Geziden bir gün önce şaka yapmak istedim ve arkadaşımın "Gel, birlikte git" cümlesi beni kısa bir süre önce uzaklaşan kısa bir yolculuk yaptı. Tüm süreçte, çocuklarla ilgili iyimser olmak ilk, oyun ikinci ilkedir. Bu dönemde Duomi'nin gösterdiği farklı şeyler benim kazancım. Ayrıntılar aşağıdaki gibidir: 1. Mi Mei kapalı alanlardan korkuyor. Binamdaki asansörde aşağı yukarı giderken korktuğunu fark etmemiştim. Ancak, tanıdık ortamdan her ayrıldığında ve asansörde inip çıktığı her seferinde, asansör kapısı kapandığında, arabaya oturduğunda çok üzülüyordu.Artık ağlamamasına rağmen kaşlarını çattı onu kaldırdım ve asansör kapısı Açtığım an çok mutluyum. 2. Kendi eşyalarınız üzerinde bir "sahiplik" hissine sahip olun. Evde ayakkabı veya başka şeylerin düşmesi umrunda değil ve kendi topluluğunda oynarken topun bir kenara atılması umrunda değil. Hızlı trene ilk bindiğimde ayakkabılarım yanımdaki yolcu ile aramıza düştü, Domi bir şeyler almaya çalışırken yanımdaki amcaya bakarken ayakkabılarının düştüğünü gördüm. Banyoda ikinci kez pantolonunu değiştirdiğimde ayakkabılarını çıkarıp yere koydum. Ondan ayağa kalkmasını ve pantolonunu taşımasını istediğimde pantolonunu kaldırmadı. Yanındaki kişiye baktı ve almak için acele etti. Kendi eşyalarına dön. 3. Yemek yerken bir şeyleri fırlatma problemi çok ciddidir Masanın üzerindeki eşyalara uzanabildiği için etrafta oynayıp atmak ister. Bu hassas bir dönem mi yoksa nedeni nedir? 4. Arkadaşım bana onunla nazikçe konuşabileceğini ve bazı gerçekleri anlayabileceğini söyledi. Anladığını söyledim. Anladığını söyledim. Özel tezahürü, teyzesinin çantasına dokunmasına izin vermemesi. Etrafta dolaştı. Elimi tut ve çantayı almama izin vermem için beni çağır. 5. Güney Tren İstasyonu'ndan Qinhuangdao Bu dönemde arabaya oturmayı sevmiyorum, hep konuşuyorum, sadece elimi tutmayı seviyorum. Sırt çantasından bir şey almak için onu yere yatırmam gerekirse, yerde durmak konusunda son derece isteksiz. Geri döndüğümüzde Güney Tren İstasyonu metro istasyonundan indiğimizde babası onu itti ve bir fark yaratmadı, aşina olduğu bir yere dönmüş gibi çok mutlu davrandı.