Douban 9.4'ün arkasında "Yetenekli Kız Arkadaşım" nasıl yazılmıştır?
Yıldız eklemek için üstteki Sanlian Life Weekly'ye tıklayın!
"Ferrante'yi okumadıysanız, 1856'da" Madame Bovary "yi okumamışsınız gibi ..."
- "Granta"
Bu yaz Çin dünyasında "Napoli Tetralojisi" sona erdi. Bu dört romanı, "Yetenekli Kız Arkadaşım", "Yeni Bir İsmin Hikayesi", "Ayrılıyor, Geride Bırakılıyor" ve "Kayıp Çocuk", Napoli'nin yoksulluk bölgesinde doğan çocukluktan beri Lila ve Lennon ile birlikte takip ediyoruz. Acı, ihanet, hüsran ve nihayet yaşlılığa kadar bir kızdan anneye korkusuz gençliğe adım atın ...
Napoli Tetralojisi (Dördüncü Bölüm) "Kayıp Çocuk"
Neredeyse her şeyi bilen bir bakış açısıyla yarım asırlık büyümeyi ve kendi kendini keşfetmeyi gözlemledik ve okumanın getirdiği sarsıntıları yaşadık. Bu Kasım ayında, HBOnun yeni dizisi "My Gifted Girlfriend" yayınlanacak. "Naples Tetralogy" nin ilk bölümü olarak, iki ana karakter olan Lila ve Lennon'un kızlıklarına odaklanacak ve bir video formatında okuduğumuzda okuduklarımıza geri dönecek. Harap olmuş Napoli'yi ve içinde yaşayan insanların büyümesini hayal edin.
"Napoli Tetralojisi" nin ilk "Yetenekli Kız Arkadaşım" dan fotoğraflar
Kısa bir süre önce, "Napoli Tetralojisi" nin yazarı İtalyan yazar Elena Ferrante, Asya'daki ilk ve şimdiye kadarki tek röportajı olan bu dergiyle özel bir röportajı kabul etti. Roman okumanın dışında, bu Ferrante'ye en yakın anımız.
İlk romanı 1992'de yayınladığından beri, yazarların yazı dışındaki pek çok eğlencesinden uzakta, "Elena Ferrant" adının arkasına saklanıyor. 2011-2014 yılları arasında yazdığı "Napoli Tetralojisi" yaklaşık 40 dile çevrilene ve dünya çapında 5-6 milyon kopya satana kadar gizemli kaldı ve kitapları ya da katılımıyla ilgili herhangi bir konferansa katılmadı. Herhangi bir ödül için sadece birkaç yazılı görüşme kabul edilir. Ferrante'nin temsilcisinden ilgili yanıtı aldığımızda, e-postada, görüşme sırasında yazarın kimliğini araştırmak için kaç yaşında olduğunuz veya nerede yaşadığınız gibi sorular sormamanız gerektiğini hatırlattı.
Hikayenin ve karakterlerin arkasında duran Ferrante'nin yazıları, kuralları ortadan kaldırarak, karakterlerdeki geriye dönük, çelişkili ve kaotik faktörlerin -gerçek hayatın orijinal biçimi- yazılarında ortaya çıkmasına izin verir. Ferrantenin kadın dostluğunun ve kadınların hayatlarının derin karmaşıklığını keşfi ve kazısı önceki edebi eserlerde hiç yer almadı. Bu, "Napoli Tetralojisi" nin kadın arkadaşlığı hakkında bir roman olarak özetlenmesini veya feminist olarak tanımlanmasını sağlıyor. Eserler çok basitleştirilmiş. Her yorumcu daha fazlasını kazanmaya çalışıyor: kadınların büyümesi ve direnişi, bilginin gücü ve sınırlamaları, insanlar ve kökenleri arasındaki kopma vb.
"Yetenekli Kız Arkadaşım" ın fotoğrafları
Son derece güvenilir yazı, okuyucuların, özellikle de kadın okuyucuların, bir tür ikame okumadan kaçmasını zorlaştırır. Bu tür bir okuma deneyimi, muhtelif bir bahçede olmak gibidir.İnsanlar neredeyse barbarca bir canlılıkla çevrelenecek, takdir etmekten vazgeçmeyeceksin. Kesinlikle keşfedecek ve deneyimleyeceksin. İçinde çok fazla keşif olacak ama bilmiyor olabilirsin. Nerede olduğu, ayrılırken, neredeyse kaçınılmaz olarak vücutta bazı kesikler oluyor.
Bu nedenle, sınırlı sayıdaki soruda, Ferrante'nin daha fazla açıklamasını beklediğimiz şey, Napoli, tetraloji ve hatta yazı hakkındaki sırlardır. Ferrante, anonimlik, yazı, hafıza, dil ve tarihle ilgili birçok soruyu İtalyanca olarak cevapladı. Kitapta Lila, Lennon ve Nino arasındaki ilişkiyi yazarın bakış açısından yorumladı ve kıskançlığın ardında daha derin olanı yorumladı. Sürmüş? Ve insanlar kökenleriyle nasıl yüzleşiyor? Kitaba gömülü bu soruların hepsi kendi cevaplarını veriyor.
Ferrante ile özel röportaj
Sanlian Life Weekly: Neden isimsiz yazmayı tercih ettiğinizi açıkça belirtmiştiniz, işinizin etkisi arttıkça anonimliğinizi korumanın zorluğunun arttığını bilmek istiyoruz. İsimsiz kalma duygusu değişti mi? Bu değişikliğin yazınız üzerinde belirli bir etkisi olacak mı?
Elena Ferrant: Yazdığım kitaplar eğer kapakta isim yoksa dediğin gibi isimsiz yazılacaklar. Ancak 1992'den beri, yazarın adı oradaydı ve bu eserlerin ayrılmaz bir parçası haline geldi, sadece İtalya'da değil, aynı zamanda bir tercümenin olduğu her ülkede. Benim için bu mesele bitti: Ben Elena Ferrante. Gelecekte başka bir isim olsun ya da olmasın, bu pek bir anlam ifade etmiyor ve Wikipedia'da sadece birkaç kelimeden bahsedilebilir. Gelecekte tamamen unutulmuş olsam bile, Elena Ferrante hatırlanabilir.
"Yeni Adın Hikayesi" nin Kapağı
Sanlian Life Weekly: "Ferrante" İtalyanca'da pek kadınsı bir isim değil, ancak bazı araştırmacılar onu Elsa Morante ile ilişkilendirmekte ısrar ediyor. Kelime adıyla neyi ifade etmek istersiniz? Yazarın cinsiyeti ile belirlenen bakış açısının kırılabilecek bir sınır olduğunu düşünüyor musunuz? Çin'de bir erkek yorumcu, romanınızın cennet bahçesinin bir kadın bahçesi olduğuna inanıyor Erkekler ve kadınlar birbirini görmüyor, bu görüş hakkında ne düşünüyorsunuz?
Elena Ferrant: Özellikle İtalyan yazar Elsa Morande'yi, özellikle de "Menzogna e sortilegio" (Menzogna e sortilegio) adlı eserini seviyorum, bu benim için çok önemli bir çalışma. Ama benim adım sadece bir kod adı, sadece kadın bir yazar ve bazı eserlerle ilişkili, başka derin bir anlamı yok. Bu kitapların artık çok okuyucusu var ve ben çok mutluyum.
Genelde bu okuyucuların kadın olduğunu hayal ediyorum - aldığım geri bildirimler, ister onay ister eleştiri olsun, çoğunlukla kadınlardan geliyor - bir erkek okuyucudan her yorum aldığımda şaşırıyorum. Erkekler - birkaç istisna dışında, nadiren kadın yazarların eserlerini okurlar. Kadınların yazdığı kitapları erkek olarak açmayacaklarını sanıyorlar ki bu da erkeksi mizacının bir kanıtı. Yani, bu dünyanın herhangi bir yerinde erkekler bu kitapları okumaya başlarsa, hepimiz mutlu olmalıyız. Bizi eleştirdiklerinde bile mutlu olmalıyız.
Resim | Fotoğraf Ağı
Umarım erkek okurlar kadınların yazılarına daha çok dikkat ederler. Umarım erkekler sadece binlerce yıldır konuşmaya alıştıkları dünyayı değil, aynı zamanda bahsettiğimiz dünyayı da görürler. Şimdi gün geçtikçe daha fazla kadın Bunu deniyorum. Belki yavaş yavaş bir kesişim noktası bulabilir ve bazı konuları saygıyla tartışabiliriz.
Şimdi bu tür karşılaşmalar ve tartışmalar hala çok nadirdir. Çoğu zaman kadın yazarlar, sanki eserlerimizin değeri erkek eserleriyle rekabet edemiyormuş gibi dışlanır. Biz "kadınlara dair şeyler yazan kadınlar" oluyoruz ve evrenselliğe ulaşamayız. Özellikle erkekleri tarif ettiğimizde, tekniklerimiz her zaman çok uygunsuz ve rahatsız edicidir, erkeklerin görüntüleri her zaman yüzeysel, müstehcen ve şiddetlidir. Erkekler kaşlarını çatacak ve şöyle düşünecekler: Öyleyse, erkeklerle kadınlar arasında iletişim kurmak gerçekten imkansız mı? Oh, hayır, elbette iletişim kurabilirsiniz. fakat, Erkeklerin iyi yönde gelişmesi ve ilerleme kaydetmesi çok önemli bir nokta. Kadınsı edebiyat, eğer patriğin vasallığı olmaya devam etmek istemiyorsanız ve başkalarından aşağı olmak istemiyorsanız, bu rolü oynamalıdır.
Sanlian Life Weekly: "Napoli Tetralojisi" tam bir roman, ancak yazma süreci açısından hangisini oluşturmak nispeten zor?
Elena Ferrant: Üçüncü kitap "Yapraklar, Sol'lar" yazması en zor olanıdır. Özellikle kamusal ve özel etkinlikler arasında bir denge bulmak zor olduğu için, siyasetin herkesin kişisel ilişkilerine nüfuz etmesine izin vermeyi seçtim.
"Ayrılma ve Ayrılma" nın kapağı
Sanlian Life Weekly: "Yeni Bir İsmin Hikayesi" dörtlüsünün ikinci bölümü Çinli okuyucular arasında yüksek bir üne sahiptir ve bir deha eseri olarak kabul edilir Bu kitabı yazarken, kitapta geçen gençliğin tutkusuna güveniyorsunuz. ? Yazarken başka zorlukların üstesinden gelmeniz gerekiyor mu?
Elena Ferrant: Evet, ikinci kitabın yazmanın benim için en kolay olduğunu kabul etmeliyim ve yazma sürecinden zevk alıyorum. Gençliğin cesaretinden, hoşgörüsünden, abartılılığından ve korkusuzluğundan dolayı sorunsuz yazıyorum ve klavyede yazarken mutlu oluyorum.
Sanlian Life Weekly: "Orta yaşlı-yaşlılık" sahnesi genellikle zor bir edebi tema olarak kabul edilir (aslında, bu aşamayı ele almaya cesaret eden birkaç roman değil, aynı zamanda ironik bir şekilde, orta yaşlı kadınlarla ilgili neredeyse tüm romanlar. Orta yaşlı kadınları kapakta kullanmaktan kaçınmaya çalışacaktır). Yazma deneyiminizde, son iki bölümü yazmanın bu nedenle ilk iki bölümden daha zor olması sorunuyla da karşılaşıyor musunuz?
Elena Ferrant: Evet, bu doğru, ancak farklı nedenlerden dolayı. Hikayeyi dördüncü bölümde anlatmak benim için özellikle zor çünkü acı ve hüsran dolu durumu anlatmak zor. Kapağa gelince, dördüncü bölümde, Lila ve Lennon çoğu zaman hala genç ve son birkaç sayfa yaşlılıklarını anlatacak. Her durumda, kapakta bir taraf, yaşlı erkekleri bir tarafa koymaktan kaçınacaktır. Pazarın kadınların yaşlılığını reddettiği doğru, ancak erkeklerin yaşlılığını da reddediyor. Kapakta yaşlı adamın görüntüsü beliriyor ki bu bazı okuyucuları korkutacak ama bu durumun düzeltilmesi ve ortadan kaldırılması gerekiyor.
Resim | Fotoğraf Ağı
Sanlian Life Weekly: BBC yorumcusu Philip Dodd'un (Philip Dodd) ilginç bir gözlemi var Bazı yazarlar yaşlılıklarına yaklaştıklarında, gençlik anıları genellikle önceki yazılarda sunulanlardan daha fazladır. Canlı, titiz ve taze, yazılarınızda aynı mısınız? "Hafızacı" mısınız?
Elena Ferrant: Romanlarda anılar genellikle daha uzak olaylarla ilişkilendirilir. Ama aslında her zaman hatıralar içindeyiz: Geçen an aynı zamanda bir anıdır. O an bir şeyler söylemek aynı zamanda bir hafıza egzersizidir. Yazmak ne olduğunu ortaya koymalıdır, kısacası bir tür geçmişe bakma.
Doğal olarak, uzak ve geçmiş olaylara bakmak biraz çaba gerektirir. Bu zamanda dil, duygular, olaylar ve nesneler aracılığıyla, bunları yaşarken yaşadığımız enerji ve umudun yanı sıra yeniden yaşamanın sevincini de yaşıyoruz.
Genellikle, herkes mevcut şeyi söylemekten daha uzak bir şeyi hatırlamanın daha zahmetli olduğunu hisseder, ancak durum böyle değildir. Anı anlatmak aynı muameleyi gerektirir. Ne hakkında konuştuğumuzu, çevremizdeki her şeyin bunaldığını hayal etmeliyiz. Bunları kağıda yazdığımızda arka plan olarak gördüğümüz şeyler de uzun süre saklanmalıdır.
"Yetenekli Kız Arkadaşım" ın fotoğrafları
Sanlian Life Weekly: "Napoli Tetralojisi" ne geri dönecek olursak, sizce Lila ve Lennon arasındaki dostluğun temeli nedir ve nasıl sürdürülebilir?
Elena Ferrant: İlişkileri karşılıklı destekleyici bir duyguya dayanır, aynı zamanda kötü niyetli olduklarını da inkar etmezler, iyi niyetin faydalarını zayıflatacak olsa da bu kötü duyguları gösterme kabiliyetine sahiptirler. Her ilişki karmaşıktır, her zaman tehdit altındadır ve risklidir. Bir hikaye, vasat olmak istemiyorsan, bunu görmezden gelmemelisin. İyi bir ilişki çevre tarafından dikte edilmez, tesadüfen olmaz, ancak uzun ve keyifli bir işten sonra sağlanır.
Sanlian Life Weekly: "Kıskançlık" dörtlüdeki en öne çıkan temalardan biridir: sadece kadınlarla sınırlı değildir, erkekler arasındaki kıskançlık ve erkeklerle kadınlar arasındaki kıskançlık dahil olmak üzere var olan hemen hemen tüm ilişkilerde. Annenin kızını kıskanması bile bu duyguyu nasıl anlıyorsunuz? Kıskançlığın ardındaki en derin etken sizce nedir?
Elena Ferrant: Kıskançlık çok güçlüdür ve can sıkıcı olabilir.Aşırı sahipleniciliktir.Genellikle bir kişi en sevdiği ve güvendiği arkadaşlarına tahammül edemez ve başkalarıyla birlikte olmaktan mutlu olur. Çok sahiplenici olanlar, imkansız olduğunu bildiği halde, başkalarının mutluluğunun kendileri tarafından verileceğini umarlar: Bir ilişki hayatın tüm ihtiyaçlarını karşılayamaz.
"Yetenekli Kız Arkadaşım" ın fotoğrafları
Bununla birlikte, çok sahiplenici olanlar bunu kabul edemezler ve er ya da geç mutluluğu başka yerlerde bulacaklarından çok endişeleneceklerdir. Bu tür bir sahiplenme çok güçlü olmadığında, dikkatli kontrol altında olumlu bir duygu haline gelecektir: çünkü bu tür bir duygu, diğer kişiyi korumak için tüm dikkatini, sabrını ve anlayışını bu kişiye vermesini sağlayacaktır. . Ancak, diğer kişinin hayatının tüm ihtiyaçlarını karşılamanın bir yolu olmadığını, ki buna nesnel koşulların da izin vermediğini anladıklarında, çıkış yolu yoktur.
Bu sırada takip ettikleri kişiyi kafese koyacaklar, çok tedbirli ve kaba olacaklar, ihanete uğramanın aşağılanmasına uğramak yerine önemsedikleri kişinin zihinsel veya fiziksel olarak ölmesine izin verecekler. Bu durumda, bu ilişkinin patolojik olduğuna karar vermeliyiz. Birbirinizin iyiliği için, kendi başınıza ayrılmak en iyisidir. Ancak iyelik sahibi bir kişinin doğru seçimi yapması zordur, çünkü bu sahiplenme onu bırakmasını engeller.
"Yetenekli Kız Arkadaşım" ın fotoğrafları
Sanlian Life Weekly: İtalyan araştırmacı Profesör Tiziana de Rogatis, Nino'nun aslında Lennon'un narsisizminin bir ayna görüntüsü olduğuna inanıyor Bu yoruma katılıyor musunuz?
Elena Ferrant: Profesör Tiziana de Rogatis'in araştırmasına çok hayranım, çok detaylı bir okuyucu. Daha önce de belirttiğiniz gibi, bazen yazdığım kitapları benden daha iyi bildiğini düşünüyorum. Bu nedenle yazılarına çok dikkatli bakacağım ve yorum yapmayacağım.
Sanlian Life Weekly: "The Missing Child" da Adele, Nino'nun "anlamsızlığını" oldukça sert bir şekilde eleştirdi, "zekasının temeli olmadığını" ve Lennon'un da aynı olduğunu belirtti. "Ciddiyetsizlik" kelimesini nasıl anlamalıyız?
Elena Ferrant: Bu anlamsızlığın kökü, bu insanların yaptıkları her şeyin affedileceğine inanmalarıdır. Anlamsız olanlar başkalarına getirdikleri acıyı, sebep oldukları incinmeyi ve aşağılanmayı ve hatta uyandıran sevgiyi derinden hissetmeyeceklerdir. Elbette başkalarına zarar verdiklerini biliyorlar ama o tür bir cilt bilincine sahip değiller. Anlamsız insanlar hayatın zorluklarını ve acılarını bilmiyormuş gibi her zaman gülümser ya da her zaman gülümser. Hayat onlara çok öğretmediyse, hayatın diğer insanlar için aynı olduğunu hissedeceklerdir. Eğitimli ama çok anlamsız olanlar genellikle yüreklerinde hiçbir utanç olmadığını açıkça beyan ederler, bunun kendi güçleri olduğunu düşünürler.
Sanlian Life Weekly: Bir kişi ile "kökeni" arasındaki ilişki hakkında ne düşünüyorsunuz? "Kayıp Çocuk" daki kilit olaylardan biri, Maria Rosa'nın Lennon'a söylediği: "Annesini sevmeyen bir kadın kaybolur." Bunu son romanın özü olarak kabul edebilir miyiz? İnsanların kendileriyle kökenleri arasındaki ilişkiyle nasıl başa çıkmaları gerektiğini düşünüyorsunuz?
Elena Ferrant: Doğduğumuz yer, doğduktan sonra öğrendiğimiz diller, bütünleştiğimiz gelenekler ve hayatın ilk dönemlerinde içinde bulunduğumuz ekonomik, sosyal ve kültürel çevre bizim tarafımızdan seçilmedi, hepsi tesadüftü. Belki de bu nedenle, gençken her zaman kökenimizi geride bırakıyoruz, bunun gerçek kaynağımız olmadığını hissediyoruz. Bize ait olan, fethettiğimiz ve edindiğimiz şeydir: diğer diller, diğer kültürler, manzaralar ve zevkler. Ufkumuzu olabildiğince genişletiyor ve bilinçli olarak genişletiyoruz, bu neredeyse bir yaşam planı.
Bununla birlikte, kökenlerimizi silmek baştan yeni enerji açığa çıkarıyor gibi görünüyor, ancak zaman geçtikçe bu bizi savunmasız hale getirecek, sanki kalınlığı kaybedeceğiz. Dünyanın bir sakini olmak harika bir şey, ama aynı zamanda orijinal geçmişimize, bizim tarafımızdan belirlenmeyen yerli yerimize, bu geniş kimlikle katılmalıyız. Görünüşe göre bir kişinin kökeni ortadan kaldırılabilir, ancak insanlar yakında bunun imkansız olduğunu keşfedeceklerdir. Bu aslında iyi bir şey. Maria Rosa'nın söylediklerinden, bir kişinin ilk yakın ilişkisinden, yani annesiyle olan ilişkisinden bahsettiniz. Kişi annesini kaybetmeden ondan kopmalı ve anne gibi ama bambaşka bir insan haline gelmelidir, bu herkes için, özellikle kadınlar için zor bir mücadeledir.
"Yetenekli Kız Arkadaşım" ın fotoğrafları
Sanlian Life Weekly: Çin'deki birçok okuyucu ve yorumcu, Lila ile Napoli arasındaki ilişkinin Lennon veya Nino'dan farklı olduğunu fark etti.O daha çok bir kaza gibi, özgür bir yabancı, Napoli'yi kuşbakışı gözlemliyor. Burası ve Napoli'deki herkes. Bu karakter hakkındaki fikirlerinizi duymak istiyoruz.
Elena Ferrant: Romanımdaki karakterler hakkında konuşmak istemiyorum. Okuyucunun gördüğü şey, yorumlarında sorun değil. Bir kitap basıldıktan sonra bir şehir gibidir, gezilecek bir kasaba, herkesin kendi rotası vardır. Doğru ya da yanlış yoruma inanmıyorum. İnsanların edebi eserleri yorumlaması, fark ne kadar büyükse o kadar iyidir. Hikayeyi anlatırken doğal olarak strateji ve teknikler de kullandım, tabii ki okuyucular bu stratejileri yorumlayacak. Niyetime göre, Lila en kökleşmiş, en asi ve yaratıcı Napoliten ve aynı zamanda bilinçli olarak bu şehrin mekanında kendini kapatıyor. Metnin sonraki sunumunun bir sonucu değil, yazarken niyetimden bahsediyorum.
Sanlian Life Weekly: Kitaptaki karakter konuşurken, onun resmi İtalyanca mı yoksa Napoliten lehçesini mi kullandığını her zaman vurgularsınız Yazınızda dilin anlamı nedir?
Elena Ferrant: Napoli lehçesi ilk duygularımı ifade etti. Bence lehçeler nesnelere ve hayata daha yakın. Bence standart İtalyanca bir filtre, daha soğuk. Yazımdaki karakterler İtalyanca konuşmaktan Napoli lehçesini konuşmaya geçtiğinde, sıcaklık artmış ve bir şeyler erimiş gibi görünüyor. Ağız, bu tür duygusal yüksek ve kontrol edilmesi zor olanların kaydıdır.
"Yetenekli Kız Arkadaşım" ın fotoğrafları
Sanlian Life Weekly: Bazı eleştirmenler, kitaptaki tarihi ele alma şeklinizin çok benzersiz olduğunu düşünüyor, bazen karakterlerin sahnesi, bazen sadece bir arka plan. Bu iki yönü nasıl seçer veya dengelersiniz?
Elena Ferrant: Bu büyük harfle yazılmış "tarih" hakkında hiçbir zaman iyi bir izlenimim olmadı ve bu karakterler aracılığıyla tarih yazmak istemiyorum. Bence bu, insanoğlunun en kibirli, bazen en saçma ve genellikle en üzücü niyeti. Benim kitabımda tarih bir sahne, hatta bir arka plan değil. Belki de bu sadece tarif edilemez bir yankıdır, karakterlerin yaptıklarında ve deneyimledikleri büyük ve küçük şeylerde yankılanır.
Sanlian Life Weekly: Lila, sonraki yıllarında Napoli'nin tarihi ile çok ilgilendi.Lennon bir kitabı çok dahice yazacağından endişeliydi, ancak bildiğimiz kadarıyla Lila kitabı gerçekten tamamlamadı. . Bunun bir metafor olup olmadığını bilmek istiyoruz? Yoksa kitabı tamamlamasının imkansız veya gereksiz olduğunu düşündüğünüz için mi?
Elena Ferrant: Bence bu kitaplar gerçekten sona ermiyor, sadece kesiliyorlar, tıpkı herkesin başına gelenler gibi: ölüm bir son değil, bir kesinti. Yaşam nehri akmaya devam edecek ve kişi diğer sonsuz yaşam formlarına karışacaktır. Lila diğerlerinden daha hassastır ve bu nehrin varlığını daha iyi hissedebilir. Kitabının sonu yok, sembolik bir son olsa bile, çünkü muhtemelen hiç kitap yazmıyor, Elena ve diğerleri yanlışlıkla onun bir kitap yazdığını düşündüler. Lila kazıyor, kazıyor ve kaos yaratıyordu. Hayatı boyunca tutku ve korkuyla bu şekilleri çözmeye gitti.
"Yetenekli Kız Arkadaşım" ın fotoğrafları
Sanlian Life Weekly: "Sınırların ortadan kalkması" kavramı son kitapta çok net ve özgül ... Lila'nın ondan korkusu ile Lennon'ın onu fethi arasında ilginç bir tezat olduğunu görebiliyoruz. Bana "sınırların ortadan kalkması" kavramına dair anlayışınızdan bahseder misiniz?
Elena Ferrant: Bu çok önemli bir soru. Metni dikkatlice okursanız, Elena'nın Lila'dan önce "sınırların ortadan kalktığını" ilk kez deneyimlediğini bulmak kolaydır. Ama Elena sağlam ve güçlü bir benlik duygusuna sahip, bu duyguyu tarif edebiliyor ve bunalmış hissetmeyecek, onu tanımlamak için bir kelime bulmaya gerek olmadığını düşünüyor. Daha sonra Lila bu duyguyu tanımladı ve tanımladı, ancak diğer zamanlarda olduğu gibi Elena bunun Lila'nın kırılganlığının bir tezahürü olduğunu hissetti ve bunu kendi içinde görmedi.
Sanlian Life Weekly: Alfonso'nun Lila gölgesinin aynı zamanda (cinsiyet) sınırlarının da ortadan kalktığı söylenebilir mi? Bugün Napoli tetralojisine dönüp baktığımızda, "Sınırların Kaybolması" konusunda yeni bir anlayışınız var mı?
Elena Ferrant: Pek çok yönden, durum gerçekten böyledir.Alfonso ile Lila arasındaki ilişki aynı zamanda bir tür "sınırların kaybolması" dır. Lila, zıtlara ve zıtlara dayanan dualistik bir mantıkta ısrar ediyor, kendi aklı var, tatmin olmasa da ikna olmuyor. Kaygı, neşe ve hatta kötülük ve korkuyla şunu anladı: Bu sınırlar yapay olarak belirlenir.Bu dünyada, iki karşıt şey arasındaki sınırlar çözülür ve karışır. Ayrıca bir şeyi anlatmak ve belli bir sırayı takip etmek istemek zorlaşır.
"Yetenekli Kız Arkadaşım" ın fotoğrafları
Sanlian Life Weekly: Bazı eleştirmenler çalışmanızın İtalyan feminizminin ideolojik başarılarını yansıttığına inanıyor, yaratımınızla İtalyan feminist hareketi arasındaki ilişkiyi nasıl görüyorsunuz? Başka bir deyişle, yazınız İtalyan feminizminin öncülerinin entelektüel mirasından ne ölçüde yararlandı?
Elena Ferrant: Feminizmin zengin ve sistematik düşüncesinden çok şey öğrendim. Feminist düşünce beni değiştirdi ve gözlerimi açtı. Ama yazdığım zaman bu hikayelerin ve karakterlerin arkasında duruyorum ve tüm kuralları ayıklıyorum. Bu kurallar her zaman karakterlerdeki, yani gerçek hayattaki geriye dönük, çelişkili ve kaotik faktörleri ortadan kaldırmaya çalışır, böylece bu karakterler pürüzsüz ve takdire değerdir. Kişi yazarken önce hikayenin inandırıcı olup olmadığını düşünmek gerekir.
(Bu makale, Silme ve düzeltmelerle 2018'de Sanlian Life Weekly, Sayı 34'te yayınlandı. Röportajın yardımı için "Napoli Tetralojisi" nin Çince tercümanı Chen Ying'e teşekkürler)
Herkes izliyor
Makalenin telif hakkı "Sanlian Life Weekly" ye aittir, Arkadaş çevrenize hoş geldiniz , Lütfen yeniden yazdırmak için arka planla iletişime geçin .
Aşağıdaki kapak resmine tıklayın
Tek tıkla sipariş "Porselenin Güzelliği"
Bugün orijinal metni okumak için tıklayın Yaşam pazarı , Daha iyi şeyler keşfedin.
