Bu yıl okunan kitaplar Zhang Yi: Tarihsel çarkların ve kişisel kaderin birbirine karışması
Barbara W. Tuchman (Barbara W. Tuchman) "Uzaktan Ayna: Çalkantılı On Dördüncü Yüzyıl" ın açılış bölümünde yazmıştı (Taipei: Yürüyüş Kültürü, 2018):
"Yüz yıllık mesafe, insan özelliklerinin önemli bir bölümünü vurguluyor. Orta Çağ'daki insanların kendi çevremizden tamamen farklı olduğu manevi, ahlaki ve fiziksel çevre, sadece bir tür dünya dışı uygarlıktır. Bu nedenle, biz varız. Bu garip ortamlarda tanıdık gelen davranışsal özellikler, ebedi insan özü olarak görünür. "
Yazarın kitabına "Uzak Bir Ayna" (Uzak Bir Ayna) adını vermesinin nedeni bu olabilir Bu kitabın kahramanı Picardie bölgesinin efendisi Enguerrand de Cousy VII'dir. Coucy VII, 1340-1397), hayatını bir ipucu olarak kullanan Tuchman, on dördüncü yüzyılda Avrupa toplumunun okuyucudan önce panoramik bir resmini çizdi. Bu yüzyılda Yüz Yıl Savaşları ve Kara Ölüm tek başına Avrupalıların anısına korku ve tedirginlik bırakmaya yetiyor Baron Cousy'nin efsanevi deneyimi, tespih boncuklarını birbirine bağlayan bir ip gibi 14. yüzyılda yaşanan birçok şeyi beraberinde getirecek. Felaketler - beyhude ama sonsuz savaşlar, her şeyi yok eden salgınlar, soylular arasındaki utanmaz komplolar ve hatta sınıf mücadeleleri ve dini bölünmeler, eksiksiz bir anlatı mantığına entegre edilebilir. Tachman bunu şiddetle keşfetti. Bir nokta ve onun eşsiz edebi yeteneği sayesinde bu büyüleyici şaheseri örüyor.
Tachmanın "Uzaktaki Ayna" nın başlangıç olmasının nedeni, yazarın bu kitabın okunması sırasında ve hatta yıl boyunca tarihin ve kişisel kaderin çarklarının iç içe geçmesinin yarattığı gerilimi ve kıvılcımı çok güçlü hissetmesidir. Bu çok etkileyici. Yazar, özellikle, "Yüz Yıl Savaşları" hakkındaki "Uzaktaki Ayna" yı okumadan önce, Desmond Seward'ın "Yüz Yıl Savaşının Kısa Tarihi" ni de okudu (Chengdu: Sichuan People's Publishing Society, 2017), bu kitap özlü ve pürüzsüzdür.Anlatının ana çizgisi siyaset ve askerlik olsa da, sosyo-ekonomik seviyenin içeriği de dahil edilmiştir.Yüzyıl savaş tarihini anlamak için mükemmel bir başlangıç olduğu söylenebilir. Kara Ölüm ve vebasıyla ilgili, Jared M. Diamond'ın oldukça ünlü "Guns, Germs ve Steel: The Fate of Human Society" (Şangay: Translation Publishing House, 2000) dışında , William H. McNeill'in "Plague and Man" (Beijing: China Environmental Science Press, 2010) da okumaya değer bir eserdir. Bu arka plan bilgisine sahip olduğunuzda ve sonra geri dönüp Baron Cousy'nin hayatını okuduğunuzda, İngiliz-Fransız Yüzyıl Savaşına veya Avrupa'yı ve tüm Eski Kıtayı kasıp kavuran Kara Ölüm'e karşı savaşmak mümkündür.Hayatınızın yörüngesini nasıl etkileyebilirsiniz? , Daha derin bir anlayış üretin. Diğer bir deyişle, tarihsel araştırma insanlardan başlar ve soyut sonuçlar elde ettikten sonra, belirli bir empati anlayışı kazanmak için bireyin kendi kaderinin araştırılmasına geri dönmesi gerekir.
Bu tür bir "birleşik" okuma yöntemi, yazara geçen yıl okuma konusunda çok iyi bir deneyim kazandırdı ve farklı türdeki eserlerde farklı türde bir tarihsel yankı bulmayı başardı. Örneğin, Eugene Rogan'ın "Osmanlı İmparatorluğunun Düşüşü ve Düşüşü: Orta Doğu'da Birinci Dünya Savaşı, 1914-1920" (Guilin: Guangxi Normal University Press, 2017) adlı kitabında anlattığı şekliyle Osmanlı İmparatorluğu hakkında bilgi edindim. Önceki kriz ve Türk Al-Shabaab üyelerinin direnişi, Scott Anderson'ın ünlü kitabı "Lawrence of Arabia: War, Lies, Empire Folly, and the Formation of the Modern Middle East" (Pekin: Social Sciences Literature Press, 2014), İngiliz Lawrence, Alman Pruffer, Amerikan Yale ve Yahudi Aronson'un deneyimlerine, İngiliz ve Fransız emperyalizminin küstahlığı ve onun utanmaz yalanlarına dair suçlamalara dayanmaktadır. Levant bölgesindeki (Yakın Doğu) İngiliz ve Fransız emperyalizmi hiçbir şekilde yalnızca siyasi-askeri değildir, Edward W. Said'in ünlü "Doğu Çalışmaları" (Beijing: Life, Reading and New Knowledge Sanlian Bookstore, 1999) Yıllar) ve Martin Bernal'ın "Black Athena: The Asian-African Roots of Classical Civilization, Volume One: Constructing Ancient Greece (1785-1985)" (Beijing: Jilin Publishing Co., Ltd., 2011) Bilgi ile emperyalist gücün inşası arasındaki ilişkiyi anlamak için okunması gereken bir kitaptır. İlki İslam dünyasına yönelik Oryantalist önyargıları hedeflerken, ikincisi Avrupa akademik çevrelerinin Mısır ve Mısır bilimine yönelik iniş çıkışlarına odaklanır. Bu iki kitabı okumak için belirli eşikler vardır: Avrupa tarihinin akademik tarihine hatırı sayılır derecede aşinalığınız yoksa, okumakta ve anlamakta zorluk çekeceksiniz. Batı tarihinin tarihini önceden anlamak için, Wang Qingjianın "Batı Tarihi Kavramları: Antik Yunan'da Günümüzden" (Beijing: Beijing Normal University Press, 2012) iyi bir seçimdir. "Oryantal Çalışmalar" ın en azından 1999 baskısını okumak en uygun maliyetli seçenektir.
Uzun süredir Avrupa ile yakın ilişki içinde olan Yakın Doğu'nun İslam dünyasının aksine Doğu Asya, modern zamanlardan önce Avrupalılar için görece yabancı bir bölgeydi. Roger Crowley gibi Avrupalılar "The Conqueror: The Portugal Empire" da yazmış olsalar da, Doğu Asya Avrupalılar için nispeten yabancı bir bölgeydi. "Yükseliş" te (Beijing: Social Science Archives, 2016) anlatıldığı gibi, inanılmaz kuvvet avantajları ve İspanyolların Amerika'daki dramatik fetih hareketiyle, Asya'da sağlam bir yer edinmişlerdir. Bununla birlikte, Asya ve Afrika'nın tropikal ve subtropikal iklimleri, anavatanları ılıman bir kuşakta bulunan Avrupalılar için sömürge faaliyetlerinin önünde aşılmaz bir engeldir ve bu nedenle, tropikal hastalıkların ortaya çıkması ve gelişmesi, Avrupa sömürge hareketleriyle yakından ilgilidir. Li Shangren'in yazdığı "The Physician of the Empire: Wambard and the Creation of British Tropical Medicine" (Taipei: Yunchen Culture, 2012) İngiliz "Tropikal Tıbbın Babası" nın biyografisidir. Wambad (Sir Patrick Manson) başlıca Onun katkısı, fil hastalığı ile parazitler arasındaki yakın ilişkinin yanı sıra sıtma ve sivrisineklerin bulaşmasını ortaya çıkarmaktır. Elbette, Wambad'ın tıbbi başarıları Li Shangrenin tartışmasının yalnızca bir açısı. Wambadın Doğu Asyadaki tıbbi uygulamalarını nasıl geliştirdiğiyle ilgileniyor. Bu uygulama süreci İngiliz İmparatorluğunun doğa bilimcileriyle birlikte kolonilerde gerçekleştirildi. Örnekler ve tür kayıt projelerinden oluşan kapsamlı koleksiyon birbirinden ayrılamaz. Fa-ti Fan'ın "Qing Hanedanlığında Çin'deki İngiliz Doğa Uzmanları: Bilim, İmparatorluk ve Kültürel Karşılaşmalar", (Pekin: Renmin University of China Press , 2011) bu projenin temsili bir çalışmasıdır. 19. yüzyılda Çin'deki Avrupalı doğa bilimcileri, Çin'in geniş iç kesimlerinde çok sayıda bilimsel hazineye sahip olduğuna inanıyordu. Bu hazineleri elde etmek için, rehberlik ve toplama konusunda Çinlilerin yardımına güvenmek gerekiyor. Fan Fadinin odağı bu Batı ülkeleri. Doğa bilimcilerin "Çinli ortakları" ile nasıl etkileşimde bulundukları Bir yandan, doğa bilimciler temsil ettikleri Batı tarzı gerçeklere dayalı bilimden gurur duyuyorlar ve doğal olarak Çin'in doğal kaynaklarını keşfediyorlar ve eylemlerinin Çin'e aynı faydaları sağlayacağına inanıyorlar; diğer yandan da sorunsuz bir şekilde toplamak için, Ancak, düşman yerlilerle uzlaşmak zorunda kaldı ve hatta yerliler tarafından istismar edildi.Örneğin, ünlü bilim adamı Robert Swinhoe, yerliler tarafından kaplanı öldürmeye teşvik edildi ve neredeyse öldü!
Wambad, Xiamen'deyken de bu tür bir etkileşimi deneyimledi, ancak artık Çinli asistanlarına güvenmiyordu.İngiltere'de bir üniversitede öğretmenlik yapmak için döndükten ve imparatorluğun merkezinde bilimsel bir otorite olduktan sonra, imparatorluğun kenarındaki gençlere daha bağımlı hale geldi. İngiliz bilim adamları tarafından sağlanan örnekler, sürekli araştırma için malzeme olarak kullanılıyor. Genç İngiliz askeri doktor Sir Ronald Ross, Wanbard'ın en çok güvendiği yardımcıydı ve sıtma yayılmasının sivrisineklerle ilgili olduğunu keşfetmenin onurunu Wanbard ile neredeyse paylaşıyordu. Ancak imparatorluğun merkezindeki Wambad ile sınırdaki Ross arasındaki eşitsiz "güç ilişkisi" nedeniyle, iki bilim insanı arasındaki "bilimsel hediyeler" ve "yetki tanıma" alışveriş zinciri Ross'un şüphesiyle nihayet kırıldı. Wanbard oldukça centilmen bir adamla başa çıksa da, ikisi arasındaki kopuşu hâlâ engelleyemedi.
Şimdiye kadar farklı alanlarda benzer durumlar düşünüyorum. Knud Lundbæk'in "Qing Hanedanlığında Çin'deki Misyoner Marjoser Üzerine Çalışması" (Zhengzhou: Elephant Publishing House, 2009), Avrupa'yı kendisinden haberdar etmek için Çin'deki Cizvit Joseph de Prémare'yi anlatıyor. Çin dilbilgisi çalışmasındaki olağanüstü başarı - "The Notes of Chinese Language" ve umarım o sırada Fransa'daki ünlü Sinolog Étienne Fourmont (Étienne Fourmont), Fu Ermeng Fransız Sinoloji çevresinde ün kazansa da aslında Çin'e hiç gitmedi. Sonuç akıllıca değil. Bunu görmemiş olan Marose, değerli el yazmasını basabileceğini umarak saf bir şekilde Fu Ermeng'e gönderdi, ancak Fu Ermeng, Majoser'in başarılarının onu gizleyeceğinden ve gerçeği öğrenene kadar ertelemeye devam edeceğinden korkuyordu. Avrupa'da büyük "Çin Notları" nın yayımlanması durduruldu. Hem Marose hem de Ross, sinoloji bilgisi toplamada ön saflarda yer alan akademisyenlerdir.Fan Fadi'den esinlenen teorilerle, farklı dönemlerde ve araştırma alanlarında olsalar da, Avrupa ülkelerindeki çekirdek bilim adamları aynı sinolojiyi paylaşırlar. Birbirlerine bağlı olan ancak birbirleri tarafından iftira edilen birinci sınıf bilim adamları arasındaki karmaşık güç ilişkileri sunuluyor, bu nedenle orijinal olarak ilgisiz olan bu iki eserin yazarda harika bir yankısı var.
Bu çekirdek-sınır paradigması, kapitalist dünyada Samir Amin, Andre Gunder Frank ve Immanuel Wallerstein vb. Tarafından kurulan sosyolojik bir teorik sistemdir. Sistemin gelişimi oldukça açıklayıcıdır. Bir önceki makale, tarihin çarkı ile kişisel kader arasındaki rezonanstan bahsediyordu ve sosyal, politik teori ve tarihsel araştırmanın kesişmesinin yarattığı kıvılcımlar da aynı derecede parlak. Çekirdek-çevre teorisi söz konusu olduğunda, Lu Shaoli'nin "Gösterilen Tayvan: Güç, Uzay ve Sömürge Kuralının Görsel İfadesi" (Taipei: Ryetian, 2011) ve Ke Zhiming'in "Mi Tang Xiang Ke: Tayvan'ın Japon Sömürgeciliği Altındaki Gelişimi ve İtaati" ", (Taipei: Qunxue Yayınevi, 2003), hepsi bu teoriyi Japon işgali döneminde Tayvan'ın sömürge meselelerini incelemek için kullanan mükemmel eserlerdir. İlki, Japonya'nın dünyayı, Tayvan halkını ve insanlarını göstermek için çeşitli sergileri nasıl kullanabileceğine odaklanır. Kendi "kolonyal başarıları"; Japonların şeker endüstrisine odaklanırken yarı-proleter çiftçileri korumak için pirinç endüstrisini nasıl kullandığını ve böylece şeker endüstrisine yardımcı olmak için düşük pirinç fiyatlarını nasıl koruduğunu ekonomik bir bakış açısıyla tartışıyor. Kâr sıkıştı. Tayvan'ın Japon sömürge sistemindeki sınır statüsü her iki kitaba da yansıyor. Hükümetin yönetimi altındaki Tayvan, Kinmen'i adanın "sınırı" olarak görüyor. "Frontline Adaları: Soğuk Savaş Altındaki Altın Kapı" da (Taipei: National Taiwan University Press, 2016), Song Yiming (Michael Szonyi), Giorgio Agamben'den (Giorgio Agamben) ödünç aldı. "State of Exception" da (Xi'an: Northwest University Press, 2015), düzeni savunmak için hakların askıya alınması teorisi, Jinmen'in bir sınır olarak nasıl askerileştirildiğini ve moderniteyi nasıl çarpıttığını canlı bir şekilde tartışıyor. Sıkıyönetim kaldırıldıktan sonra bu çarpıklık nasıl bir etki yaratmaya devam edecek?
Modern Japonya'nın yükselişi ve genişlemesiyle ilgili pek çok çalışma yok, ancak burada bazı daha yeni çalışmaları tavsiye ediyorum. İlki, Iwanami Book Company tarafından yayınlanan "Modern Japon Tarihi" nin (Hong Kong: Zhonghe Publishing Co., Ltd., 2015) on ciltlik bir setidir. Shogunate ve Restoration'dan Japonya'nın savaş sonrası toplumuna kadar olan bu kitap seti ayrıca davet edildi En ünlü Japon bilim adamları tarafından yazılan ve "Japon Modern Tarihini Nasıl Anlarsınız" ın onuncu cildinde, zamanın genel ruhu ile tamamlanmıştır. Bu kitap seti, Japon araştırmalarının modern tarih üzerine son dönemdeki yansımalarını ve sonuçlarını daha yoğun bir şekilde yansıtıyor ve aşırı güçlü "modernleşme" tarihsel kavramına karşı eleştirel bir tutum benimsiyor. Örneğin, birinci ciltte, Inoue Katsuyo'nun şogunluğa yönelik diplomatik stratejisi Körü körüne "geri kalmış ve cahil" olarak kınamak yerine, daha olumlu bir değerlendirme yapın. İkincisi, Ryoichi Tobe tarafından yazılan "Japon Ordusunun Tarihi: Modernleşmenin Yabancılaşması" (Beijing: Social Science Literature Publishing House, 2016) Bu kitabın ana argümanı, eski Japon Ordu Üniversitesi'nin personel ve generaller yetiştirmesidir. Yetenek hedeflerinin karmaşasının neden olduğu ciddi sonuç, kendini beğenmiş orta kademe personelin Japonya'nın stratejik navigasyon işaretini kaydırmak ve geri dönüşü olmamasına yol açmak için "aşağıdan yukarıya" ne sıklıkta kullandığıdır. Japonya kesinlikle bunun bedelini ödedi. Japonyanın yenilgisiyle ilgili olarak, John W. Doyleun "Yenilgiyi Kucaklamak: İkinci Dünya Savaşından Sonra Japonya" (Beijing: Life and Reading New Knowledge Sanlian Bookstore, 2015) oldukça tanıdık geliyor. Bu çalışmayı makroskopik "tarih çarkı" için bir referans olarak kabul ederseniz, yazar ayrıca Shunsuke Tsurumi, Chizuko Ueno ve Hideo Kokuma'nın yazdığı "Savaşın Arkasında Kalan: Savaş Sonrası Nesilden Tonsuke Tsurumi ile Bir Söyleşi" ni öneriyor. "(Pekin: Peking University Press, 2015)" kişisel kader "için bir senaryo olarak. Bu kitap, Japon bilim adamı Tsurumi Shunsuke'nin sözlü bir röportajı ve harmanlamasıdır. Xiao Xiong Eiji, tarihsel sosyoloji ve milliyetçilik üzerine önemli araştırmaları olan ünlü bir Japon solcu kültür adamıdır. Tsurumi Shunsuke savaş yıllarında büyümüştür. Ancak onun yaşam deneyimi sıradan Japon bilim adamlarından çok farklıdır (Harvard Üniversitesi'nde okudu). Shunsuke Tsuruminin dramatik savaş anıları ve ayı Eiji ile diğer ilginç sohbetleri sadece büyüleyici değil, aynı zamanda Bir spekülatif makine cephesi.
Japonya'nın 19. ve 20. yüzyılın başlarında yükselişi, büyük ölçüde Meiji hükümeti tarafından iktidarın merkezileştirilmesinin başarılı bir şekilde gerçekleştirilmesine dayanıyordu Bu, yukarıda Iwanami Publishing Company tarafından yayınlanan "Modern Japonya Tarihi" nin ikinci cildi olan "Medeni Haklar ve Anayasa" da anlatılıyor. Ayrıntılı. Japonyanın başarısı genellikle Qing Hanedanının başarısızlığını yansıtmak için kullanılır, ancak Qing Hanedanı, William T. Roweun dediği gibi bürokratik sistemi rasyonelleştirdiği gibi, özellikle Yongzheng İmparatoru olmak üzere iktidarının kendi kendini yeniden biçimlendirmesinde her zaman pasif ve pasif değildir. İmparatorluğun merkezileşmeyi kontrol etme konusundaki inatçı iradesi. Zeng Xiaoping (Madeleine Zelin) "Eyalet Bankası ve İlçe Yetkilileri: 18. Yüzyılda Çin'deki Rasyonelleştirilmiş Mali Reform" (Beijing: Renmin University Press of China, 2005) Yongzheng'in mali rasyonalizasyon arayışına ilişkin mükemmel bir çalışmadır. Bay Feng Erkang ile karşılaştırın Ünlü "Yongzheng Biyografi" kitabı (Taipei: Taiwan Commercial Press, 2014), finansal darboğazın kısıtlamaları altında büyük imparatorluğun nasıl etkili bir şekilde kontrol edileceğine dair daha derin bir anlayış sağlayabilir. Düşünme. Hem Zeng Xiaoping hem de Luo Weilian, Qianlong'u Yongzhengin merkezileştirme çabalarını tersine çevirmekle suçladılar. Bununla birlikte, siyasi değişiklikler Qing İmparatorluğundaki ekonomik değişiklikleri kısıtlayamadı. Thomas M. Buoyeun "İhmal, Pazar ve Ahlaki Ekonomi" ": 18. Yüzyılda Çin'de Mülkiyet Haklarına İlişkin Şiddetli Anlaşmazlıklar" (Beijing: Social Science Archives, 2008) mülkiyet hakları ihtilaflarını içeren cinayet davasından başlar ve oldukça ticarileşmiş bir toplumun gelişmesinin neden olduğu yönetişim sorunlarını tartışır. Qiu Yuanyuan'dan bahsetmeye değer "Pekin Banliyö Toplumu Aranıyor: Sözlü ve Belgesel İkili Perspektifinden Kentsel Marjinal Gruplar" (Pekin: Beijing Yayın Grubu, 2014) bu konunun çağdaş yansımalarını bir ölçüde yansıtıyor.
Qianlong, elbette Qing Hanedanlığı'nın düşüşünden sorumluydu, ancak 19. yüzyıldan sonra emperyalizmin dahil olması karmaşık sosyal durumu daha da kötüleştirdi. Liang Yuansheng'in "Şangay'daki Yollar Üzerine Çalışması: Sosyal Temasları Dönüştürmek, 1843-1890" (Şangay: Xinhua Kitabevi Yayınevi) , 2003) hem biçim olarak geleneksel hem de okuyucular için çekici bir çalışma.Liang Yuansheng, dış ilişkiler için önemli bir araç olan Shanghai Daotai'yi ele alıyor ve sosyal dönüşüm döneminde modernizasyon projelerinin uygulanması ile sosyal yönetim arasındaki ikilemi tartışıyor. . Joseph Tse-Hei Lee (Joseph Tse-Hei Lee), "The Bible and Guns: Christianity and Chaozhou Society (1860-1900)" (Beijing: Social Sciences Archives Publishing House, 2010) 'da Çin'e giren Hristiyanlığın yerel güç uygulamasına odaklandı. Ve şiddetle olan yakın bağlantısı. Geç Qing Hanedanlığı, Stephen R. Platt'ın "Cennetteki Sonbahar" (Pekin: Sosyal Bilimler Arşivleri, 2014); Zhang Zhongfu, "Kuzeybatı Qing Hanedanı'ndaki Sivil Değişiklikler: Sosyo-kültürel Uyum" boyunca kapsamlı ve derin şiddet yayıldı. Ulusal Kimlik Üzerine Düşünceler "(Taipei: Lianjing, 2001) ve Sato Kohiko," Boksör Hareketinin Kökeni ve Hareketi "(Pekin: Sosyal Bilimler Arşivleri, 2007) üç farklı bölgede şiddet içeren etkinliklerdir. Kendi özellikleriyle araştırma ve inceleme.
Derin sosyal değişimler ve Avrupa tarzı ve yağmurun istilası, entelektüellerin yansımasını uyandırdı. Zhang Zhongmin'in "Fasulye elde etmek için kavun yetiştirilmesi: Qing Hanedanı'nın sonlarında ve erken Çin Cumhuriyeti'nde kültür ve kabul politikası okumak" (Pekin: Sosyal Bilimler Edebiyat Yayınevi, 2016) ve Liu He "Interlingual Practice: Literature, National Culture, and the Modernity of Translated Introduction (Çin, 1900-1937)" (Beijing: Life Reading Xinzhi Sanlian Bookstore, 2002) bu konuyu bilgi girişi ve çevirisi açısından inceleyen mükemmel bir çalışmadır. İlki, ampirik kanıtlara odaklanırken, ikincisi teoriden daha iyidir. Aydınların düşünme-pratik süreci, ister Karl Rebecca'nın "Dünya Sahnesi: 19. ve 20. Yüzyılların Başında Çin'in Milliyetçiliği" (Pekin: Yaşam, Okuma, Xinzhi, Sanlian Kitabevi) olsun, Qing Hanedanı'nın sonundan günümüze kadar devam ediyor. 19. ve 20. yüzyılın başında Çinli milliyetçiler, kendi milliyetçiliklerini anlamak ve inşa etmek için farklı ülke ve bölgelerin tarihlerini ve olaylarını kendi söylemlerine nasıl dahil ettiler; ya da Liu Wennan'ın "Kağıt Sigara Hareketi Araştırması" (Beijing: Social Science Literature Press, 2015), modern mühendisliğin öncüleri olduklarını iddia eden seçkinlerin "sigarayı" kişisel bir ahlaksızlık olarak tanımladığını ve toplumsal dönüşümü teşvik etmek için ulusun geleceği ile nasıl bağlantı kurduğunu tartışıyor. Modern Çin'in tarihsel kaderi ve eğiliminin peşinde, özü Huntingtonun "Değişen Toplumda Siyasal Düzen" sorusu (Beijing: Life Reading Xinzhi Sanlian Bookstore, 1989): Modernite besliyor. İstikrarlı, ancak modernizasyon süreci şiddetli bir kargaşa yaratıyor, öyleyse ekonomik modernizasyonu gerçekleştirirken istikrarlı bir siyasi sistem nasıl inşa edilir? Bu sorunun cevabı, tarih çarkının yakın gelecekte nereye gideceğini belirler, bu nedenle her birimizin kaderi bununla yakından ilgilidir.
