Hubble ultra derin alan görüntüsü Hubble Uzay Teleskobu tarafından çekildi Bu görüntü ne kadar büyük?
S: Hubble'ın ultra derin alan fotoğraflarının gerçekten harika olduğunu düşünüyorum ... Gizli galaksi ve yıldız sayıları inanılmaz, işte sorularım.
HUDF alanının, dolunay çapının yaklaşık 1 / 10'u olduğu söyleniyor. Olasılıkları anlaşılması daha kolay olabilecek bir sayı perspektifine koymak için tüm gökyüzünü kaç fotoğraf (ayın 1 / 10'u çapında) kaplayabilir?
Örnek: Hubble Ultra Deep Space'te farklı yaş, boyut, şekil ve renklerde galaksiler var. En küçük ve en kırmızı 100 gökada, sadece 800 milyon yaşındayken evrende var olmuş ve optik teleskoplarla insanlar tarafından elde edilen en derin görüntülerdir.
Cevap: Bu sorunun cevabı astronomideki açının büyüklüğüne bağlıdır. Astronomide, genellikle bir şeyin resmine baktığınız ve ne kadar uzakta olduğunu bilmediğiniz, bu yüzden tam olarak ne kadar büyük olduğunu bilemediğiniz olur. Ancak ne kadar büyük göründüğünü bilirsiniz. Gözünüzden baktığınız nesnenin iki tarafına uzanan iki çizgi arasındaki açıyı ölçerseniz, nesnenin açısal boyutu budur.
Örnek: Hubble Uzay Teleskobu için bir optik düzeltme merceği taktıktan sonra, çekim doğruluğu büyük ölçüde geliştirildi. Bu, uzak galaksileri fotoğraflamanın temelini attı.
Açı boyutu derece, ark dakikası ve ark saniyedir. Çoğumuz açıları derece cinsinden ölçmeye alışkınız: bir daire 360 dereceye sahiptir, üçgenlerin iç açıları toplamı 180 dereceye kadar çıkar, vb. Ark dakikaları ve ark saniyeleri sadece daha küçük açı birimleridir. Bir seferde 60 ark dakikası ve bir ark dakikasının 60 ark saniyesi vardır.
Resim: Atacama büyük milimetre dalga / milimetre altı dalga dizisi ve Hubble Uzay Teleskobu tarafından alınan derin gökyüzü görüntüsü.
Gökyüzündeki bir şeyin alanını ölçmek için kare derece, kare yay dakikası vb. Kullanırız. Bunlar alıştığımız yaygın "kare" birimlerden (inç kare veya mil kare gibi) daha karmaşıktır. Kare yay dakikaları böyle bir şeyi düşünmelidir: açının boyutuyla uğraştığımızda, sanki her şey kürenin yüzeyine yansıtılır, bu nedenle belirli bir eğrilik olur. Bir kürenin alanı 41.253 kare derecedir ve bu da 148.510.800 kare yay dakikasına eşdeğerdir.
Hubble'ın derin uzayının grafik detayları, evrenin uzak kısmında farklı şekil, boyut ve renklere sahip birçok galaksi olduğunu gösteriyor.
Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsüne göre, Hubble ultra derin uzay alanının açısal boyutu 11.5 kare ark dakikadır. Bu, tüm gökyüzünü kaplamak için 12,913,983 derin alan görüntüsünün gerekli olduğu anlamına gelir!
Sırf eğlence olsun diye, gözlemlenebilir evrende ima edilen yıldızların sayısını kabaca hesaplayalım: ultra derin alan görüntüsünde yaklaşık 10.000 galaksi var. Her galaksinin 100.000.000.000 (100 milyar) yıldıza sahip olduğunu varsayarsak, görünen evrendeki yaklaşık yıldız sayısı kesinlikle şaşırtıcıdır: 123.000.000.000.000.000.000
1 milyonun 123 küpü! Bu 123 milyar milyar!
Örnek: Hubble Ultra Deep Space, bu prensibi daha da somutlaştırıyor
Bu inanılmaz sayılarda kaybolmak çok kolay. O kadar büyükler ki, insan düşüncesi onları rasyonelleştiremez. Ama en azından, evrenimiz hakkında çok basit bir anlayışa sahip olabiliriz. Ultra derin alan bize evrenin ne kadar büyük olduğunu ve ne kadar küçük ve kırılgan olduğumuzu gösterir.
Hubble, evrendeki en tuhaf galaksiyi görüyor
Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü'ndeki gökbilimciler bugün, evrenin insanlar tarafından görülebilen en derin görüntüsünü ortaya çıkardı. Hubble Ultra Derin Alanı (HUDF) olarak bilinen, milyon saniyelik uzun pozlama, sözde "karanlık çağda" ortaya çıkan ilk galaksileri ortaya çıkardı, yani Büyük Patlama'dan kısa bir süre sonra, ilk yıldızlar soğuk ve karanlığı ısıtmak için yeniden başladı Evrenin zamanı. Bu yeni görüntü, uzun zaman önce evreni yeniden ısıtan şeylerin doğası hakkında bize yeni bilgiler verecek.
Örnek: Hubble Güney Gökyüzü Derin Uzay
Bu tarihi yeni ufuk, aslında Hubble Telescopeun Gelişmiş Gökyüzü Araştırma Kamerası (ACS) ve Yakın Kızılötesi Kamera ve Çok Nesneli Spektrometre (NICMOS) tarafından çekilen iki ayrı görüntüdür. Her iki görüntü de çok sönük galaksileri gösteriyor.Bu galaksiler, yer tabanlı teleskoplarla gözlemlenemeyecek kadar soluktur Hubble Teleskobu'nda görülen çok uzak yıldızlara Hubble Derin Alanı (HDF) denir. 1995 ve 1998'de çekildi.
