2019 Nobel Ödülü sahibi Peter Handke: Dünya, dili icat edenler tarafından yaratıldı
Geleneğe dönen gizemli yeni bir dünya
Gençken "The Audience" ve "Casper" adlı isyankâr dramalarda ilk kez sahneye çıkan Avusturyalı yazar Peter Handeck, genellikle asi bir postmodern yazar olarak tanıtılıyor, hatta romanları daha çok geleneğe dönüşün bir pankartı gibi. Bu gelenek esas olarak büyük Alman yazar Goethe'nin "William Meister'in Öğrenme Çağı" nda yarattığı romanı, yani Aydınlanma çağında bir Avrupalı hümanist imajında yolda yürüyen bir romanı ifade eder. Yolda yürüyen postmodern bir hippi imajıyla Amerikalı yazar Kerouac'ın romanlarından farklıdırlar. Kerouac, yeni bir çağın aydınlanmasıdır. İnsanları bölünmüş "benliği" kabul etmeye ve "lanet dünyayı" sevmeye yönlendirir. Goethe'nin "yolda", şövalye "yolda" kendini geliştirme arayışıdır. Ama her durumda, "yolda" kazandıkları içgörüler, okuyucular için aydınlatıcı bir renge sahiptir. Peter Handke (1942-) Avusturya'nın Griffin kentinde doğdu, ancak annesi Sloven idi. Edebiyat dünyasına avant-garde dramalarla girmiş, o zamandan beri yazdığı romanlar anlatımda vahiylere daha fazla önem vermekte, sinema ve televizyon ilgi alanlarının hakim olduğu ve eğlenceye odaklanan modern ana akım romanlardan uzaklaşmaktadır. Genel olarak, romanların eğlencesini feda etti ve geleneksel roman tarzında yaratmak için birçok modern beşeri bilimler (modern dilbilim, sosyoloji ve antropoloji gibi) araştırma perspektiflerini kullandı ve sonunda oldukça roman yarattı. Edebi tarz. İşbirliği yaptığı ünlü Alman yönetmen Wim Wenders, "Kalecinin penaltı vuruşlarıyla karşı karşıya kaldığı endişesi", "Forked Road" ve "Under the Sky of Berlin" gibi birçok film onun yaratıcı niyetini ve tarzını açıkça yansıtıyor. Elementler.
Dokuzuncu Krallık Metaforları
"Dokuzuncu Krallığa" 1986'da kuruldu. Bir Handeck yazarının kariyerindeki en önemli dönüm noktalarından biri olarak kabul edilebilir ve "anlatıma" bir övgüdür. Roman üç bölüme ayrılmıştır: kör pencereler (yani sahte pencereler), boş dağ yolları, özgür savan ve Dokuzuncu Krallık. Romanın metni, orta yaşlı bir adamın gençliğinde köklerini Avusturya'dan Slovenya'daki atalarının evine bulma yolculuğunun hatırlanmasına dayanmaktadır. Bu yolculuk sırasında genç, çocukluk hayatını sürekli olarak düşünmektedir. Bu nedenle, anlatı metninin tamamı esasen anılarla iç içe geçmiş bir anı çalışmasıdır ve bu da okumada bazı zorluklara neden olur. Sözde "Dokuzuncu Krallık" yalnızca ulusal uyumun bir simgesi olmakla kalmaz, aynı zamanda Handke'nin "gerçek dünyaya" verdiği yeni bir metafor olarak da kabul edilebilir. Dokuzuncu Krallık, Slovenya'nın ataları tarafından kullanılan dilden geliyor ve bu hepimizin izlediği ortak hedef anlamına geliyor: "Hepimiz ayrıldıktan bir gün sonra bir araya gelirsek, festival kostümü giymiş dört tekerlekli tek çerçeveli bir scooter ile Dokuzuncu Krallığa gideceğiz , Dokuzuncu kralın düğününe katılmak ... "Ve Handke buna yeniden yeni bir anlam verdi," Şu anda, bu tür dindar bir dileğin insan dünyasına dönüştürülebileceğini düşünüyorum: sözler. "Philip Ke Sürgündeki bir Sloven soyundan gelen Barr, liseden mezun olunca ağır hasta olan annesini terk etti ve Avusturya'dan Slovenya'ya bir yolculukta ısrar etti. Yol boyunca, sürekli olarak Sloven lehçesinin sırlarını ortaya çıkardı ve onları bu sürgündeki ailedeki çocukluk deneyimleri ve dilin rolü üzerine düşünmek için kullandı. Dolayısıyla bu romanın ana içeriği, dil dünyası ile insanlar arasındaki ilişkiyi yansıtmaktır. Örneğin kahramanı Philip Kobar "şeylerin isimlerini gözlemlediğinde, bir niyet olan dünyanın bir modunu tanır ..." ve "her kelime çemberi bir dünya çemberi! Burada belirleyici olan , Çember ve çember arasındaki fark, benzersiz ve alışılmadık kelimelerden kaynaklanır. Bir deneyim kalbinize güvenmek istemediğinde, "Tek bir kelime olsa bile!" Şikayetini tekrar tekrar duymaz mısınız? " Kelimeler, bildiğimiz dünyanın nesnelliğinin aslında kelimelerle kurulduğunu söylemek ister - bu modern dilbilimin bakış açılarından biridir. Aşağıdaki daha şiirsel bir tanımdır ve ayrıca iki dilin iki farklı dünyayı getireceği sonucuna varır: "... iki dil bir arada, sol taraf bir kelime, sağ taraf ise buna karşılık gelen yeniden yazılmış bir form. Bunlar Formun bir sembolün ardı ardına yeniden yazılması, mekanın bükülmesini, bir açı oluşturmasını, karşılaştırmasını, ana hatlarını vurgulamasını ve kurguyu gerçekleştirmesini sağlar.Bu sayede efsanede olduğu gibi göz alıcı olan çeşitli diller vardır. Yıkıcı Babil dili kaosu ne kadar anlamlı. Bu kule karanlıkta inşa edilmemiş mi? Göğe yükselmek için yeterince yanıltıcı değil mi? "(İncil'de Babil Kulesi, aynı zamanda Ba Belta, insanların bir zamanlar cennete bir kule inşa etmek için birleştikleri söylenir. İnsanları durdurmak için, Tanrı onlara farklı diller konuşmasına izin verdi, bu da sonunda planı başarısız oldu.) Philip Kobar daha sonra kelimeleri sıradan kelimeler olarak anlamadı. , Ve insan niyetini ifade edebilen çeşitli sembolleri ağza alınamaz kelimeler olarak kabul edin. Örneğin, "kör pencere" bunlardan biridir. Kobar gördükten sonra önce kör olan ağabeyini düşündü, sonra aklına gelen net anlamı fark etti: "Dostum, endişelenme!" Bu "kör pencere" onun Başlangıç noktasında tren istasyonunda buluştu ve o zamandan beri heyecanla yaşadığı şeyleri yeniden adlandırmak için sık sık kurallar buluyor. Romanın sonlarına doğru, Philip Kobar, Slovenya'da (Doğu Avrupa filmlerinin en yaygın sahnesi) bir köy ziyafetine veda etti. Festival kıyafetleri giymiş bir grup köylü uzun bir masanın etrafında oturdu ve çocuklar koştu. Git, bütün erkekler şapkalarını çıkarıyor ve kadınlar gülümsüyor. Ve "Ben" (Philip Kobar), başından sonuna kadar tek kelime etmeyen genç bir kadın fark etti, o bir dinleyici gibi daldı ve sonunda birden başını hafifçe çevirdi ve gülümsemeden "ben" e baktı. Dudaklarını büzmeden sadece bir çift göz bana bakıyor ve bana: "Sen" diyordu. Bu gözlerin altında "ben" ruhu şok eden "yeni bir hayat" kazandım. Bu bakış açık bir dildir, bu dil ses çıkarmasa da merkezinde "biz" var. Bunun tercüme edilmesi zor bir roman olduğu söylenmelidir, çünkü Handke her zaman Slovence'yi Almanca olarak açıklamaya çalışır, bir grup kelimenin etimolojik bağlantısını ortaya çıkarmak için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışır ve yok olmak üzere olan manevi bir insan dünyası bulur. . Bu dünya, dili icat edenler tarafından yaratıldı. Dil, insanların yaşam kalıplarının mirasını belirler, ancak yaşam kalıplarındaki değişiklikler, dil dünyasını kullanma kurallarını da güncelleyebilir ve bazı kelimeleri eski yaşamın kalıntılarına dönüştürür. Anlatım, onları bir sanat eseri haline getiren korumadır; anlatım, bir medeniyetin bütünlüğünün yattığı yerdir. Handke, "Sadece yaşamın son nefesiyle yok edilebilecek olan Dokuzuncu Krallık'ta anlatı güneş ışığı her zaman parlayacak." Dedi.
Kaynak: Phoenix Network
Yazar: Cheung Shuen
Editör: Zhang Zijie Sorumlu editör: Li Ling
Sorumluluk Reddi: Bu makale, daha fazla bilgi vermek amacıyla yeniden üretilmiştir. Kaynak etiketlemede bir hata veya yasal haklarınızın ihlali söz konusuysa, lütfen sahiplik sertifikası ile web sitesi ile iletişime geçin ve zamanında düzeltip sileceğiz, teşekkür ederiz.
