George Steiner: büyük bir Avrupalı entelektüel
Ünlü edebiyat eleştirmeni George Steiner, yerel saatle 3 Şubat'ta İngiltere'nin Cambridge kentinde 90 yaşında hayata gözlerini yumdu.
George Steiner
George Steiner, öğrenilmiş bir edebiyat ustası, denemeci, romancı, öğretmen, akademisyen ve edebiyat eleştirmeni. Son derece etkili bir dizi eserde dilin ve kültürün gücünü ve sınırlarını araştırdı. George Steiner, 1929'da Viyanalı bir ailenin çocuğu olarak Paris'te doğdu. 1940'ta, Naziler Paris'i işgal etmeden kısa bir süre önce, aile New York'ta yaşamaya başladı. Katıldığı Fransız okulunda Holokost'tan sadece iki Yahudi öğrenci kurtuldu ve o da onlardan biriydi. Bu, sonraki çalışmalarını derinden etkiledi. "Tüm hayatım ölüm, anılar ve Holokost ile ilgili." Steiner "minnettar bir gezgin" oldu, "Ağaçların kökleri var, bacaklarım var; tüm hayatım bunun için." Kalan eğitimini Manhattan'daki New York Fransız Okulu'nda tamamladı ve 1944'te ABD vatandaşı oldu.
Steiner, Cambridge'deki evinde öldü. 1969'dan beri Cambridge Üniversitesi, Churchill College'da seçkin bir bilim insanıdır. Steiner dört dil konuşur ve Avrupa edebiyatına ilişkin kapsamlı bilgisi ile tanınır. Edebiyat eleştirisinin yanı sıra 20'den fazla edebi eser yayınladı, ayrıca deneme, roman ve üç kısa öykü koleksiyonu da var. Harold Bloom ile birlikte Batı ortodoks sanatını savundu ve 1950'lerin neo-eleştirisine ve 1960'ların post-yapısalcılığına ve yapısökümcü hareketlerine karşı çıktı. Bu hareketler dizisi "söylemin geri çekilmesi" anlamına gelir.
"Tolstoy veya Dostoevsky"
Birçok kıta Avrupalı yazarını İngiliz okurlarıyla tanıştırdı. "Tolstoy veya Dostoevsky" (1960) 'de, Rus edebiyatının bu iki ustasını analiz etti; "Dil ve Sessizlik" (1967)' de Zulümlerin önünde dilin sınırlarını araştırıyor; After Babel'de (1975) dil ve çeviriyi analiz ediyor.
"Dil ve Sessizlik"
Weidenfeld ve Nicolson Publishing House'tan Alan Samson, "George Steiner, edebiyat ve toplum arasındaki ilişkiyi anlamamıza büyük katkıda bulundu," dedi , "İlham veren bir öğretmen ve yazar ve ölümünden çok üzülüyorum. Neyse ki, hala çığır açan, gerçekten uluslararası ve harika çalışmaları var."
"Trajik ölüm"
1981'de "The Portage to San Cristobal of AH" (AH'nin San Cristobal Portage) adlı romanında, Hitler'in İkinci Dünya Savaşı'ndan sağ çıktığını ve Amazon Nehri'nin derinliklerinde yaşadığını hayal etti. "Dil ve Sessizlik" te Steiner, dilin gücünü araştırdı ve kültür ve ahlak arasındaki ilişki sorusunu gündeme getirdi. "Yaratılışın Dilbilgisi" kitabında şöyle yazdı: "Beni şaşırtan şey, insanların gördüğü kadar masum, insan dilinde sevebilir, inşa edebilir ve affedebilirsiniz. Ayrıca işkence yapmak, nefret etmek, yok etmek ve yok etmek için de kullanılabilir. "
"Dil ve Sessizlik" de "Artık geceleri Goethe veya Rilke okuyabilen, Bach ve Schubert oynanabilen, ancak sabah Auschwitz'de işe gidilebileceğini biliyoruz," diye yazmıştı. Ne okuduğunu anlamamak ya da kulaklarının kaba olduğunu söylemek imkansızdır.Platon'dan Matthew Arnold zamanına kadar bilgi her zaman edebiyat ve toplum için bir şekilde umut sağlamıştır ve bu umut değildir Kültürün bir tür insanlaşmış güç olduğunu söylemeye gerek yok ve bu ruhsal enerji davranışa nasıl aktarılıyor? "
Steinerin edebiyat üzerine yarı-dini görüşleri, alt başlığı "An Essay in" olan ilk kitabı Tolstoy veya Dostoevsky için materyal sağladı. Eski Eleştiri).
1. Bölüm'de şöyle yazdı: "Eski eleştiri övgü ile üretilir. Bazen metinden bir adım geriye giderek ahlaki amacını inceler. Edebiyatı izole bir varoluş olarak değil, tarihsel politik enerjinin özü olarak görür. En önemlisi, eski eleştiri felsefenin kapsamı ve mizacıdır. "
Robert McCrum, Steiner'ı The Observer'ın baş eleştirmeni olarak işe aldı, aynı zamanda Faber ve Faber'de editördü ve Steiner'in çalışmalarından sorumluydu. "Steiner, büyük Avrupalı entelektüellerin ölmekte olan türlerinin bir üyesidir. Kültür içinde ve dışında her zaman hem otorite hem de yabancı rolünü oynamıştır."
1944'te ABD vatandaşı olduktan sonra Steiner, Sorbonne Üniversitesi, Chicago Üniversitesi, Harvard Üniversitesi ve Oxford Üniversitesi'nde okudu ve daha sonra The Economist'in ana katkıcısı oldu. Princeton Institute for Advanced Study'de röportaj yaptığında, orada bir işi kabul etti, iki yıl kaldı ve ardından Cambridge'deki Churchill College'a gitti. Steiner, 1974-1994 yılları arasında Cenevre Üniversitesi'nde İngiliz ve Karşılaştırmalı Edebiyat Profesörü olarak görev yaptı ve 1994'te Oxford Üniversitesi'nde ilk Lord Wedenfeld Karşılaştırmalı Edebiyat Profesörü oldu.
McLum, "O olağanüstü bir karakter. Johnson'ın anlamında değil, Coleridge açısından bir eleştirmen. Ve aynı zamanda mükemmel bir hatip," dedi McLum. "Eskiden Cambridge'e giderdim. Konuşmanın sonunda büyük bir alkış koptu. Hepimiz ona hayran kaldık. "
Steiner'in Anıları
"Tolstoy veya Dostoyevski" de Steiner şöyle yazıyordu: "Büyük sanat eserleri yanımızdan bir fırtına gibi geçiyor, algı kapısını zorluyor ve dönüştürücü gücüyle bizi eziyor. İnanç yapıları ... etkilerini kaydetmeye ve çökmekte olan evlerimize düzeni sağlamaya çalışırız.Bazı iletişim içgüdülerimizle, deneyimlerimizin kalitesini ve gücünü başkalarına aktarmaya çalışırız. Onları açılmaya ikna etmeliyiz. Girişimlerinde, eleştirinin sağlayabileceği en otantik içgörü. "
Steiner bazen tartışmalı bir figürdür Bazıları onun bir elitist olduğunu düşünürken, diğerleri onun övünen, iddialı ve çoğu zaman yanıltıcı olduğunu düşünür.
Edebiyat eleştirmeni Lee Siegel, 2009'da The New York Times Book Review için "Bizim Steiner Sorunumuz ve Benimki" adlı bir makale yazdı. İçinde şöyle yazdı: "Onun heyecan verici erdemi, bir pasajda Pisagor, Aristoteles ve Dante'den Nietzsche ve Tolstoy hakkında konuşabilmesidir. Rahatsız edici dezavantajı, Pisagor'dan Aristoteles'e ve Dante'ye, Nietzsche ve Tolstoy'a bir paragrafta konuşabilmesidir. "
Steiner'ın kendi sözleriyle, bir zamanlar "herkesin belirli bir alanda uzmanlaştığı bir çağda ve daha fazla genelcinin olmadığı bir çağda bir genelci" olmakla eleştirilmişti.
Steiner genellikle elitizm iddialarını görmezden gelir. 2001'de The Guardian ile yaptığı röportajda şunları söyledi: "Seçkin olmak tutkuyla sevmek demektir, uzlaşmada coşkudan vazgeçmek değil. Eğer elitizmse, suçlu olduğumu kabul ediyorum."
