Bugünün toplumunda ihtiyaç duyulan cesur insanlar artık dövüş sanatları ustaları değil, aynı zamanda zengin bilgi ve bilgeliğe sahip olan ve toplumun alt kesiminde incinmiş ve zorbalığa maruz kalan fakirlere yardım etmek için mesleki bilgi ve becerileri kullanan kişilerdir.
Geçtiğimiz birkaç yıl içinde, anakara romanlarımızı TV dizilerine dönüştürdü, dördü beşi yapıldı ve üç şirket de yaptı. CCTV "Endişesiz Prenses" ve "Uzun Kılıç Sevgisi" ni filme aldı, ancak senarist ve yönetmen romanlarımı rastgele değiştirmeyi severdi ve diziler de çekildi, bu yüzden zevk alamadım. Romanın tadı doğru değil, ancak oyuncu hala başrolde ve komik bir karakter sık sık içine tıkılmak, atmosferi yok etmek ve insanları güldürmek ve güldürmek için kullanılıyor.
Yazmaya 1949'da başladım ve bir anda 70 yıl oldu. O zamanlar buna yeni dövüş sanatları romanları deniyordu.Gençken okuduğumuz dövüş sanatları romanlarından farklıydı çünkü o zamanlar bölüm stilini kullanıyorduk, geleneği vurguladık ve bir dahaki seferi dinledik. Tür. Bu nedenle, o zamanki sözde yeni çağdaki insanlar eski Çin şeklini kabul edemediler.
Yeni dövüş sanatları romanının eski ahlakı yorumlamak için yeni edebiyatı kullandığımızı düşünüyorum. Örneğin, "İçme Atlar ve Akan Çiçekler" adlı romanımda, başlangıçta geçmişte mevcut olmayan nesirleri denedim, çünkü o zamanki sözde "yeni" bugün daha yüksek bir seviyeye yükselmiş olabilir. Şimdi elektronik çağına girerken, Çin ve Çin kültürü olduğu sürece dövüş sanatları romanlarının da var olacağına inanıyorum.
Burada boğazlar arası kültür alışverişine odaklanıyorum. 1993 yılında başkan olduğumda, Tayvanlı yazarları ve anakara yazarlarını Amerika Birleşik Devletleri'nde iletişim kurmaları için organize ettim ve daha sonra yılda bir kez değişim ziyaretleri yapmak için geliştim. O zamanlar gök gürültüsü altındaydım, o sırada Tayvan Başkonsolosu beni üç günde iki kez aradı, yaptığım en anlamlı şey bu, hala devam ediyor ve on yedi on sekizinci oldu.
Tayvan'da boğazlar arası yeniden birleşme lehine ün saldım ve nereye gidersem gideyim bunu ilan ederek halka açık konuşmalar yaptım. Bugün, hala Tayvan'ın bağımsızlığıyla uğraşan insanlar var ve bu politikacılar gerçekten saf. Bugün, birinci sınıf Çinli vatandaşların bunu yapmasına izin vermiyorsunuz ve Tayvan'ın bağımsızlığını desteklemek istiyorsunuz ve tüm dünya böyle bir üçüncü sınıf vatandaşı tanımayı reddediyor Bu bir beyin sorunu mu yoksa nevroz mu?
Belki de ordunun çocuklarıdır. Bir araya geldiğimiz on çift her cumartesi bir arada. Çoğu Tayvan'ın bağımsızlığını ve Chen Shui-bian'ı lanetlemek için bir araya geliyor.
Bugün, genel tarihsel duruma bakmanız gerekiyor. Bugünün Çin Halk Cumhuriyeti, Han ve Tang Hanedanlarının refahını aştı ve dünyada sağlam bir yer edinebilir. Özellikle bu ekonomik yükseliş döneminde, dünya ekonomisi küçülüyor. Çin büyüyor. İkna olmadınız. Hayır, dünya öyle düşünüyor.
Bugün Tayvan'da, eğer anakaranın ekonomik yardımı olmasaydı ve anakara ona bu kadar kolaylık sağlasaydı, insanların yemesi ve içmesi gerektiğini ve sonunda bağımsız olması gerektiğini söyleyemezsiniz! Bence milletin doğruluğu üzerinde değil, menfaatlerin aktarımı üzerinde duruyorsunuz ve bunu yapamazsınız, bırakın ulusun doğruluğunu hala birinci sıraya koymalıyız. Bu büyük bir doğru ve yanlış meselesi Bu birkaç kişi Tayvan'ın bağımsızlığını kazanmak ve Tayvan'ı anavatandan ayırmak istiyor İnsanların bunu fark etmeleri için hiçbir yol yok.
