[Düşünen çevreler] Wuhan Üniversitesi'nin kiraz çiçeği görüntüleme çatışması: kiraz çiçeği kimonosu Japon saldırganlığının bir sembolü mü yoksa kültürel alışverişin bir kanıtı mı?
Yazan: Lu Haoju
Editör: Zhu Jieshu
"Düşünen Dünya" sütunu, arayüz kültürünün her Pazartesi zorladığı sabit bir sütundur.Herkese buna odaklanan çeşitli tartışmaları ve görüş çatışmalarını herkese göstermek için geçen hafta hararetle tartışılan 1 veya 2 kültürel / ideolojik konuyu seçeceğiz. Bu haftanın "Düşünen Dünyası" nda Wuhan Üniversitesi'nin kiraz çiçeği izlemesi ile "Sonsuz Dünya" filmi arasındaki çatışmanın neden olduğu tartışmaya dikkat ediyoruz.
Sakura Wuhan Üniversitesi'nde çatışmayı izleme: Kiraz çiçeği kimonosu Japon saldırganlığının bir sembolü mü yoksa kültürel alışverişin bir kanıtı mı?
24 Mart öğleden sonra, kimono benzeri bir kostüm giyen genç bir adam kiraz çiçeklerinin tadını çıkarmak için Wuhan Üniversitesi'ne gitti, ancak okulun güvenlik personeli tarafından durduruldu ve bu da fiziksel çatışmaya neden oldu. Çevrimiçi video, iki kişinin dört güvenlik görevlisi tarafından dövüldüğünü ve yere bastırıldığını gösterdi. Kimono kostümü giymiş adamlar tekrar tekrar "Birini neden dövmeliyim?" Diye bağırdılar ve "Tang kıyafeti giyiyorum" dediler. Videoda ayrıca gösterildi. Wuhan Üniversitesi öğrencileri cep telefonlarıyla çatışmanın fotoğraflarını çekti ve gardiyanlar onlara cep telefonlarını kaldırmalarını emretti ve fotoğraf çekmelerine izin verilmedi. Daha sonra öğrenciler ve güvenlik görevlileri kiraz çiçeklerinin nereden geldiğini tartıştılar. Bir güvenlik görevlisi, "Sakura, Çin'den Japonya'ya gitti ve Japonya'dan Çin'e döndü." Dedi.
Bu olay internette hararetli tartışmalara neden oldu ve kiraz çiçekleri dövüş sanatlarına girmek için kimono giyip giyemeyeceğinizin odak noktası haline geldi. Bazı netizenler, statü sembolü olan bir "Japon kimonosu" giymenin ve Çin işgalinin tarihsel olarak bağlantılı bir alanında piyasayı göstermenin tarihi unutmak ve ulusal duyguları incitmek olduğunu ve dövülen adamın bunu hak ettiğini söyledi. Bazı eleştirmenler "kimono" giyen erkeklerden "sei-Japon unsurları" olarak bahsediyor ve "Kimonolara karşı dirençli" ve "sakuradan kurtulun! Sakura'yı görmek imparatoru görmek gibidir!" Ayrıca giyineceklerine inanan muhalifler de var. Kişisel tercihinin "Japon yanlısı vatana ihanete" dönüştüğü iddiası internete girmek için çok fazla, dar bir milliyetçilik ve kızgınların kırılgan vatanseverliğinden yakınıyor. Kişisel bir zevke bakmak için kiraz çiçeği için kimono giymek mi yoksa ulusal bütünlük meselesi mi? Japon unsurlarının "kimonosunu" "Japon yanlısı" ile gerçekten doğrudan ilişkilendirebilir miyiz? Böylesine basit ve kaba bir tanımlama, bir yandan kiraz çiçeklerinin arkasına Çin ve Japonya tarihini tek taraflı olarak sadeleştirmiş ve onu sadece Japon istilasının kapalı dönemine yerleştirmiş, diğer yandan kültürlerin iç içe olduğu küreselleşme çağını görmezden gelmiştir. Tek bir kültürel unsuru birbirine entegre etmek zordur. Ulusal kimliğin doğrudan bağlantılı olduğu gerçeği.
Wuhan Üniversitesi resmi Weibo, 25 Mart saat 23:00 civarında, çatışmaya yanıt olarak "İki Turist ve Kampüs Güvenlik Görevlileri Arasındaki Çatışma Üzerine Notlar" ı yayınladı ve çatışmanın, iki turistten birinin kiraz çiçeği görmek için randevu almamış olmasından kaynaklandığını belirtti. Güvenlik personelinin ikna ve doğrulama sürecinde, iki taraf sözlü provokasyondan fiziksel yüzleşmeye doğru gelişti, ancak çatışma mahallindeki "kimono" konusundaki anlaşmazlığa değinilmedi. "Uygun kıyafet" belirsiz bir ifadeye sahip gibi görünüyor.
Açıklama olayı sakinleştirmedi, ancak kamuoyunda devam eden kargaşayı destekledi. Eleştirmenler, Wuhan Üniversitesi'ni kimono düzenlemeleri ile üniversitenin "özgürlüğünü ve hoşgörüsünü" ihlal etmekle suçladılar ve aynı zamanda okulun kamuoyu rehberliği için gereken sorumluluğu üstlenmediğine dair belirsiz bir açıklama yaptı. "Fox Du Studio" resmi hesabı "Kimono kiraz çiçeği görüntüleme tartışmasından bahsedilmiyor, Wuhan Üniversitesi'nin cevabı üniversitenin ruhuna aykırı" bir makale yayınladı, yazar Xu Yuan, son yıllarda kimonoyu yasaklayan hiçbir yazılı düzenleme yapılmamasına rağmen, okulda hala "hayır "Kiraz çiçeklerinin tadını çıkarmak için kimono giymenin" sözlü kuralı. Wuhan Üniversitesi'nin kiraz çiçeği görüntüleme gereksinimleri, politikadan önce ve sonra değişti: 2002'de, Wuhan Üniversitesi'nin "Kiraz Çiçeği Açılış Döneminde Kampüs Yönetimi Bildirisi", "Kimono giymek ve kampüste fotoğraf çekmek yasaktır"; 2005 bildiriminde bu ifade silindi ve değiştirildi " Kampüste kimono kiralamak yasaktır. " Yazılı açıklama silinmesine rağmen, benzer olaylar yine de meydana geldi: 2009'da kimonolu birkaç anne ve kız, Wuhan Üniversitesi'nin kiraz çiçekleri altında bir grup fotoğrafı için durdu ve bir düzine genç onları kınadı ve okuldan attı.
Buna rağmen, Wuhan Üniversitesi "yakın görüşlüydü" ve "uygun kıyafet" şeklindeki muğlak ifade kamusal alandaki tartışmayı bastırmada başarısız oldu. Yazar, halk kamuoyu alanının dar milliyetçi duygularla defalarca yutulduğuna ve kostüm anlaşmazlığını yurtsever tartışmaya yükseltme eğiliminde olduğuna inanmaktadır.Bu son derece basitleştirilmiş düşünce ve hayal gücü, kamusal meselelerin tartışılmasına ve vatandaşların kalitesinin iyileştirilmesine yardımcı olmamaktadır. Aynı zamanda rasyonel bir kamusal alan oluşturulamaz. Bir "bağımsız ruh ve özgür düşünce" kurumu olarak, üniversiteler "bağımsız düşünme yeteneğini ve eleştirel düşünmeyi" görev ve misyonu olarak almalı ve hassas konularla gerçekte yüzleşme cesaretine sahip olmalı ve halkın yanında yer almalıdır. Belirsizlik yerine açık bir kamuoyu yönelimi, mayın tarlalarından kaçının ve geride kalın. Yazar, kamu toplumundaki "aşırı" dar milliyetçi söylemi besleyen şeyin okulun belirsiz ve muğlak duruşu olduğuna dikkat çekiyor.
Öte yandan, Wuhan Üniversitesi'nin "kiraz çiçekleri" nin içerdiği karmaşık Çin-Japon tarihi bağlantılarını "kiraz çiçeği izleme fırtınasını" görmek için incelemek de bizim için zor. Wuhan Üniversitesi mezunu yazar Wu Xiao, Mart 2015'te yayınlanan "The Paper: Private History" de yayınlanan "Wuhan Üniversitesi'nde Sakura Takdir: Luojia Dağı'ndaki kiraz çiçekleri nereden geldi" makalesinde Wuhan Üniversitesi'nin kiraz çiçeklerinin tarihinin tüm ayrıntılarını ayrıntılarıyla açıkladı: Luojia Dağı'nın ilk kampüsü Sakura ağaçları, Japonya'daki yaralıların vatan hasretini hafifletmek için 1939 baharında Japon işgali sırasında kendi ülkelerinden taşınan sakura fideleri tarafından dikilirken, aynı zamanda dövüş sanatlarını ve uzun süreli işgalleri göstermek anlamına geliyordu. Japonların Çin'i işgalinin kanıtıydı. Anti-Japon Savaşı'nın zaferinden sonra, Usta Wu işgalcilerin kalıntılarıyla yüzleşmek için geri döndü ve sonunda Sakuragi'yi tarihin anlamıyla birlikte akılda tutmaya karar verdi. 1972'de Çin-Japon diplomatik ilişkileri normalleşti ve Sakura dostluk habercisi olarak Luojia'ya döndü: 1973'te bir Japon arkadaşı, Wuhan Üniversitesi'ne Başbakan Zhou Enlai'ye 20 kiraz çiçeği hediye etti. Daha sonra 1983, 1987 ve 1992'de nedenlerle Japon arkadaşlar vardı. Çin ile Japonya arasındaki dostluk, Japonya'nın Sakuragi'nin hediyesi olarak Wuhan Üniversitesi kampüsüne yerleştirildi.
Sakura, Çin'de doğdu ve 1000 yıldan daha uzun bir süre önce Japonya'ya tanıtıldı ve bugün modern Japonya'nın statü sembolü haline geldi. Kısa ömürlü ve korkunç yaşam duygusu, Japon modern militarizminin şekillenmesinden ayrılamaz.Çin'de Japon kiraz çiçeklerinin saçılması, 20. yüzyılda Japon saldırganlığının ve yayılmasının militarist yolunu da kazarken, öte yandan hediye olarak verildi. Kiraz çiçekleri, Çin ile Japonya arasında dostluk ilişkilerinin kurulmasına da tanık oldu. Kiraz çiçeklerinin arkasındaki karmaşık ve çok katmanlı anlam, yerli kiraz çiçeği izleyicilerinin birden fazla etik seçime hapsolmasına neden oluyor: Wuhan Üniversitesi'ndeki kiraz çiçeklerini Wuhan Üniversitesi'ni işgal eden Japon işgalcilerin tarihi dışında anlayamıyoruz; ama aynı zamanda kiraz çiçekleri ve kimonolar gibi Japon unsurlarını eşitlemek. Japon ulusunun, geçen yüzyılın politik modelinden zaten farklı olan dar milliyetçiliği ve vatanseverliği ifade etmeyi körü körüne reddetmesi ve reddetmesi moda değil.
Kimonoda kiraz çiçeklerini izleme yasağı, kiraz çiçeklerinin tarihsel karmaşıklığını görmezden geliyor ve aynı zamanda politika yapıcılar ve eleştirmenler tarafından benimsenen tarihsel duruşun paradoksunu ortaya çıkarıyor. Tarih yazımı akademisyeni Lei Yi, "Aşk Düşünceleri" platformunda yayınlanan "Kiraz Çiçekleri ve Çin-Japon İlişkilerini Yansıtan Kimonolar" yazdı ve Wuhan Üniversitesi'nin "sakura" nın arkasındaki Japon tarihi saldırganlığının gerçeklerini sürekli zayıflattığına dikkat çekiyor ve Çin ile Japonya arasında dostane diplomatik ilişkilerin kurulmasının sembolü olarak vurguluyor. Kiraz çiçeklerine bakıp kimono giymemenin yazılı veya sözlü düzenlemesi, çelişkili tavrını gösterir. Bu konumun çelişkisi kimono giyenleri "kınayan" ve "lanetleyen" bu izleyiciler tarafından da gösterilmektedir: onlar milletin yanında dururlar ve ülke "tarihi unutmak utanç verici", "hainler" ve "ince Japon unsurları". Kimonolardaki kiraz çiçeklerine hayranlık duyanlara karşı kadro, bir yandan da son yüzyılda Japon militarizmiyle ayrılmaz bir şekilde bağlantılı olan Japonya'nın milli çiçeği olarak bilinen kiraz çiçeklerinin güzelliğine hayranlık duyuyorlar. Lei Yi, "bu tür belirsiz çelişkilerin aslında modern zamanlardan beri Japonya'nın Çin'i işgalinin karmaşık zihniyetinin, çağdaş Japonya'nın ve son derece gelişmiş medeniyetin ve Çin'in" nefret ve sevgisinin "veya kıskançlığın ve Japonya nefretinin tipik bir yansıması olduğuna inanıyor."
Kimonosu kötüye kullanan yurtseverler in ortaya koyduğu paradoksal tarihsel duruşun sadece karmaşık kıskançlık duygularından kaynaklanmadığını, aynı zamanda şunu da gösterdiğini belirtmekte fayda var: kültürlerin iç içe geçtiği ve iç içe geçtiği, kültürel unsurların içine sızdığı bir çağda Ulusal kimlikle tek ve izole bir ilişki kurmak imkansız hale geldi. Pekin Moda Teknolojisi Enstitüsü'nden Profesör Chu Yan, Beijing News'e verdiği röportajda, "Kimono genellikle Japon geleneksel giysisidir. Standart bir giyim tarzı oluşturmuştur, ancak kesinlikle Çin geleneksel giysilerinden etkilenmiştir. , Kimono ve Hanfu'nun benzerlikleri var. "
Kamu hesabı Yoyo Luming'in yayınladığı "Shang" Wu "Sakura" makalesi bize, kimonoda kiraz çiçeklerini göremeyeceğimiz kuralının ülkeler arasındaki kültürel alışverişin daha hızlı ve zengin hale geldiğini ve küresel ticaretin emtia sistemine gömüldüğünü görmezden geldiğini hatırlatıyor. Bireyin yiyecek, giyecek, barınma ve ulaşımına. Wu Dalang Taoshi Edebiyat Kulübü, her yıl yurtiçi ve yurtdışındaki kolejleri ve üniversiteleri katkıları talep eden kiraz çiçeği şiir yarışması başlatmaya davet edecek. 2016 yılında, Japonya'nın Tokyo sokaklarında Wuhan Üniversitesi'nin kiraz çiçeklerinin yer aldığı bir turizm reklamı yayınlandı ve Japonları kiraz çiçeklerinin tadını çıkarmaya davet etti. Buna ek olarak, kimononun bir Japon unsuru olarak kesinlikle reddedilmesi, Japon unsurlarının, istismarcılar tarafından giyilen Uniqlo ve Muji kıyafetleri, kullandıkları Japon marka arabalar ve kullandıkları Japon cilt bakım ürünleri de dahil olmak üzere, insanların hayatlarının tüm yönlerine çoktan girmiş olduğu gerçeğini görmezden geliyor. Ürünler, kozmetikler ve günlük ihtiyaçlar. Özgürlük, demokrasi, hukuk, medeniyet, kültür, emek, sanayileşme, politika, felsefe, ekonomi, ticaret, bilim vb. Gibi modern Çince'nin pek çok kelimesi doğrudan Japonya'dan ithal edilmektedir. "Çince Ödünç Kelime Sözlüğü", yaklaşık 1000 Japonca sözcük içerir ve kelime haznesinin tanıtımı, dolaylı olarak Çince kelime oluşumunu ve dilbilgisini de etkiler. Bu bakış açısına göre, kimonoyu tek taraflı aşağılamak ve basitçe kimonoyu doğrudan Japon ulusuyla eşitlemek, diğerlerini kişisel vatanseverlik göstermekle suçlamak için ahlaki bir tavır kullanırken, aynı zamanda, bireylerin zaten kültürde olduğunu ve birbirlerine nüfuz edemeyeceklerini seçici olarak görmezden geliyorlar. Küreselleşme çağının sözde saf ulusal özelliklerinden arındırılmış.
"Earth Forever" paradoksu: Kişisel ıstırap ve kader ve aile etiği tarihin kendisini aşındırdı
Geçenlerde, Wang Xiaoshuai'nin "Ebedi Sonsuza Kadar" filmi Çin'de gösterime girdi ve hararetli tartışmalara neden oldu. Wang Xiaoshuai'nin "Vatan Üçlemesi" nin ilk çalışması olan film, iki aile arasındaki otuz yıla yayılan üzüntü ve karmaşayı anlatıyor. Yaohua, Liyun ve eşi Haiyan ve Yingming, sosyalist fabrikanın yakın arkadaşları, meslektaşları ve komşularıdırlar.Aynı gün ve aynı ayda Liu Xing ve Shen Hao'yu doğurdular. Reform ve açılımın ilk aşamasında, aile planlaması politikası uygulanırken, aile planlaması müdür yardımcısı Haiyan, Liyun'un karnındaki ikinci çocuğu bayıltmaya zorladı, bir kaza oldu ve Liyun artık çocuk sahibi olamıyordu. Bundan sonra, Liyun'un tek oğlu Liu Xing ve Shen Hao, oynamak için rezervuara gittiklerinde kazara öldüler. Devlete ait işletmelerin işten çıkarılması sırasında, Yaohua ve Liyun ve karısı geçimlerini sağlamak için güneye gittiler, hayatlarının çoğunda çocuklarını kaybetmenin acısını silemediler, eski arkadaşlarıyla da yüzleşemediler.
Yönetmen, kişisel karşılaşmalar yoluyla toplumsal değişimleri anlatarak, Çinin son 30 yıldaki değişimlerinin tarihsel bağlamına evrensel yas öyküsünü yerleştirmeyi amaçlıyor. "Tarihsel" anlatım ve performans filmde önemli bir metin alanı kaplıyor ve aynı zamanda birçok film incelemesinin de odak noktası haline geldi. . Hayranlar, filmin toplumsal değişimlerin kolektif hafızasına dokunduğuna ve zamanın kişisel kaderini anlattığına inanıyor, bu da filmin üzüntüsünü ağır bir tarih duygusu uyandırıyor. Eleştirmenler, filmdeki tarihin yayılmasını, tarihin çöküşünün başlangıç noktası olarak eleştirdiler. "Yeryüzü ve Sonsuza Kadar" ın tarihsel yazımı, toplumsal değişim zamanları için rafine ve muhteşem bir alan inşa ettiği ve aynı zamanda defalarca parçalanıp yok edildiği ve nihayetinde kişisel bir acı kaderi olduğu için tarihin bir yeniden ifadesi değildir. Ve aile etiği tarihin kendisini aşındırdı, bu yüzden film "tarih yazma" duruşunda tarihi kararttı ve çürüttü.
Sosyalist tarihsel mekanın yayılması ve planlı bir ekonomiden reforma ve açılmaya geçişin tarihsel süreci, yaratıcının tarihsel duruşunu ve tutumunu ima eden Wang Xiaoshuai'nin filmlerinin tutarlı içeriği ve anlatım mantığıdır. "A Local Funny" adlı kamu hesabında yayınlanan "A Sleeping Pill for the Present", Wang Xiaoshuai'nin sosyalist alana "ısrarı" ve "saplantısını" özetliyor: önceki film kreasyonları "Green Red" "11 "" ve "Davetsiz Misafir", devasa portrelerden, slogan propaganda duvarlarından, tofu blok birimlerinden ve aynı mavi araçlardan ayrılamaz. Bu unsurlar, Wang Xiaoshuai tarafından soyutlanan "sosyalist fabrika" nın evrensel özelliklerini oluşturur. Öte yandan, tarihsel alan nihayetinde "çıkış" ve kaçış için başlangıç noktasıdır: sosyalizm tarafından bastırılan fabrikalardan kaçış, katı ulusal politikalardan ve iradeden kaçış. Kahramanlar Liyun ve Yaohua, sosyalist fabrikadan reformun güney sınırına kaçtılar ve açıldılar.Film aynı zamanda kolektif aile planlaması döneminden insanlığın geri dönüşüne geçti. Yazarın görüşüne göre, filmde kolektif dönemin tarihsel mekânının ortaya konması, ancak 1980'lerde insan doğası yazısının başlangıç noktası ve yansıması olarak ortaya çıktı.Öncesi ve sonrası arasındaki bu karşıtlık, aslında kolektif dönemi ekonomik rasyonellik söylemiyle reddediyor. Tarihin acısı, piyasa ekonomisinin toplumsal düzeni için rasyonalite sağlar.
Buna ek olarak, tarihsel mekânın yeniden üretimi de acıyı anlatmanın önemli bir yolu haline geldi. Zamanın ard arda gelen trajedileri, izleyiciyi sonsuz hüzün gözyaşlarına boğuyor ve kederin dalması, tarihsel yansıtma olasılığını yok ediyor. Yazar Xu Yunze, "Tencent · Herkes" dergisinde yayınlanan bir makalede: "Eleştiri Samimiyetsizse, Acı Çekmenin Ağırlığı Yoktur", yazar Xu Yunze, tarihi mekanın yeniden üretilmesi ve yazılmasının yönetmenin üzüntüsünü anlamsızca ifade etmesi için bir araç haline geldiğine inanıyor. Yazar, "Earth and Forever" ile temsil edilen "yara izi filmi" nin şekillenmeye başladığını ve benzer temaların arasında Zhang Yimou'nun "Dönüşü" ve Feng Xiaogang'ın "Fang Hua" olduğunu belirtiyor. Bu filmler ezici bir çoğunlukla ıstırap hakkında yazılır, ancak aynı zamanda bireyden izole edilir.Kişisel trajediler, zamanın bağlamına yerleştirilir ve trajediyi abartır. Makalede, "Earth Forever and Forever" in mutsuz drama geleneğini sürdürdüğüne, sürekli ve sürekli acı çekmeye devam ettiğine inanan, ancak derinlemesine sorular sunamayacağına inanan genç bir bilim adamı Bai Huiyuan'dan alıntı yapıldı ve izleyicinin eleştirilmek yerine üzüntü ve gözyaşlarına dalmasını gerektiriyor. Perspektif. Acı çekme öyküsü, geçen yüzyılın sonundaki acılara aşina olmayan yeni nesil izleyicilere hitap ediyor.Filmin yalnızca yüzeydeki ıstırabı ya da acı benzeri bir atmosfer sağlaması gerekiyor. İzleyici, basit zaman iddianamelerini tamamlamak için kendi bilgi yapılarını ve deneyimlerini kullanıyor. . Bu tek yapı, yara izi literatüründeki suçlamaların basit bir şekilde ele alınmasına, yani acı verici sunumuna dikkat ederek ve kişiliğin karakterizasyonundan vazgeçmeye devam ediyor.
Özellikle trajik duygularla tarihin dağıtılması, aile ahlaki düzeninin onaylanması ve iyi insan doğası beklentisiyle başarılır. Film, zamanın kodları üzerinden tarihin varlığını hatırlatırken, aynı zamanda aile ahlakı ve iyi dostluk ile tarihi sürekli gizler ve ortadan kaldırır. Yu Qinya'nın "The Paper: The Market of Thoughts" dergisinde yayınlanan "Tarihsel Yansımanın Yerinden Çıkması: İnsan İlişkilerine Aktarılan Kurumsal Sorunlar" başlıklı makalesi, filmin dönemin ve içindeki karakterlerin betimlenmesinin fazla yüzeysel olduğuna inanıyor. Fabrikalar, tüp kuleler ve hastaneler de dahil olmak üzere zamanın hatırası filmin anlatı sembolleri haline geldi. Kahramanı, geçen yüzyılın sonunda, eğitimli gençler için şehre dönen ve 1983'te yıkılan dönemin tüm eğilimlerini birbirine bağlayan zamanın değişimlerinin unsurlarının içine yerleştirildi. , Güney ve yabancı ülkelerin serpinti, deniz, göç ve hayal gücü. Ancak film yalnızca döner fener tarzında kalıyor, tarihe yaklaşırken katı bir tarihsel hayal gücü sunuyor. Film, muhteşem ve eksiksiz bir tarihi manzara kurmayı çok ümit ediyor. Karakterler, değişen zamanlarda tek ve katı bir kurban yüzü sunan, devasa tarihi mekanın içindeki süslemelerden ibaret.
Film, bir yandan sosyal sistemin yapısal adaletsizliğini ortaya koyarken, aynı zamanda sistemin adaletsizliğini kaderin tesadüflerine ve akraba ve arkadaşlar arasındaki etik ilişkiye aktarıyor.Film, bir dizi tesadüf ve etik ikilemle, kalın ve çok katmanlı bir tarihsel metinle ilgileniyor. Kişisel şikayetler için aile etiği draması. Kahramanın kısırlığı aslında sistemin sonucuydu, ancak film bunu Haiyan'ın itirafı ve Shen Hao'nun itirafıyla çözdü. Sistemik eleştiri, insan doğasının iyiliği ve kötülüğü konusuna dönüştü. İnsan doğasının iyiliği, tarihin yaralarını gömmek için yeterli gibi görünüyor. Ağrı. Jasmine ve Yaojun'un bir gecelik plansız hamileliği, evlatlık oğlunun ayrılması ve Liyun'un intihara teşebbüsü, bu temel olay örgüsü ortamlarının tümü, kahramanın hayattaki sefaletini kaderin etik ikilemine ve tesadüfüne sürükleyerek filmin zamana yönelik eleştirisini zayıflatır. Sistemin filmdeki insanların trajedisine mi yoksa kaderine mi yol açtığı bu filmde belirsiz bir konu haline geldi ve aynı zamanda filmin dönem ortamı anlamını daha belirsiz hale getirdi. "
Filmde tarihin telafisi mümkün olmayan acısı, kurumsal adaletsizlik ve şiddet aile etiği ile ortadan kaldırılıyor.Kahramanın karşılaştığı talihsizliğin tamamı "oğlu Liu Xing'in ölümü" kazası üzerine yoğunlaşıyor ve zamanın trajedisi tek çocuğa indirgeniyor. Beklenmedik ölümler ve "ikinci bir çocuğa sahip olamama" doğurganlık sorunu ve son film, evlat edinilen oğlun eve dönen "tam" aile fotoğrafı ve torunlarıyla da tarihi acıya veda ederken, kalıtım vurgusuyla erkek ataerkilliğinin aile paradigmasını kurdu. İnsan ilişkilerinin kaybı ve mutluluğu, tarihin yansımasının ve sorgulanmasının yerini aldı, "sarıldı, yumuşadı ve sonunda aşındı".
| ) Daha heyecan verici içerik ve etkileşimli paylaşım için, lütfen WeChat genel hesabı "Arayüz Kültürü" (ID: BooksAndFun) ve Arayüz Kültürü Sina Weibo'yu takip edin.
