Songrugou, Yupu Kasabası, Bomi İlçesinde Yürüyüş (2016 Ulusal Günü) _ Seyahat Notları - Yolculuk
1. Başlat Eylül Bomi İlçede bir ay boyunca yağmur yağdı ve Lao Yu'nun ayakları sakat kaldı ve bir aylığına topalladı, ancak insanların yürekleri bu sürekli yağmurlu günde küflenmişti. 1 Ekim'de, Ulusal Gün, sonunda Tanrı'nın yüzü geldi. Güneşli bir gün, danışıyorum Bomi İlçe kültür ve propaganda departmanından öğretmen Awang Renqing, bu günlerde beni dışarı çıkarabilecek herhangi bir fotoğrafçılık faaliyeti var mı? Öğretmen Awang, Tianqing'in birkaç kişiyi yürüyüş yapmak için Yupu Kasabasındaki Songrugou'ya götürdüğünü söyledi! Her neyse, boğuldum. Hangi hendek olursa olsun, biri beni dışarı çıkarırsa sorun değil! Ama bugünlerde National Day Inn misafirlerle dolu, resepsiyonu ve ev işlerini Lao Yu ve garsona bıraktım, yapabilir mi? ! Yeterince, ağzımı açtığımda, Lao Yu çok sinirlendi, arabamda bir sorun olduğunu ve araba kullanamayacağımı; dışarıdaki yolun sürmek için çok kötü olduğunu; bir aylık yağmurdan sonra, her yerde heyelanlar ve çamur kaymaları vardı, bu yüzden dışarı çıkamadım vb. Ama Öğretmen Awang benim için çoktan ayarladı, nasıl bu kadar nadir pes edebilirim! Karışık ve karışık, ama birkaç iyi arkadaşın cesaretlendirmesine dayanamadım, bu yüzden basitçe üzerine bir kalp koydum: Git! Bu yüzden Lao Yu'ya kesin bir şekilde söyledim: Gitmeliyim, aksi takdirde gelecekte kimse beni dışarı çıkarmaz! Bununla birlikte, Lao Yu'nun tavrını bırakıp kapının dışına çıkıp çarptığı arabanın arka lambasını tamir etmekten başka seçeneği yoktu. Onarımdan sonra Lao Yu beni Yupu Kasabasına götürmek ve sürmeme izin vermemek konusunda ısrar etti. Açıkçası, sürüş deneyimim ondan daha iyi! Öğretmen Awangın talimatlarını uygulayarak Öğretmen Awangın demir arkadaşı Öğretmen Huangı aldık ve doğuya doğru yola çıktık! Bomi İlçe koltuğundan Yupu Kasabasına, ilçe koltuğundan Yupu Kasabasına yolculuk, kötü Route 318 nedeniyle 40 dakikadan iki saate değişti. Mavi gökyüzü ve beyaz bulutlar her yönden güzeldi ama çukurlar son derece inişli çıkışlıydı. Neyse ki, araba bir saatten fazla bir süre sonra geldi. Öğretmen Awang ve arabası zaten köyün girişinde bizi bekliyordu.Arabada uzun örgülü bir kız ve utangaç ve utangaç gülümsemelerle dört ya da beş yaşındaki iki güzel kız oturuyordu. Küçük kız, Bay Awang ve iki küçük kızının en küçük baldızı. Çocuklar çok hevesli. Bay Awang valizleri çıkarmamıza ve arabalarına koymamıza yardım etti. Lao Yu, handan korktuğu için merhaba demeye geldi. Misafirler erken geldi ve Lao Yu aceleyle ilçeye geri dönmek zorunda kaldı ve biz de ayrılmaya hazırlanmak için Bay Awangın arabasını evine kadar takip ettik. Öğretmen Awang, köyde iki köy muhtarı ve bir hane reisinin benim turizm hizmeti verdiğimi duyduğunu söyledi.Köydeki turizm ekonomisini geliştirmek için bugün üç kişi bizzat dağlara doğru bize eşlik etti. Çok duygulandım ve minnettarım. Bomi Bir yabancı olarak daha derine inmelisin Bomi Sadece ilçedeki çeşitli yerleri araştırarak binlerce mil öteye daha iyi hizmet edebiliriz. Bomi Seyahat eden konuklar, turizmin yerel kalkınmasına da daha iyi yardımcı olabilir! Ngawang Öğretmeninin evine vardığımızda, köyün ve ev halkının başı çoktan bizi bekliyordu. Bayan Ngawangın güzel karısı ve sevimli yaşlı annesi, Tibet tarzı oturma odalarında oturup tereyağlı çay içmek ve pirinç ve pilav servis etmek için bizi sıcak bir şekilde karşıladı. Kızartma için, Bay Huang ve ben çoktan öğle yemeği yedik. Ev sahibinin coşkusuna karşı koyamadık. Herkes yarım kase pirinç yemek zorunda kaldı. Ev sahibinin kızarmış yemekleri de lezzetliydi. Yemekten sonra, herkes öğleden sonra ikindi. Çantalarınızı hızla toplayın, ağır eşyaları atın ve gerekli ekipmanı yola çıkın. Öğretmen Awangın ailesi bizi sıcak bir şekilde karşıladı ve golden retriever köpek de veda etmek için bizi takip etti. Neredeyse bir kilometre yürüdük. Yanlışlıkla geriye baktım ve Öğretmen Awangın karısının el sallayıp bizi kovaladığını gördüm ve durdum. Onu beklediğinde, Ngawang'ın getirmeyi unuttuğu dua boncuklu kolyesi çıktı. Bence dua boncuğunun önemi, Tibet seyahati için kişisel bir cazibe olması! Öğretmen Awang Budist boncuklu kolyeyi aldı ve karısına veda etti ve altı kişi yürüyerek devam ettik! 2. Songru Tibet bezi Songru Köyü'nden çıkıp düz bir yolda yürüdükten sonra yokuş aşağı gitmeye, köprüyü geçmeye, ormana doğru yokuş yukarı gitmeye, sonra yokuş aşağı gidip köprüyü geçtikten sonra yamaçtan tırmanmaya başladım. Songru Zangbo Nehri Vadisi boyunca yürüdük, sordum Awang: "Hedefimiz neresi?" Büyük Kanyon'un en güneydeki zirvelerindeki dorukların ucunda yalnızca küçük bir tepesi açığa çıkmış karla kaplı dağları işaret etti ve "O karla kaplı dağın eteğinde!" Dedi. Tek bir akıldan başka bir kavram yoktur: bir kadın erkek, yenilgiyi asla kabul etmez! Ama maden suyu, meyveler, kuru yiyecekler, uyku matları, uyku tulumları, kameralar ve diğer ağır nesnelerle birlikte ağır bir sırt çantası ve ayrıca bir inek gibi yokuş yukarı ve yokuş aşağı nefes nefese, takip etsem daha zor olan köy kadroları sonunda yapamadı Aşağı inerken, sırt çantamı omzuma indirmek için inisiyatif aldılar ve tüm sırt çantamı birkaç kez bağlanmış olan büyük boy yelkenine doldurdular. Bez çanta Zili! Çok minnettarım ve artık zorlamıyorum ya da denemiyorum, çünkü geride kaç yol olduğunu bilmiyorum, gizlice düşündüm: Yürüyüş bittikten sonra onlara teşekkür edeceğim! Bu şekilde nehir vadisi boyunca yaklaşık 5 kilometre yürüdüm ve Songru Zangbo'nun büyük düşüş nedeniyle kükrediğini ve aşağı indiğini fark ettim.Her iki taraftaki kayalıklardan fışkıran birçok açık kaynak var. Öğretmen Awang, suyun püskürtüldüğü yerlere açıkladı. Yöre halkı, içeride ejderhalar olduğunu ve ejderhanın kafasının su püskürttüğünü söyledi, buradan geçen insanlar bu ejderhalara saygılarını göstermek için yüksek sesle konuşmazlar veya tükürmezler! Aceleyle gelen nehir bir gürleyen ses çıkardı ve sahne güneş ışığı altında muhteşem ve şok ediciydi. Nehrin tüm yıl boyunca böyle koşup kükrediğini düşündüm. Öğretmen Awang'ın kışın nehrin donacağını ve kıvrımlı bir buzul olacağını söylemesini beklemiyordum. , Ve nehir vadisinin girişindeki Songru Köyü'nde büyüdü.Nehrin donmasından sonra, o ve arkadaşları buzulun üst kesimlerinden köye doğru kaymak büyük bir zevk. ! Kafamda, buzulun yüzeyinde kayan ağaç kütüklerine binen çocukların mutlu sahneleri hayal ettim. Öğretmen Awangın çocukluğunun mutluluk ve neşe dolu olduğunu düşündüm! Öğretmen Ngawang'a hayatımdaki doğa ile ilgili en tutkulu şeyin nehir olduğunu ve çocukluğumdaki tüm eğlencelerin nehirden ayrılamaz olduğunu söylemedim! 3. Şeytan Uçurumu Çok yorucu bir tırmanıştan ve yoğun ormanlarla dolu dar bir patikadan sonra, grup nihayet nehrin kıyısında, başlarının üzerinde mavi bir gökyüzü ve derin nehir vadisinin karşı yakasında çok dik bir uçurum olan nispeten açık ve parlak bir yaylaya ulaştı. Etrafa bakınca, yüksek ve sarp kayalıklarda neredeyse hiç bitki örtüsü yok, sadece siyah kayalar ... Gökyüzüne işaret eden uçurumlarda büyülü bir şekilde oyulmuş derin ve devasa çukurlar, daha çok havada asılı bir yol gibi, yukarıda. Dağın tepesinde pek çok mağara var gibi görünüyor. Öğretmen Awang bana şunları söyledi: "Bu uçurumun adı Şeytanın Kayalığı. Buradaki insanlar, uçurumdaki yolun kötü adamlar yürüdüğünde cehenneme, uçurumun üzerindeki yolun cehenneme gittiğini düşünüyor. Cennete! Uçurumdaki kaya mağarası doğal. Biri buraya daha önce tırmandı ve mağarada bazı şeyler var. Kimse bir daha yukarı çıkmaya cesaret edemiyor! Öğretmen Awang'ın açıklamasını dinledikten sonra herkes oturdu ve dinlendi. Bir ara verirken Öğretmen Huang ve ben Şeytan Kayalıkları'nın fotoğraflarını çekiyorduk ve Şeytan Kayalıklarının nasıl oluştuğunu tahmin etmeye çalışıyorduk. Ne yazık ki, üç köy kadrosu Çince konusunda pek iyi değildi. Bize ayrıntılı olarak açıklama bir yana, nadiren iki Han'la konuştular. Her halükarda, yalnızca öğretmen Awang bize ayrıntılı bir açıklama verebilir. Benimle konuştuktan sonra, Bay Awang'ın orduda doğduğunu öğrendim. Eskiden Potala Sarayını koruyan bir muhafızdı. Bomi İlçe parti komitesinin propaganda dairesi ilçedeki propaganda çalışmalarından sorumludur.İşini çok sever ve fotoğrafı sever.Çalışmak için yol ne kadar zor, rakım ne kadar yüksek olursa olsun ayağa kalkacaktır. Bomi County'nin imaj tanıtımı birçok katkı sağladı ve çalışmaları Pingyao Fotoğraf Festivali'nde de ödüller kazandım, Bomi İlçe tarafından yayınlanan çeşitli fotoğraf katalogları, Ngawang Renqing öğretmeninin çalışmalarını içermektedir. Öğretmen Awang 40 yaşın altında görünüyor, yüzü biraz karanlık, gülümsüyor ve düzgün beyaz dişleri var.Kibar ve nazik. Tabii ki o da yerel Tibetliler arasında yakışıklı bir adam! Öğretmen Awang hakkında ne kadar çok şey bilirsem, bugün onunla seyahat etmeyi seçtiğim için kendimi o kadar şanslı hissediyorum! 4. Kral Gesar'ın kalıntıları Songru Zangbo Nehri Vadisi boyunca devam edin. Orman gittikçe yoğunlaşıyor, sadece yokuş yukarı çıkarak veya dağdan aşağıya doğru kayan çakıllarla dolu yüksek nehir kıyısına vurarak, uzaktaki dağları ve ormanları görebilirsiniz. Soldaki dağ, hava koşulları nedeniyle engebeli ve çıplak. Tepede temelde bitki örtüsü yok. Zirveler arasında, genellikle bir kum saati gibi trompet gibi kayan devasa kum ve çakıl yığınları var. Öğretmen Awang bana söyledi O yıl Kral Gesar bir kez burayı geçti. Yenilgiden sonra yakışıklı ordu sol taraftaki yüksek uçurumun üzerinden kaçtı.Dağın tepesinden birbirinden uzak olmayan iki kum yığını var.Efsaneye göre Kral Gesar yorgun ve dinlendiğinde döküldü. Ayakkabılardaki kum. İki kilometre daha sonra, Bay Awang soldaki çıplak dağın tepesini işaret ederek şöyle dedi: Orada bir atın başı ve bir atın arkası gibi bir yer var, Kral Gesar'ın eyeri olduğu söyleniyor! Yüzümü kaldırdım ve dağın tepesindeki at sırtını inceledim, belki Kral Gesar'ın gerçekten burada olduğunu düşündüm, yoksa insanlar Kral Gesar hakkında bu kadar çok hikayeyi havadan nasıl hayal edebilirdi? Kral Gesar, Tibet ulusunun tarihi bir kahramanıdır ve buradaki Kral Gesar'ın kalıntıları yerel halk için çok onurludur! 5. Maymun Yol giderek daha az zorlaştı, etrafındaki orman daha uzun ve daha yoğun hale geldi. Sağdaki nehir vadisi ancak ormandaki boşluktan görülebildi. Nehir yatağı genişledi ve genişledi ve ayak altındaki yol kalın yosun ve yosunla kaplıydı. Zaman zaman, bir grup bilinmeyen mantar görüyorum. Kahverengi mercan mantarlarından oluşan kümeler gördüm. Bu çok lezzetli. Bir avuç dolusu alıp cebime koymadan edemedim. Piknik yararlı olur diye düşündüm! Şu anda, yüksek ve alçak sesler duydum Durdum ve Öğretmen Awang'a sordum: Dinle! Bu ses ne? Öğretmen Awang hemen tepki verdi ve şöyle dedi: "Maymun maymun! Nehrin diğer tarafına bak!" Parmaklarını takip ettim ve nehir vadisine baktım. Bir grup maymun ağacın diğer tarafında yiyecek arıyordu. Korktuğumuzu görünce. Dallar arasında bağırıp saklanan Öğretmen Awang ve Öğretmen Huang, maymunlara nişan almak için bir tripod kurdu ve bir telefoto topu kurdu! Bazı maymunlar insanlardan korkmaz ve sadece ağacın yüksek ucuna tırmandılar. Bir atış yaptıktan sonra, maymunlar nihayet sessizleşti. Geç olduğunu görünce, hızla ekipmanlarını toplayın ve yola devam edin! 6. Ayı! Ayı! Ayı! Maymun grubunun yanından geçtikten sonra artık hafife almıyorum, daha önce neyle karşılaşacağımı bilmiyorum, tabii ki kalbimdeki en endişeli şey efsanevi ayı ile tanışmak! Öğretmen Awang, burada gerçekten çok sayıda ayı olduğunu söyledi. Kahverengi ayılar ve siyah ayılar var. Kahverengi ayılar daha büyük ve daha büyük, kara ayılar ise genellikle küçük ayılardır. Üç köy kadrosunun bellerinden sarkan gizli bıçaklar gördüm, hepsi işe hazır gibiydi ve biraz rahatlamıştım! Öğretmen Awang, geçen yıl ayıların sık sık dağdan aşağı indiğini ve ağaçlara tırmanmak için ağaçlara tırmanarak elma, armut ve inek yemeye koştuğunu söyledi, bu da köydeki insanların geceleri dışarı çıkmaya cesaret edememesine neden oldu; ancak bu yıl ormandaki yeşil ağaçların ağır meyveleri nedeniyle ayıların Eğer yemeniz gerekiyorsa, insanları rahatsız etmek için dağa inmeniz gerekmez! Öğretmen Awang'a sormayı merak ettim: "Gerçekten bir ayıyla karşılaşırsanız, kaçmanın tek yolu ölü gibi davranmak mıdır?" Öğretmen Awang olumlu yanıt verdi: "Ayılar en çok insan yüzlerinden korkar ve en çok saldırılacak şey insan yüzleridir. Genelde, bir ayı ile karşılaştığınızda, sadece yerde ölü gibi davranıp yüz üstü yatabilirsiniz. Ayı sizi koklayacak ve uzaklaşacaktır! Ayı ile kafa kafaya savaşmamız imkansızdır. Ayının pençeleri çok güçlüdür. Sadece iki ayıya bağlıdır. Pençelerimi ineğin etrafına koyup sıktım ve ineğin bağırsakları ve iç organları patladı! Ha ha ha zaten kafamda korkunç ve kanlı bir tablo vardı ve tekrar sordum:" Avlanıyor musun? Sık sık oyuncak ayılar olduğundan değil. Ticaret yapmaya cesaretin var mı? "," Eskiden insanlar avlanırdı. Ben 17 yaşında asker olmadan önce cahil ve korkusuzdum ve bu kanyon ormanında av tüfeğiyle altı ayı öldürdüm. O ayılar ağaçların içindeydi, sessizce Ağaca ulaşıp ağacın üzerindeki karanlık gölgeye bir av tüfeği aldığınızda, ayı yere düşecek! Ayılar çok şişman, silah deliğinde hiç kan yok, sadece kalın beyaz yağ patladı! Daha sonra asker olduğunda Çok fazla eğitim aldıktan sonra, bir daha asla hayvanları avlamadım, ancak nişancılık çok iyi. Birlikler genellikle iyi nişancılık için ödüllendiriliyor ve terfi ediyor. Şimdi Tibet bölgeleri çoğunlukla Budizm de daha iyi gelişiyor. İnsanlar lamaları, lamaları dinliyor Öldürmeyelim, salıverelim, o halde artık hayvanları avlayan sıradan insanlar yok! Tabii ki, sıradan insanlar aşırı avlandıkları için dağ tanrıları tarafından ciddi şekilde cezalandırıldı. Sıradan insanlar hala tanrılara saygı duyuyor ve vahşi hayvanları bir daha öldürmeye cesaret edemeyecekler. Bu bir hayvan! "Awang Öğretmen'in ortaya attığı" Dağ Tanrısı Cezası "nı çok merak ediyordum. Belirli bir örnek duymak istedim. Bu yüzden Öğretmen Awang bana o zamanlar köylülerin yaşadığı bir şeyden bahsetti. Köyde baba oğul vardı, çünkü derin sonbaharda çimen yoktu ve derin dağlarda ve vadilerde hala çimen vardı, bu yüzden onlar tüm köyden düzinelerce sığırı, sığır sürmek için Songrugou'daki derin dağ vadisi otlaklarına sürdüler, ama o gece dağda bir kadın duydum. Bir dağdan diğerine köpek çağırma sesi sanki bir ata komuta eden biri gibidir.Etrafındaki her dağda sırayla bir ses çağırır, iki çoban mağaradan çıkmaktan korkarlar, sabah erkenden çıktıklarında bütün inekleri bulurlar. Kimse kalmadı, hepsi öldürüldü! Yenmedi ama ısırıldı! O kış köylülerin inekleri yoktu, ailenin en büyük mülkü idi, süt ve yağ yoktu. Köylüler bir kışa açlardı ve tanrıların cezasını hissetti, bu yüzden artık vahşi hayvanları avlamaya cesaret edemiyorlardı! ", Çok korkmuştum ama öğretmen Awang devam etti:" Tibet Pek çok yer harika, biz insanlar açıklayamayız, sadece deneyime hayran olabiliriz! " Bay Awang'ı takip ettim ve benimle yürürken onu dinledim. Yol genişledi ve genişledi Önümde geniş bir otlak belirdi.Ağaçlar artık uzun değildi. Hepsi insan kadar yüksekte seyrek çalılardı. Bazı çalılar vardı. Uzun boylu deniz topalak ağaçlarının hepsi bir nedenden ötürü öldü, geriye yalnızca kalın ve kıvrık saplar kaldı. Uzaktaki vadinin her iki yakasındaki yüksek dağlar daha nettir. Batan güneş, vadinin her iki yanındaki dağların tepelerinde parlar.Dağların tepelerindeki kayalar altın ışık yayar. Yamaçlardaki bitki örtüsü yemyeşildir ve ayrıca tepenin tepesinde heyelan tarafından yıkanan büyük bir moloz parçası vardır. Öğretmen Awang aniden sağdaki tepeyi işaret etti ve "Ayı! Ayı! Ayı!" Diye bağırdı, parmağının yönünü izleyerek karşı yamaca doğru bakarken, siyah hayvan sürekli kıvranıyordu. Hayvanın yüzünü göremiyorum, sadece bunu biliyorum. Gerçekten bir kara ayı! Herkes o kadar uzaktaydı ki korkmadılar, hava kararmadan kamp alanına gitmek için sadece adımlarını attılar. 7. Çiftlik ineği Yoğun bir ormandan geçtikten sonra nihayet daha geniş bir otlak belirdi: Sonbahar otları soldu ve samanlar uzun ve tohumlarla doldu. Yürümek için çok yorgunduk ve çantalarımızı çimlere bırakıp bir süre dinlenmek için. Köyün muhtarı sırt çantasını indirdi ve bana dönük oturdu. Yukarı bakar bakmaz, köyün başının arkasında duran ve bize bakan kocaman siyah beyaz bir çiçek gördüm. Boynuzları uzun ve kıvrıktı ve boynuzlarını bile görebiliyordu. parlaklık , Alışılmadık derecede güzel, hayatımda hiç bu kadar büyük bir inek görmemiştim. Aceleyle bağırdım: "Bizon! Bizon!" Köy şefi arkasına baktı ve başını çevirdi ve bana "O bizim ineğimiz, korkma!" Dedi. . Bu mera köyden en az 20 kilometre uzakta ... Yol boyunca yoğun ormanlar ve engebeli yollar var ... Bu inekler evlerine nasıl gidiyor? Awang bana şöyle dedi: "Bu inekler tüm yıl boyunca eve gitmezler. Sadece kış merasında yiyecekleri olmadığında dağdan aşağı inerler!" Daha da şaşırdım: "O halde bu inekleri büyüten köylülerin değeri nedir?" Awang dedi: " Bu inekler ağır fiziksel işler yapıyor, gibi Odun çek, deve ağır nesneleri, toprağı işle! "İneklerin de bir iş bölümü olduğunu fark ettim! Bu ineklerin çok uzun ve güçlü olmalarına şaşmamalı. Çok güçlüler. Bu inekler insanların burada göründüğünü nadiren görüyorlar. Her biri merakla başlarını kaldırıp her birini görsel olarak incelediler. Ağırlık yedi veya sekiz yüz kedi ve hepsi kahraman savaşçıların yenilmez duruşuna sahip. Boynuzlar çok güzel ve Yunanistan Kutsal bir ineğin görünüşü sadece efsanede! Hayatımda gördüğüm en güzel yaşayan boğa sürüsü! Gerçekten birine sarılmak ve fotoğraf çekmek istiyorum ama Awang bize boğanın sinirlenip insanlara saldırmasından korktuğumuz için onlara çok yaklaşmamamızı söyledi. Boynuzları ayıların bile korktuğu bir silah! Köy müdürünün arkasında duran inek, yaklaştığımız ormana doğru yavaşça yürüdü, geri dönüp konuşurken birkaç kez homurdandı ve köy şefinin oradan ayrılan ineğe karşılık olarak orada durduğunu gördüm. Kara ile konuşurken, köyün şefi ineğe Tibetçe konuşuyor, her cümle söyleyişinde inek başını çevirip köy şefine cevap veriyor ama yürümeye devam ediyordu. Daha sonra ineğin köy muhtarının evi tarafından yetiştirildiğini ve birbirini tanıdığını öğrendim! Açık otlakta muhtemelen çobanlar tarafından kullanılan birkaç ahşap ev var. Köyün başı ahşap eve gitti ve kaynar suyla iki alüminyum çaydanlığı aldı. Awang bana ve Öğretmen Huang'a, "Yakında geliyor. Üçünden bir an önce kamp alanına acele etmelerini, önce ateşi yakmalarını istedim, üçümüz yavaşça gideceğiz! Ses düştüğü anda, köy kadroları göz açıp kapayıncaya kadar kayboldu! Batan güneşin dağdan aşağı indiğini görünce, koparak yola koştuk, çimleri ve çalıları ayırt etmenin bir yolu yoktu. Neyse ki, Bay Awang buradaki her şeye aşinaydı ve bizi bir adım ileri atıp bu yolda ilerlemek için tereddüt etmedi. Akşam yemeği için bir sürü taze yenilebilir mantar aldım. 8. Kamp alanı Çiftlik aceleyle kamp alanına koştu ve yakında orada olacağını düşündü ve sonuç olarak, hedefe ulaşmak için iki büyük otlak ve iki yoğun ormandan geçti. Öğretmen Awang ormana bağırdı ve ormanda bir cevap geldi. Nihayet geldik! Cep telefonunun rakım ekranına baktım, rakım 3.530 metre, bu çok yüksek değil. Güneş gitti, orman loşlaştı ve zamanında geldik. Ormana girdikten sonra dönüp gür çalıların içine girdim.Yüksek ormanlar ve çalılar çam iğneleri ile kaplı bir açıklıkla çevriliydi. Açıklığın ortasında bin yıllık dev bir çam vardı Bu gece burada kalacağız. Bir çam ağacının gölgesinin altında! Üç köy kadrosu büyük bir odun yığını almış, ateş yakmıştı ve çaydanlığın içindeki su çoktan kaynamıştı, valizlerimizi yere bıraktık ve her biri akşam yemeğini hazırlamak için getirdiğimiz yiyecekleri çıkardı. Mantarları suyla yıkadım ve ustaya verdim. Ustalar çorbayı açık çelik bir tencerede pişirmeye başladılar, biraz mumlu Tibet domuz eti doğranmış ve ustalar yağ, tuz ve karabiber çıkardı. Bu tencere. Çorba bana salya akıttı! Hava tamamen karanlıktı ve yere oturduk ve yemeğimize başladık.Yemek o kadar zengindi ki, Tibet domuz eti ve mantar çorbası, tereyağlı çay, gözleme, pastırma, yapışkan pirinç ve ben ve Bay Huang'ın getirdiği ekmek, bisküvi ve vakumlu yiyecek vardı. Yemekten sonra herkes şenlik ateşinin etrafında ısındı. Öğretmen Huang başının üstündeki ağacın gölgesinde görünen yıldızlı gökyüzünü okşadı. Öğretmen Awang da bir tripod kurdu ve 60D'min elektriğinin tamamen hazır olmadığım ve hatta yedek pillerim bile bittiğini fark ettim. Ben getirmedim, kendime de hizmet ettim! Sadece cep telefonumu kullanabiliyorum. Maalesef cep telefonum yıldızlı gökyüzünü yakalayamıyor. Pişmanlık ve hayal kırıklığı hissetmekten kendimi alamıyorum. Herkes konuşuyor ve gülüyordu Öğretmen Awang şöyle dedi: "Şimdi çevredeki ormandaki bütün hayvanlar buraya bakıyor, buradaki ateşe ve dumana bakın!". Kendi kendime düşündüm: Bu hayvanlar korkuyor mu? Ne düşünecekler? Akşam saat 11'de herkes uyku tulumlarına ayrıldı ve dinlenmeye hazırlandı. Ben de uzandım, vücudum tükenmişti ve alevler parlıyordu ama uyuyamadım.Yoğun karanlık ormanlarla çevriliydim, zihnimde ayıları ve kurtları düşünüyordum ve kalbimde gerçekten korkuyordum! Yangın nihayet karanlık olana kadar söndü. Yalnızca başımın üzerindeki yıldız ışığı kaldı. Artık uyuyamadım. Sabahın üçe kadar biri nihayet yakacak odunu doldurmak için kalktı. Ateş ışığı yeniden yandı. Diğer insanların bile horlamalarını duydum. Eğil ve uykuya dal! Hayatında ilk kez kendini ormana ve vahşi doğaya verdi ve çevresinde kılıçları olan birkaç Tibetli adam en büyük rahatlama oldu! 9, ertesi gün Sabah altı buçukta uyandım Ormanda çok fazla kuş yoktu. Uzaktan bir iki kuş cıvıltısı ve şafağa kadar Songru Zangbro'nun gürleyen sularının sesini duydum. Gökyüzündeki yıldızlar gitti ve yer altı o kadar sert ki kemiklerim ağrıyor, ben de yeni kalktım! Üç köy kadrosu su getirmek için nehre gittiler ve ormanda yanacak odun bulundu. Hala tek başıma ormanın derinliklerine inmeye cesaret edemiyorum.Neyse, kolay kolay yemek ya da içmek istemiyorum. Basit bir kahvaltı yapın. Güneş yamaca tırmanmadan önce, Bay Awang herkese bir kamera ve basit yeme-içme dışında onları ağacın altına getirmelerine gerek olmadığını söyledi. Bay Huo burayı izliyor ve diğer 5 kişi fotoğraf çekmek için yola çıktı. gunes isigi Jinshan ! 10. Songru Kar Dağını Keşfedin Uzun ve yoğun bir orman yolunu delip, basit bir ahşap köprüyü geçtikten sonra nihayet Songru Zangbo Nehri'nin kıyısına geldi, burada iki nehrin birleştiği bir üçgenin olduğu, uzaktaki nehrin rengi berrak ve beyaz, ayaklarınızın altındaki nehir suyu kırmızımsı kırmızı. İki nehir birleşerek dağın dibine doğru akan bir vadiye dönüşüyor. Bu Songru Zangbu'nun kaynağı olmalı! Ve sadece yanındaki kızıl nehir boyunca dağa tırmanmaya devam edebiliriz! Dünün uzun yolculuğu ve geceleri yetersiz uyku, sabahın erken saatlerinde tırmanmamı çok zorlaştırdı. Zaten sırtımda terliyordum ve dinlenmek için neredeyse üç adım ve beş adımdı! Sağ taraftaki vadideki kızıl nehir giderek daha acil hale geliyor. Karşı kıyıdaki yüksek uçurumlar vadide sarkan su bantlarını görüyor ve her su bandı yükselen güneşin altında parlıyor. Uçurum kayalarının şekli el yapımı mürekkep manzarası gibidir. Yol boyunca çeşitli yabani meyveler var, yamaçta yerde yetişen pyracantha kırmızı meyveleri dilimleri var ve kızılcık üzümlerinin mor meyveleri de birbiri ardına olgunlaştı! Bir yamaca tırmandıktan sonra tekrar tırmanmaya devam edeceğim, zaten gizlice pes etmeyi planladım: Onları yarı yolda beklemek daha iyi! Ve yukarı baktığımda, kutsal bir karlı dağın tepesi zaten bana gülümsüyordu! "Vahşinin gücü" ifadesini düşünün! Evet, sol tarafta vahşi gücümle tırmanıyorum Kızıl Irmak Su sel akıyor ve sağ tarafta bulutların arasında yükselen büyük dağ var.Takımı yöneten köy şefi yürüyor ve önünde yürümeyi bekliyor. Ona doğru yürüdüğümde soldaki yüksek dağı ve kayalıkları işaret etti ve bana anlamadığımı söyledi. Dağa dikkatlice bakmak için gözlerimi kaldırıyorum, üzerinde şeyl koyun grupları var! Sağ taraftaki yüksek uçurumda onlarca metre yüksekliğinde geniş bir şelale vardı Şelaleye baktığımda yarı yüzleri olan karla kaplı birkaç dağ gördüm! Çok güzel, heyecanlandığımda çok daha hafif hissediyorum! Öğretmen Awang ve başka bir eski köy şefi çoktan ileri gittiler.Öndeki yüksek dağdan buzulun üst kısımlarına tırmanmayı planlıyorlar. Telefona baktım ve rakımın 3850 metreye ulaştığını gösterdim. Elinizden geleni yapmak daha iyidir ve Öğretmen Huang, buzulun eteğindeki gölün kıyısında kalmaya karar verdi ve uzaktaki yüksek karla kaplı dağlara ve yüz milyonlarca yıldır ayaklarının oluşturduğu yavaşça sürünen buzul gölüne yavaşça hayran kaldı! 11. milyarlarca yıllık buzullar Vahşi gücümü bitirdim ve bazı büyük kaya oluşumlarından geçmeye devam ettim. Karla kaplı dağların altındaki buzulun önündeki köşede durdum. Yukarı baktım ve sözcükler artık o andaki duyguyu tanımlayamıyordu. Kalbimdeki sözler duyuldu: Neyse ki pes etmedim. Neyse ki seninle tanışabilirim! "Şu anda gözlerimde yaşlar var! Arkadaşlarımın cesaretlendirmesi olmasaydı ve etrafımdaki birkaç gerçek adam olmadan, hayatımda böyle bir deneyim ve deneyim yaşamam imkansız olurdu! Bu ne büyük bir onur ve gurur! Hayatımda yaşadığım her büyük nehir, Qinghai-Tibet Platosunun karla kaplı dağlarından ve buzullarından kaynaklandı. Şu anda burada yüz milyonlarca yıldır hayatımızın kaynağıyla konuşmak için bekliyorum! Kalbimde sadece huşu ve ibadet var! ! ! Köy şefi bizi korumamız için bize eşlik etti. Öğretmen Huang ve ben çekim yapmak için çeşitli açılardan seçtik ve hatta buzulun en yakın yerine yürüdük. Yüz milyonlarca yıl boyunca oluşan kalın buz ve kar, çatlakları ve bölümleri buz mavisi bir renk yayıyor ve Buzul, rüzgar ve kum nedeniyle biraz kumla kaplanmış ve o kadar da beyaz görünmüyor! Ve buzulun sonunda, mavi gökyüzünün altında, lekesiz ve kirsiz karla kaplı dağ, uzakta sessizce duran büyük bir tanrı gibidir. Buzulun altındaki göl beklenmedik bir şekilde kırmızıdır. Öğretmen Awang, dağdaki toprak nedeniyle göl suyunun olduğunu söyledi. Kırmızı, bu yüzden aşağıdaki nehir kırmızıdır! Ama kırmızı gölün yanında küçük bir göl var ama suyu sarı! Bunun nedeni, bir sonraki dağın toprak kalitesidir! Göl kalın bir buz tabakasıyla çevrilidir ve gölün sessiz yüzeyi sürekli olarak çatırdıyor ve çatlıyor ve göldeki yüzen buz, sanki Antarktika'daymışım gibi hissettiriyor! Yüz milyonlarca yıllık buzullarda çıplak gözle görülebilen kumun altında yüz metrelerce kar ve buz hala duruyor. Öğretmen Awang, şimdiye kadar orduya katıldığından beri Bingtong'un yaklaşık üç yüz metre kısaltıldığını söyledi. Bu aynı zamanda küresel ısınmanın bir kanıtı olabilir!
