Bu 21 kitap, 8 yazar, editör ve kitap eleştirmeni tarafından yılın en iyisi Curiosity Daily Book Advice
Bir yıl geçti ve yılın iyi kitaplarını önermemizin zamanı geldi.
Önceki yıllardan farklı olarak, bu kez beşeri bilimler, işletme, bilim, yaşam estetiği ve kurgunun üç yıllık sınıflandırmasını değiştirdik ve kurgusal ve kurgusal olmayan öneriler olarak ikiye ayrılacağız.
Kurgusal bölümde, geçen yıl olduğu gibi, bu yıl profesyonel roman okurlarını 2018'de gördükleri en iyi romanları önermeye davet ediyoruz ve size romanların karmaşıklığını ve olanaklarını keşfetmeniz için bir referans vermeyi umuyoruz. Romanlar hem yeni hem de eski zamanlarda yayınlanır, ancak ortak standart, bu profesyonel okuyucuların gerçekten iyi romanlar olduğunu düşündükleri şeydir. Yazarlardan çevirmenlere, akademisyenlere, kitap eleştirmenlerine, kitap editörlerine kadar farklı yaş ve kimliklere sahip 13 tanesi var. Bir dereceye kadar, bu aynı zamanda karmaşıklığın ve olasılığın bir tezahürüdür.
Bu, romanın tam tavsiyesindeki ikinci makaledir.Öneriler çoğunlukla yazarlar, editörler ve kitap eleştirmenleridir. Bunlar arasında Zhu Yue, Zhang Yiwei, Shuang Xuetao, Chen Yikan, Ha Jin, Liu Wenfei, Liu Yukun ve Lu Nei bulunmaktadır.
"Kalkış" ve "Yağmur"
Zhu Yue: Houlang edebiyatının yazarı ve editörü, "Blindfolded Traveler", "Sleeping Master", "Shubuchao" nun yazarıdır.
- Yazar: Huang Guojun
- Yayıncı: Back Wave Sichuan People's Publishing House
- Fiyat: 45.00 yuan
Yazar Huang Guojun otuz iki yaşında genç yaşta öldü.Babası Huang Chunming'in "Guo Jun akşam yemeğine gelmeyecek" şiiri bir süredir internette dolaşıyor, ancak Huang Guojun'un eserlerini gerçekten okuyan çok fazla anakara okuyucusu muhtemelen yok.
"Ayrılış" korkunç bir kitap ve neredeyse mükemmel romanlardan oluşan bir koleksiyon. "Üç Hayali Öykü" dışında, romanları genellikle "öykü" üzerine odaklanmaz. Anlatı, öykünün gelişimini itici güç olarak almaz, ancak bakış açısının değişiminden ortaya çıkar. En belirgin özelliği anlatım tekniği ve biçim duygusudur.
Romanda montaj, geri dönüş, boşluk ve diğer teknikler yaygın olarak kullanılmaktadır, bu da insanların film ve roman arasındaki ilişkiyi yeniden düşünmesini sağlar. Romanlar sadece filmlere "hikaye" sunmakla sınırlı değil, aslında her ikisi de anlatı sanatıdır ve anlatının keşfinde birbirini yansıtabilir. Anlatım, bir tür zamanı diğerine dönüştürmek anlamına geliyorsa, o zaman bir an da anlatı içerebilir. Yani romandaki resim veya fotoğraf gibi bazı donmuş resimler de anlatılarla dolu.
Aynı isimli yoğun kısa öykü "Ayrılış", dengeli ve net güzelliğiyle diğer yapıtlardan farklı, kafa karıştırıcı ve kafa karıştırıcı ilk okuyucularda baş dönmesine neden olacak. Biçimin netliğini terk eder, ancak güçlü bir modernite ve deneysellik duygusuyla belirsiz, anlaşılmaz ve belirsiz görünür. Bence kitaptaki "Kayıp" en mükemmel roman, "Duwai" ise en tuhaf roman.
Huang Guojun'un eserlerinde karakterlerin görünüşü, giyimi, boyu, ağırlığı, güzelliği ve çirkinliği neredeyse göz ardı ediliyor.Sadece çoğunlukla akrabalık temelli kimlik korunuyor.Bu sayede karakterlerin yaşı ve cinsiyeti çıkarılabiliyor. Ve dahası, insanların dışsal bir tanımı değil, konunun bir yansıması olan içsel bir perspektiftir. Bu roman koleksiyonu aynı zamanda romanda "karakter" in ne anlama geldiğini ve "özne" nin keşfi için romanın ne anlama geldiğini düşünmemizi sağlar.
- Yazar: Ng Kim Chew
- Yayıncı: Back Wave Sichuan People's Publishing House
- Fiyatlandırma: 38.00 yuan
"Yağmur" özel bir romandır, kısa öykülerden oluşan bir koleksiyona indirgenemez, çünkü çok bütünleşiktir ve geleneksel anlamda bir roman değildir. Daha çok, kıvrımlardan oluşan bir anlatı labirenti gibidir.
Kitapta 16 eser var, ilki "Yağmurlu Gün" bir şiir, diğer 15'i roman. Bunlardan sekizi özel olarak numaralandırılmış ve "Yağmur" çalışması No. 1, "Yağmur" çalışması No. 2 ... "Yağmur" çalışması No. 8 olarak işaretlenmiştir. Bu sekiz eser ardışık değildir ve numaralandırılmamış işler ortasına yerleştirilmiştir. "Dönüş" numaralandırılmamış olmasına rağmen, "Yağmur" dizisi ile yakından ilişkili olduğu, bir öncü ve referans olduğu, çoklu anlatılar veya çelişkili anlatım yöntemleri gösterdiği görülmektedir.
Numaralı eserler, başından beri gizemli ve merak uyandıran bir atmosfere sahiptir. Bu sekiz romanın kahramanları, bir ailenin (veya onların yerine geçenlerin) ebeveynleri ve kardeşleridir.Farklı permütasyon ve kombinasyonlarda çeşitli ölümler veya kaybolmalar yaşamışlardır. Bu hikayeler arasındaki ilişkiyi net bir şekilde açıklamak zor, ama insanları hafifçe dokunuyor, bu da bana teorik fizik kavramını - gizli düzeni hatırlatıyor. Ve tüm bu tehlikeli hikayeler gerçek dünyanın metaforları gibi görünüyor, bir grubun karşı karşıya kaldığı süreksiz, gizemli ve kapalı koşulları yansıtıyor, ısrar ve üzüntülerini de gösteriyor. Korkudan sonra sonsuz bir ıssızlık duygusu var.
Huang Jinshu, Malezya Çin kökenli olmasına rağmen, aslında ilk yıllarında Tayvan'da eğitim almış ve 30 yıl Tayvan'da yaşamış, ancak her zaman "Malezyalı Çinli yazar" kimliğini vurgulamış ve Malezyalı Çin toplumu için endişe duymuştur. Dolayısıyla "Yağmur" gerçekten sadece güçlü bir hayal gücü sergileyen, formda modernist deneyler yapan, aynı zamanda güçlü bir gerçekçi kaygısı olan bir çalışma.
"Hastalığı Açıklayan Adam" ve "Salıncak Zamanı"
Zhang Yiwei: yazar, Fudan Üniversitesi Çin Bölümü yaratıcı yazarlık öğretmeni, "Xinqiang", "Cherry Tsing Yi", "Journey to the West" vb. Kitapların yazarı.
- Yazar: Jo Pa Lahiri
- Çevirmenler: Lu Xiaohui, Wu Bingqing
- Yayıncı: Utopia | Guangxi Normal University Press
- Fiyatlandırma: 42.00 yuan
Joppa Lahiri beni asla hayal kırıklığına uğratmayan bir yazar ve aynı zamanda aklımda çağdaş kadın yazısının mihenk taşlarından biri. "The Unwell Place" i çok seviyorum. "Hastalığı Açıklayan Adam" kitabını yazdığım zamana bakılırsa eski bir kitap. Joppa Lahiri tarafından otuz iki yaşında, şu an benimle aynı yaşta yazılmıştır. Dokuz kısa öyküde, 32 yaşındaki kadın yazarın evlilik, travma, ulusal ayrılık ... ve dilin kendisi üzerine kurgusal deneyini görebilirsiniz.
"The Time Out", "Hastalığı Açıklayan Adam" daki en sevdiğim hikaye. Yapı, Zhang Ailing'in dış dünyadaki acil durumların neden olduğu tesadüfi bir klostrofobi olan "Abluka" na benziyor.Genç bir çift, bir zamanlar elektrik kesintisi nedeniyle bir trajedi yaşadı ve iç çukurları aydınlattı. Bu, Baltimore'da geçen bir "Deniz Kıyısındaki Manchester" hikayesi gibi. Elektrik kesintisi olmasaydı, çiftin uzun süredir oturup yemek yemediğini hayal etmek zor. Evlilik nihai tutkuyu yaşadıktan sonra, her iki tarafın iradesini çok sert bir şekilde tüketmeye başladı. Bu tüketim sadece cinsiyetler arası ilişkilerde değil, aynı zamanda iki gencin günlük yaşama olan coşkusunu yitirdikten sonra tembelliğinde de oluyor. Romanda "Hiçbir şey Sukuma'yı güçlendiremez" diyor, aksine kendisi ve Shoba'nın birbirlerinden giderek daha fazla "güçlenerek" uzaklaştıklarını düşünüyor. "Açıkça aşkı tanıyorlar. Kaybı tanımak, kendi sıradanlığınızı ve yetersizliğinizi tanımak ve "daha çok çalışarak" hayattan ne elde edebileceğinize artık inanmadığınız yalanları tanımak, soru şu, şimdi ne yapmalıyım? Juppa Lahiri iyi bir soru sormuş görünüyor.
Değişen zamanlarda insanların stres tepkisine gelince, "Bay Bai Zheda Bir Araya Geliyor" yazısı da sıradan insanların anlatamayacağı bir tür "yaşam gücünü" doğru bir şekilde gösteriyor. Eve bir takım elbise ve deri ayakkabılarla gelmeyi her zaman hatırlayan bir kişi, gün geçtikçe karısının kızından tehlikeli ayrılığa sakince bakıyordu. Büyük değişimler karşısında, insanlar birbirlerine yardım eder ve hatta birlikte sessizlik olağanüstü bir güce sahip gibi görünür. Roman başladı, "1971 sonbaharında cebinde şeker olan bir beyefendi vardı ve ailesinin yaşamı ve ölümüyle ilgili haberleri alabileceğine dair bir umut ışığı vardı. Sık sık evime geldi." Birçok ülkedeki pek çok özel tarihi an gibi, Bölünme döneminde çok sıradan görünüyordu ve yetişkinlerin ceplerinde çocukları eğlendirmek için kullanılabilecek tatlılar vardı.
- Yazar: Zadie Smith
- Çevirmen: Zhao Shujing
- Yayıncı: Shanghai Translation Publishing House
- Fiyat: 65.00 yuan
"Swing Time", 1975 doğumlu İngiliz kadın yazar Zadie Smith'in yeni bir çalışmasıdır ve yayınlandıktan sonra büyük beğeni topladı. Okuma deneyimine bakılırsa, romanda hâlâ birçok parçalı konu var gibi görünüyor. Ancak yazarlar, çok şaşırtıcı olan kadın yazılarıyla ilgili kalıp yargılarımızın sınırlarına meydan okumaya devam ediyor. Sanki dans etmeyi öğrenen iki kızın arkadaşlık öyküsünü beklermişiz gibi. Çok güzel, romantik ve çok "Çiçek ve Alice". Yardım edemediğimiz ama göremediğimiz şey ırk, toplum, solcu anneler, şöhret ve servet ve yetenek arasındaki rekabet. Bu yüzden karmaşık yazı tarzı da iyi görünüyor Bu, kadın yazarların gerçekten böylesine karmaşık bir dünya gördükleri ve bu dünyaya katılma konusunda tutkulu oldukları anlamına geliyor. Basmakalıp olmaktansa, renkli dünyanın içinde olmalı, şehvetli yaşamlarının parçalarını ayırmalı ve küçük sevgi ile çevrili küçük sıcak ve soğuk alanı tanımlamalıdırlar.
Bu romanı "Kadın Arkadaşlığı" yazmak için bir model olarak okumaya başladım. Edebiyatta erkek arkadaşlığı yazımı çok yaygın olduğu için "kadın arkadaşlığı" kendi edebi düzeninden yoksundur. Çoğu kadın için "arkadaşlık" yatak odası içindeki bir oyundur ve kendilerini canlı bir şekilde tanımlamanın dış dünyayla pek ilgisi yoktur. Zadi Smith'in kişiliğiyle, bu tür bir bilişte romanın hem içinde hem de dışında kalmanın imkansız olduğu açıktır. İster anne, ister kız, ister kız arkadaş olsun, hepsinin birbirini taklit etmesi ve motive etmesi gerekir, "neye ait olduğunu anlamak için hiçbir çabadan kaçınmayın Kendi yaşam alanı ". Kendi kendine öğretilen bu değer, sanatı öğrenmekle sınırlı olmayabilir, sadece "dans" ın soyut sanat formu tarafından desteklenen belirli bir tür "gelişen" yaşam enerjisini göstermek için "sanatı öğrenmenin" büyüme döngüsünden yararlanır. Farkına varın, daha net, kesin ve ritmik güç kazanın. Bize kadınların dünyaya katılmasının riskli olduğunu ama korkacak bir şey olmadığını söylüyor gibi görünüyor. Edebiyat bunun için herhangi bir çıkış sağlamayacaktır, ancak kadın yazarların edebiyata girmek için seçtikleri materyal materyaller için kendi dilleri vardır.
Lütfen sinir uçlarına oturun
Shuang Xuetao: "Aviator", "Winged Ghost", "Moses on the Plain" vb. Kitabın yazarı.
Çok fazla yeni roman okumadım ve 2018'de çok fazla okumadım. Eski kitapları tekrar okumayı seviyorum. Bu bir tembellik işareti olabilir. Eski kitaplar, tıpkı bir sonra ne söyleyeceğini her zaman bilen bir arkadaş gibi insanlara bir güvenlik duygusu verir. Yılın yeni kitap listesini tavsiye ediyorum ve çok utanıyorum ve her zaman gergin hissediyorum. Okuduğum yeni kitapların çoğu çevremdeki arkadaşlarım tarafından tavsiye ediliyor. Bazen kandırılsam da genel olarak hala güvenilirim. Piyasadaki kitap okuma kışkırtmasıyla gerçekten göremiyorum. Bazı insanlar çok kötü yazıyor ama onlar da çok fakir. Sen Bu çağın yeteneğinin gömülmesinin kolay olmadığını biliyorum ama doğru yerde değil.
CITIC "Penguin Classics: Little Black Books" adlı bir dizi kitap yayınladı. Çok iyi olduğunu düşünüyorum. Hediye olarak birkaç set aldım. Tolstoy, Chekhov, Rilke, Boccaccio, Flaubert Bekle, her şey inceltildi ve her bir kişi için birkaç kısa makale olan küçük bir kara kutuya koyun. Bakmak rahat, çok fazla kelime değil ve bir başarı duygusu.Arada birini okumayı bitireceğim. Bu insanların avantajlarından bahsetmeme gerek yok. Boccaccio'nun daha önce ilginç olduğunu düşünmemiştim. Bu sefer okuduktan sonra ilginç buldum. Oldukça pornografikti ve bir amacı yoktu. Sadece birkaç hikayeyi çok az anlamla anlattılar, ancak canlı ve dünya üzerinde etkileri vardı. Karşı taraf tarafından kısıtlanmak yerine, modern ve son derece zeki insanlarımıza bir hatırlatma olabileceğini düşünüyorum. Edebiyat ve edebiyat iki farklı şey. Neden iki farklı şey var? Bir süredir bilmiyorum.
- Yazar: Boccaccio / Edgar Allan Poe / Anton Chekhov / Gustave Flaubert / Yoshida Kenk / Leo Tolstoy / Laine Maria Rilke / Akutagawa Ryunosuke / Thomas Hardy / William Black
- Çevirmen: Wen Jieruo / Cao Ying / Feng Zhi / Ma Ainong / Yu Xi / Wen Dong / Wen Zheng / Wang Jinxiao / Ru Long / Zhang Ling / Zhang Yang / Xie Wanrong / Zhang Chiheng
- Yayıncı: CITIC Publishing Group
- Fiyat: 149.00 yuan
Bahsetmek istediğim bir diğer kitap, kültürel denemeler ve röportajlar içeren "Sazan. Zaman Kapsülü" ve ardından anonim yazarların bazı eserleri. Sonuncusu, "Sazan. Anonim Yazar" da anonim yazarların eserleri, iki kitap Birlikte ele alındığında, 2018 yarışmasının çoğunu görebilirsiniz. Oyun başladığında bu oyuna kimler katılacak diye düşünüyordum. Az ya da çok endişeler olacak mı? Bu soru bir hafta sürmedi. Oturup kendim bir makale yazdım. Daha sonra birçok insanın katılmak için roman yazdığını ve saygı duyduğum ve sevdiğim birçok yazar da dahil olmak üzere çok ciddi olduklarını gördüm. Ancak o zaman ne zaman yazmayı sevdiğimin önemi olmadığını biliyordum. İnsanlar hala yazmayı severler ve yazabilirler, dünyadaki o şeyler, insanlara dayatılan zincirler o kadar güçlü değildir, fırsat olduğu müddetçe hafif bir kazançla kaçıp yeniden kendileri haline gelebilirler. İlk birkaç romanı teslim ettim, hepsi oldukça iyi ve farklılar.Ayrıca elenen bazı eserlerden de hoşlanıyorum.Bu sarsılamayacak düzey ile hayırsever arasındaki fark değil, bazıları ciddi edebiyatta yazarlar tarafından yazılmıyor. Şeyler çok yüksek edebi nitelikler içeriyor Peki, aynı aileye mensup edebi insanları, birbirlerini duyup asla birbirleriyle etkileşimde bulunmasınlar diye kategorilere ayıran kim? Han Han'ın artık yazmaması üzücü, herkes Han Han'ı çevrelediğinde böyle bir oyunun olmaması üzücü ... Aksi takdirde Han Han'ın işlerinin çok da kötü olmayacağına inanıyorum, en azından Han Han'ın adı altında bir makale yazamaz ki bu da insanları amaçsız kılıyor.
Bu yıl bitmek üzere. Hala daha iyi kitaplar var ve edebiyat daha da kötüye gitmiyor.Farklı insanlar farklı şeyler yapıyor, zamanlar edebiyata, edebiyat da zamana dikkat ediyor. Orada oturmak gerçekten masayı terk etti, bazı insanlar sessizce katıldı, büyük nehirlerin ve denizin sinir uçlarına kendi güçlerini enjekte ettiler, bu iyi, değil mi?
- Genel Yayın Yönetmeni: Zhang Yueran
- Yayıncı: Utopia | Kyushu Press
- Fiyat: 56.00 yuan
"Sıradan İnsanlar" ( Normal insanlar ) Ve "Asimetri" ( Asimetri )
Chen Yikan: Kitap eleştirmeni, İngilizce çevirmen, "Deniz Esintisindeki Kızılların Kayıp Hediyesi", "Sardunya" ve "Edward · The Fall of Barnard: Maugham'ın Tam Kısa Hikayeleri 1 "Bekle.
Tüm yıl boyunca, faydalar yılın sonunda ortaya çıktı. Avrupa ve Amerika okuma çevrelerinde bulut sohbetini bilmeden yankıladım. 2018'de en mutlu okuduğum iki kitabın en sevdikleri kitaplar gibi göründüğünü düşündüm. Bu yüzden, iki Çinli editörle görüştüm ve bu tavsiyeyi uygun ve doğru bir şekilde bir önizlemeye çevirdim, sırf herkese yıl sonunda listeye hakim olan iki İngilizce romanın 2019'da tercümesi olması gerektiğini söylemek için.
İlki, Sally Rooney'den "Sıradan İnsanlar" ( Normal insanlar ). 1991 doğumlu kıza zaten "WeChat (Snapchat) Çağında Sellinger" lakaplıydı. Aslında, vahşi bir Zhang Yimou olan Kua Bigan'a benzeyen, zıt mizaçlara sahip iki yazar olduklarını düşünüyorum. Bu arada, onun 2017'deki ilk çalışması "Arkadaşlarla Konuşmak" ( Arkadaşlarla Sohbetler ), iki kitabın konusu çok basit. 2017'de bu, eşcinsel olarak kabul edilen bir bayan üniversite öğrencisiydi. 30'lu yaşlarında bir çiftle tanıştığı zaman, ev sahibini kocayla dolaştırdılar. İnce dört köşe ilişki; 2018 yılında liseden başlayarak bir erkek ve bir kadın hakkında yazılan ve üniversiteden mezun olmak hakkında yazılan bu "Sıradan İnsan", her bölüm birkaç ay atlayarak onların ruhsal ve fiziksel ayrılığına tanıklık ediyor. Bu tür romanlar iyi yazılmış ve birçoğunun her sayfadaki karakterler arasındaki ilişkide ince geçişler var ve bu bir gerilim draması kadar heyecan verici.Okuyucular bu karakterlere aşina olduktan sonra, kesinlikle arka kapağı önemseyecekler, bu yüzden ayrıntılara girmeyeceğim. . Alan sınırlı, acele etmem ve konu dışına çıkmam gerekiyor.
Belki de Rooney'nin romanının beni çektiği en önemli şey, her ikisi de kaşlarımın kaba tadı derinlemesine köklenmiş iki nokta. İlk nokta şu şekilde özetlenebilir: Güzel sanatlar ve güzel sanatlar, gerçekten sonunda zeki insanlar akıllıca şeyler söyleyemez. İrlanda edebiyatının birçok etiketi Rooney tarafından sarsıldı, ancak konuşmadaki güven ve cömertlik hala çok güçlü.İki romanın neredeyse tamamı sohbete dayanıyor. "Sıradan İnsanlar" ın kahramanı ve kadın kahramanı Dublin'deki Trinity Koleji'nde okudu. Kıdemlilerinden biri olan Wilde, esprili bir söz söylemek için gerçeğin her an feda edilebileceğini söylemişti. Ama aslında hepimiz ilginç bir cümle söyleyebilmenin gerçekle yakından ilişkili olduğunu hissediyoruz, ortaya koyduğu şey mutlaka cesur ve cesurca "gerçek" değil, etkileşimli bir gerçekliktir. En son ne zaman mutlu bir şekilde sohbet ettiğinizi hatırlayarak, muhtemelen belli bir konuşma katmanına girmişsinizdir ve durmuşsunuzdur, en azından iki taraf yanlış bir fikir birliği üzerine konuşulamaz bir şeye göz yummayacaktır (İngilizce Buna odadaki fil denir). Elbette, mutlak samimiyetin sözde bir kavram olduğunu da biliyoruz. Rooney, hareket eden kalp ve akciğerler ile saçma öz farkındalık arasında özgürce dolaşıyor. Bu sadece onun rolü değil, biz okuyucular da. Sıkıcı bir çağda yaşarken, bazen konuşmayı her zaman ilginç bulan insanlar bir şeyler saklıyorlar, ancak bunun nedeni tam olarak Rooney'nin kalemindeki karakterlerin bazı önemsiz kelimeleri, arzularını, kafa karışıklıklarını, yanlış anlamalarını, gönül yaralarını ve mutluluklarını söylemekten kaçınmaya çalışıyor olmalarıdır. Daha gerçek ... Romanlardaki insanları uzun zamandır pek umursamadığım görülüyor.
Çoğu Avrupalı ve Amerikalı kitap eleştirmeni, kitabının sanatsal başarı açısından ilk "Arkadaşlarla Konuşmak" dan önemli ölçüde daha yüksek olduğunu söyleyerek bir fikir birliğine varmış gibi görünüyor. Bunun çok açık olduğunu düşünmemiştim.Belki de hala hatırladığım ilk kitabın şaşırtıcı hissiydi. yeni. Edebiyat yeterliliklerinin de aynı türden bir ustalık olduğunu hissediyorum ve yazarın benzer duygularından yaratılıyorlar, bu yüzden onları hala akışkan bir bütün olarak görmek istiyorum ve Rooney'nin beni çektiği ikinci nokta da onlarda. Birleşik kitabın başlığı "normal" ve "diyalog" ile ilişkili görünüyor. Rooney'nin karakterleri, kişiler arası iletişimin peri masalı dünyasında yaşamak gibidir. Burada aslında sıradan bir sağduyu, yani iki kişinin birbirleriyle ve diğer insanlar arasında tartışılan sorumlulukları ve yükümlülükleri kabul edilmektedir. Çok önemli değil. Olay örgüsünü tanıtmadan önce, tek nokta aşk ilişkilerinin dağınık olması ve iki kişinin netizenlerin, ülkenin ve binlerce yıllık "her zaman yapmalı" davasını kabul etmek zorunda kalmadan arkadaşlarından bahsetmesidir. Bu ne kadar inanılmaz. Örnek olarak romandaki en basit ikincil ilişkilerden birini ele alalım. "Sıradan İnsanlar" ın başlangıcında, kahramanın annesi kahramanın evinde daha temizdir. Bu onların birbirleriyle iletişim kurmasını ve arkadaşlıklarını hızla bir arkadaşlık ilişkisine dönüştürmesini engelleyecek mi? ? Anne, lise öğrencisi oğlunun yatak odasına sık sık ziyaretçi geldiğini belli belirsiz bildiği zaman sorgulayıp müdahale eder miydi? Rooney ve İrlandalılar için böyle bir soru sormak saçma görünüyor. Hostes, akran baskısı nedeniyle hostese yanlış davrandığında, anne oğlunun onu aldığı arabadan inmekte ısrar etti ve sadece "Senden utanıyorum" dedi. Şu anda, "Ben" demesine gerek olmadığını biliyorsun. Belli bir gerçeğin ön koşulu olarak "anneniz", sadece bir kişinin güvendiği başka biri tarafından hayal kırıklığına uğraması ve üzülmesidir. Romanlar kesinlikle ulusal nefretten kaçındıkları için ilerletilmeyecek, ancak doğal olarak edebiyatın ötesinde, çoğunlukla kıskanç olan bir tür düşük seviyeli neşe var: bu tür bir roman bize zeki insanların ülkeyle konuşmasına izin vermek zorunda olmadığımızı hatırlatıyor, ebeveynler, Eğitim, kitle iletişim araçları ve politik doğruluk mücadeleleri onları ilginç kılabilir.İnsanlar, onları okumak istememizi sağlayacak kadar güzelliğe ve kusurlara sahiptir.
- Yazar: Sally Rooney
- Yayıncı: Faber and Faber
Kampüs edebi eserlerinden bahsetmişken, her zaman çok ani bir doğal ortam olduğunu hissettim, yani sınıftaki en iyi notlara sahip kız, kendi deneyimimle tutarsız olan orospu özelliklerini otomatik olarak taşıma eğilimindedir. Tanıdığım insanların çoğu oldukça iyi ve kararını verdiğin sürece başaracağın güven duygusu bir tür zarafeti bile ortaya çıkaracak.
2018'in başında Lisa Halliday'in "Asymmetric" ( Asimetri ) Bana çok iyi bir izlenim bırakın. Roman kampüsle ilgili değil. Açılış, Irak Savaşı'nın yapılacağı zamandır. Alice adında bir kadın yayıncı, yirmili yaşlarının başında New York sokaklarında bir bankta kitap okuyor. Aniden şaka yapabilen yaşlı bir adam geldi ve ondan sokakta satılan dondurmayı yemesini istedi. Kadın kahraman, yaşlı adamın iri ve küçük bir konuşmacı olduğunu fark etti, "Pulitzer'i birkaç kez alan kişinin zehirlenmemesi gerektiğini" düşündü, dondurma yedi, güldü, numarayı verdi ve aniden yaşlı adamın sevgilisi oldu. . Kitap çıktıktan sonra, Halliday röportajda yaşlı adamın prototipinin Philip Rose olduğunu ve bu hikayenin Rose ile etkileşimine dayandığını itiraf etti. "Asimetri" nin ilk yarısı onların birbirleriyle olan ilişkileri hakkındadır. Genel anlam sadece "tatlı" olarak tanımlanabilir ve Halliday o kadar hafif yazıyor ki, doğal olarak buraya ne tür bir ön varsayıma girdiğimizi unutmamıza neden oluyor. Bu bir hikaye: Sonunda, bir edebiyat ustası ve masum bir kadın edebi genç aşık, "öyle olmalı" mı yoksa "gerçekten" mi?
Sadece ikinci yarının başlangıcıydı ve ne okuduğumuzdan pek emin değildik. Uyarmadan (ama aslında anlatı tonu ve ritmi tanınmayacak kadar değişti), "Ben" Irak kökenli Amerikalı bir ekonomist oldum. Kardeşini ziyaret etmek için Londra Heathrow Havaalanındaki memleketine geri dönüyordu; o zamanki anti-terörizm atmosferi nedeniyle "ben" gibi görünüyordu. Kafka tarzı bürokratik kara deliğe girin ve mümkün olan her yolla zorlaştırın. Okuyucunun yeterince başının dönmemesinden korkuyormuş gibi, anlatıcının New York, Londra ve Irak'taki çeşitli yaşam anıları beklerken iç içe geçmiştir.
Kitabın sonunda, o "sahte Ross" için sahte bir BBC "Çöl Adası Kayıt Röportajı" nı taklit eden "Ending" in birkaç sayfası var. Ancak burada büyük bir ipucu aldığımızda kitabın neyle ilgili olduğuna dair bir fikir edindik: İkinci hikaye muhtemelen ilk bölümde roman yazmak isteyen kadın editör tarafından uyduruluyor, kabaca sizin dış yaşamınızla hiçbir ilgisi olmayan herhangi bir zihinde hayal gücünün yaşayabileceğini kanıtlamak için kullanılıyor, ayrıca önceki deneyimlerimizi de altüst ediyor. Tembellik varsayımı için, eski yazarla olan ilişkinin gerçeklikle muğlak olabileceğinden şüphelenelim. Ve bu romanın yapısı bu nedenle çeşitli siyasi konumlarla doludur.Örneğin, romanın ikinci bölümünde uluslar arasındaki güç uçurumu, ilk bölümde cahil kadınların güç "asimetrisini" kontrol etmeye çalışan başarılı erkek yazarları aydınlatmaktadır. (Ve Halliday) bu "asimetrik" yıkıma işaret eden romanlarını yazdı.
Avrupalı ve Amerikalı okuma çevreleri bir yıldır bu kitaptan bahsediyorlar ama aslında bu roman o kadar gergin değil, çok iyi işlenen iki gerçekçi hikaye olarak okuyabilirsiniz. Benim için bu kitap da özellikle güneşli. Bahar Şenliği'nin hemen ardından, üç hafta güneş ışığı ve can sıkıntısı için çok körü körüne Tayland'a gittim.En ölümcül olanı hala bebeğimi taşıyordu, bu yüzden her gün küçük bir meydanda engelsiz sonsuz saklambaç gittim. Bu oyunlarda "Asymmetric" sesli kitabını dinlemeyi bitirdim. O zamanlar o kadar mutlu değildim. 2018'in belki de en sevilen romanı olduğunu çeşitli kanallardan keşfettim yıl sonuna kadar. Tekrar okudum ve ilk bölümün detaylarının kahramanın zihnine nasıl girdiğini fark ettim. İkinci bölümün kurgusu, bu yapıyı sadece akıl yürütme dayanağı değil, aynı zamanda tüm kitap için akıcı bir iç yaşam haline getiriyor.
Bu kitabın izlenimlerimde her zaman çok parlak olmasının bir başka nedeni daha var, çünkü yazar, romanların belirli bir fikri taşıyabileceğine içtenlikle inanıyor ve bu fikrin en göze çarpanı, roman türünün en düzgün eseri: insanlar. Dış kimlikler ne kadar farklı olursa olsun, empati ve anlayış olasılığı vardır; üstelik bunu ilk romanında çok hafife aldı. Mingmei'den çok ciddiyetle bahsedildiği bir başka nokta da Bayan Halliday, Rose'a olan aşkını ilk romanında çok Güllü bir şekilde kullandı ve onu çok açık ve parlak bir şekilde kullandı. Bu kitap henüz piyasaya çıkmadığında, Avrupalı ve Amerikalı okuma çevrelerinin sırıtan beklentileri yıl sonunda oybirliğiyle övgüler aldı: Bu türden ilham verici bir hikaye sadece iç açıcı.
Ross'un Mayıs 2018'de vefat etmesi aslında biz Ross okurları için iyi bir bahane ve bir kez daha her yönden ortaya çıkan her türlü güzel şeyin tadını çıkarıyor. Rose'un eski konusundan tekrar bahsettiği eski bir BBC röportajı vardı, tabii ki romancı hayatını kullanacaktı ama bu bir kıyma makinesi koymak gibiydi ve çıkan garip bir etli turtaydı. "Tıpkı Flaubert'in dediği gibi: Ben etli turta değilim." Flaubert iddia ettiği gibi ne etli turta, ne de Madame Bovary; Halliday ne Alice ne de İddia ettiği gibi değil, ona daha yakın olan Iraklı Caferi. Romancı o kıyma makinesinin içinde. Halliday, böylesine bir ilk romanı yapmak için yaptığı tüm seçimler arasındaydı ve bu romanın hassas yapısı sayesinde, her konuda mükemmel olan naif ve sofistike bir romancıyı açıkça okuduk.
- Yazar: Lisa Halliday
- Yayıncı: Simon and Schuster
Ek: Sonunda bir kitap listesi var
Ha Jin: İngilizce yazan Çinli-Amerikalı bir yazar, Pulitzer Kurgu Ödülü için iki kez kısa listeye girdi ve Ulusal Kitap Ödülü ve diğer birçok ödülü kazandı. "Waiting", "War Junk", "Nanjing Requiem", "A Strange Person in a Small Town", "Landing", "The Bridegroom" ve benzerlerinin yazarıdır.
2018'de okuduğum en iyi roman Sigrid Nunez'in "Arkadaşları" idi ( Arkadaş ) Ve Ruan Yueqing'in "Sempatizanı". İlki daha çok hayat ve yazı üzerine düşünüyor, bir kadınla köpek arasındaki dostluğu da anlatıyor, çok akıllıca bir roman. İkincisi, Vietnam Savaşı'na Vietnamlı bir casus gözüyle baktı ve yazı stili, görkemli Amerikan tarzını yansıtıyor.
Liu Wenfei: Başkent Normal Üniversitesi Rusya Bölümü Profesörü, Çin Sosyal Bilimler Akademisi Enstitüsü Yabancı Edebiyat Bölümü Profesörü, Çin Rus Edebiyatı Araştırma Derneği Başkanı, Rus çevirmen, "20. Yüzyılda Rus Şiiri Tarihi", "Puşkin Okumak", "Kaş "Tski'nin Biyografisi" vb. "Puşkin Şiirleri", "Üzüntü ve Akıl", "Üç Şair", "Bayan Manderstam Anıları" vb.
Rus kadın yazar Yasinanın "Zuleiha Gözlerini Açtı", Beşeri Bilimler Topluluğu 2017; şu anda "Çocuklarım" adlı kitabını okuyan, Rusça versiyonu, Çince çevirisi, Ekim Edebiyat ve Sanat Derneği tarafından 2019'da başlatılacak
Liu Yukun: Çinli Amerikalı bilimkurgu yazarı ve çevirmen, "Dandelion Dynasty" serisinin yazarı, "Algorithm of Love", "Shape of Thinking" vb. "Three Body" ve "Beijing Folding" kelimelerini İngilizce'ye çevirdi.
2018'de gördüğüm en ilginç bilim kurgu romanı sanırım Peter Tieryas'a ait Japonya Birleşik Devletleri Dizi (iki tane var, Çince versiyonu var gibi görünüyor) ve en sevdiğim bilim kurgu olmayan roman Bardoda Lincoln .
(Not: Çin Anakarası New Star Press, Japonya Birleşik Devletleri serisinin ilk yayınını tanıttı ve bunu "Japonya Birleşik Devletleri" olarak tercüme etti. Bardo'daki Lincoln'ün basitleştirilmiş Çince'sinin telif hakkı Zhejiang Edebiyat ve Sanat Yayınevi tarafından satın alındı ve gelecekte yayınlanacak. )
Lunei: "Young Babylon", "Bir Zamanlar Çiçek Sokağında", "Merhamet" vb. Kitabın yazarı, yazarı.
Romanlar arasında "Brother Ying Wu", "Football" (Jean-Philippe Tucson), "Night in Chile" ve iyi olduğunu düşündüğüm diğer kitaplar arasında "The Book of Songs News", "Cambridge Economic History of China" ve "Outstanding" bulunmaktadır. , "Filmlerde Performans".
Başlıktaki resim, "Baharda Üç Güzel Kız" filminden bir kare: Douban'dan
