Angolalı siyah adam polis tarafından zulüm gördü ve karısına tecavüz edildi.Aile Güney Kore'ye kaçtı ve yarım yıl havaalanında engellendi
25 Haziran'da Nextshark web sitesinde yer alan bir rapora göre, altı Angolalı bir aile, Güney Kore'de sığınma ararken Incheon Uluslararası Havalimanı'nda altı ay boyunca mahsur kaldı.
Ailenin içinde bulunduğu kötü durum, 16 Kasım 2018'de babası Nkuka'nın caddede trafik sıkışıklığına neden olan seyyar satıcıları kovalayan polisle karşılaşmasıyla sokakta taksi kullanırken başladı. Kimseye çarpmamak için arabayı sağa çevirdi ve bir jeep polis arabasına çarptı.
Nuka, Bakongo adında bir azınlıktan geliyor ve kimliğinin onu taciz etmek zorunda bıraktığına inanıyor. Dedi ki: "Polis geldi ve benim Bakongo olduğumu anladı ve sonra birkaç polis, yaklaşık altı veya yedi kişi etrafımda dolaştı ve beni tehdit ettiler."
Nuka, mahkemeye çıkmadan oradaki hapishaneye gönderildi ve hayal bile edilemeyecek bir işkenceye maruz kaldı.
"Hapiste kaldım ve beni taciz etmeye başladılar. İnanamadığın için işkence gördüm. Orada 10 gün kaldım ve her gün işkence gördüm."
Daha sonra Nuka, onu kurtarabilecek bir Bakongo subayı ile tanıştı. Nuka'yı bir cipe koydu ve sonra onu birçok Bakongo insanının olduğu bir yere gönderdi. Nuka kurtarıldı, ancak ertesi gün karısının polis tarafından tecavüze uğradığını öğrendi. Sonunda ailesiyle birlikte ülkesini terk etmeye karar verdi.
Daha sonra aile farklı elçiliklere gitmeye başladı ve sonunda Kore vizesi aldılar. Nukka ailesi geçen yıl Aralık ayında turist vizeleriyle Güney Kore'ye geldi.
"Buraya kalmaya geldik çünkü zaten kaçtık ve geri dönemeyiz. BM mülteci ajansı tarafından gönderilen bir kartım var. Kartla havaalanından ayrılmalı ve BM mülteci ajansını bulmalıyız. Şube ve mülteci olduğumuzu doğruladı. Ancak burada durum böyle değil. "
"Bilmediğimiz şey, başvuru sürecini havaalanında başlatmamız gerektiğiydi. Mülteci statüsü şartlarını karşılamadık. Bu şekilde kilitlendik."
O zamandan beri Nukkalar havalimanının 1. Terminalinde küçük bir alanda yaşıyorlar. Güney Kore hükümeti onları üç ila dört kez geri göndermeye çalıştı ve yetkililer ayrıca yerel BM mülteci ajansı ile iletişime geçmelerini engelledi.
Neyse ki, Kore'deki BMMYK ile temasa geçebilmek için Cenevre'deki BMMYK'ye ulaşmayı başardı. Yakında aile de bir avukat buldu.
Son altı ayda, Nukka ailesi her gününü çoğu yolcu olan yabancıların nezaketine güvenerek geçirdi. Nuka ve eşi Bobette Ndandu (Bobette Ndandu) için en üzücü olanları çocuklarının öğrenememesidir.
Daha önce başka bir çocuk hastalandı ve durumu daha da kötüleşecek. Birikimlerini ilaç için kullanmaları gerekir. Nuka, "Havaalanındaki hastanenin maliyeti var. Yetersiz yemek bütçemizi azaltmalıyız." Dedi.
9 yaşındaki Rhema, gelecekte arkeolog olmaya kararlı. Eve gitmek istese de riskleri anlıyor.
Dedi ki: "Ölüm tehlikesi içinde değilsek, geri dönmek istiyorum. Ama asla Angola'ya geri dönemem. Çünkü bu ailemle birlikte olamayacağım anlamına geliyor. Geri dönmek yerine burada kalmayı tercih ederim."
Haberlere göre, Asyalı bir patron Nukka ailesi için kitle fonlaması başlatmayı önerdi, ancak aile reddetti ve durumları hakkında farkındalık yaratmak için yardım aramayı seçti. Yeterli halk desteği ile Kore hükümetinin sonunda onlara Kore'de yaşayabilmeleri için iltica hakkı vereceğini umuyorlar.
Nuka, "Havaalanını terk etmemize izin vermek iyi bir başlangıç. Burayı gerçekten terk etmek istiyoruz." Dedi.
