Karakter Ma Zhencheng: "Sokak kedilerini severim, romantikler"
"Romantik olduğu için sokak kedilerini severim." O gün birlikte alt kata indik ve sahibi başıboş kedileri beslemek için bir kutu kedi maması getirdi. Sunucu "romantik" kelimesini söylediğinde, "lang" hâlâ biraz süzüldü. "Romantik" terimini ilk kez başıboş bir kediyi tarif ederken duyduğumda ve ilk kez bir kişi ile başıboş bir kedi arasındaki "aşk" ilişkisini hissettim. Sunucu istemeyerek söyledi, ancak misafir tiyatroda harika bir replik duymuş gibi göründü ve çak bir beşlik verdi.
Biraz Fransızca bir sese, hatta Paris'te Avenue Montparnasse'de bir kafede bir "sohbet polka" sına benziyor. Ancak sahibi Şangay veya eski Şangay'dır, ancak sahibi Fransız kültürüne aşinadır ve hatta Paris'teki eski evlerin sokak köşelerine ve merdiven pencerelerine aşinadır.
Bu sunucu, Fransız edebiyatının büyük bir tercümanı olan Ma Zhencheng'dir.
"Montaigne'nin Tüm Eserleri" ve "Küçük Prens" in ilk çevirmeni Bay Ma Zhencheng, çeviri hakkında şunları söyledi:Pek çok kişi Ma Zhencheng'in adını "Küçük Prens" ve "Montaigne Denemelerinin Tüm Eserleri" aracılığıyla biliyor. Aslında ilk Fu Lei Çeviri Ödülü'nü kazanan kişi, Gide, Beauvoir, Kundera ve Duras gibi birçok klasik yazarın eserlerini çevirmiştir. Beauvoir'ın "İnsanlar Daima Ölene Giden" çevirisi 1985 yılında Yabancı Edebiyat Yayınevi tarafından yayınlandı.
Elbette önemsiz bir gerçek olabilecek başka bir gerçek daha var: Bay Ma, Shanghai İkinci Tıp Üniversitesinde bir Fransız profesörü iken, Bay Ma ve ben zaten birbirimizi tanıyoruz ve o benim yazarımdı.
Otuz yıl önce, Bay Ma Zhencheng ve ben tanıştığımızda, bize "yaşlı at" ve "küçük at" dedik. Aslında biraz utanıyorum. Adı "Eski At" olsa da, kalbimde hayran kaldığım bir beyefendi.
1. Aşağıya doğru hafif bir yönden kaynaklanıyor olabilir ve bu "yaşlı at" yere yerleşti
1980'lerin sonunda "Literature Corner" dergisinin editörlüğünü yaptım. Bir gün bir okuyucudan dergimizi öven bir mektup aldım ve ayrıca bizi kibarca eleştirdim: Çok güzel bir dergi, gönderirken her zaman ikiye katlanmış, uzun ve dar bir zarfın içine doldurulmuş, çok iyi okuyor Kendimi iyi hissetmiyorum. Artık gönderme. Evim Yazarlar Derneği'ne uzak değil. Kendim alacağım. Birkaç gün sonra bu okuyucu geldi, Ma Zhencheng. Kendi aileme ait olduğum ve benden daha yaşlı olduğum için birbirimize midilli diyoruz. Beklenmedik başka bir neden daha var: Birçok kişi Lao Ma'nın adıyla "Cheng" in beyaz karakterlerini okudu ve "Ma Zhenpin" veya "Ma Zhenli" olarak okudu ya da yanlıştı. Sadece "yaşlı at", her şey örtüldü.
Lao Ma, dergi düzeninin bütünlüğü konusunda çok talepkar ve çok rahat ve bir üniversite profesörünün havasını hiç göremiyor. Dergiyi ne kadar çok severseniz, sanki iyi bir giysi buruşmuş gibi derginin verdiği zararı o kadar kabul edemeyeceğinizi söyledi.
O zamanlar yaşlı at, şu anki yaşımdan birkaç yaş küçük, yaşlı bir at olarak adlandırılacak kadar yaşlı değildi. Yaşlı at biraz zayıf olabilir veya o zamanki unvanı çok basit ve "yaşlı at" sesi sağlam olabilir. Otuz yıl sonra, yaşlı at hala aynı düzlüğe, şişmanlığa ve zayıflığa sahiptir ve hala orijinal taslağa sahiptir. "Lao Ma" olarak yeniden adlandırılmaktan çok uzaktır. Bu "Lao Ma" ismine layıktır.
Lao Ma ile tanıştıktan kısa bir süre sonra, "Edebiyat Köşesi" "Denizcilik Edebiyat Dünyası" olarak yeniden yayınlandı. Lao Ma, "Deniz Edebiyat Dünyası" nın "Times Okuma Odası" sütununun en önemli tercümanı oldu. 1990'ların başında, sosyal ve kültürel arka plan, "Denizcilik Edebiyat Dünyası" nın açık üslubu için bir geçiş izni verdi. Kültür ve kültür insanlarının çalışmalarına toplum tarafından saygı duyuldu; ayrıca internetin hala Ekim ayında olması ve dünyanın sosyal ve kültürel bilgilerine ihtiyaç duyulduğu için. Yazılı basında yaygınlaşan "Times Okuma Odası", uluslararası kültür dergilerinde makalelerin tanıtıldığı bir penceredir. Çevirmenlere ihtiyacım vardı ve aynı zamanda çevirmenlere, o zamanlar kıt bir kaynak olan yeni yayımlanmış yabancı dergilere ihtiyacım vardı.
Lao Ma, gereksinimlerimi en iyi şekilde karşılıyor. Doğal olarak bu köşe yazısı için tercih edilen çevirmen oldu. Şu anki moda sözcüğe göre, Lao Ma şef. Yazar ve editör arasında bir ilişkimiz var Lao Ma'nın Fransız dergileri var ve Fransız toplumunun geleneklerini biliyor.Tabii ki o bir çevirmen, benim için bazı Fransızca makaleleri derlemek çok kolay.
Böyle bir öğleden sonra, yaşlı atın bir yığın Fransız dergisi olduğu ve Eros Garden House'daki "Denizcilik Edebiyat Dünyası" nın yazı işleri bürosuna geldiği genellikle bir öğleden sonra olacaktır. Lao Ma dergiyi dağıttı ve dergide bana yabancı hikayeler anlattı, okuma yazma bilmeden bu makalenin ne dediğini ve ne yazdığını sordum. Ara sıra iç çekerim: cahil, acı çekerim. O zamanlar kahve hala bir lükstü ve ofiste su sebili yoktu, bir bardak su termostan döküldü.
Tam tersine bu çok fazla bilgi ... Batı kültürü yazısından, yazının ötesinde konuştum. Lao Ma, şu anda okuyucular arasında popüler olduğu gibi ofis çalışanları arasında da konuşkan ve popüler. Ne yüksek ne de kaşları düşük; esprili ama popüler değil, uysal, ama fikirleri var; küçümseyici ama nadiren somurtkan. Neredeyse her sohbet ettiğimizde konu ve kenarlıksız oluyor, kahve formu yok ama kahve ruhu eksikliği de yok.
Yıllar sonra bu tür bir sohbetin doğru mu yanlış mı olduğunu düşünüyordum. Lao Ma hakkında çok şey biliyor gibiyim, ama pek bir şey bilmiyorum. Hafızada, kendi yaşam durumlarımızdan nadiren bahsederiz. Annemin Fransa'da okuduğunu biliyorum, belki çok dikkatsizdim. Annemin Fransa'da bir yıl eğitimden yeni döndüğünü bilmiyordum. Bu yıl, Manın çeviri kariyerinin son dokunuşuydu. Sorumlu editör olduğum "Maritime Literary Circles" in "Times Okuma Odası" için bu bir nimetti: Her ay en az bir 10.000 kelimelik derlenmiş makale var, hatta bazen İki makale olacak. "Deniz Edebiyat Dünyası" nın ünü yaşlı atla ilgilidir. 1990'ların başında Paris'e gelen çok az insan vardı. Fransa'da eğitim gördükten sonra geri döndülerse, konuşmaya değer, tıpkı şu anda yurtdışına seyahat etmek ve Jiugongge WeChat'i arkadaşlarına göndermek gibi, ancak Lao Ma onun Paris'te olduğundan nadiren bahsetti. Deneyimin yeniliği, Lao Ma gibi, onlarca yıllık deneyiminden nadiren bahsediyor. Montaigne'nin Lao Ma tarafından sık sık alıntılanan sözlerini kullanacak olursak, "Şimdide yaşamak" harika bir yorumdur.
2. Yazı masasındaki yazı tahtası yaklaşık 30 derece eğimlidir
Lao Ma ile sohbet etmeyi ve onun el yazmalarını okumayı seviyorum. O zamanlar yazı yazmak hala el sanatları aşamasındaydı, ofiste bilgisayar yoktu, kişisel bilgisayar yoktu. Şimdiye kadar Lao Ma'nın yazma ve çeviri alışkanlıkları, endüstriyel çağın başlamasının klasik tarzını miras aldı.
Lao Ma el yazması kağıdına yazar, taslak tekrarlanır ve transkripsiyon tekrarlanır. Transkript kaçınılmaz olarak değiştirilecek ve yaşlı at yapacak, ancak yaşlı at asla 4B el yazmasını değiştirmez ve bazen bir hata yapar.Küçük bir ızgarayı kesip üzerine ilkokul öğrencisinin metninden daha ciddi yapıştırmalıdır. Lao Ma'nın el yazmalarını talep ettiğini görünce, dergi hasarına alışkın olmadığını anlıyorum. Böyle bir yazıyı okurken, düzenleme çalışmalarınıza çok saygı duyulduğunu hissedeceksiniz.
O zamanlar dergi Lao Ma'nın evinden uzak değildi ve sık sık makaleler yazmak, kahve içmek ve sohbet etmek için evine gidiyordu. Yazı masasını görünce, yazı masasının üzerindeki yazı tahtasını görünce, yaklaşık otuz derecelik eğim çok dikkat çekicidir. Masaya oturuyorum ve yazı tahtası hissini deniyorum. Masaya ihtiyacım yok, hayal gücüm artıyor gibi. Izgarayı tırmanmanın zor işi yerine yazı yazarken bir tür keyif ve rahatlık var. Lao Ma'nın tüm makaleleri bu masada tamamlandı. Masanın üzerindeki kalem tutucusunda kalemler ve makaslar var ve makas küçük bir el yazması kâğıdı ızgarasını kesip yapıştırmak için kullanılıyor.
Geçenlerde bu yazı tahtasını Lao Manın çalışmasında tekrar gördüm. Onunla diğerlerinden daha yakın olmalıyım. "Montaigne'nin Tüm Eserleri" nin dört kalın kitabı var ve yedi yıl içinde bu yazı tahtasında orijinalden Çince'ye kelime kelime tercüme edildi. Geriye dönüp bakarsanız, bu yazı tahtası muhtemelen Lao Ma'nın tüm çevirilerine şahit olmuştur. Eski evde, Lao Manın yazı masası bir penceredir ve bugünün yeni evi aslında yaklaşık 20 yıldır taşınmıştır. Hala bir pencere ve pencere yüzlerce metre genişliğinde ve engellenmemiştir. Yol, küçük binalar ve bahçeler onlarca metre uzaklıktadır. Altındaki zemin sendeledi. Günümüzde çok sayıda yüksek bina var, ancak pencerenin dışında çok az görüş alanı var. Yaşlı at, Montaigne ile bir ilişki içindeyken, "kafa derisinin uyuşması" kaçınılmazdı, bu yüzden ya uzağa bakarak ya da gözden kaçırarak ayağa kalktı. Aniden pencereye bir ilham geldi, kafa derisi artık uyuşmamıştı ve Montaigne ile dört yüz yıldan fazla bir süredir ayrılmış olan yanlış çağda diyalog başladı. Ziyaret günü Lao Ma, bize pencerenin dışında çektiği fotoğrafları göstermek için iPad'i açtı ve ayrıca aşağıdaki küçük batı tarzı binanın efsanesinden bahsetti. Lao Ma ile birkaç röportaj gördüm ve hepsi Lao Ma'nın evinin penceresinin dışındaki manzara hakkında yazdılar. Pencerenin dışındaki manzaranın da The Complete Works of Montaigne'in çeviri sürecinde bir unsur olması gerektiğini düşünüyordum.
Boş zamanlarımda "The Complete Works of Montaigne" i de izliyorum. Onlarca yıldır okuma yeteneğim düşük değil, ama bu kitap için sessizce okumam gerekiyor, on satır okuyamıyorum: sadece derin olduğu için değil, aynı zamanda ilginç olduğu için ve yardım edemem ama hatırlayamıyorum. Fast-food tarzı bir okuma ise, birçok harika şey kesinlikle gözden kaçacaktır.
3. "The Complete Works of Montaigne" çevirirken ölümden nefret ederken
Böyle bir şaheserin nasıl tercüme edildiğini hayal edemiyorum. Yayınevinin asıl fikrinin, birkaç çevirmenden onu ayrı ayrı çevirmesini istemek olduğu ve Lao Ma'nın işe alındığı söyleniyor. Lao Ma bana teşekkür etti. Lao Ma, kitabın üslubunun bütünlüğünü sağlamak için bu kitabın yalnızca bir kişi tarafından çevrilebileceğini düşünüyor. Böylece, Ma'nın yazı tahtasında "genişlik" olarak adlandırılabilecek bir proje başladı. Yedi yıllık çeviri sürecinde, Lao Ma da eski zamanlardan yaşlılara adım attı, çünkü "Montaigne, kendisiyle derinden yankılanan bir yazar, bu yüzden onun sevdiği şeyi yapması zor değil."
Bir Netease muhabirinden bir röportaj gördüm, bu oldukça doğruydu: "Montaigne'nin Bütün Eserleri" ni tercüme ederken, Ma Zhencheng "onu ters çevirdi ve ölümüne nefret etti". O zamanlar, karşılaştırma çevirisi için kullanılan orijinal metin, Fransa'daki Galima Yayınevi'nin 1962 baskısıydı: dört yüz yıl önceki klasik fırça işi, paragraflardan bağımsız olarak "kafa derisi uyuşmuş". Metin, Qing Hanedanı'nın son dönemine biraz benzeyen Eski Fransızca ile karıştırılır. Bazen çevirinin anlamını tahmin etmeniz ve "her cümle bir baş ağrısıdır" çevirmeniz gerekir.
Neredeyse her gün zarif, sıkıcı, sofistike bir masa çevirisi yapan böylesine yaşlı bir at, yıllar boyunca birçok kültürel konferansın ve kültürel etkinliğin "eski dinleyicisi" olmuştur. Şangay Kütüphanesi'nde mühür oymacısı Bay Lu Kang gibi bir arkadaşımla sohbet ettiğimde Lao Ma önceden haber vermeksizin geldi.Görünmeyen bir koltukta otururken zaman öldürmesi gereken biri gibi hissetti. Sinan Köşkü'nde kültürel dersler verildiği için bu "eski dinleyici" her seferinde gelmelidir ve daha sonra "fahri okuyucu" olarak adlandırılmıştır. Bir gün bu "fahri dinleyici" seyirci koltuğundan misafir koltuğuna yürüdü, konuşmasının başlangıcı çok huzurluydu: Burada olduğum için çok mutluyum. Bu grubu çok seviyorum, herkes gülümsüyor, on yıldan fazla bir süredir binada yaşıyorum ve tanıştığımda komşularım nadiren gülüyordu.
Lao Manın huzuru yalnızca insancıl bir tutum değil, aynı zamanda bir mizah ve oyunbazlık unsurudur ve Ma Zhenchengin tarzıdır. Tıpkı bir zamanlar Montaigne'yi tanıttığı gibi: Birkaç yıl önce, Şangay Uluslararası Edebiyat Haftası birçok yabancı yazarı ders vermeye davet etti. Bir kişi, "Öğretmen Anne, neden kitabın yazarı okumadı?" Dedi. Montaigne'nin dört yüz yıldır yeraltında olduğunu ve artık ayağa kalkamayacağını söyledim, gelemedi.
Bu ton, tonlama ve cümleler, Lao Ma'nın onlarca yıldır düşünme ve dil cazibesinde yatmaktadır ve aynı zamanda hayatı boyunca Fransız edebiyatının tercümesi ile de ilişkilendirilmelidir. Montaigne'i okuyucularla tanıştırdı, Montaigne dünyasına ya da biraz Montaigne parlaklığıyla yürüdü. Bu yüzden, otuz yıl önce, Lao Ma gibi "tekel" tarzında bir yazara sahip olduğum için yeterince şanslı olduğumu ve "Denizcilik Edebiyat Dünyası" na çok şey kattığımı doğal olarak hatırlardım. Şangay'daki birçok ünlü yazarın Lao Ma'nın "Denizcilik Edebiyat Çemberleri" nde yayınlanan çeviri makalelerinin şokunu topluca hissetmesine neden olan şeyin Mira Kunderanın "İhanet İradesi" olduğunu açıkça hatırlıyorum. Sorumlu editör, yılın Xiao Ma'ydı. Sonunda kalbimde "özel düşüncelerimi" keşfettim ve itiraf ettim. Bunca yıldır birbirimize Bay Ma ve Bay Ma diye hitap ettim.Bu aslında Bay Ma ile uzun bir ilişkim olduğunu kanıtlıyor; Bay Ma benimle işbirliği yapıyor.
Bir gün Lao Ma ile bir etkinliğe katıldık ve hala "Lao Ma" ve "Little Ma" dedik. Adam bana sessizce Lao Ma'nın kim olduğunu sordu ve ona Lao Ma'nın "İnsanlar Her Zaman Ölecek", "Küçük Prens" ve "Montaigne Denemelerinin Tüm Eserleri" nin çevirmeni olduğunu söyledim. Bay Ma Zhencheng? Evet, yaşlı anne, bu Bay Ma Zhencheng.
