İnsan gözü binlerce ışık yılı uzaktaki yıldızları görebilir, ancak bize en yakın olan ikisi göremez.
İnsan gözünün görebildiği yıldızlar temelde Samanyolu'nun içindedir ve Samanyolu'ndaki küçük bir dizi yıldıza aittir.Samanyolu'nun dışındaki yıldızları görebildiğimiz tek bir durum vardır, yani Güneş dışı bir yıldızda süpernova patlaması zamanı.
Samanyolu, 100.000 ışıkyılı çapında bir çubuklu sarmal gökadadır.Ancak gördüğümüz yıldızların çoğu, temelde bizden 1.500 ışıkyılı uzaklıkta olduğundan, gördüğümüz yıldızlar temelde güneş sistemi merkezindedir. 3000 ışıkyılı çapındaki yıldızlar, birkaç bin hatta 10.000 ışıkyıllık bir mesafede tarafımızdan sadece birkaç yıldız görülebilir, ancak bu tür yıldızlar genellikle süperdev yıldızlardır ve ışık yayarlar. Son derece parlaktır ve güneşin parlaklığının onlarca hatta milyonlarca katına ulaşabilir, böylece ışık çok uzak mesafelere gidebilir.
Ama ışığı daha zayıf olan yıldızlar bize çok yakın olsalar bile, onları teleskop olmadan göremeyiz. Örneğin, en yakın yıldız 4,22 ışıkyılı uzaklıkta ama yıldızın nerede olduğu dışında onu hiç göremeyiz. Bize en yakın olan ikinci Barnard Yıldızı, Güney Kapısı yıldız sisteminden 6 ışıkyılından daha az uzaklıkta.Ancak hepsi çok yakın olmalarına rağmen çok düşük kütleli ve düşük parlaklığa sahip kırmızı cüceler olduklarından, Ama yine de onları göremiyoruz, onlardan bir ışık yılından daha az uzaklıkta olsak bile, insan gözleri onları göremiyor.
İnsan gözlerinin görebileceği en uzaktaki tek gök cismi, 1987'de Büyük Macellan Bulutu'nda patlak veren bir süpernova olmalıdır. Büyük Macellan Bulutu 160.000 ışıkyılı uzaklıktadır. 1987a adlı bu süpernova gökyüzünde. Yukarıdakiler, tarafımızdan zar zor görülebilen beşinci büyüklükte bir yıldız olarak gösteriliyor, ancak parlaklığı dünyamıza ulaşmak için 160.000 ışıkyılı uzaklıkta bir mesafe kat etti.
