Umong Şubesi (5.30-6.02) _Travels - Yolculuk
Başkan Mao, Wumeng'in görkemli yürüyen çamur hapı olduğunu söyledi, ben sadece ilk yarısına inanıyorum. Yol inşa edilmediğinde bu dağ katmanlarından kaç kişinin çıkabileceğini gerçekten düşünemiyorum.
Öğleden sonra buraya vardığımızda hemen çocuklarla dağın yarısında birbiri ardına kahkaha ve neşe ile eğlendik. Birlikte masa tenisi, badminton ve basketbol oynadık ve çabucak kalplerine yaklaştık.
Gece parkta bir açık hava filmi gösterildiğinde, Wang Enlai adlı bir çocuk bana bugünün en mutlu günü olduğunu söyledi. Bir anda çok mutlu oldum, en azından gelişimiz anlamlı.
Ertesi gün 5. ve 4. sınıftaki çocuklarla sınıfa gittim. İki ders sırasında, çocuklarla rüyalar hakkında konuşmak için kullandım. Bana birçok sürpriz getirdiler. Wang Hao adlı bir çocuk coğrafyacı olmak istiyordu, tahtaya Çin'in çok detaylı bir haritasını çizebiliyordu ve ayrıca Yunnan ile memleketim Jilin'in ana hatlarını çizebiliyordu.
Yazar olmak isteyen başka bir çocuk var, adı Tang Qiang. O monitör, ama Wang Hao'nun çırağı. Kitabında iyi belgelenmiş ünlü alıntıları görünce kendimi çocukken düşündüm.
Ayrıca Edison yerine Doraemon gibi birçok hayalleri, müzisyenleri, ressamları, mucitleri, asker olmak isteyen iki kızı, astronotları, sporcuları, dalgıçları, sadece düşünmeyen düşünürleri, doktoru görebilen psikolojisi var. Aile.
Doktor olmak isteyen her çocuğun bir aile üyesinin hastalığı nedeniyle boğulduğunu hatırlıyorum. Her birinin adını hatırlayamasam da hayallerini açıkça hatırlıyorum.
Onlara ne kadar cesaret ve umut verirsek, bize ne kadar dokunuş ve umut verirler.
Bu çocuklar dağlara sarıldı, okulları dağlara sarıldı, ama ben onların gözlerinin ve kalplerinin dağlara sarılmasını istemiyorum. Kalplerine bir tohum ekebilmek ve yavaş yavaş onlara dağlardan çıkmalarına yardımcı olan bir asmaya dönüşebilmek istiyorum.
