Karanlık çağda üç kadın filozof: onlar için cinsiyetin farklı anlamları
Muhabir |
Düzenle |
basın: Bertolt Brecht, 1933-1943'ü bir şiirde "karanlık çağ" olarak tanımladı. Geçtiğimiz on yıl içinde anti-Semitizm yükseldi, "Nürnberg Yasası" geçti ve Yahudilere yönelik zulüm ekonomik durgunluğun en kötü döneminde gerçekleştirildi. Bu olaylar Avrupa'yı böldü; sosyalistler ve komünistler aşırı sağa karşı birleşti; İspanya İç Savaşı patlak verdi. Fransa'da popüler bir slogan var: "Halk Cephesi'nden çok Hitler'i tercih ederim!" Anti-Semitizm, totalitarizm, faşizm ve komünizm iç içe geçmiş durumda ve siyaset aşırı bir kaos içinde. Bu şiirde Brecht, "arkamızda doğanlara" "dost bir dünyanın temelini nasıl atacağını" bilmeyen nesli affetmeleri için yalvarıyor.
Paris Üniversitesi Siyasi Çalışmalar Merkezi'nde (CEVIPOF) araştırma görevlisi olan Sylvie Courtine-Denamy, "bu dönemin bir resmini çizmek" için üç kadını seçti ve "Dark Age Three" kitabını yazdı. "Kadın Filozof". Hem Yahudi hem de filozoflar, neredeyse aynı kuşak, Edith Stein (1891-1942), Hannah Arendt (1906-1975) ve Simone Weil (Simone Weil, 1909-1943).
O zamanlar filozoflara değer verilmiyordu, ancak üç genç yetenekli kadın seçimlerinin doğru olduğunu çabucak onayladı, çünkü felsefe dünyada popüler hale gelmek üzereydi. Üçü daha sonra öğretmenlerinin dikkatini çekti: Bu öğretmenler Husserl, Heidegger ve Alain'dir ve hepsi de irtidatlarıyla tanınmaktadır. Ve hepsi öğretmeni eleştirmeye cesaret ettiler ve onları geçmek istediler. Üç yetenekli kadının koçluk kariyeri de, Hitler iktidarı ele geçirdikten sonra, bunlardan biri, Edit Stein, kadın olduğu için öğretmenlik yapmaya yetkili olmasa bile, aksilikler yaşayacaktır. Bu nedenle mi bilmiyorum, daha sonra üçlü arasındaki tek feminist savaşçı oldu (bugünkü konumu bizim için oldukça muhafazakar olsa da). Sadece Simone Weil kendi kızından nefret ediyor ve onu bir Yahudi olarak tanımayı reddettiği gibi onu bir kadın olarak tanımayı reddediyor.
Yazıları, iki dünya savaşı arasındaki boşlukta zaman zaman meydana gelen bazı trajik olaylarla yakından ilgilidir. Devrim, faşizm, emperyalizm, demokratizm, totalitarizm, anti-Semitizm, bunlar Simone Weil ve Hannah Arendt ve Eddie Stein'in tutkulu fikirleri için verimli zeminler. Karmelit Manastırı'nın derinliklerindeki dünyevi kargaşanın yankılanmasını dinlerken, John the Cross üzerinde meditasyon yapmaya devam etti.
Kadın kimliklerine karşı da farklı tutumları var, "Kadın özgürlüğü" sorunuyla karşılaştılar mı? Feminist bir bakış açısına mı sahipler? Irk ve cinsiyet sorunları örtüştüğünde karanlık çağ onlar için ne ifade ediyor? Yayınevi tarafından izin verilen Arayüz Kültürü (ID: Booksandfun) okuyucular için "Karanlık Çağlarda Üç Kadın Filozof" un yeni yayınlanan Çince versiyonundan bazı içerikler seçti.
"Kadınların Özelliklerine Karşı Tutumlar"
Metin | Sylvie Kurtin-DeNami Çeviri: Gao Yi Gao Yu
Karşı karşıya olduğumuz şey üç asi veya daha doğrusu iddialı üç kadın, çünkü gerçekte hiçbir şeye bağlı değiller. Üçü de, Arendt'in dediği gibi, "her zaman istediklerini yapın." Kadın ve filozoflar ... Felsefenin neredeyse göz ardı edildiği bir çağda hiçbiri "kadın özgürlüğü" sorunuyla karşılaşmadı mı?
Hannah Arendt: "Hala kadın olmaya alışkınım"
Nitekim bu konuda oldukça muhafazakar olan Hannah Arendt için, Günther Gaus ile yaptığı görüşmede ifade ettiği fikirlerden de anlaşılacağı gibi, bu sorun hiç yok. Eski arkadaşı Hans Jonas'ın hatırladığı gibi, "güzel, çekici, erkeklerle arkadaşlık ve kadınlarla arkadaşlık arasında ayrım yapabiliyordu ve kafası karışmayacak." Erkeklerin ona olan sevgisini kabul etmeye ve erkekleri sevmeye istekli. Kadınların sahip olduğu ayrıcalıklardan vazgeçmeye isteksiz davranarak ona nezaket gösterin. Onun için kadın olmak Yahudi olduğu kadar önemli: "Kadın öğretmen olmak beni engellemiyor çünkü ben hala kadın olmaya alışkınım."
Bu nedenle birisi onu örnek olarak takip edip "genellikle erkekler için profesyonel bir meslek olarak kabul edilen felsefeyle uğraşan ilk kadın" dese, kızardı, Gauss'u sert bir şekilde karşılık vererek, "Bu durum devam etmemeli. , Bir gün bir kadın filozof olması çok muhtemeldir. Benzer şekilde, birisi Princeton Üniversitesi'nde Christian Gauss seminerinde ders veren ilk kadın olduğunu söylediğinde, o da kızmıştı. 16 Kasım 1953'te Kurt Blumenfeld'e (Kurt Blumenfeld) yazdığı bir mektupta, insanların oynamasını istediği "seçkin kadın" rolünü reddetti. Bu, onu acı bir şekilde düşünmesine neden olabilir " "Özel Yahudi" rolü. Ancak, bir öğrenci sınıfını dinledikten sonra heyecanla tezahürat yaptı: "Rosa Luxemburg aramıza döndü!" Hala çok etkilenmişti. Ayrıca, Rosa Luxemburg'un JPNettl tarafından yazılan biyografisine ilişkin bir yorum olan, özellikle Rosa Luxemburg hakkında bir makale de yazdı. Biyografi yazarını Rosa Luxemburg'un "çok iyi" olduğunu tam olarak vurgulamadığı için suçladı. "Bilinçli bir kadın", Rosa Luxemburg'un o zamanki kadın kurtuluş hareketine karşı güçlü bir hoşnutsuzluğunun, Arendt gibi bu kadın devrimcinin bu "küçük farka" özel ilgi gösterdiğinin kanıtı olduğuna inanıyor. Simone Weil ayrıca Rosa Luxemburg'un "Hapishanedeki Kitaplar" için bir kitap incelemesi yazdı.Rosa Luxemburg'un Stoacı yaşamı (aşk kaderi) açıkça onun kayıtsız rezonansını ve takdirini aldı.
Hans Jonas ayrıca, "Çok kadınsı, bu yüzden feminist değil" dedi. 1933'te Hannah Arendt, Adler düşünce okulundan psikolog Alice Ruhle Gerstell'in "Toplum" (Die Gesellschaft) için "Çağdaşlara Doğru" başlıklı bir kitap eleştirisi yazdı. Dünyadaki Kadın Sorunlarının Psikolojik İncelemesi ". Makalede, zamanın feministlerini kendilerini politik hayata adamaya cesaret edememekle ve saf bir sosyal düzene hapsolmakla suçladı, bu yüzden bir fantezi ve anlamsız olmaya mahkumdu.
Kadınlığından memnun olduğu ve fırsat buldukça peşinden gittiği için, Jaspers'ın söylediği klişeyi neden inkar etmediğine insanlar şaşırabilir. Jaspers, Nazi Almanyası'ndan bir kaçak olarak Alman hükümetinden tazminat almasını sağlamak için, Hannah Arendt'in 1933'te Heidegger'in rehberliğinde çalıştığını tavsiye mektubunda açıkça belirtmek gerektiğine inanıyordu. Bir yıl önceki şartlar altında, "kadın olmasına rağmen hala akademik bir kariyere sahip." Zorla sürgün nedeniyle üniversite hocası ve yazarının "kariyeri" uzun süre ertelendi. 1929'da yayınlanan St. Augustine hakkındaki makaleye ve neredeyse sonuncu olan "Lacher Fahnhagen, The Life of a German Jewish Woman in the Romantic Era" kitabına ek olarak, kesinlikle çok sayıda makalesi var. Hannah Arendt, 1941 gibi erken bir tarihte orada olmasına rağmen, Amerika Birleşik Devletleri'nde ün kazandığı ilk başyapıtı Totalitarizmin Kökeni'ni 1951'e kadar yayınladı. Daha sonra bazı prestijli üniversitelerde öğretmenlik yaptı, ancak çoğu zaman - 1968'den ölümüne kadar - New York'taki New School of Social Studies'te çalıştı. Bununla birlikte, uzun vadeli müzakerelerin ardından, 1972 yılına kadar, Naziler tarafından Federal Almanya Cumhuriyeti'nden reddedilen geçmişe dönük yüksek öğrenim niteliklerini geri kazandı.
Edith Stein: "Radikal bir kadın" mı?
Edit Stein bu şekilde kadın bir filozof mu oldu? Doktora tez savunmasını geçtikten sonra üniversitede öğretmenlik yapmak istedi. Üniversite hocasının kapısı henüz kadınlara açılmamış olmasına rağmen yine de başvurdu. 1919'un sonunda başvurusu reddedildi. Husserl kişisel olarak Göttingen Üniversitesi'ndeki meslektaşlarına bir tavsiye mektubu yazdı: "Eğer bir gün üniversite fakültesi kadına açıksa, önce onu sıcak bir şekilde tavsiye edeceğim." Ayrıca bir mektup da gönderdi. Kadınların üniversitede öğretmenlik hakkı için mücadele etmeleri için açık mektup herhangi bir sonuç vermedi. Eddie hayal kırıklığına uğramıştı, ancak sıkı savaşmaya devam etti. 1928'de, Husserl emekli olmak üzereyken, Edit şansını tekrar denemek için Freiburg Üniversitesi'ne gitmeyi planladı. Ancak tez savunmasından kısa bir süre önce Husserl ile tanışan Heidegger'den yardım istemedi ve ona bir Katolik olarak (Edit Stein 1922'de Katolikliğe dönüştü) en iyisi olduğunu açıkça söylemişti. İş başvurusunda bulunmak için yine de Martin Honecker'a (Martin Honecker) gidin. Bu yüzden sonunda Speyer Dominion Okulu'ndaki bir liberal sanatlar öğretmenliği görevini kabul etmek zorunda kaldı ve Vestfalya'daki Münster Fen Bilimleri Eğitim Enstitüsü ona bir ders verene kadar 1931'e kadar orada çalıştı. Öğretmenin konumu. Ancak Hitler'in iktidara gelmesi, 9 Nisan 1933'te bu konumunu kaybetmesine neden oldu. Odasında, başta Judith ve Esther olmak üzere, Katolik azizlerin heykelleri ve ulusal kahramanların heykelleri yan yana sergileniyor.
Eddie, ortaokul ve üniversitede radikal bir feministti ve Prusya Kadınların Oy Hakları Derneği radikal organizasyonuna katıldı. Birinci Dünya Savaşı'nın sonunda kadınların mesleki yaşamıyla ilgili pek çok konu açığa çıktı, bu sorunlar aile, eğitim, siyaset ve kilisede kadının rolünü içeriyordu. Nisan 1928'de, Ludwigshafen'deki Bavyera Başpiskoposları ve Kadın Öğretmenler Federasyonu Konferansında, Edit Stein ilk kamuya açık konuşmasını yaptı ve "Kadınların doğal değeri ve Ulusal hayatta önemi ". 30 Ağustos - 3 Eylül 1931 tarihleri arasında Salzburg Toplum Konferansı'nda tek kadındı ve "Kadın Kariyer Etiği" üzerine bir konuşma yaptı.
Ama her halükarda, kadınlarla ve erkeklerle çalışmaya karşı çıktığı için devrimci olduğunu söylemek zor. Kadının mesleğinin evlilikte ve ailede yattığına, yani kadının özelliklerine göre hareket etmenin, Evkaristiya'nın ve ayinlerin ruhlarını beslemeye yetmesi gerektiğine inanıyor. Zürih'te "Kadın Hristiyanların Üniversitelerdeki Misyonu" ve "Kadın Hıristiyanların Hayatı" gibi konferanslar verdi. Alman Katolik Kadın Federasyonu Komitesinin talebi üzerine "Kadın Eğitiminin Temelleri" üzerine bir rapor hazırladı ve radyoya bu konuyla ilgili haber yapmasında yardımcı oldu. Tüm düşünceleri, altı inceleme içeren La femme et sa destinée (La femme et sa destinée) kitabında kayıtlıdır. Kitapta kadının kendine özgü bir doğası, yani "kadın özellikleri", "belirli bir yapıyı belirleyen içsel bir form" olup olmadığına odaklanıyor. Deneysel psikolojiden çok fazla yardım almadı, ancak Mother Thomas Angelica Walther'in yazılarından bahsetti. Yazar Seinsrhytmik kitabında varlık (kadın) ve Dasein (erkek) arasında ayrım yapar Her kişide bu unsurlar az çok bir arada bulunur. Edit Stein, öz ve varoluş arasındaki daha klasik ayrımı tercih eder, yani erkek ve dişi arasındaki fark "esaslı" farktır. Dünyayı gözlemleme yeteneği kadınların doğasına ait olabilirken, dünyayı anlama ve etkileme yeteneği erkeklere ait olabilir.Bu, Tanrı'nın erkeklere ve kadınlara kendi yeteneklerine göre farklı görevler verebileceğini dışlamaz. Ona göre kadın "modelleri", "sessiz itaat" erdemini somutlaştıran ve "huzur yolunu" temsil eden Sainte Elisabeth ve Macaristan Meryem Ana'dır.
Simone Weil: "Oğlunuz, Simon"
Simone Weil farklıdır, kadınlığından nefret eder. "Marslı", "korkunç canavar" ve "Kızıl Bakire" lakapları, kulağa ne kadar iyi gelirse gelsin, ergenlik dönemindeki erkek fatma davranışı ve uyumsuzluk tutumunun insanların dikkatini çektiğini gösteriyor. İğrenmiş. Georges Bataille, 1930'larda Boris Souvarine tarafından kurulan La Critique Social için makaleler yazdıklarında onunla ilgilenmişti. 1957'de bir dergiden korkutucu bir portre tuttu ve Le Bleu du ciel'de (Le Bleu du ciel) Lazare adlı bir karakter çizdi. Bu karakter, dergi tarafından yazılan "Rooted" konulu makalede çizilmiştir. Simone Weil, kadın olmanın talihsizlik olduğuna inanıyor. Biyografi yazarı Simone Pateman'a göre, "olabildiğince erkek olmaya kararlıydı." Ailesine yazdığı mektuplarda genellikle "itaatkar oğlunuz" yazısı yer alıyordu. Ebeveynler de ona "Simon" veya "ikinci oğlumuz" diye hitap ederek, hatta ona erkeksi kelimelerle "bizim" derlerdi. Normal üniversitelerde liberal sanatlar için hazırlık sınıfı öğrencileri. "
Ne kadınsı ne de feminist. 1927'nin sonunda, o ve Alan'ın birkaç öğrencisi bir sosyal eylem grubu (Groupe daction sociale) düzenledi. Gruptaki biri ondan feminizm konusunda bir rapor vermesini istediğinde, kesinlikle reddetti: "Ben feminist değilim!" Bayan Alexander'ın onun yerine geçmesine izin verdiler. Bazen Maurice Schumann, görünüşüne olabildiğince incelikli bir şekilde daha fazla dikkat etmesini önerdi, böylece insanları endişelendirmemek için, bu kadar önemsiz şeylere harcayacak vakti olmadığı için gözyaşlarıyla yalvardı. Uzun yıllardır değişmeyen o bere ile onu kısa şal ile sarmaya devam etti ve aceleyle yaşadı. Simone Pateman, ancak Renault fabrikasına işe almak için gittiğinde giyinmesine yardım etti. biraz! Sevginin dikkate alınmaya değer olmadığını düşündü. Bir gün eski öğrencilerinden birine yazdı ve şöyle dedi: "... Aşkı bir hevesle anlamak istediğimde ... Bu arzudan kurtulmaya çalıştım. Kendi kendime dedim ki, Yaşam için genel gereksinimlerinizin ve beklentilerinizin ne olduğunu tam olarak bilecek kadar olgun olmadığınızda, en iyisi tüm hayatınız boyunca öngörülemeyen bir yönde bahis oynamamaktır. Demek istediğim, aşktan kaçınmak değil, değil Bunu kasten takip edin ... önemli olan hayatınızda hiçbir şeye ulaşmamaktır ... "
Onun için Nazizm de bir engel, "var olacak" bir engel olacak, en azından bu noktayı tahmin etti. 1938 ve 1939'da baş ağrıları nedeniyle Milli Eğitim Bakanlığı'ndan tıbbi izin aldı, ancak işe iade edilmesi için başvurduğunda yanıt alamadı. Bu yüzden Ağustos 1940'ta Halk Eğitim Bakanı ve Latin bilim adamı Jerôme Carcopino'ya bir mektup yazdı ve mektupta şöyle deniyordu: Bir süre önce gazetede okuduğumu tahmin ediyorum. Geldiğim Yahudi kimliği teriminin cevap vermemeyle hiçbir ilgisi yok ... Araştırma planıma hiç dahil edilmeyen Yahudi kelimesinin tanımını anlamıyorum ... Bu terim bir dine atıfta bulunuyor mu? Hiç bir sinagoga gitmedim ve bir Yahudi ibadet ayinine hiç katılmadım ... Büyükannemin bir sinagoga gittiğini hatırlıyorum ama annemin ebeveynlerinin düşünce özgürlüğü olduğunu biliyorum ... Bu terim bir ırkı mı ifade ediyor? Babamın ya da annemin tarafıyla iki bin yıl önce Filistin'de yaşayanlar arasındaki bağı düşünmek için hiçbir neden yok ... Babamın evi, hatırladığım kadarıyla Alsace'de yaşıyordu ... Annemin evi eskiden Slav krallığındaydı. Ayrıca, ırklar miras kalsa bile, dini inançların miras kaldığını hayal etmek zor. Bana gelince, herhangi bir dini törene katılmıyorum ve tabii ki Yahudiliği miras almadım ... dini bir gelenek varsa. Onu bir miras olarak kabul edersem, bu Katolik geleneğidir. Hristiyan, Fransız ve Yunan gelenekleri benim geleneklerimdir; İbrani gelenekleri hakkında hiçbir şey bilmiyorum. "Simone Weil bir daha asla Öğretmen pozisyonlarının eski haline getirilmesi. Daha sonra, serbest bölgedeki tüm Yahudilerin envanterini sağlayan 2 Haziran 1940 tarihli kararnameye direndi. "Gettoya gitmektense hapse girmeyi tercih ederim" diye yemin ediyor.
Bu küstah sözler onun "kendinden nefreti" olarak kabul edilebilir mi? Simone Weil sık sık kendinden bu şekilde nefret eder. Simone Petman, Simone Weil'in "kendinden nefretinin" aşırı derecede geliştiğini bile hatırlıyor. 1934'te Dr. Bercher'e şunu itiraf etti: "Şahsen ben bir anti-Semitistim." Bu, Stoacı "kader aşkı" tavrının doğru olduğu anlamına gelmez. Evet, bu tutum bir rahatlık duygusu, her zaman bağlı olduğu dünyada köklenme istekliliği içeriyor. Weil'in 1940 ve 1941'de yazdığı eserlerinde, hâlâ Hıristiyanlık ve Katoliklik geleneklerine dayanan İbrani karşıtı Yunanca rolünü oynuyor. Simone Weil agnostik bir atmosferde büyüdüğünü iddia etmesine ve nihayetinde vaftizi reddetmesine rağmen, Eddie Stein gibi büyük bir dönüşüm geçirdi ve onlar da Ve bu nedenle, yaşam sorumluluklarının algılanması Hannah Arendt'ten çok farklı.
Kitaptan alıntı "Karanlık Çağda Üç Kadın Filozof" un ilk "Büyüyen Yılları" ndan seçilmiş, yayınevinin izni ile yayımlanmış, orijinal metinden kısaltılmış ve alt başlığı revize edilmiştir.
