Gama ışını patlaması nedir ve hangi olaylarla ilgilidir? Seninle ilgili mi
Kısa giriş: 1960'larda, Amerika Birleşik Devletleri'nin Vela nükleer test sondası, birkaç milisaniyeden birkaç dakikaya kadar değişen bir sürede, derin uzaydan rastgele zamanlarda gama ışınlarının parlaması olan gama ışını patlamalarını keşfetti. GRB, Big Bang'den bu yana evrende meydana gelen en parlak elektromanyetik olaydır ve modern astronomlar bunu daha derinlemesine incelediler.
Gama ışını patlamaları (GRB), Büyük Patlama'dan bu yana evrendeki en parlak elektromanyetik olaydır.
Gama ışını patlamaları, derin uzayda rastgele oluşturulan gama ışınlarının yaydığı ışıktır. Bir gama ışını patlamasının süresi birkaç milisaniyeden birkaç dakikaya kadar değişebilir. İlk patlamaya genellikle daha uzun ömürlü bir "son parlama" eşlik eder ve daha uzun dalga boylarında (X-ışını, ultraviyole, görünür, kızılötesi ve radyo dalgaları) ışık yayar. Yörüngeli uydular, haftada 2 ila 3 kez gama ışını patlamalarını algılayabilir.
Gama ışını patlama simgesi
Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi
Gama ışını patlamaları keşif tarihinden sonra adlandırılır: ilk iki hane yıl, ortadaki iki hane ay ve son iki hane de tarihtir. Bir günde aynı anda iki veya daha fazla gama ışını patlaması meydana gelirse, keşfedilen ilk gama ışını patlaması, onu ayırt etmek için "A" harfi eklenerek adlandırılır, ikincisi "B" olarak adlandırılır ve bu şekilde devam eder.
Gözlemlenen gama ışını patlamalarının çoğu, hızla dönen yüksek kaliteli bir yıldızın çekirdeği bir kara deliğin içine çöktüğünde açığa çıkan enerjiden kaynaklanıyor olabilir. Alt tip gama ışını patlamaları ("kısa" patlamalar) farklı enerji salım süreçlerinden kaynaklanabilir.Ana akım teori, bunların ikili yıldız sistemlerinde çalışan nötron yıldızlarının birleşmesinden kaynaklandığına inanır.
Yumuşak gama ışını tekrarlama kaynağı işaret fişekleri Samanyolu'nun magnetarıyla ilgili bir fenomen olsa da, şu anda gözlemlenen tüm gama ışını patlamaları Samanyolu'nun dışından geliyor. Ve gama ışını patlamalarının çoğu bir milyar ışıkyılı uzaklıktan kaynaklanıyor.
Gama ışını patlamalarının keşfi
1960'ların sonlarında, ABD Gemisi Nükleer Test Keşif Uydusu gama ışını patlamalarını keşfetti. Vela, uzayda nükleer silah testleri sırasında yayılan gama radyasyonu darbelerini tespit etmek için inşa edildi, çünkü ABD, Sovyetler Birliği'nin 1963'te Nükleer Test Yasağı Anlaşması'nı imzaladıktan sonra gizli nükleer testler yapabileceğinden şüpheleniyordu. Çoğu uydu, dünya yüzeyinden yaklaşık 500 mil uzakta dönmesine rağmen, Vela uyduları dünya yüzeyinden 65.000 mil yükseklikte dönüyor. Bu irtifada, uydu, sensördeki gürültüyü azaltmak için Van Allen radyasyon kuşağının yörüngesinde döner. Üstelik ABD hükümeti, Sovyetler Birliği'nin ayın arkasına saklanmaya çalıştığı bir nükleer silah test sahası olabileceğinden şüpheleniyor ve bu yükseklikteki uydular da ayın arkasında meydana gelen patlamaları tespit edebiliyor.
Herhangi bir zamanda, Vela sistemi genellikle dört çalışan uyduya sahiptir, bu nedenle gama ışını sinyallerini birden çok noktada algılayabilir ve sinyal kaynağını nispeten yoğun bir uzay alanında konumlandırabilir. Bu özellikler, Gemi sisteminin nükleer silahları tespit etme kabiliyetini geliştirebilir ve ayrıca gama ışını patlamalarını tespit etmesini sağlayabilir.
2 Temmuz 1967'de Vela 4 ve Vela 3 uyduları, bilinen nükleer silahların özellikleriyle uyumsuz gama ışını flaşları tespit etti. Nükleer bombalar, saniyenin milyonda birinden daha kısa bir patlama süresine sahip çok kısa ve yoğun gama ışını patlamaları üretecek ve bundan sonra, kararsız nükleer bozuldukça radyasyon giderek zayıflayacaktır. Vela uydusu tarafından tespit edilen sinyalin ne güçlü bir başlangıç flaşı ne de kademeli zayıflama fenomeni vardır, ancak ışık eğrisinde iki belirgin tepe noktası vardır.
Gama ışını patlamaları üzerine erken araştırmalar
Gama ışını patlamasının keşfinden kısa bir süre sonra, bu fenomenin nedenini incelemek için, diğer dalga boylarının gök cisimleriyle karşılaştırılması gerekir. Bu yöntemin gerektirdiği çeşitli gama ışını patlamalarının konumlarının Vela tarafından sağlananlardan daha doğru olması gerekir. Daha yüksek hassasiyet gereksinimlerini karşılamak için dedektörün daha uzağa yerleştirilmesi gerekir. Bu nedenle, yalnızca uyduları dünya yörüngesine fırlatmak değil, aynı zamanda dedektörleri güneş sistemi boyunca dağıtmak da gereklidir.
1978'in sonunda, önceki Vela uyduları ve güneş sistemindeki beş yeni uzay sondasından oluşan ilk Gezegenlerarası Gözlem Ağı (IPN) tamamlandı. Sistem çalışırken, gama ışını patlamaları birkaç radyan içinde doğru bir şekilde konumlandırılabilir. Ancak, en güçlü teleskoplarla bile, bu alanda ilginç hiçbir şey bulunamaz.
Compton Gama Işını Gözlemevi ve Burst ve Geçici Kaynak Test Ekipmanı (BATSE) 1991 yılında piyasaya sürüldü. Bu son derece hassas bir gama ışını detektörüdür. Enstrüman tarafından sağlanan temel veriler, gama ışını patlamasının izotropik olduğunu (galaktik düzlem veya Samanyolu'nun merkezi gibi, uzayda herhangi bir belirli yöne meyilli olmadığını) göstermektedir. Samanyolu'nun yapısı çok düzdür Samanyolu'nun içinden gama ışını patlamaları meydana gelirse, bunlar izotropik olarak gökyüzünde dağılmayacak, ancak Samanyolu düzleminde yoğunlaşacaktır. Parlak flaşlar, bu patlamaların Samanyolu'nda meydana gelmiş olması gerektiğini gösterse de, dağılımları aksini gösteriyor.
Gama ışını patlamalarıyla ilgili güncel araştırma görevleri
Swift Uzay Aracı
Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi
Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi tarafından Kasım 2004'te fırlatılan Swift uydusu, salgını tespit ettikten sonra havadaki X-ışını ve optik teleskopu yeni bir salgın yönüne yönlendirebilen hassas bir gama ışını dedektörüne sahiptir. Şu anda Swift uydusu, kısa süreli parlama sonrası parlamayı ilk kez gözlemledi ve gama ışını patlamasının gama ışını emisyonu sona ermeden önce bile, erken evrim aşamasında gama ışını patlaması sonrası parıltısının çalışma durumuna ilişkin büyük miktarda veri elde etti. Çalışma grubu ayrıca, gama ışını patlamasının sona ermesinden birkaç dakika ila günler sonra ortaya çıkan büyük X ışını parlamaları keşfetti.
Kitlesel yok olma olayı
Dünyanın yakınındaki gama ışını patlamaları, kitlesel yok olma olaylarına neden olabilir. Kısa süreli gama ışını patlamaları yaşama sınırlı doğrudan zarar verir, ancak yeryüzüne yakın salgınlar ozon tabakasını azaltabilir ve asidik nitrojen oksitler oluşturarak atmosferin kimyasal özelliklerini değiştirebilir ve sonuçta biyosfere ciddi zararlar verebilir.
Gama ışını patlamalarının dağılımını analiz ederken, yüksek enerjili uzun gama ışını patlamalarının büyük olasılıkla metalik elementlerden yoksun galaksilerden kaynaklandığı bulundu. Samanyolu'nun metal elementler açısından zengin olduğuna ve uzun gama ışını patlamalarını barındırabileceğine inanılan ve Dünya'nın oluşumundan bu yana Samanyolu'nun dışında hiçbir gama ışını patlaması yayılmadığından, Dünya yakınlarındaki gama ışını patlamalarının çok sayıda yok oluşun nedeni olma ihtimali çok düşüktür. .
Referans
1. Wikipedia Ansiklopedisi
2. Astronomik terimler
çeviri: a
yazar: lonewolfonline
İlgili herhangi bir içerik ihlali varsa, silmek için lütfen 30 gün içinde yazarla iletişime geçin
Lütfen yeniden basım için yetki alın ve bütünlüğü korumaya ve kaynağı belirtmeye dikkat edin
