Gu Zhen'in "Kitabevi Günlüğü" nü Okuyor Yazarların hayallerini ve ömür boyu tarifleri sat
"Bookstore Diary" Sean Bessel tarafından, Gu Zhen tarafından çevrilerek, Ağustos ayında Guangxi Normal University Press tarafından basılacak.
Maugham, "Kitap-Çanta" (Kitap-Çanta) adlı bir roman yazdı.Kahraman kitap bağımlısı bir yazardır.Güneydoğu Asya'ya yaptığı bir gezi sırasında, kendisiyle dolu kocaman bir keten çanta getirdi. Farklı durumlara ve ruh hallerine göre okunabilen kitaplar, "Çanta bir ton ağırlığında ve uşaklar sağlam duramıyor." Yöreye gönderilen bakan vekili onu ağırladı ve oyunu coşkuyla organize etti ve briç oynadı. Poker arkadaşlarından birinin sessiz olması yazarın yoğun ilgisini uyandırdı ve bakan vekile defalarca sorduktan sonra kitap çantasındaki efsaneden daha heyecan verici bir hikaye duydu.
Sean Bessel
Shaun Bythell kesinlikle bir kitap çantasıyla dolaşmadı 100.000 kitaplık bir koleksiyona sahip olan bu ikinci el kitapçı, "kitap şehri" Wigtown'daki kitapçıda iyi hikayelerin gelmesini bekliyor. . Bir kitapçı açtığı için, her türden müşteriyle temas kurdu: melankoli, her aradıklarında 18. yüzyıl ilahiyat kitaplarını arayan ama asla satın almayan Galli "kadınlar"; alışveriş noktaları için ev yapımı bastonları takas etme ve İskoç halkını sevme Efsanevi "Tattoo Control" Sandy, mektup yazan ama kendini beğenmiş ve kitap festivaline konuk olmakta ısrar eden sözde yazar, Alzheimer hastalığından muzdarip ve internetten alışveriş yapabilen ama her zaman fiziksel kitapçılara destek veren Bay Deakin. Sean, e-okuyucuların sadık bir rakibi (dükkanındaki en ünlü dekorasyon, ekranı pompalı tüfekle parçalara ayrılmış bir Kindle'dır) - Maugham bu gün yaşıyorsa, sadece buna dayanarak onunla içki içmek isteyebilir. Son kupada yaşlı adamı, kalemdeki karakterlerin Kindle tutan bir yazara kalbini göstermesini beklemeyeceğinden korkuyordu.
E-kitaplarla uyumsuz
Kitabevi dış
Kitapçı penceresi
Sean, İskoçya'nın en büyük ikinci el kitabevinin sahibidir. 2017'de yayınlanan kitapçı günlüğü, Şubat 2014'ten Şubat 2015'e kadar olan mağaza açılış deneyimini kaydediyor. Sean'ın mağaza adı herhangi bir belirsizliğe neden olmuyor. Adı "Kitapçı", ancak öyle olsa bile, bazı müşteriler hala soruyor: "Kitap satan kişi siz değil misiniz?" Orwell'in "Kitabevi Anıları" ndan (Kitapçı Anıları) bir pasaj. Orwell bu makaleyi 1936'da yazdı, ancak makalede açıklanan olayların çoğu hiç de güncelliğini yitirmiş değil. Shaun yazdı:
"Bookstore Memories" deki açıklama bugün hala geçerli ve saf ve benim gibi olanlar için daha da nahoş bir tavsiye: İkinci el kitapçıların dünyasının pastoral bir şarkı olduğunu düşünmeyin - ateş çok sıcak, koltukta oturuyorsunuz , Ayaklarını terliklere koyun, Yoshimoto'nun "Roma İmparatorluğunun Gerileme ve Düşüşünün Tarihi" ni pipo içerken okuyun.Aynı zamanda, sonsuz misafir akışı çok güzel konuşurdu ve faturayı ödemek için bir sürü para çıkarmadan önce sizinle gelirlerdi. Bilgelik dolu bir konuşma. Gerçek durumun tamamen farklı olduğu söylenebilir. Belki de en uygun yorum Orwell'in şu cümlesidir: "Kapıya gelen birçok insan nereye giderse gitsinler can sıkıcıdır, ancak kitapçı onlara performans sergilemeleri için özel bir fırsat verir."
"Bookstore Diary" okurları muhtemelen onun keskin sözlerinden hoşlanmamakta zorlanıyorlar. Hedefleri sadece kitabevine patronluk taslayan (genellikle satın almayan) değil, aynı zamanda mağaza asistanları, etkinlik konukları ve kitapçı meslektaşları da saldırı kapsamına giriyor. Ancak huysuz doğduğunu kabul etmedi. Kendini savundu: "Bu kitabı satın almadan önce oldukça uysal ve arkadaş canlısıydım. Aptalca bir soruydum, istikrarsız mali durum ve katip ve bir Durmaksızın pazarlık yapan bir müşterinin sonu gelmeyen tartışmasının ardından bana böyle göründü. Her günlüğün öncesinde ve sonrasında online mağaza siparişleri, günlük akış ve mağazaya gelen müşterilerin verileri net bir şekilde kayıt altına alınıyor. Zehirli dilden ruhu rahatlatmak için beslenmeyi emerken, ikinci el kitap endüstrisinin kasvetli durumunu da gördüm. Aslında, "kitapçı" nın mali durumu sektörde zaten nispeten sağlıklı olmalı, ancak öyle olsa bile, Sean bugün tam zamanlı bir katip tutmayı göze alamıyor.
Kitapçının kedi "kaptanı"
Kitapevi iç
Eski kitap severlerin kitap satın almak için kitapçılara veya soğuk tezgahlara gitme süreci, aslında alıcılar ve satıcılar arasındaki bir bilgi savaşıdır. İnternet, en sevdiğiniz eski kitapları toplamayı her zamankinden daha kolay hale getirmiş olsa da, altın toplama zarafetini geri döndürülemez bir şekilde bastırdı. Kitap koleksiyoncusu A. S. W. Rosenbach, kitapçı amcası Moses'ı "Eski Kitaplardan Bahsetmek" adlı makalesinde canlı bir şekilde hatırladı. Yeğenimin kitap toplarken kitap satma yolunu da seçmek istediğini duyan Musa Amca, tam anlamıyla nitelikli olduğunu düşünüyordu: iyi hafıza, güçlü sebat, iyi zevk, zengin edebi bilgi ve bazı kaynaklar. Bunlar, İnternet öncesi dönemde nitelikli bir kitapçı olmanın temel gereklilikleridir. Aslında, geçmişte kitapçılar genellikle güçlü akademik becerilere sahip bibliyograflar ve bibliyograflardı ve bunların en iyileri zaman zaman kitap yazan kitapçılardı. 2001 yılında, Xiao En kitabevini yeni satın aldığında bile, ona tavsiyelerde bulunacak hem iş adamı hem de akademisyen olan bazı uzmanlar olacaktı. Şimdi bu nesil yok oldu. The Bookstore Diary'de yazan David, eski nesil kitapçıların bir temsilcisidir ve Shaun Gaoshan'a hayranlık uyandırır:
Kitap fiyatlarını hızlı bir şekilde kontrol edebileceğiniz Amazon ve AbeBooks gibi web sitelerinin henüz ortaya çıkmadığı bir çağda, kitapçılar tüm bilgileri ustalaştırmalı ve taşımalıdır ve David, karakter hayatı, bibliyografya ve edebi bilginin hazinesidir. Şimdi bu tür bilgi - çok sevilen ve saygın bir yaşam için kullanılan bilgi - hayatımın çoğunda sıkı çalışmaya adanmış - neredeyse işe yaramaz. Kapağına bir bakışta kitabın yayın yılını, yayıncısını, yazarını ve değerini size söyleyebilecek türden bir kitapçı nadir rastlanan bir karşılaşmadır ve sayısı azalıyor. Hala bir veya iki uzman tanıyorum, bu sektörde en çok hayran olduğum insanlar bunlar.
Eski kitapların, yabancılar için yetersiz olan büyülü bir çekiciliği var.Aynı makalede Rosenbach, iyi kitap koleksiyonunun doğal olarak gizemli bir atmosferi ve anlaşılması zor bir güzelliği ortaya çıkaracağını, bunun da tüm mekanı farklı renklerle lekelemesine neden olacağını söyledi. Bu görüş saçma sayılmayabilir: aynı içeriği okumuşsunuz değil, aynı kitabı okumuşsunuzdur. 1865 yılında, Macmillan'ın "Alice Harikalar Diyarında" nın ilk baskısı ve bugün basılan "Penguin Edition" siyah klasikleri, içerik ve resimler hemen hemen aynı olsa da, hiç de aynı kitap değiller. Her eski kitap benzersizdir. Pürüzlü "kitap kalitesinin" altında gizlenmiş bir dönem, hatta birkaç parça tarih vardır. Yeni kitabın bir zamanlar nerede olduğunu ve kime ait olduğunu tam olarak bilmek gelecek nesil için zordur, ancak hiçbir ipucu olmadığı söylenemez. Bazen kenar notları, bazen ekslibris, bazen eski fotoğraflar ve gazete kupürleri. "Kitabın kaynağının gizli tarihi birçok insanı heyecanlandırıyor ve hayal güçlerini ateşliyor."
Kitap raflarını bir bakışta dış dünyaya göstermeye cesaret edenleri hep takdir etmişimdir, onlar da benim kadar çekingenler.Böyle her zaman belli bir çift deneyimli gözün kitap sahibinin karakterinin karanlık tarafını göreceğini hissediyorum. Kitap aptalına göre, kendi koleksiyonu ile kendisi arasında ayrılmaz; Ye Lanren sessizce çalışma odasında oturuyor, raftaki kitapların sırtına bakıyor ve bazen kaçınılmaz olarak şöyle düşünüyor: Bir gün bu kişi toza dönüşürse, bu kitapların kaderi Ne olacak Carrière (Jean-Claude Carrière) Eco ile yaptığı diyalogda cevabını verdi: "Kitaplardan Kurtulmak İstemiyorum": "Karımın ve kızımın koleksiyonumun tamamını veya bir kısmını satacağını hayal edebiliyorum. Veraset vergisini ödemek vb. İçin kullanılırdı. Fikir üzücü değil, tam tersine: eski kitaplar pazara geri dönüyor, birbirleriyle dağılmış, başka yerlere gidiyor, diğer insanlara neşe getiriyor ve başka koleksiyonculuk coşkusu uyandırıyor. Açık fikirli, eğer güçlü olmaya çalışmıyorsa. "Bookstore Diary" deki en duygusal şey Sean'ın yeni vefat etmiş bir kişinin evine kitap toplamak için gittiği kısımdır ... Sahibi vefat ederken kişiliğini yansıtanlar onun varlığının kanıtı olarak bile görülebilmektedir. Bilinmeyen kaderi karşılamak için kitaplar da kullanılmış kitapçıya akacak. İkinci el bir kitap satıcısı olan Sean, genellikle eski eserleri ele alarak tanıdık olmayan vefat edenlere veda etmek zorunda kalır:
İkinci el kitap satışıyla uğraşan çoğu insan için, ölen kişinin kalıntılarını çıkarmak tanıdık bir deneyimdir. Yavaş yavaş buna uyuşacaksınız, özellikle bugünkü durumda olduğu gibi: vefat eden yaşlı çiftin hiç çocuğu olmadı. Her nasılsa, duvardaki resimler - kocası berrak bir RAF üniforması giyiyor ve karısı Paris'i gezen genç bir kadın - insanlara belli bir melankoli verecek ve dünyada yaşayan çocukların varlığıyla ilgilenecek. Geçen çiftin eski sahipliğinde böyle bir his yoktu. Böylesi bir kitap koleksiyonunu alıp götürmek, kişiliklerine son darbe gibidir - varlıklarının son kanıtını sildiniz. Bu kadının kitap koleksiyonu onun ne tür bir insan olduğunu gösteriyor: ilgi alanları ve hobileri, miras aldığı genetik özelliklerden daha az yakından ilişkili değil.
Birçok kitapseverin kitapçı açma hayali ya da fantezisine sahip olduğuna inanıyorum. Serbest meslek sahibi olarak Sean, doğal olarak ofis çalışanlarının imreneceği özgürlüğe sahiptir. Önceki gece arkadaşlarımla sarhoştum ve ertesi gün öğlene kadar uyuyabilirdim; mağazada insanlar olduğu sürece, arkadaşlarınızla dilediğiniz gibi dağlarda bisiklete binebilir ve denizde yüzebilirsiniz; kız arkadaşınızı antik eve götürüp kitap toplayın ve bu arada tadını çıkarın Göl ve dağlar. Sadece bu da değil. Sean, ikinci el kitap endüstrisini Wigtown ekonomisinin bel kemiği haline getiren "kitapçı" yı isteyerek ve ciddi bir şekilde yönetmenin yanı sıra, memleketinde daha aktif bir rol oynar: yerel sergiler için tanıtım videoları çekmek ve Wigtown'un operasyonuna katılmak. Edebiyat festivali sırasında, rüzgâr türbini çiftlikleri inşa etmek ve doğal manzarayı yok etmek için kar peşinde koşan geliştiricilere karşı çıkmak için hiçbir çabadan kaçınmayın. Önemli ekonomik baskı ve acı çekmesine rağmen ("Sırtım sert", "Sırtım çok ağrıyor", "Sırtım titriyor ve çok çalışamıyor") Sean hala Sert bir şekilde şöyle dedi: "Her neyse, bu geminin batmasını önlemek için elimden gelen her şeyi yapacağım. Bu tür bir yaşam başkaları için çalışmaktan çok daha iyidir."
"Bugün bir kitap almalı mıyım?"
Tolkien'in Elbisesi ve Büyük Yazarlar ve Nadir Kitabın Diğer Hikayeleri'nin başlangıcında Rick Gekoski, kitap satıcısı kariyerine başlama fırsatını açıkladı: Zavallı bir öğrenci olan Jekoski, Kız arkadaşıma bir Noel hediyesi verdiğimde utangaçtım, bu yüzden bir hafta önce Oxford'daki Blackwell's'e satın aldığım 20 ciltlik "The Complete Works of Dickens" setini göndermekten başka seçeneğim yoktu. Karşılığında parayı beklemiyordum. Bu kitap setini aldığımdaki fiyatın iki katı. Bu, eski kitapları toplamanın sadece kendi çıkarlarını tatmin edemeyeceğini, aynı zamanda çok para kazanabileceğini anlamasını sağladı.Sonunda, üniversite profesörlerini bıraktı ve profesyonel bir nadir kitap satıcısı oldu. Sean'ın ikinci el kitap endüstrisine girişi bu kadar dramatik bir başlangıç yapmadı. 18 yaşındayken ilk kez, eski kitapçı John Carter'ın sahibi olduğu "kitapçı" yı gördü ve arkadaşlarına bir yıl içinde iflas edeceğini tahmin etti. 30 yaşında, dönüp dolaşıp en sevdiği işi bulamayan Xiao En, ailesini ziyaret etmek için memleketine döndü ve "kitapçı" nın kapanmadığını, ancak patronun yaşlı olduğunu ve devralacak birini bulmak istediğini gördü. Carter'ın önerisi üzerine Sean bir kredi aldı, bir yıl sonra işini devraldı ve bugüne kadar bunu yapıyor. Bireysel misafirlerin kötü dilekleri - "Umarım bir dahaki sefere orada olursun" - Sean'ın kitabın sonunda söylediği gerçeği değiştirmez: kitapçı hala açık.
"Etrafınızdaki kitapçının iflas etmesine izin vermeyin"
Son olarak, bu kitabın çevirisi ile ilgili birkaç kelime kısaca söyleyin. İskoçya'daki pek çok Galway bölgesi, özellikle Galway bölgesi, kitapta yer almaktadır. Telaffuz, İngilizce telaffuz ile tam olarak aynı değildir. Çevriyazım yaparken, çevirmen internetteki fonetik sembollere atıfta bulunmuş ve ilgili taraflar için orijinal metni dipnotlara eklemiştir. Okuyucu referansı; ayrıca kitabın hemen her sayfasında bahsedilen çeşitli eserler için çevirmenler hazır Çince çevirilerin çevrilmiş isimlerini kullanmak için ellerinden geleni yapıyorlar, ancak bazı kitapların sadece Çince çevirileri yok, aynı zamanda eski ve içeriğin doğru bir özetini bulmak zor. Çeviri yaparken öznel tahminler yapmam gerekiyor ancak orijinal metin genellikle dipnotlarda yer alıyor.Herhangi bir hata varsa metinden ben sorumluyum Lütfen beni düzeltmekten çekinmeyin. İdeal ülkenin editörü arkadaşım Lei Yun'a çevirmenin uzun vadeli "kitaplar hakkında bir kitap" çevirme arzusunu gerçekleştirme isteğini gerçekleştirdiği için bir taslak hazırladığı için; ayrıca "Bookstore Diary" yazarı Sean Bethel'e kısa ve ürkütücü sözlerinden dolayı teşekkür ederim. Mektupta bahsi geçen birkaç soruyu cevaplayarak, sizlere müreffeh bir iş diliyorum ve bir an önce sırt ağrılarına veda ediyorum.
Bahsetmişken, bir kitapçı açmaya çalışmadığımdan değil, bu bir kitap standı. Yaklaşık iki yıl önce bir hafta sonunda, sabah uyandığımda, aniden yazılarımı bırakıp işe gitmeye karar verdim.Kitaplığımın bir kısmını evden çok uzak olmayan bir hafta sonu pazarına taşıdım. 200 yuan'i pazarda iyi bir yer kiralamak için harcadım. Dükkan sahibi olun. Eşsiz zevkim ve soğuk tavrımla müşterilerin mutlaka kapıyı kazanacağını düşündüm. Sonuç olarak, bir günlük çalışmanın ardından Sean ile aynı problemlerle karşılaştım: "Genç adam, tuvalete nasıl gidebilirim?" Kitaba gelince, hiçbiri satılmadı. Geri dönmek ve dokuzdan beşe kadar sürekli çalışmaya devam etmek zorunda kaldı. Ama böylesine hayal kırıklığı ve utançla bile, kitapçı açmak benim ideal kariyerim, tıpkı çok sevdiğim bir "kitapçı" gibi, Vincent Starrett otobiyografisinde "Bir Kitapçıda Doğdu" "(Bir Kitapçıda Doğdu) şöyle dedi:" Bir kitapçıda kitapların kokusunu ilk kez biliyordum, George Alfred Hentynin ölümsüz eserlerini ilk kez okudum ve ilk kez belli belirsiz hissettim. Kıskançlık, hayranlık ve yazar olmanın zonklaması söz konusu olduğunda. Yazar olmasaydım, diğer yazarların hayallerini ve tezgahın arkasındaki yaşam tariflerini satan bir kitapçı olurdum. "
(Bu makale "Kitabevi Günlüğü" nün çeviri ekidir)
