Camus ve Beauvoir'ı tanıtan kadınlar: Yayıncılar çağda okumayı nasıl yeniden şekillendiriyor?
Yazarlar Miyako
Bir kitabı açtığımızda muhtemelen kendi zevkimizi karşılayıp karşılamadığını ve kendi ihtiyaçlarımızı karşılayıp karşılamadığını bileceğiz, buna göre yazar, çevirmen veya editörü de yargılayabiliriz. Tabii ki, yayın kuruluşuna şikayet edecek veya güveneceklerdir. Bununla birlikte, bir kitabın arkasındaki yayıncıyı fark etmek bizim için zor olabilir, üslupları, yargıları ve ayrıntılarla başa çıkma yetenekleri aslında büyük ölçüde hangi kitapları alabileceğimizi şekillendirir.
Bu nedenle, kitap yayıncılığı endüstrisinde daha mutlu olan an, pazar talebinin ürünleri artırması değil, yayıncıların getirdiği ürünlerin okuyucuların okuma ihtiyaçlarını az çok değiştirmiş olmasıdır.
Bu kavramla, 20. yüzyılda Amerika Birleşik Devletleri'nde çılgın fikirlere sahip bir dizi yayınevi doğdu. Ticari açıdan, hedefleri görece yakın mükemmel kitaplar yayınlamak, mükemmel yazarların telif haklarını tekeline almak ve para kazanmak. Ancak mükemmel kitapların seçiminde, kurucuların ve editörlerin farklı fikirleri nedeniyle hemen hemen her yayınevinin kendine özgü bir tarzı vardır. 1915'te kurulan Knauf yayınevi
(Alfred A. Knopf, Inc.)
Yıllar içinde Knauf Publishing, mükemmel ciltlemesi, seçilmiş yazarların benzersiz içgörüsü ve Asya, Latin Amerika ve Orta Avrupa'dan yazarların keşfi nedeniyle iyi bir ün kazandı.
Bununla birlikte, Knaufs tarafından yönetilen bu yayınevi, uzun süredir kocası Alfred tarafından parlak bir imge olarak temsil edilmektedir. Karısı Blanche Knauf, adını yayınlanan kitapların hiçbirinde bulamıyor. Bununla birlikte, Knauf Press ile çalışan tüm yazarlar, kocası Alfred'in yalnızca bir işadamı ve Blanche'nin gerçek edebiyat editörü olduğunu anlıyor.
Knauf Yayınevi'nin bazı kitap kapakları.
Alman yazar Thomas Mann, Blanche'a "bu yayınevinin ruhu" adını bile verdi. Nitekim Knauf Publishing'in kitap seçiminin tarzını ve tarzını kocası değil Blanche belirler. Amerikan kitap pazarı için keşfettikleri yazarların listesine bir göz atın: Camus, Beauvoir, Sinclair Lewis, Milosz, Thomas Mann, Dahir Hammett, Raymond Chandler, James M. Kane, DH Lawrence ... Buradan, muhtemelen yazarları seçmedeki kısır görüşü anlayabilirsiniz. Blanche açıkça kadın yayıncıların bir öncüsü ve kariyerinden bir yayıncının bir dönemin okuma ihtiyaçlarını ve zevklerini nasıl yeniden şekillendirebileceğini görebiliyoruz.
1
Yayınevinin kuruluşu: talihsiz evlilikler ve ortak idealler
Blanche döneminde erkekler hâlâ egemen oldu. Knauf Yayınevi iki kişi tarafından kuruldu, ancak insanlar onu her zaman sadece "yayıncının karısı" olarak tanımlayacaklar. 1965'te Camus, Thomas Mann ve Milosz'u Amerika Birleşik Devletleri'ne tanıtan yayıncı olarak "Yayıncılar Öğle Yemeği Kulübü" ne katılmayı başaramadı. Blanche Knauf'un planlaması altındaki Knauf Publishing'in kitapları arasında 25 Nobel Edebiyat Ödülü, 60 Pulitzer Ödülü ve 30'dan fazla Ulusal Kitap Ödülü bulunmaktadır.
20. yüzyılın başlarında, Amerikalı okuyucuların okuma zevki görece ilkel bir aşamada hâlâ durgunlaştı. Kâğıt kıtlığı ve artan baskı maliyetlerine ek olarak, birçok yayıncı kar elde etmek veya halka açık kitapları yeniden yayınlamak ya da Ucuz Rusça eserleri çevirmeyi seçin. Blanche Knauf bu dönemde hâlâ tutkulu yayıncılık ideallerine sahipti ve Amerika'ya daha yaratıcı ve düşünceli kitaplar getirmek istiyordu.
Okulda okumak, Blanche Knauf'un hayatındaki en önemli şeydi. Bu nedenle sınıf arkadaşlarının gözünde tamamen uzak ve tuhaftır, diğer sınıf arkadaşları merdivenlerde şakalaşırken Blanche her zaman merdivenlerin dibinde oturur ve okur. Tek eğlencesi Boston Terrier'i yürüyüşe çıkarmaktır ve öyle olsa bile, her zaman elinde bir kitapla okur.
Kitap aşkı Blanche'a yayıncılık için doğal bir idealist renk verdi ve yetişkin olduktan sonra Alfred Knauf ile evlendi. Evlenmeden önce, iki kişi "Alfred Knauf ve Blanche Knauf" adlı bir yayıncılık şirketini birlikte kurmak için sözlü bir anlaşmaya vardı. Evlendikten sonra bu anlaşma kocası tarafından geride bırakıldı. Alfred'in karısına cevabı, babası da şirkete katıldığı için, yayıncının isminde onun adına yer olmamasıydı. Evlilik öncesi vaat edilen ticari eşitliğe gelince, evlilikten sonra da sıfıra indi Blanche Knauf nihayet hisselerin% 25'ini alırken, kalan% 75 kocasına sahip oldu.
Blanche Knauf ve Alfred.
Alfred'in mükemmel bir işadamı olabileceğini kanıtlayacak pek çok materyal ve anekdot var, ancak hiçbir zaman ideal bir edebi yayıncı olmadı. Kitapların kalitesiyle karşılaştırıldığında, Alfred kitapların pazara girdiklerinde karlı olup olmadıklarıyla daha çok ilgileniyor. Bir zamanlar Nobel Ödülü sahibi Pasternakın "Doktor Zhivago" sunu tanıtmanın bir başarısızlık olduğunu düşünüyordu, çünkü kitap yetersiz satılıyordu ve yayınlanmaya uygun değildi. Knauf Publishing daha çekici bir şey yayınlamalı. Okuyucu kitapları. Kariyer farklılıklarına ek olarak, Blanche ile Alfred arasındaki evlilik ilişkisi ideal değildir.İkisi arasındaki ilişki kayıtsızdır.Alfred yorulmadan dışarıda bir sevgili arıyor ve Blanche da evlilik ilişkisine derinden dahil oluyor. Getirdiği acı -belki de Beauvoir'ın "İkinci Cinsiyeti" ni gelecekte tereddüt etmeden Amerika Birleşik Devletleri'ne çevirmeyi seçmesine neden olan bu deneyimdi. Blanche sık sık kendine bir kadının evlilik ilişkisi sözleşmesine neden hapsolduğunu, bu sözleşmeye dayalı ilişki gerçekten sosyal bir ilerleme mi yoksa daha modern bir zihinle onu özgürleştirmemizi mi gerektirdiğini sorar.
Blanche Knauf'un kurgu endüstrisinde geçirdiği süre boyunca, çoğu zaman durum buydu. Kocası Alfred, bu göz alıcı rolü oynamaya devam etti, salona girip çıktı, üst sınıf toplum ve kitapçı sahipleri ile etkileşim kurdu, bağlar kazandı ve kitap satışları için medyanın tanıtımını başlattı. Blanche, masasında yazarlarla mektup alışverişinde bulunarak ağır bir düzenleme işi yapıyor.
(Yazarlar tarafından iç acıyı ve yazı depresyonunu ifade eden mektupların neredeyse tamamı Blanche'a gönderilir)
. O zamanki insanların gözünde, "Blanche çok çalışkandı, iş doluydu ve bir an için boş durmadı."
"Tazı Olan Kadın: Blanche Knauf, olağandışılığın edebi tadı tonu belirledi" Yazar: Laura Leach carat Çevirmen: siyah pençe Versiyon: Lijiang Yayınevi, Aralık 2019
2 Tadı yeniden şekillendirin: Blanche tarafından keşfedilen yazarlar
Okuyucuların okuma zevkini değiştirmek kolay değil. Özellikle geçen yüzyılın başında ABD ekonomisinin hareketli bir bunalım yaşamaya hazırlandığı düşünüldüğünde. Belki de Knauf Blanche ve yayıncısının bu konuda yaptığı en cüretkar şey, reklamı kitap tanıtımı içine sokmaktır.
Sert adam romanlarının yaratıcısı olarak bilinen Dahir Hammet gibi bazı yazarlar, yayıncının reklam kampanyasını takdir etmese de: "Kitabın en çok satanlarıyla ilgisi yok ... üç hafta içinde Yirmi bin kişi bu kitabı beş kelimeden oluşan bir soruyu okumamak için aldı. " Aynı zamanda telif hakkı açısından Dahir Hammet, Knauf Yayınevi'nden telif ücretlerini peşin ödemesini istemeye devam etti ve Knauf Yayınevi de onu tatmin etmek için elinden geleni yaptı. Bu sadece Blanche Knauf'un Hammett'in yazma yeteneğini tanıması değil, aynı zamanda yayın ortamı ve karlılığı gerçekten de hiçbir idealistin kaçamayacağı bir problemdi. Knauf Blanchın vizyonu elbette Amerika Birleşik Devletleri ile sınırlı değil, Avrupalı yazarlarla her zaman temasa geçmek istemiştir.Yayınevinin ekonomik durumu istikrara kavuşana kadar, yurtdışına Avrupaya gitmesinin bir yolu yok.
Dedektif romancı Dahir Hammet (27 Mayıs 1894-10 Ocak 1961) "Malta Kartalı", "Cam Anahtar" ve "Cross Street" adlı eserleri arasında yer alıyor.
Dedektif romanları, halkın popüler okumadan edebi takdire geçişine izin veren iyi bir köprüdür. Konuları yeterince çekici - elbette, iyi İngiliz edebiyatı başarısı, Knauf'un yayın kararını bir romanın olay örgüsünün yeterince heyecan verici olup olmadığı ile sınırlı kılmaz. Dedektif romanlarını teşvik ederken dedektif romanlarındaki ender sanatı keşfetmeyi ve yazarların cümle kurma becerisinin ve açıklamanın hassasiyetinin tadını çıkarmayı umuyor. Dahir Hammett ve daha sonra Raymond Chandler, İdeal adaydır. Her ikisi de çok ciddi bir tavırla polisiye romanlar yarattılar Hammett, pek çok ünlü eserin hafifçe uyarlandığına ve özünün bir polisiye romanı olduğuna inanıyor.Raymond Chandler hayatın pek çok acısını sert adamlara yansıttı. Dedektif Philip Marlowe. Sert adam polisiye romanlarının kazısı Knauf Publishing'i ticari bir başarı haline getirdi. Bu sırada bir başka arkadaşı Blanche Knauf'a James M. Kane adlı bir yazarı tavsiye etti. Romanları hem polisiye roman unsurları hem de ciddi edebi eserlerle güzel görünüyor. Çekirdek.
"Postacı Her zaman iki kez zili" Yazar: James .M · Kane Çevirmen: Yayın lordu: Temmuz 2011'de Şangay Çeviri Yayınevi
Kane'nin "Postacı Her Zaman Çanı İki kez Çalıyor" adlı kitabı ilk olarak yayıncının "imaj sözcüsü" Alfred'e tavsiye edilmiş ve kitabı okuduktan sonra, yayınlanmasına gerek olmadığını düşünerek öfkeyle reddetmiştir. Blanche ayrıca yazarın el yazmasına da geldi ve okuduktan sonra romanı yayınlamaya karar verdi. Sonuç, karısının edebi yargısının doğru olduğunu kanıtladı.
Amerikalı yazarların yayın döneminin bu döneminde, güzel görünüme dayalı romanların yanı sıra, Blanche Knauf tarafından yayınlanan en değerli yazar, daha sonra Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanan Sinclair Lewis olmalıdır. Blanche Knauf ile her zaman çok dostane bir ilişki sürdürmüştür. O zamanlar Amerika Birleşik Devletleri'nde insanlar genellikle baskı ve sosyal adaletsizliğin geçmişte kaldığına ve mevcut toplumun mükemmel ve güzel bir ideal ülke olduğuna inanıyordu.Sinclair Lewisin yazıları Amerikan halkının bu yanılsamasını kırdı.
(Romanı bugün unutulmuş aşamada olmasına rağmen)
İnsanlara Amerika Birleşik Devletleri'ndeki şehir ve kasabalarda hala çok sayıda fakir insan ve çaresizlik içinde yürüyen depresif yaratıkların olduğunu söyledi. Ne yazık ki, Sinclair Lewis'in telif hakları çok yüksekti, bu nedenle o ve Knauf Publishing de işbirliğini sonlandırdı.
Bu kitapların başarısıyla, yayınevinin ekonomik durumu istikrar kazandı ve Blanche Knauf, en sevdiği yazarları ziyaret etmek için Avrupa'ya gitmek üzere. Ancak bu zamanda zamanın engelleri yeniden ortaya çıktı. İkinci Dünya Savaşı'nın patlak vermesinin arifesinde. 12 Mart 1938'de Hitler Avusturya'yı ilhak etti. "Blanche, halen devam etmekte olan tüm denizaşırı işleri bir an önce tamamlaması gerektiğini fark etti ve bazı yazarları ziyaret etti. Birçoğu için, durumun neden olabileceği zarar çok yakın."
Blanche önce Londra'ya gitti ve Avusturya'dan sığınan Sigmund Freud'u ziyaret etti. Bu sırada Freud zaten kanserden muzdaripti ve son kitabı "Musa ve Tektanrıcılık" ı bitiriyordu. Blanche, Freud'u kitabı Knauf Press'te yayınlaması için ikna etmek için elinden geleni yaptı. Asıl amacı, bu kitabın telif hakkını bir an önce almak ve olabildiğince çabuk Amerika Birleşik Devletleri'nde yayınlamaktı. Ancak bazı Alman kitaplarını okuduktan sonra, Freud'un el yazmasını revize etmek için birçok fikri vardı. Bu, kitabın yayınlanmasını büyük ölçüde geciktirse de Blanche, yazarın istekliliğine saygı duydu ve Freud'un el yazmasını düzenlemesini sabırla bekledi. Aynı zamanda, Freudun düşüncelerinin doğru bir şekilde aktarılabilmesini sağlamak için Blanche, tercümanın bir tercüman ararken Freud ile iletişim kurmasına izin vererek çevrilen her kelimenin İngilizce olarak bulunabilmesini sağlamakta ısrar etti. Uygun form. Bitirdikten sonra, Freud'un el yazmasını yayınlanmadan önce son bir kez gözden geçirmesi konusunda ısrar etti.
"Musa ve Tektanrıcılık" Yazar: Sigmund Freud, Çevirmen: Lee'nin genişletilmiş versiyonu: · life SDX Joint Bookstore Ocak 2017
Bununla birlikte, çeviri konusunda, her yazar Freud kadar adanmış ve mantıklı değildir. Fransız feminist düşünür Simone Beauvoir, Knauf Press ile işbirliği yapmak konusunda en isteksiz kişi olabilir. Blanche, iletişim kurmak için elinden geleni yaptı ve "Second Sex" in telif hakkını aldı ve kadınların düşüncelerini değiştirecek olan bu kitabı Amerika Birleşik Devletleri'ne geri getirmek istedi. En uygun tercümanı aradı ve Beauvoir ile çeviri terimleri hakkında iletişim kurması için mektuplar göndermeye devam etmesini istedi.Ancak Beauvoir, sanki kasıtlı olarak ABD'yi görmek istiyormuş gibi bu sorulara pek yanıt vermedi ve bazen kötü niyetle yanıtlamayı reddetti. Çeviri sürecinde yayınevi tarafından yapılan bir şaka.
Neyse ki iletişim kurduğu bir başka yazar olan Camus, derin ve düşünceli bir insandı, Camus ile akşam yemeği yedi ve sohbet sırasında Camus'un kişiliği ve bilgisi karşısında şok oldu. Blanche Knauf uzun bir süre Camus ile yazışmalarını sürdürdü, sadece kitap yayıncılığında ortak bir ilişki değil, aynı zamanda edebi arkadaşlardı. Bu nedenle, birkaç yıl sonra, Camus'un bir araba kazasında öldüğünü öğrendikten sonra, yaşlı Blanche kurgu odasında ağlıyordu.Oradaki insanlar hatırladıklarında, neredeyse hiç duygusal olarak kontrolden çıktığını ve kocasını görmemişti. Ayrıca yazı odasına gitti ve rahatlık göstermek için elini karısının omzuna koydu - dışarıdan gelenlerin karı koca arasında böylesine samimi bir davranışı ilk kez gördükleri söyleniyor.
Knauf Yayınevi logosu. 1960 yılında Knauf Publishing, Penguin Random House tarafından satın alındı.
Alfred, gösterişli büyük ziyafetlerine ev sahipliği yapmaya devam etti ve yazarın veya sanatçının kendisinin isteklerini umursamadı. Yazarı adeta ziyafete davet ediyordu ve aynı zamanda işadamının küstahlığıyla yazarın Knauf Press ile olan beğenisini kaybetmesine neden oluyordu.
(Norman Mailer bir keresinde el yazmasını asla Knauf Publishing'e göndermeyeceğini söylemişti)
. Ve eşi Blanche Knauf, çalışmada sonsuz yazarın el yazmalarını okumaya devam etti. Avrupa'dan çok fazla mülkü geri getirdi - Floyd, Camus, Lawrence, Zweig ve Latin Amerika'dan Brezilyalı yazar Jorge Yamado ile antropolog Gilbert'in telif hakkı Tor Freire'nin yazıları. Ünlü yazarları tanıtmanın yanı sıra, Updike gibi edebiyatta yeni gelenlerin potansiyelini de keşfetmesi gerekiyor. Çılgın çalışma Blanche'ın vücudunu kırdı. Orta yaşta, Blanche'ın görme yeteneği ciddi şekilde hasar görmüştü ve sadece gözlerini kısarak görebiliyordu. Asistanı yazıyı satır aralığını ikiye katlamak ve büyütmek için yazdırmak zorunda kaldı ve ona okuması için vermeden önce. Bununla birlikte, koca karısının işinden memnun görünmüyor. "Blanche genellikle yargıya varırken daha çok sezgiye dayanır. Bazen sezgiye güvenirim. Ama her zaman ona güvenemiyorum ve tabiri caizse rasgele yayınlayamıyorum. "
Bir zamanlar biri Knauf Yayınevi'nin perde arkası ruhu Blanche'ı tanımlamış, modaya uygun arayışları ve kıyafetlerinde olağanüstü bir zevke sahip olduğu kadar zarif ve güzel tavırları da var, ancak kıyafetlerinin altındaki et eşsiz derecede zayıf ve zayıf. Blanche Knauf kariyerinin ilerleyen dönemlerinde körlüğe yakındı. Blanche, 1965 yılında bir hastalıktan öldü ve ölümünden birkaç gün önce, yazarlara tebrik mektupları göndermeye devam ediyordu. Bununla birlikte, Alfred'in 1984'teki ölümüne kadar Blanche Knauf'un adı Knauf Publishing'in tüm kataloğunda hâlâ görünmüyordu.
3
Efsanenin arkasında: bir dizi hata
Blanche, 20. yüzyılda Amerikan okumasının vizyonunu değiştirmekle kalmadı, farkında olmadan yayıncılık ve kurgu endüstrisinde de öncü oldu. Kurgu endüstrisine erkeklerin hakim olduğu durumu kırdı, Blanche ölümünden önce bu şokun getirdiği değişimlerden kendisi zevk alamamasına rağmen, ölümünden sonra eğittiği kadın editörler desteklemeye devam etti. Knauf Yayınevi'nin ruhu. 1957'de Blanche tarafından eğitilen kadın editör Judith Jones, bir yığın el yazması arasından "Anne'nin Günlüğü" nü keşfetti ve kitabın yayınlanmasına eşlik etti. O zamandan beri Judith Jones, 2011'de emekli olana kadar Knauf Press'te kıdemli editör olarak görev yaptı.
Judith Jones, 2017'de vefat etti. Onun tarafından düzenlenen ve yayınlanan yazarlar arasında Camus, Sartre, Updike, Anne Taylor, Langston Hughes vb. Yer alır.
Bununla birlikte, düzenleme endüstrisi tartışmalı olmaya mahkumdur. Başarı, başarılması gereken işin yalnızca bir parçasıdır, ancak hata, her zaman tartışılan bir aptallıktır. Max Perkins'in Thomas Wolfun yeteneğini daha çekici mi yaptı yoksa değiştirdi mi, Maxwellin editörlerinin enfes New Yorker stilini mi yarattıkları yoksa yazarın yazımını mı kısıtladıkları sonucuna varamayacağımız gibi. Yayına daha uygundur. Blanche Knaufun kadın bir editör olarak efsanesi, çok sayıda mükemmel kitap keşfederken kaçınılmaz olarak bir dizi hata bıraktı.
"Hoşçakal, Aşkım" Yazar: Raymond Chandler Çeviren: Huang Yun, sürüm: Nova Press, Mart 2008
En tartışmalı olanı, Raymond Chandler'ın Knauf Press ile olan memnuniyetsizliğiydi. Chandler'in eserlerini keşfettikten sonra Blanche, yazarın satışa uygun eserlerinde her zaman revizyon önerileri öne sürdü. "Günah Şehri Şövalyeleri" biyografisinde Chandler'dan yayınevine birçok mektup var, bunlardan biri "Hoşçakal Aşkım" dan sonra yazılmış - Blanche daha önce Chandler'a sormuştu. Kitabın başlığını değiştirin çünkü "Hoşçakal Aşkım" insanları cezbetmek için yeterli değil. Cevap olarak Chandler cevap verdi:
"Kitap adları ve bunun gibi şeyler için üzgünüm, çünkü satış öncesi satışlar herkesi gerçekten hayal kırıklığına uğrattı, ancak unutma, başlığı değiştirme isteğinizi reddetmedim. Daha iyi bir başlık düşünemiyorum. , Ve bana çok az zaman verdin. Ayrıca kitabın başlığından hoşlandığımı ifade etsem bile, açıklamamdan etkilenmemeli ve iş yargısına aykırı şeyler yapmalısın. "
Başka bir mektupta Chandler, bir kez daha yayıncının editoryal değişikliklerini küçümsediğini ifade etti:
"Kitap editörlerinin, yayıncıların, drama yapımcılarının ve film yapımcılarının halkın tercihlerini tahmin etmede benzersiz olduğunu asla düşünmüyorum. Mevcut kayıtlar sadece bunda iyi olmadıklarını kanıtlayabilir. Her zaman son tüketicilerin yanında durdum ve Okurlar sorunu okuyucunun bakış açısından düşünüyorlar ve böyle bir aracının bakış açısını kullanmak istemiyorlar. Her zaman bu ülkede çok sayıda zeki insan olduğuna inanıyorum ... benimkilerle aynı tercihlere sahipler. "
"Knight Sin City: Raymond Chandler Biyografi" Yazar: Tom Williams Çevirmen: Taoze Hui Sürüm: Nanjing University Press, Mart 2020
Blanche'ın bazı diğer hataları zamana göre daha kısıtlıdır. Örneğin, D.H. Lawrence'ın diğer çalışmalarını coşkuyla yayınladı, ancak Lawrence, "Bayan Chatterley'in Sevgilisi" başyapıtını gönderdiğinde, Blanche onu yayınlamaya cesaret edemedi. Yazara yazdı ve Lawrence'ın kitaptaki erotik açıklamaları Amerikan kitap incelemesini geçmek için silip silemeyeceğini sordu. Bu talep Lawrence tarafından kesin olarak reddedildi. Robert Bolton'un "Melancholy Anatomisi" ni alırken Blanche, kitabın sıkıcı başlığından dolayı arkadaşlarına da kitabın yayınlandıktan sonra çılgınlığa neden olmayacağını söyledi. Ayrıca, Hemingway ve Faulkner'ın erken dönem eserlerinden bazıları gözden kaçan ve Langston Hughes-Blanche, arkadaşlarının tavsiyelerini dinledikten sonra Hughes'un şiir koleksiyonunu tutmaya karar verdi.
Bir eseri yargılarken, hiç kimse yargılarının önyargı tehlikesi oluşturmayacağını söylemeye cesaret edemez. Yalnızca yayıncılarda veya eleştirmenlerde bu özellik sonsuz ölçüde büyütülür. Farklı yayınevleri, farklı yargılama bakış açıları ve planlama tarzları sadece bu sesi telafi etmek içindir.Bir yayıncı olarak Blanche Knauf, yalnızca kendi yargısına göre uzak ve seçkin yazarları başarılı bir şekilde yakalamakla kalmadı. Ayrıca, okuma ufkundaki bu değişikliği o dönemde Amerikalı okuyucuları da etkiledi. Jason Epstein, ölümünden sonra şunları söyledi: "Bir anlamda, onu kaybetmek felaketle eşdeğerdir ... Blanche, bir daha asla göremeyeceğimiz belli bir yayıncılık ruhunu temsil eder."
Yazarlar Miyako
Editör Dong Muzi, Xixi Redaksiyon: Wei Zhuo
