Mars depremi, Mars'ın çekirdeğinin yalnızca altıda biri olduğunu, dünyanın ise üçte biri kadar yüksek olduğunu kanıtlayacak.

NASA'nın Mars Rover Insight sismometresi, bir sonraki büyük Mars depreminin içini aydınlatmasını ve Mars'ın kabuğunun, mantosunun ve çekirdeğinin yapısını belirlemesi için sabırla beklerken, iki bilim adamı, Tohoku Üniversitesi'nden Takashi Yoshizaki ve Maryland Üniversitesi Bill McDonough, araştırması Journal of Geochemistry and Cosmochemistry dergisinde yayınlanan Mars için yeni bir kompozisyon modeli oluşturdu ve çekirdek-manto sınırının derinliğini tahmin etmek için Mars kayalarından ve yörüngedeki uydulardan ölçümler kullandılar. Sınır, yüzeyin yaklaşık 1.800 kilometre altında yer almaktadır.

Ve çekirdeğinin hafif elementler olarak uygun miktarda kükürt, oksijen ve hidrojen içerdiğini gösterebilir. Yoshizaki şöyle açıkladı: Kayalık gezegenlerin bileşimini ve iç yapısını bilmek bize oluşum koşullarını, çekirdeğin mantodan nasıl ve ne zaman ayrıldığını ve mantodan çıkarılan kabuğun zamanını ve miktarını söyleyebilir. İlk astronomlar, bu gök cisimlerinin boyutunu, kütlesini ve yoğunluğunu belirlemek için gezegenlerin ve uydularının ayrılma mesafesini ve yörünge periyodunu kullandılar. Günümüzün yörüngesinde dönen uzay aracı, gezegenlerin şekli ve yoğunluğu hakkında daha fazla ayrıntı sağlıyor, ancak içlerindeki yoğunluk dağılımı hala bilinmiyor.

Gezegenin sismik profili bu kritik öngörü sağlar: Bir deprem gezegeni salladığında, ses dalgaları onun içinde, iç bileşimi ve sıcaklığı tarafından kontrol edilen bir hızla yayılır. Kaya ve çelik gibi yoğunluktaki güçlü kontrastlar, farklı akustik tepkilere yol açarak, çekirdek-manto sınırının derinliğini ve bu katmanların olası bileşiminin ayrıntılarını ortaya çıkarır. 19. yüzyılın sonunda, bilim adamları dünyanın içinde metal bir çekirdek olduğunu varsaydılar, ancak sismologlar metal çekirdeğin 2.900 kilometre derinlikte var olduğunu 1914'e kadar kanıtlamadı.

Sismologlar, depremin kaynağını bulmaya ve doğasını anlamaya yardımcı olan yeryüzünün iç yapısını ortaya çıkardı. Apollo astronotları tarafından kurulan dört ay sismometresi, ayın çekirdek-manto-kabuk yapısını ortaya çıkardı. En çok keşfedilen ikinci gezegen olan Mars, 2018 ortalarında InSight Mars görevinden ilk sismik sinyali aldı. Gezegenin kompozisyon modeli, yüzey kayalarından, fiziksel gözlemlerden ve kondritlerden (gezegenin orijinal yapı taşları) alınan veriler birleştirilerek geliştirildi.

Bu göktaşları, tıpkı gezegenler gibi kaya ve metal karışımıdır, erken güneş bulutsularından toplanan katılardan oluşurlar. Çeşitli oranlarda magnezyum, silikon ve demir oksitler ve demir ve nikel alaşımları bu katıları oluşturur. Araştırmalar, Mars'ın çekirdeğinin kütlesinin yalnızca altıda biri olduğunu, Dünya'nın çekirdeğinin ise kütlesinin üçte biri olduğunu buldu. Bu bulgular, Mars'ın Dünya'dan daha fazla oksijen atomuna, daha küçük çekirdeğe ve kırmızı yüzeye sahip olmasıyla tutarlı. Ayrıca Mars'ın kükürt ve potasyum gibi Dünya'dan daha yüksek miktarda uçucu elemente sahip olduğu, ancak bu elementlerin bolluğunun kondritlerden daha düşük olduğu bulundu.

Mars'ın çekirdek-manto sınırının derinliği tespit edildiğinde, NASA Mars sondası "Insight" görevindeki sismometre bu yeni Mars modelini doğrudan test edebilecek. Mars ve Dünya'nın bu bileşimsel modeli, gezegenlerin kökeni, doğası ve yaşanabilir koşulları hakkında yeni ipuçları sağlıyor. Karasal gezegenlerin bileşim modellerini karşılaştırarak, benzer ve farklı gezegenler üreten fiziksel ve kimyasal süreçler hakkında fikir edinebiliriz. Yaygın kabul gören Mars kompozisyon modeli, Mars'taki Mn ve daha fazla refrakter elementin, O ile birlikte Mars kütlesinin% 90'ından fazlasını oluşturan Fe, Mg ve Si dahil olmak üzere CI kondritleri olduğunu varsayar.

Bununla birlikte, güneş fotokürelerinin ve göktaşlarının bileşiminin anlaşılmasındaki gelişmeler, CI kondritlerinin Mars'ın analogları olarak kullanılmasına meydan okudu.Yeni Mars modeli bileşimi, bu tür varsayımlardan kaçınıyor ve Marslı göktaşları ve uzay aracının gözlemlerine dayanıyor. Veriler, modelleme yöntemleri daha önce dünyanın bileşimini tahmin etmek için kullanıldı. Model, masif silikat MARS (BSM) içindeki refrakter litofil elementlerin mutlak bolluğunun CI karbonlu kondritlerin 2,26 katı olduğunu belirledi. Bu kondrit bileşimine göre Mars, yoğunlaşma sıcaklıklarının bir fonksiyonu olan orta derecede uçucu taşfilik elementlerin sistematik bir tükenmesine sahiptir.

Brocade | Araştırma / Gönderen: Northeastern Üniversitesi

Referans dergisi "Jeokimya ve Kozmokimya Dergisi"

DOI: 10.1016 / j.gca.2020.01.011

Brocade Park Bilim, Teknoloji, Bilimsel Araştırma, Popüler Bilim

Takip edin Bokeyuan Daha fazlasını görün Damei Universe Science

Hubble Uzay Teleskobu, son gözlem Sombrero galaksisini buldu: Bir galaksi birleşmesi oldu
önceki
Dünyanın en güçlü radyo teleskopu, Avcı Bulutsusu'ndaki gezegenlerin doğum yerinin fotoğrafını çekti
Sonraki
Enerji, güneşin en güçlü parlamasının 10 katına ulaşır! Güneş yıldızlarının yalnızca% 8'inin süper parlamalar yaydığını keşfetti
Tıpkı elektronları kontrol etmek gibi, bilim adamları ilk kez yarattılar: fotonların sözde manyetizmasının hassas kontrolü
Ağır! Antimaddede ilk kez, standart parçacık modelini sallayabilecek kuantum etkileri ölçüldü.
Atılım! İlk defa, bir fizikçi tek bir atomu "yakalar" ve bilinmeyen bir etkileşimi keşfeder.
Tombaugh, 90 yıl önce Pluto'yu keşfetti ve insanlığın güneş sistemi anlayışını tamamen değiştirdi
Bir asteroit dünya üzerinde yıkıcı bir etkiye neden olacaksa, insanlar onu patlatmak için nükleer bomba kullanmalı mı?
640 ışıkyılı uzaklıkta, değişkenlikle bir çift ikili yıldız keşfedildi: yüksek enerjili yıldız parlamaları dahil
Juno keşfedildi! Jüpiter'in atmosferindeki su içeriği, güneşin üç katı,% 0,25'e kadar çıkmaktadır.
Dünyadan sadece 45,6 milyon ışıkyılı uzaklıkta bulunan bu küresel küme, güneşin kütlesinin 27 milyar katı kadar yüksektir.
İnsanlar bahse girer mi? Uzak gezegenlerde yabancı yaşamı keşfetmek bir kumar olabilir
Radyo teleskop, Perseus'ta 1.000 ışıkyılı uzaklıkta 74 protostar olduğunu gözlemledi.
Katı hal fizik sisteminde, yumuşak madde fiziğinde: elektronların uzamsal olarak homojen olmayan aşamalarda göründüğü bulunmuştur.
To Top