Bu, bilet gişesinin görünümü. Üç yıldır Zhangjiajie'ye gitmemiş olan dokuzumuzun dileğini yerine getirmek olarak kabul edilebilir. Hava oldukça iyiydi ve Eylül ayı başlarından beri Zhangjiajie'de sürekli yağmur yağmadı ve bu da bize yeterince yüz kazandırdı.
İlk gün yaşadığım yerin adımları Hikayeli merdivenleri seviyoruz, antik bir şehir olmasa da alacalı merdivenler bize hala bilinmeyen hikayeler anlatıyor ... Gün batımı ilk durağımız.
Kedi, arkadan görünüm. Zihin rahattır, bu yüzden her şeye bakmak tembeldir.
Aşk barış.
Yangjiajie'deki Wulongzhai Yolu'na giden Kardeş Maymun çok sinirli.
Dağı kilitleyin. Bir kilidimiz yok ve kalplerimizi kilitleyemeyeceğimizi hissedebiliriz. Benekli pasa dokunun ve başkalarının sevgi ve şefkat konusundaki inancını görün. Şu anda sonsuzluğa inanacaksın.
Güneş parlar ve sonsuzluk burada sabitlenir. Eylül ayı bence çok güzel bir mevsim, çok fazla insan yok ve kalbim çok rahat. Dur ve git, dizginlenmeden.
Zhangjiajie her türden dağdır.Hayal gücümün olmadığını kabul ediyorum. Seleflerinin Shili Galerisi, Yangmen Kadın General, Echo Wall, Lover Peak, Wuzhishan, Tianbo Malikanesi vb. Olduğunu nasıl gördüklerini hayal edemiyorum, ama sonuçta güzelliği besliyorum. İnsanların kalpleri dünyaya ve insanların kalplerine bakar.
Jinbian Nehri kıyısındaki taşlar neredeyse gün batımına uğramasına rağmen biraz yorgunlar ama güzel manzarayı görmek için yürek her zaman oradadır. Üç gün Zhangjiajie'de kalalım. Huanglong Mağarası bizi sondan bir önceki cazibe merkezi yaptı.
50 yılda bir araya gelebilecek bir sarkıt.
İlk gün güneşin doğuşu Zhangjiajie'deydi. Çok soğuk bir sabah, saat altıda kalkıp adamla gün doğumu yerine koştum. Maalesef, zaten çok fazla insan var ve "iyi konum" gitti ==
O sabah gökyüzü açıktı ve bulutlar çok solgundu.
Her yerde dağlar var. Hayal gücüm çok az. Bunun nasıl bir manzara olduğunu hayal etmeme izin verme. Sadece onun güzel olduğunu ve havanın çok iyi olduğunu biliyorum. Burada kalmak, her saniye boşa gitmiyor.
Her sabah dört gözle beklemeye değer.