Yüzyıl katliamı filme çevrildi Kurban ailesi: Oğlum kaç defa ölecek? !
Yüzyıl katliamı filme çevrildi Kurban ailesi: Oğlum kaç defa ölecek? ! 1993'te Britanya'da, herkesi titreten bir iblis çocuğun cinayet vakası vardı.
Robert ve Jon adlı 10 yaşındaki iki erkek çocuk, James (James Bulger) adlı iki yaşındaki bir çocuğu kaçırdı. Birlikte onlara işkence yapmak için son derece acımasız yöntemler kullandılar ve kanıtları yok etmek için vücutlarını rayların üzerine koydular.
Modern İngiliz tarihinin en genç iki katili, uzun ve inişli çıkışlı bir duruşmanın ardından 8 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Geçen yılın Şubat ayında, hapisten çıkan iki yetişkin bir kez daha halkın öfkesini ve tartışmasını uyandırdı. (Gözden geçirme: 10 yaşında bir çocuk 2 yaşındaki bir bebeğe acımasızca işkence yaptı ve şimdi hala yaşıyor ve iyi mi?)
Bununla birlikte, bugün bahsedeceğimiz kahraman, zalim ve kurnaz katil iblis çocuk değil.
Aksine, cinayetten 26 yıl sonra, Biri trajediyi ekrana koydu.
James'in cinayetini konu alan İngiliz yönetmen Vincent Lambe 30 dakikalık kısa bir film yaptı: "Gözaltı (Çeviri: Gözaltı)"
Ekip ayrıca halka açık fotoğraflara dayalı olarak fotoğraflarla benzer fotoğraflar çekti.
Katillerden biri olan Jon
Fotoğraf: Gözaltı
Bu filmde katili oynayan küçük oyuncu o kadar acınası bir şekilde ağlıyor ki acıma çağrıştırmak istiyor.
O sıradaki duruşmanın bir kaydı bile vardı, Çocuk yumuşak bir sesle reddeder ve savunur ve kendini incitmek için mümkün olan her şeyi yapar.
Gerçek, şok edici ve son derece acımasız.
Katillerden biri Robert
Bu kısa film gösterime girdikten hemen sonra, davanın kurbanları olan James'in ebeveynleri arasında öfkeli bir kınama uyandırdı.
"Bu film bir kez daha kalbimizdeki yaraları yırttı."
Bu filmin çekimleri için onayları alınmadı.
Üstelik 30 dakika içinde yönetmen sempatik ve hatta güzelleştirici bir tavır kullanıyordu. Bu iki acımasız katile muamele etmek.
Oğlum, bu iki çıldırtan iblisin elinde öldü ve şimdi de onlar için yeri yıkamak için bir film mi yapıyorsun? James'in ailesi, her durumda, filmin anlattığı yolu kabul edemez.
Aslında James'in ebeveynlerinin yaşadığı acı ve öfke gibi, bu dünyada da acı çeken sayısız kurban ve akraba var.
Kanlı, zalim ve gizemli süreçten kaynaklanan bu gerçek cinayetler, sayısız film ve televizyon eseri ile edebi kreasyonlara ilham kaynağı oldu.
Ancak gerçek durumu değişen bu işler karanlık bir arka planla doğuyor ve yaratıcının ahlaki hükümdarı ince bir şekilde sallanıyor, gerçekle kurgu arasında bir sınır olmalı mı? Anlatıcı, ilgili kişinin duygularını ve travmasını hesaba katmalı mı? Dramatik çatışma ve harika bir hikaye uğruna, artırılabilir veya çarpıtılabilir mi?
Bu sorular, yaratıcının kafasında asılı olan Damocles'ın kılıcıdır. Biraz dikkatsizlik ya da biraz şans, İşi felakete çevirecek.
Geçen yıl, Güney Kore bir kez şüpheli bir suç filmi "Suikast" yayınladı. Film gerçek olaylardan uyarlanmıştır, 7 cinayeti çözen ve sapık katillerle zekâyla savaşan eski bir polisin hikayesini anlatıyor.
(Resim: "Karanlık Sayı Cinayeti")
Ama film gösterime girdikten sonra, Kurbanların ailelerinden büyük bir tepkiye neden oldu.
Çünkü: bu film çok gerçek! Kurbanın ayrıntılarını, çalışma şeklini ve cesedin bulunduğu yeri gösterir. Gerçek durumla neredeyse tamamen aynı.
(Kaynak: "The Dark Number Killing")
"Neredeyse ona bakıp tekrar öldürülmek gibi."
Mağdurların aileleri bu sözde uyarlamayı kabul edemez. Sadece zulüm ve kanlılığı ekrana kopyalarsanız, ne tür bir sanatsal yaratımdan bahsedebilirsiniz? Kore mahkemesine filmin serbest bırakılmasını yasaklamak için başvuruda bulundular.
(Resim: "Karanlık Sayı Cinayeti")
Netizenler de görüşlerini dile getirdi:
Yapımcının kurbana biraz saygısı varsa, bilmeli, Suçu bu kadar acımasızca geri getirmek, ailenin duygularına en büyük zarar verir.
Bununla birlikte, suçun acımasızca azaltılmasından daha korkunç ve daha inciticidir, ancak yaratılıştaki küçümseyen uydurmadır.
Uyarlamaya yaratıcıların ilgisini çekecek pek çok başarısız durum var, adapte olurken detaylar ekliyor ve hayal güçlerine göre bağlantılar kuruyorlar. Hikayenin daha dramatik gerilim ve çatışmaya sahip olmasına izin verin.
Eğer bu bir yeniden yaratma ise, bunda yanlış bir şey yok.
Ancak gerçek davanın detayları tam anlamıyla restore edilirse mağdur ve ilgilileri bıçaklamak kılıç haline gelecektir.
Birçok kişi 1996'yı bilmeli "Güzellik Kraliçesinin Cinayeti" , Ailesi ve erkek kardeşi tipik ikincil kurbanlardır. Kızını ve kız kardeşini kaybedenler her zaman bir belgesel gösterdiler.
Davanın kahramanı: Joan Bennett Ramsay sevilen bir kişi ve Amerikan Küçük Kız Yarışması'nı kazandı. Ama 6 yaşındayken bodrum katında trajik bir şekilde ölü bulundu. Ölümü hakkında birçok şüphe var ve şu ana kadar doğrulanmış bir katil bulunamadı.
Onun ölümünü çevreleyen tartışmada, Joan Benite'nin ebeveynlerinin ve erkek kardeşinin küçük kızı öldürdüğü yönündeki spekülasyonlar hiç bitmedi.
2008'de polis bir DNA testinden geçti. Ailenin şüphesi nihayet ortadan kalktı ve aile masumdu.
Ancak Eylül 2016'da CBS Televizyonu tarafından çekilen "The Case of: JonBenet Ramsey" adlı belgesel yine aileyi hedef aldı. Patologlardan biri parmağını Joan Benitein erkek kardeşine doğrultarak, onun kız kardeşini öldürdüğünü ima etti.
Aniden, kamuoyu kargaşaya girdi. Pek çok insan şüpheci gözlerini ona çevirdi. Bir ay sonra, Kardeşim sözde bilirkişiyi 1,5 milyar ABD doları tazminat talep ederek mahkemeye çıkardı.
Joan Bennett'in ölümü tüm aileye büyük bir gölge düşürdü ve bunu izleyen kamuoyu spekülasyonları ve belgeseldeki ürkütücü sonuç, Ama bu aileyi cehennemin derinliklerine itiyor.
Medya ve içerik oluşturucuların onlar hakkındaki spekülasyonları onları sonsuza dek cinayet zanlısının damgalamasına çiviledi. Baba, kızının ölümünün gölgesinden asla çıkmadı. Ağabeyim medyanın şüphesi ve şüphesiyle tekrar tekrar incindi.
Gerçek nedir, korkarım artık kimsenin umurunda değil.
Yaşadığımız dünyada her zaman çeşitli şeyler oluyor.
İnsanların merak ve şehvetleri vardır.
Direnemeyen, kanlı, zalim ve hatta acımasız çekiciliğe.
Bu tuhaf ve dolambaçlı vakalar gerçekten de göz kamaştırıcı ve tıklamaları çekebilir.Medya haber yapıyor, sanatçılar adapte oluyor, film yönetmenleri hamile kalıyor ve izleyiciler izlemek için sırada bekliyor.
Bununla birlikte, yaratılış karalama ile eşdeğer değildir, kurbanları, ailelerini ve duygularını küçümseyemez.
Sadece göz almak istiyorsan veya başkalarının duygularını tamamen görmezden gelmek istiyorsan, Bu tür çalışmalar şüphesiz alt çizgiden ve orijinal yaratma niyetinden sapmaktadır.
Gerçek bir vakayı uyarlamak veya gerçek bir hikaye anlatmak olsa bile, merhum ve akraba yakınlarına saygı gösterilmesi temelinde yürütülmelidir.
Ahlak, sanatsal yaratımın temelidir, gözbebeklerini kazanmak ve buharda pişmiş ekmek yemek her zaman kabul edilemez.
Yüzyıl katliamı filme çevrildi Kurban ailesi: Oğlum kaç defa ölecek? !
