Chi Zijian, kemiklerinden akan memleketine bir çocuğun aşkı ve nostaljisi
Farenin Yeni Yılı, China Land, önceden planlanmış bir savaşla vuruldu. Savaşın kışkırtıcısı, taçlı çok bacaklı bir mikroptu - uzmanlar buna "koronavirüs" diyor.
Bir emirle, tüm halk katılarak, iğrenç virüsü kovalayıp engelliyordu ve daha da iyiliksever şifacılar, dişleri ve pençeleriyle "şeytana" karşı çaresizce savaşıyordu.
Ben ve meslektaşları, salgının önlenmesinde ön saflarda savaşıyorlardı ve bir olayla "bağlantılı" oldular, bu yüzden "salgından" çekilmek zorunda kaldılar ve "barındırılma" gününü açtılar.
Bir "ev" olmasına rağmen yine de normaldir. Telefonunuzda uyuyun, yiyin, okuyun, egzersiz yapın ve dünyayı görün. Dış dünyanın cazibesi olmadan hayat çok daha saftır.
Sözler beni rahat hissettiren bir fetiş haline geldi. Sonsuz süreli her gün, olması gereken bu canlı baharda yaşayan kendi efendim oldum.
Zamana kasıtlı hakimiyetim nedeniyle Chi Zijian'ı ve metnini tek seferde okuyabildim.
"Chi Zijian" tarafsız bir terimdir. Akrabaları ona "Yingdeng" diyor ve yakın arkadaşları ona "Chizi" diyor. "Yetki" olmadan ona "chizi" diyeceğim, muhtemelen umursamaz!
Chizi ile dört yıl önce tanıştım. O zamanlar yanlışlıkla erkek olduğunu düşünmüştüm, romanın başlık sayfasındaki fotoğrafları görene kadar cinsiyetini bilmiyordum ve en azından benim gibi daha geleneksel bir insanın estetik standartlarına uygun olarak çok güzel bir kadındı.
2015 Ay Yeni Yılıydı. "Ergün'ün Sağ Kıyısı" nı hiçbir yerden duydum, ödünç aldım. O zamandan beri, o ren geyiği gibi 36 etnik grubun yanı sıra Ewenki halkının bile olduğunu ve hastalıkları tedavi etmek ve insanları kurtarmak için şamanlara bel bağladıklarını öğrendim. Chi Zi'nin zengin hayal gücüne özellikle şaşırdım. Büyükbabası ve iyi kalpli büyükannesinin değişimlerinin kendisine anlattığı hikayelerden, hiç gitmemiş olduğu her yerde hikayeyi istediği gibi anlatabileceğini biliyordu. Dolayısıyla "Ergun Nehri'nin Sağ Kıyısı" romanı var.
"Baharın En Derin Güzeli" yas denemesini okuduğumda onu daha iyi tanıdım. Acısı, aşkı kağıt üzerinde. İlkbaharın sonlarında seçilen aşık, ancak dört yıl sonra anormal bir şekilde kendine veda eder, bu herkes için bir felakettir. Neyse ki, acıdan sonra hala güçlü olmayı seçti.
Kış tüm hızıyla ilerlediğinde, bir arkadaşımın kitap rafında "Collection of Chi Zijian's Prose" u gördüm ve utangaç bir yüzle ödünç aldım. Bir yıl önce kütüphaneyi ziyaret ettiğimde tekrar "Minecraft'ta Kar Yağışı" ile karşılaştım.
Okurum, ödünç almak, elde etmenin ana yoludur. "Bir kitap ödünç alırsan okunamaz" ifadesinin kasıtlı kullanımı değil, çünkü onu okuyup rafa koyuyorsun, yer kaplıyor, iade etmek arasındaki fark nedir?
Chi Zi'nin çocukluğu, Çin'in en kuzeyindeki Mohe'deki Arktik Köyü adlı bir köyde geçti. Uzun kışın pencerenin önündeki karla kaplı dağlar, uçsuz bucaksız orman, tarlalardaki patatesler, geç açılan kır çiçekleri, memleketin bitkileri ve ağaçları gözlerinde kocaman bir bahçe, toprağın doğal manzarası gözlerinde. Yazı, çiçek açan bir metin çiçeğine dönüşür, parlak ve kokulu. Bir çocuğun kemiklerinden memleketine akan sevgiyi ve nostaljiyi onun sözlerinin satırları arasından okudum.
Yetiştirdiği iki köpek hakkında yazdı: güneş lekesi ve salak; mahalledeki çit hakkında yazdı; çiftçinin banyosu ve sazdan yapılmış binası hakkında yazdı; alacakaranlıkta sigara dumanı hakkında yazdı; evde sıcak soba hakkında yazdı; ev hakkında yazdı Çiftlik aletleri; pencerelerdeki ızgaralar hakkında yazıyor. Hayatta sıkça görülen bu şeyler onun sözlerinde ortaya çıkar ve bir taş bile derin sevgi ve derin anlamlarla doludur. Kalbinde Cennet Bahçesi'ni tasvir etmek için maneviyat dolu bir kalem kullandı ve ruhunun başladığı yeri şiirsel bir kalp kullandı.
Chi Zi son derece duyarlı ve daima düşünen bir kişidir. Belki de duyarlılık ve duyarlılık bir yazarın özellikleridir. "Çalışkanlığım" yüzünden, muhteşem ve açan çiçeklerden oluşan birkaç saksı, kökler çürümüş ve birkaç saksı köşeye yığılmıştı. Yanlışlıkla, sert toprakta yabani otlar birbiri ardına büyüdü. Hayatımızda çok sıradan olan böyle bir olay, onun sonsuz hayalleri de doğurmasına neden olabilir. Ayrıca yazdığı nesir kelimelerini yabani otlarla karşılaştırır. Bu ne kadar zeki ve bilge bir insan!
Ay genellikle edebiyatçı tarafından yerleştirilir, her zaman tüylü bir peri gibi görünüyor. Li Baiyue tek başına bir içki içti, ay ışığı bardağına döküldü, şiiri okur, ayın altında gölgesi, yalnızlık ve ay ışığında eriyen yalnızlık eşliğinde elleriyle ve ayaklarıyla dans etti. Chi Zi, ayın altındaki her şeye aşık olan ay ışığını da sever. Onun gözünde ay yumuşak, ruhani ve dünyanın ilhamını tetiklediği bir ortam. Hatta eline düşen ay ışığının saçını bağlamak için kullanılabilecek ipek bir kurdele olduğunu bile söyledi. Ayrıca ay ışığının merhaba bile demeden, yanında çıplak yatıp onunla alay ederek pencereden geçeceğini söyledi. Bu tanıma ve bu tür duygulara hayran kaldım, Ayışığını kalbindeki kişi olarak gördü!
Chi Zi'nin ana başarıları romanlar, ancak aynı zamanda, sezonlarla sınırlı olmayan ve kendiliğinden büyüyen bir çim bahçesi yetiştirmek için romanların dışındaki saban demirlerini de kullanabilir. Bu kadar yetenekli bir kadın, Cao Zhi'den bir öğretmen olan babasının kendisine verdiği isme gerçekten uymadı.
Dil, edebiyatın ilk unsurudur. Yalnızca doku, yaşam ve sıcaklık içeren kelimeler insanları harekete geçirebilir. Chi Zi'nin dili, tıpkı ilkbaharın ilk dallarındaki sarı renk gibi, canlı ve çeviktir. Dili, gökyüzünü gölgeleyen koyu yeşil gibi anlam bakımından zengindir. Sözlerini okuduğunda, kalbinden hafif ve neşeli bir küçük geyik çıkacak. "Haziran ve Temmuz aylarında, Harbin ağaçlarındaki çiçeklerin çoğu kesildi. Ama önemli değil. Ağacın altındaki otsu çiçekler yere yapışıyor ve aceleyle açıyor." "Konuşmayı" ilk kez görüyorum. "Bunu da böyle kullanabilirsin, düşün, mantıksız değil. Ayrıca hayatta metaforlarla soyut şeyler ifade etmeyi, okuyucunun beyin hücrelerini kurtarmayı seviyor. "Tutku, insan kanı gibi eser boyunca bol ve eşit bir şekilde akmalıdır. Sadece tek bir yerde yoğunlaşırsa, kaçınılmaz olarak lezyonu şişirecek ve bir 'embol' oluşturacaktır ki bu iyi bir şey değildir. Tutkunun ifadesi ' Sıcaklık sorunu bir aşçının yemek pişirmesi gibidir. Isıya hakim olmak en kritik faktördür. Aynı zamanda bir taş ustasının bir taşı yontması gibi. Aşırı güç onun parçalanmasına neden olur ve çok fazla kuvvet onu hala inatçı, dayanılmaz hale getirir. " Muhtemelen, bu oldukça teorik metinleri yazarken, bazı kelimeler getiren aile üyeleriyle geldi, böylece bu insanlar savunmak veya konuşmak ve bir parça uyum kazanmak için koşuşturdu.
Bu yazıyı yazarken, telefonda ezici salgın bilgileri var. Chi Zi'nin romanı "Beyaz Kar Kargası" şu anki duruma çok benziyor. Sıçan salgını, yüz yıldan daha uzun bir süre önce Rusya'nın Sibirya kentinden Harbin'e tanıtıldı. Qing hükümeti, Cambridge Üniversitesi'nden bir tıp doktoru olan Wu Liande'yi üç doğu ilinde veba önleme baş tıbbi görevlisi olarak atadı. Otopsi yoluyla Wu Liande, bunun damlacıklar yoluyla bulaşabilen yeni bir tür pnömonik veba olduğunu keşfetti. Enfeksiyonların ve ölümlerin sayısının artmasıyla, kararlı bir şekilde mahkemede oynadı, demiryolu ve karayolu trafiğini kontrol etmeyi, orduyu şehri kilitlemek için harekete geçirdi, Fujiadian, Harbin'de bir karantina alanı kurdu, her evi dezenfekte etti ve salgın bölgesindeki insanları maske takmaya çağırdı. Daha tesadüfi bir şekilde, romanındaki iki bölümün başlığı "Şehir Kapatma" ve "Maske" dir.
Kısa bir süre önce, "Heilongjiang Daily" sadece Chi Zi'nin salgın karşıtı makalesi olan "Bahar Çiçekleri Hala Açıyor" yayınladı. Makalede, "İnanıyorum ki bu zehirli yılan, yakın gelecekte virüsün ortadan kalkacağına ve bahar çiçeklerinin rüzgarda açmaya devam edeceğine inanıyorum."
Hatırlıyorum, bir keresinde birkaç kelime yazmıştım: uyandıktan sonra / bana sorarsanız / ne hayal ettiniz / söyleyeceğim / Gengzi yılında ilkbahar / kar yağdıktan sonra / vatan çiçeklerle dolu
Bahar geç olabilir ama asla eksik olmayacak.
Yazar hakkında: 1970'lerde doğan Handan Şehrinden bir kadın olan Xing Hongxia, Hebei Prose Society üyesi, Handan Yazarlar Derneği direktörü ve Handan Eleştirmenleri Derneği üyesidir. Eserleri "Yüz Düzyazı", "Bohai Rüzgarı", "Seçilmiş Batı Düzyazı", "Bin Yayla", "Düzyazı Stili", "Hebei Eğitimi" gibi gazete ve dergilerde ve diğer gazete ve dergilerde dağılmıştır. Koleksiyona seçilmiş makaleler var. İl ve belediye kompozisyon yarışmalarında birçok ödül kazandı.
