Yaşlanınca oyun oynamak neden sıkıcı oluyor?
Bugünün video oyunları her zamankinden daha çeşitli olsa da, bana göre çekicilikleri eskisi kadar iyi değil. Onlardan eskisi kadar büyülenmediğimi düşünmeyebilirsiniz.
1980'lerin sonlarından beri video oyunlarına maruz kalıyorum, çocukken Game Boy'un cazibesinden çok etkilenmiştim, 22 yıl önce ilk PlayStation konsolumu aldığımdaki heyecanı ve heyecanı şimdi bile hatırlayabiliyorum. Benim için oyunlar nefes almak kadar vazgeçilmezdir, hayatımın vazgeçilmez bir parçasıdır, aynı zamanda üniversitedeyken ana eğlence aktivitemdir.İşten sonra bile en çok para harcayan hobilerimden biridir.
Ama bunca yıl boyunca bu kadar çok platformda bu kadar çok oyun oynadıktan sonra, otuzlu yaşlarımın başında birdenbire boş ve sıkılmış hissettim.
Birdenbire, eskiden çok sevdiğim oyunlarda bile, bazı oyunların sürecinin çok uzun olduğunu hissetmeye başladım; aynı zamanda, farklı serilerden bazı oyunların mekanik ve oynanış açısından çok benzer olduğunu da fark etmeye başladım. İlk başta er ya da geç böyle bir oyun çıkacağını düşünmüştüm ki bu da benim oyuna olan ilgimi ve coşkumu bir kez daha uyandıracaktı, ancak zaman geçtikçe oyun oynarken aynı ilgiyi yine de ortaya koymayı başaramadım.
41 yaşındaki kuzenim de birkaç yıl önce aynı durumla karşılaştı, ancak benden farklı olarak şöyle dedi: "Kira ve faturalar konusunda endişelenmesi gereken baban değil, sen."
Derinlerde, söylediği şeyin doğru olduğunu biliyordum.
Hayatta gittikçe daha fazla sorumluluk, sorun ve baskı ile, oyun oynamak da dahil olmak üzere bazı eğlence etkinliklerine olan ilgimizi yavaş yavaş kaybediyoruz. Dahası, oyunun kendisi de değişiyor, gençken hayal etmeye cesaret edemediğim şeyler mevcut teknolojik gelişmelerle gerçek oldu, yepyeni bir oyun platformu yarattılar.
En önemlisi, yaşımız ilerledikçe oyunlara bakışımız kaçınılmaz olarak değişti. Örneğin, görme yetisindeki azalma ve odaklanma yeteneğindeki düşüş, yaşlıların mobil oyunlardan veya taşınabilir konsol oyunlarından keyif almasını zorlaştırır. PSV gibi cihazların her zaman genç oyuncuları hedef almasının nedeni de budur.
Ama soru şu ki, duygularım tesadüf mü? Yoksa büyüdükçe her birimiz kaçınılmaz olarak oyun tutkumuzu yitirecek miyiz?
Ars Technica'nın orijinal başlığı "Yaşlanan bir oyuncunun masalları :? Neden eskisi kadar sık kontrol cihazı alamıyorum", Yazar: THEO KARASAVVAS, çeviri: Mallumo
Normal insanların (oyuncuların) yaşla birlikte oyun hakkındaki algılarını değiştirdiği süreçİyi haber şu ki, bu konuyu düşünen tek oyuncu ben değilim.
Nitekim geçtiğimiz on yılda bu konuyla ilgili pek çok çalışma yapıldı ve bunlar arasında analiz ajansı Quantic Foundry'nin yaptığı anket neredeyse tüm sorularıma cevap verebilir. Son yıllarda, 239.000 oyuncunun ilgili verilerini topladılar ve oyuncular yaşlandıkça oyun motivasyonlarının ve tercihlerinin ne zaman ve nasıl değiştiğini dikkatlice araştırdılar.
Araştırmanın sonuçları gösteriyor ki yaşımız ilerledikçe pek çok şeyle karşılaşacağız ve bu da insanların yavaş yavaş oyunlardan uzaklaşmasına neden olacak. Bir sabah uyandığımız ve aniden video oyunlarının giderek daha sıkıcı hale geldiğini hissettiğimizi kastetmiyorum, çoğumuzun farkına bile varmadığımız yavaş bir süreç.
QF, oyuncuların yaşı ilerledikçe, oyunun artık "çok önemli / hoş" olmadığına ve oyun tercihlerinin daha az sosyal ve tek oyunculu oyunlara kayacağına inandıkları için oyuna olan isteklerinin azaldığını buldu. , Ve bu tür oyunlar genellikle genç oyuncular arasında yaygın değildir.
Saf oyun coşkusunun azalmasına ek olarak, yaşlı oyuncuların bir ortağı olduğunda, bir ebeveyni yükselttiğinde veya işe ve diğer yönlere daha fazla zaman ve enerji harcaması gerektiğinde, kaçınılmaz olarak oyun süresinde bir azalmaya yol açacaktır. Başa çıkmanız gereken başka şeyler olduğunda, insanlar bilinçaltında çok basit veya sıkıcı olan ve çok zor olan ve duyguları kolayca etkileyen faaliyetlerden kaçınırlar.
Öte yandan, oyun bu oyunculara bir başarı duygusu getirmeye devam etmeyebilir.
Yaşlı insanlar için başarı duygusu kavramı ergenlerinkinden farklıdır.Özellikle, bariz "faydalar" sağlamayan bir etkinliği tekrarlamak tazelik hissini azaltacak ve insanların sıkıcı hissetmesine neden olacaktır. Gençler sanal rekorları kırmayı veya yüksek sıralamalara ulaşmayı önemli hedefler ve başarılar olarak görebilir, ancak 30 yaşın üzerindeki bazı profesyoneller için yemek pişirme, boyama, spor, yoga vb. Gibi şeylere daha çok ihtiyaç duyarlar. Bu aktiviteler oyunlardan daha gerçekçi sonuçlar ve ödüller sağlayabilir.
Florida araştırmacılarının 2014 yılında yaptığı bir başka çalışma da bu iddiayı desteklemektedir. Bazı yetişkinler boş zamanlarını oyunlara yatırmanın ödüllendirici bir aktivite olduğunu düşünmezler. 30 yaşından sonra, daha "gerçek" faydalar elde etmek için dansı veya yogayı seçmeye daha meyillidirler.
Sonraki sayfa: Daha fazla içerik
Rekabet gücü giderek azalırÇoğu oyun mekaniğinin ve oynanışın, oyun pazarındaki temel oyuncu grupları, yani 18 ila 30 yaşları arasındaki kişiler etrafında tasarlandığını da unutmamak önemlidir. Oyun tercihleriniz QF veri raporu gibi değiştiyse, o zaman siz "Sıradan bir oyuncu" olma olasılığı çok yüksek. Mevcut pazarda, bu oyuncular için mega oyunların sayısı nispeten azdır.
QF Kurucu Ortağı ve Analiz Direktörü Nick Yee: "Konuşmalarda ve blog yazılarında oyunlarla büyüyen bir nesil olduğunu vurguluyoruz. Bu insanlar şimdi 35 yaşın üzerinde olabilir ve çoğu hala devam ediyor. Oyun oynayın. Ancak, oyun tercihleri değişmiş olabilir. "
Dr. Yee'nin işaret ettiği değişikliklerden biri, daha yaşlı oyuncuların daha zayıf rekabet ve yüzleşme içeren oyunları seçmeleridir.
"Rekabetçi bir atış oyunu seçmek, sadece pratik yapmak için zaman değil, aynı zamanda uzun süre rekabet etme arzusu da gerektirir. Yaşlı oyuncuların bu iki noktayı sağlaması zor." QF raporunda önerilen 12 oyunculu motivasyon modeline göre, oyuncuların rekabeti Seks yaşla birlikte, yıkım arzusu, heyecan ve kendine meydan okuma gibi diğer motivasyonlardan daha hızlı azalır.
"İster erkekler ister kadınlar için olsun, oyun motivasyonundaki en ikonik değişiklikler düellolar, yarışmalar ve liderlik tablosu isimleri gibi yarışmalardır," dedi Dr. Yee. "Yaşımız ilerledikçe oyuncuların rekabet gücü yavaşlamaya başlıyor. Yavaş yavaş kaybolur ve motivasyondaki bu düşüş en çok 15 ile 25 yaşları arasında belirgindir ve 32 yaşından sonra da azalmaya devam edecektir. "
Verilere göre rekabet, gençleri destekleyen bir spordur.Gerçek sporlar gibi, rekabetçi oyunlar da pratik yapmak için genellikle çok zaman gerektirir.Bu, 30'lu ve 40'lı yaşlarındaki oyuncuların tam olarak sahip olmadığı şeydir. Buna ek olarak, rekabetçi oyunlar da hızlı tepki süresi ve hassas operasyon becerileri gerektirir ve bu iki nokta da yaşla birlikte kötüleşecektir.
Michigan Üniversitesi tarafından yapılan geçmiş araştırmalar, yaşlandıkça beyin nöronlarımızın yaşlanmaya başladığını ve bunun da vücudumuzda daha yavaş tepki sürelerine yol açtığını göstermiştir. Fakat bir kişinin tepki verme zamanı ne zaman değişmeye başlar? Oyun teknolojimiz üzerinde ciddi bir etkiye sahip olmak ne zaman yeterlidir?
Bu çalışmada bilim adamları 65 yaş üstü yetişkinlerin tepki süresini ölçtüler, 18-30 yaşlarındaki bir grup oyuncuyla karşılaştırdılar ve beynin farklı bölgelerindeki kan oksijen konsantrasyonunu görüntülemek için MRI teknolojisini kullandılar. Beyin aktivitesini gözlemleyin.
Sonuçlar, 65 yaşın üstündeki yetişkinlerin tepki süresinin gerçekten 30 yaşın altındaki oyunculardan çok daha kötü olduğunu, ancak 30 yaş civarındaki yetişkinler ile 18 yaş civarındaki gençler arasında önemli bir fark olmadığını gösteriyor. Diğer bir deyişle, otuzlu yaşlarındaki oyuncular, becerilerinin gençlere göre daha düşük olduğuna inanmakta ve bu nedenle rekabetçi oyunlara olan ilgilerini yitirmektedir, çoğu zaman fiziksel yaşlanmanın bir sonucu değil, psikolojik bir sorundur.
İlginç bir şekilde, QF, savaş satrancı ve strateji oyunlarının yaştan en az etkilenenler olduğunu buldu. Hayatta kalma, korku, yarış, birinci şahıs nişancı, dövüş ve çok oyunculu çevrimiçi oyunlara olan ilginizi yavaşça kaybedebilir ve ardından bunların yavaş yavaş strateji ve şifre çözme oyunlarına bırakıldığını görebilirsiniz. Çünkü yaşlı oyuncuların çoğu "dikkatli karar verme ve planlama" konusunda daha heyecanlı.
Bu çok mantıklı görünüyor Sonuçta, evlenme ya da çocuk yetiştirme yaşına geldiğinizde, sadece kendinizi düşünmek yerine soruna bakmalı ve aile perspektifinden karar vermelisiniz.Bu aynı zamanda bir yetişkinin sorumluluğudur. Bunun benim arzulu düşüncem olabileceğini düşünmeme rağmen, oyun dünyasında doğru strateji ve planlama yapmak, gerçekte problemler hakkında yeni bir şekilde düşünmenizi sağlayabilir.
Yaşlandıkça, çeşitli faktörler oyun oynamak için gittikçe daha az zamana sahip olmamıza neden olacaktır. Ancak ilginç olan şey, daha fazla oyun oynamanın yaşlı oyuncuların beyin aktivitesini ve çevikliğini korumasına ve geliştirmesine yardımcı olabilmesidir. Ulusal Sağlık Enstitüleri tarafından finanse edilen 3000 emeklinin katıldığı bir ankette, araştırmacılar beynin algı, karar verme, esneklik, akıl yürütme ve hatırlama işlevlerini test etmek için rutin eğitim yöntemlerini kullandılar. Sonuçlar, sıklıkla video oyunu oynayanların gösterdiğini gösterdi. Demanstan muzdarip insanların olasılığı yaklaşık% 29 düştü.
Ve Montreal Üniversitesi tarafından yapılan bir başka çalışma, yaşlıların Alzheimer hastalığından haftada üç kez, günde 15 dakika video oyun aktiviteleri yoluyla etkili bir şekilde önlenebileceğini gösterdi. Bilim adamları bu iki çalışmanın uygulanabilirliğinin son derece yüksek olduğuna inansalar da, her araştırma ekibi, sonuçların belirlenebilmesi için deneyin birkaç kez denenmesi gerektiğini belirtti.
Ancak bu, 50 yaşın üzerindeki yetişkinlerin% 48'inin neden video oyunları oynamaya devam ettiğini açıklayabilir. Entertainment Software Association (ESA) tarafından 2015 yılında yapılan bir ankete göre, 50 yaşın üzerindeki Amerikalı oyuncuların% 80'i haftada en az bir kez oyun oynuyor ve oyuncuların% 45'i her gün oyunda biraz zaman geçiriyor .
QF'den Dr. Yee, birçok yaşlı insanın oyun oynadığına inanıyor çünkü bu, zaman geçirmek ve öldürmek için eğlenceli bir yol ve çoğu, oyun oynamanın onlara potansiyel faydalarını anlamıyor.
"Bu yaşlı insanların ya yetişkin ya da emekli çocukları var ve çok fazla boş zamanları var ve bakım evleri ve toplum merkezleri işbirliğine dayalı / rekabetçi oyunlar için mükemmel bir ortam sağlıyor." Yee, "2000 civarında büyük çok oyunculu oyunları incelediğimde Çevrimiçi oyunlar oynarken, oyuncuların% 25'inin yaş ortalaması 32'nin üzerindedir ve haftada 20 saatten fazla oyun oynamaktadır. O zamanlar, bu tür oyunlar için anketleri doldurmak için sık sık 60 yaşın üzerindeki oyuncuların yardımını kullandım. "
Bununla birlikte, bilimsel yöntemlerle bile, video oyunları oynayan bu kadar çok yetişkinin neden kendilerini hevesli oyuncular olarak görmek istemediklerini anlamak imkansızdır.
Eğlence Yazılımları Derneği, 2015 yılında yayınlanan Büyük Oyuncular Raporunda, Pew Araştırma Merkezi'nin insanların yalnızca% 10'unun kendilerini oyuncu olarak tanımlamaya istekli olduğunu tespit ettiğini belirtti. Olası bir açıklama, tipik bir oyuncu tanımımızın hala en son şaheserleri takip etmeye hevesli genç bir erkek olmasıdır. Piyasa açısından durum bu olabilir, ancak Dr. Yee "World of Tanks" gibi oyunların bir nedenden ötürü 40 yaş üstü oyuncular arasında hala popüler olduğunu söyledi.
Peki bu, belli bir yaşta çoğu oyuna olan ilgimizi kaybettiğimiz anlamına mı geliyor? O zamana kadar, hala bir oyuncu olarak kabul edilebilir misiniz?
Aslında cevap basit: O yaşa ulaştığımızda, artık çoğu oyun geliştiricisinin düşündüğü hedef demografik değiliz. Zaman, dikkat ve fikirler oyun dışındaki şeyler tarafından meşgul edildikçe, aradığımız oyun deneyimi yavaş yavaş değişti. Aynısı müzikte, edebiyatta, dizilerde veya filmlerde de olabilir, ancak bu müzik dinlemeyi veya film izlemeyi bırakmamız gerektiği anlamına gelmez, değil mi?
Sadece yaşlanıyoruz, değişiyoruz veya oyun jargonunda yükselttik.
