Yang Mu: Şiir yaratmak gönüllü olarak mı yoksa özgürce mi yoksa adım adım mı?
Asıl Yazar | Yang Mu
Entegrasyon | Xu Yuedong
Efsanelere ve efsanelere yaratıcılık ve ilgili potansiyeli getirmek, daha çok cennetten ve dünyadan bir ödüldür. Dahası, sadece bir anlık değil, kalıcıdır ve geniş ve sınırsızdır, keşfetme ve kırma cesaretinizi destekler. İlkel dünyadan uzakta olsanız bile, uzun zaman sonra, zihninizde hala var, yani tek doğal dünya, ayrıldıktan sonra bile hala değişmeden kalıyor. Doğa bu nedenle düşüncelerinizde ve hayal gücünüzde var ve düşüncelerinizdeki ve hayal gücünüzdeki sonsuz değişiklikler nedeniyle sizinle güçlü, biraz utangaç bir gizli ilişki sürdürüyorlar. Ye Ci, böylesine bir özlem nedeniyle, beyaz kuşlara dönüşmek üzere olan, orada tüneyen, etrafta uçan ve sevgilisiyle birlikte "yüzüp batan" hoş ya da çırpınan hayaletler, ruhlar ve başka görüntüler bulacağını hayal etti.
Kalbim sayısız adaya ve birçok Dan An plajına musallat oluyor
Oradaki zaman bizi unutacak ...
Sayısız adalar ve birçok Danaan kıyısı beni rahatsız ediyor.
Zamanın bizi unutacağı yerde ...
Ve önünüzdeki dağlar ve sular dünyamızda böylesine eksiksiz bir biçimde, renkte ve sesle, o heyecan verici canlılıkta olduğu sürece, her zaman kalbinize musallat olacak, İrlanda mitlerinin ve efsanelerinin kasvetli, canlı görüntüleri olmasa bile, Düşüncelerimizi ve hayal gücümüzü sarsmak, şiirlerimiz için ilham vermek ve hatta defalarca bizim için benzersiz ve gizli olan yeni mitolojik sistemler kümesini tekrar tekrar yaratmak. Shelley, metafizik ve subfiziksel doğa arayışını şu şekilde tanımladı:
Genç bir adam kadar aptalım, tüm kalbimle tanrıları ve hayaletleri arıyorum
Birçok dinleme odası, mağaralar, harabeler sayesinde,
Ve yıldızların ormanları şüpheyle kovalıyor
Umarım ölülerle gevezelik eden bir konuşmaya müdahale edebilirim.
Zehirli kuş tüylerinin, çocukça beslenmenin adını diyorum;
Sağır bir kulağı görünmez hale getirdiler,
Ve hayatı düşünüyorum
kader
Bir bahar her şeyin uyanmasına ve çiçeklerin açmasına kadar değildi. Genç şair bir süre fark etti ve aniden vücuduna bir görüntü düştüğünü fark etti, "diye haykırdım, ardından beşlik coşku geldi!" Bu entelektüel güzelliktir (entelektüel güzellik) Shelley'ye bir beyan. Bu geçiş sürecinde gencin ruh halini fark edebiliriz, zaman uzak ve görüntü soluk olsa da, kaçınılmaz ve ara sıra meydana gelen olaylar anında ölünün sesi ve görüntüsü hala mevcuttur. Aslında tüm bunların ötesine geçen, şiirlerimizin kaynağı olan insan sevgisinin güzelliğidir, "doğa gerçek olduğu gibi". Sevgi, umut, üzüntü, mutluluk, çalışma ve dinlenme, hepsi bize meraklı olmayı, içinde ne bulmak istediğimizi ve ne deneyimlediğimizi öğretir. Başlangıçta, hayatı düşünerek bu çeşitli olaylara bağlanmıştım, bu yüzden geri dönüş ve gidiş, kayıp ve iyileşme, dipnotlar, iç çekmeler, gezinme ve karşılaşmalar var; yani bir rüzgar ve yağmur dağı "melankoli gibi düşüyor" ya da "yalnızlık gibi bulutlar" var. Suyun kenarında sessizce uçuyor.
Ama bazen bu kadar acelecilikle elde edilen kelimelerin şiirin başlangıcı olup olmadığından da şüphe duyuyorum, ancak acelecilik şiirin gerçeğine en yakın şeydir. Genç bir adamın basit zihninde bile inatla bir cümle aradığımızda, güçlü sonbaharda kederli yapraklar düşer, Fangchun'da mutlu şefkat uyandırır, tepkiyi canlandırır, sabah ve alacakaranlık devam eder, bu yüzden araştırın, dinleyin, kovalayın, müdahale edin, düşünün, değil mi? Şiirin başlangıcı mı? Bazen bunda gerçek bir anlam olması gerektiğini düşünüyorum, ama uzun zamandır onu nasıl tanımlayacağımı bilmiyorum, bu tür bir tek fikirlilik, sebat. Emin olabileceğimiz şey, böylesine sürekli bir arayış ve düşünmenin nihayet, en azından, Shelley'nin dediği gibi, tanıdık olmayan odalarda, mağaralarda, harabelerde ve ormanlarda hayaletler ve tanrılara yaklaşırken, gençliğin duyarlılığını olağanın ötesinde geliştirdiğidir. Ölülerin hayaleti ile konuşun ve hayatın kaderinin aydınlanmasını keşfedin. Bununla birlikte, böylesine kapsamlı bir müdahaleden sonra, fiziksel ve metafizik arasında bazı benzerlikler ve farklılıklar bulunduğu ve kavramaya ve anlamaya istekli oldukları görülmektedir.
"A Strange Letter", Yang Mu, Utopia | Guangxi Normal University Press, Eylül 2014
Bilinçli olarak şiir yazmaya başladım, sadece sayfalardaki kelimeleri ruh hali ve duyarlılığın izlerini sürmekle kalmadım, aynı zamanda bu kelimeleri grup grup planlamaya, değiştirilemez bir şekilde tanımlamaya ve zihnimde hayal ettiklerimi gözlemlemeye çalıştım. Şiir disiplini, nasıl olduğu, ortaya çıktığı ve sona erdiği modellerin bazıları zorluklarla dolu, geriye dönüp bakıldığında, zaten üniversite çağındaydı.
Sebepsiz yere çok fazla duygusal lirizmden, ince metaforlardan ve prototiplerden bıkmış olabilirim. Başka bir tür gramer yaratmak ve bunu alışılmadık ya da alışılmadık fikirleri, özellikle melankoli ve yalnızlık gibi soyut fikirleri test etmek için kullanmak ve farklı düşüncelerin kendilerini ifade etmek için uygun biçimler bulup bulamayacağını görmek istiyorum; ve ben sadece bir Metni düzenleyen tanık, dikkatlice düzenlenmiş ve kovulmuştu, ancak deneysel yaratım çağında, şiirin ifade şeklini seçtiğim için avangart sanat dizisine ait olduğumu ve sonunda retorik ve gramerdeki olağanüstü özgürlüğün tadını çıkardığımı biliyordum. Perili, hatta bazen sanat veya felsefenin önermesini bile aşan, karmaşık metin yapısında saklanarak, kişinin kendi dönemi için bir tür uzaylı yaratabileceği görülüyor. Aslında bu durumda, bilinçli olarak alışılmış düşünce tarzıma ve şiirsel yöntemime direnmeye başladığımı, kendime bir meydan okuma seviyesi belirlediğimi, engellerle, sıkıntılarla yüzleştiğimi ve dolayısıyla kendimi üstün hissettiğimi kabul etmeliyim. Bu nedenle, ne zaman biri benim geçişimin ifade biçiminin ısrarcı ve mantıksız olup olmadığını sorguladığında, yine de gizlice kendimden hoşnut oluyorum, süreci kendim için atlatıyorum ve sürekli atılımlar alabilirim.Böyle bilinçli çalışmanın doğru olabileceğini ve yönlendirilmesi gerektiğini hissediyorum. Belirli bir plan oluşturma.
Bu nedenle, hâlâ "düşünmeye düşkünlük" aşamasındayım gibi görünüyor. Bir gün, belirli bir kuralı izleyen "Melankoli'ye" şiirini yazmaya başladım. "Yabancı" kelimesinin geçtiği on satırlık dört ayet var. İki karakter doğrudan karanlık görüntüyü açar. Yabancı ülke önce bir inç karede soğuk ve soğuk göründü, sonra eski zamanlara döndü. Donuk ve mutsuzdu. Öldüğümüzden sonra yabancı topraklardı. Ne kadar uzakta ve hayalet. Aralarında tarif edilemez tanrısal bir görünüm var. O bizim efendimizdir: "Senin hiçbir şeyin yok Karanlıktan korkmak".
Şiir, tasarımın izlerini taşıyan bir tonu muhafaza eder, melankoli ile soyut diyalog yoluyla, kalbimde yer alan fikirleri kontrollü metinde ortaya çıkarmaya çalışarak, karanlık görüntüyü çevreleyen, hızlı veya yavaş bir şekilde gerçekleştirilir. Melankolinin nesnel bir tanımını yazmak için kullanılır, kendi duygularını daha bilinçli bir şekilde ifade eder ve öznel şiir modelinden uzaklaşmaz.
Bu şiir yayınlandığında, Ouyang Xiu'nun metninin kısa bir paragrafını, aceleyle retorik bir soru başlığı altında aktardım: "Neden altın ve taşın kalitesi değil, çimen ve ağaçlarla rekabet etmek istiyorsunuz. Hırsızı kimin öldüreceğini nasıl düşünebilirim? Qiusheng'den nefret mi ediyorsun? Bu yüzden yılın aynı ayında, ancak sadece birkaç gün sonra, aynı zamanda her ayette üç ayet ve on dört satırdan oluşan metodik bir şiir olan" Bilgeliğe "yi yazmaya başladım. İngiliz şiirleri düşüncelere dayanır ve bu biçimden gelişmiştir; şiirden önce de bir giriş vardır: "Keder bilgeliktir." Şiir bilgeliğe bir övgü olduğu için, "siz" bilgeliğe atıfta bulunmalısınız, ancak düşünce şudur Görüntünün değişmesi hala kaçınılmazdır ve "siz" denen nesne genellikle bir kişiye dönüştürülür: "Birbirimizin kanatlarını değiştirelim." Keats'e benziyor - 21 yaşındaki şiiri Homeros'a dayanıyor. He Weijierxuan, sanat özleminin hayranıdır. Sarsıntılı ölçülü şiirim bilgeliği ve Keats'i itirafın nesnesi olarak ileri geri götürüyor, bazen ayrılmış ve bazen birleşik, dağınık imalar arasında dolaşıyor, Shakespeare'in Kurbağası Skylark'ı veya Song Ci'nin zarif saray duvarı söğüdü veya Isadora. Duncan, elbette, Keats'in olağanüstü imgeleri ve fikirleriyle de doluydu. Ama o sırada hayatın kaç metafizik gizemini biliyordunuz? Melankoli yakalamayı ve hissetmeyi başarabilir; ama hangi koşullar altında bilgelik hüznü gerçekte bilgeliğe ait olabilir?
Entelektüele yakın söylemleri çıkarım, yorumlama ve geliştirme yeteneğim var mı? Yeteneğim açıkça göz ardı edilebilir. Ama her halükarda kendime yüksek bir hedef belirledim. Bu yüzden bilinçli olarak şiir yazmaya başladım dedim, kasıtlı olarak ve bazı tanıdık deneyimlerden, bazı yerçekimsiz ünlemsel retoriklerden veya cümle kalıplarından vazgeçmeye karar verdiğimde, elbette kişisel eğitim alıştırmalarımı özel olarak yapıyordum. Daha derin, daha uzak ve daha aşan bir alanda yaratımla meşgul olmayı bekleyin. Sanırım bu iki iyi biçimlendirilmiş şiirde daha fazla düşünmek için çok fazla önermede bulunmadım, ancak felsefi seçim bana değer verildiğini hissettirdi. Bunu bir kanıt parçası olarak ele alın ve kaçınılmaz aptallığa veda edin. . Dahası, melankolinin hikmetle takip edilebileceğini keşfettiğimde olmalı ve iradenin zevkleri, beğenileri ve hoşlanmayanları geride bıraktığını ve açıkça neşe, öfke, üzüntü ve neşeyi aşabilecek cesaretlendirmeye değer bir plan olduğunu fark ettim. Uzun vadeli zorluklar için tasarlanmış eskizler. Şiirlerin oluşturulması organize edilir, plan sıkı bir şekilde uygulanmalıdır Strateji herhangi bir zamanda değerlendirilir ve revize edilir ve beklentiler en uzak ufukta yakalanır ve hedefleriniz tanınır ve belirlenir.
Melankoli ve bilgeliğin ardından benzer düşünme önermelerine, bazı acil, acil önermelere devam edeceğimi biliyorum. Kalbimden sürdürülebilir güç istiyorum. Bir dizi keşif ve sorgulama şiiri yazmam gerekiyor. Tutarlı, yankılı ve dengeli. Bu şiir dizisi irademi ifade edebilir.
Bu dizideki bir sonraki şiir "Kadere".
"To Destiny" aslında bir yıl sonra, 1963'te yazıldı. Şimdi geriye dönüp baktığımda, bunun planımın yazımı olması gerektiğini biliyorum.Bir dizi şiiri tamamlamak için onu uygulamalıyım.Sonunda kaderi, en mantıklı konuyu, ruhu, gözyaşlarını, kanı seçtim ve şimşek, şiddetli rüzgar ve karanlığın sesini duydum. Ana melodi Beethoven Hehe'nin ölü tarafına yöneliktir. Aynı yıl, yalnızlığı kişiselleştirmek için ısrar ederek, onu duygusal, sırdaşı bir kız olarak gösteren, duyguları ve düşünceleri, hatıraları ve hayalleri, kafası karışmış, üzgün, yorgun ve yalvaran, bana yaslanan "To Loneliness" i yazdı. Kader ve yalnızlık bambaşka ... Elbette kasıtlılar, aranjman satırları arasında farklı kemikler, dokular, kan renkleri arıyorlar.
Yang Mu'dan Seçilmiş Şiirler, Yang Mu, Utopia | Guangxi Normal University Press, Ocak 2015
Beşinci şarkı "Give Time", unutmayı ve hafızayı araştırıyor ve bu şaşırtıcı ifadeyi zamanın haberlerini düşünmek için kullanıyor:
Söyle bana neyin unuttuğunu
Ölü odun ile tamamen unutmak nedir
Ölmekte olan evrenin yosunu
Meyveler olgunlaşmış ve dünya göz kamaştırıyor
Yazın ve sonbaharın başında, karanlık gölgelerde çürümüş
İki mevsimin sonucu ve Hongyan
Özgür kalmanın baskısı altında
Aniden toza dönüştü
Çiçeklerin kokusu yıldızlar gibi çimlere gömüldüğünde
Sarkıt yükselen dikitleri yakalamak için batıyor
Bir yabancının ayak sesleri gibi
Kırmızı boyalı yuvarlak kapıdan, çiseleyen yağmurdan
Çeşmenin yanında don
Ve yüzlerce hiçlik heykeli ol
Unutuyor, senin ve benim
Kaşların arasındaki derin vadi
Yankısız bir orman gibi
İlkel bir endişeyi kucaklamak
Söyle bana hafızanın ne olduğunu
Eğer kendini ölümün tatlılığında kaybettiysen
Hafıza nedir - bir ışığı söndürdüğün gibi
Kendinizi sonsuz karanlığa gömün
Unutma ve hafıza anlaşılmaz ve anlaşılmazdır, ancak zaman onu geliştirebilir, ama aynı zamanda silinebilir.Yani bu şiiri dizinin başlamasından sonraki ikinci yılda veya daha sonra koymama rağmen, olmayabilir. . Bu şiir grubunun yazımına geri dönersek, bir süre oldu ve sonraki iki soru durmak üzere. Kendimi biraz dokunulmaktan kurtaramıyorum, çünkü ölçülü olmaya adanmış yedi eser arasında en sevdiğim şey "Zaman Ver ". Evet, gençlik yıllarına henüz veda etmiş bir insan, ne kadar zaman bilgisine sahip olabilir? Hayal gücünün ötesindeki büyülü gücün işleyişine nasıl müdahale edilir, bu kadar aptal?
Ancak, şu anda bu uzak çalışmayı yeniden okurken, yavaş ve yavaş bir şekilde metnin ortaya koyduğu şeyin unutmaktan ve şeyler ve zaman olarak hatırlamaktan tamamen emin olmadığını hissediyorum.
Önümüzdeki uzun günlerde zamanı defalarca test ettim ve görünüşünü ve sesini farklı açılardan izledim ya da başka bir deyişle görünmez, o kadar sessiz olduğunu hayal ettim, boşluğunu kaybolmadan nasıl deneyimleyeceğimi? Farklı arka planları kesmek için birçok açı ayarladım, ışık ve gölgenin yoğunluğunu değiştirdim ve hatta bilerek ve bilinmeyen tamamen farklı bir zihniyet yarattım, her geçen gün bu noktaya geri dönerek, zaman konusuna dokunarak ve bazı yeni keşifler; ama Halen bu küçük doğal seçilim benzetmesini, ağır ve yükselmenin bir kombinasyonunu, zamanın hareketini besliyorum: "Sarkıtlar batıyor ve yükselen dikitleri yakalamak için sarkıyor."
Yang Mu
Altıncı şarkı "To Athena" iki yıl sonra Berkeley'de yazılmıştır.Yunan tanrıçası Athena'nın bronz bir heykelini gördükten sonra yaratılan üç kısa şiirin birleşimidir. Eminim bir taş heykel değil, kökeni bilinmeyen bronz bir heykeldir, çünkü zırh, ciddiyet ve güzel tarafta yıllar içinde biriken hafif pas ve bronz izleri var ki bu da beni derinden büyülüyor.
Birkaç yıl sonra, zihnimde Athena hakkında şöyle yazmak için nesir kullandım: "Mavi gözlü, soğuk ve çekici, genellikle askeri üniforma giymiş, zırhlı, kuru bir mızrak ve kalkan tutuyor." Bu gözlem, bu şiiri yazarken büyülenmiş olabilir. Xin Chi'nin uyumu bir tür dışlama olabilir. Paris'teki Louvre Müzesi'nde şahit olduğum Athena, üniforma izlenimi vermeden ince bir elbise giymiş, buruşuk ve sandalet giymişti.
Şimdi, biraz daha büyük bir şiir grubuna katılan bağımsız bir yapıdaki bu küçük şiir grubuna baktığımda, en derin izlenimim Athena'yı tıpkı melankoli, bilgelik, kader, yalnızlık, zaman gibi soyut bir fikir olarak gördüğümdür. Ve sonraki ölüm soyut bir fikir; ikincisi, bu projede son dört yıldan beri bir dizi şiir yazıyorum ve yol boyunca ses, ton, renk ve genel cümle kurma açısından belirli bir ölçü ile sınırlı kaldım. İstifanın tüm yönlerinde, adım adım ilerliyorlar ve bazı şehirlerin prangalarından yoksun ve özgürlüğün az olduğu görülebiliyor.
Ama bir planım olmasına rağmen, bu üniteler dizisinin neyi veya bu tür konuları ele alacağını biliyorum, ancak net bir taslak yok. İlk başta, "zaman" ın "Athena" olduğunu bilmiyordum ve sonra tarzım değişti ve özgür olma eğilimindeydi. Yeni biçim ve "Athena" aşağıdaki "ölüm" dür, ancak tüm gücüyle erken gençliği, hiç takip edilmemiş görünen bir dizi şiiri ve mecazi olarak soyut olan sert ve şiddetli biçime geri döndü. Bize hayatta göstermesi gereken metafiziksel bilinci, kavramı ve entelektüel güzelliği test edin.
Bu bir takip sürecidir.
İlk başta sadece şiirlerimi bulabilmek için gördüğüm şiirlerden kurtulmak, genel uyarıcı tepki modundan kurtulmak, duyuların doğrudan izlediği beş ton ve beş rengi terk etmem gerektiğini biliyordum, diğer tarafa gidip bir düşünceye girmem gerekiyor. Yaratıcı ve son derece yaratıcı yaratım tarzı, bilgiyi, mantığı ve disiplini vurgular ve hatta bu satırda şu an için özgür şiirin uygunluğunu bir kenara bırakır. Tabii ki, bu süreç çok büyük ve zor bir görev değil, çünkü bu tek tek hareket aslında bir edinme ve ustalık anıdır ve yavaş yavaş kalbimin gerçek niyetinin şiirine yaklaşır.
Bu süreç bir tür özgüven gibi görünüyor, ama aslında acısız, çünkü attığınız her adımda daha iyi ve daha iyi olacaksınız, zamanın yolunu gözlemlemek için daha yüksek ve daha geniş bir konumda duracaksınız ve yalnızca seçiminiz ve atılımınız hakkında hiçbir şikayetiniz olmayacak. Özellikle ve onun hakkında sessizce konuşmak, aşmak için çok düşünmek. İlk kez bilinçli olarak uyguladım ve sonunda yaratıcı planı tamamladım, böyle bir süreç.
Bu makale, Yang Mu'nun "Ideal Country" adlı eserinin yapımcısının izni ile düzenlenmiştir.
Asıl Yazar | Yang Mu
Entegrasyon | Xu Yuedong
Düzenle Luo Dong
