Yeni keşfedilen büyük dönen kara delik, uzay yolculuğu olasılığı olan hafif bir solucan deliği olabilir.
Bilim kurguda en popüler sahnelerden biri, kara deliklerin başka bir boyuta, zamana veya evrene giriş olarak kullanılmasıdır. Bu fantezi, gerçeğe daha önce hayal edildiğinden daha yakın olabilir.
Kara delikler, evrendeki en gizemli nesneler olabilir. Ölmekte olan bir yıldızın sınırsız kütleçekimsel olarak sıkışmasının sonucudur ve gerçek bir tekilliğin oluşumuna yol açar.Tüm yıldız bir noktaya sıkıştırıldığında, sonsuz yoğunlukta bir nesne üretilir. Bu yoğun ve sıcak tekillik, zaman ve mekanın yapısında bir delik açtı ve bu da hiperuzay yolculuğu için bir fırsat açabilir. Bu, evren ölçeğindeki mesafelerin kısa sürede geçilmesine izin veren, zaman ve uzayda seyahat etmenin kısayoludur.
Araştırmacılar daha önce kara delikleri bu tür portallar olarak kullanmaya çalışan herhangi bir uzay aracının doğadaki en kötü koşulları hesaba katması gerektiğine inanıyordu. Bu sıcak ve yoğun tekillik, uzay aracının tamamen buharlaşmadan önce gittikçe daha rahatsız edici bir dizi gelgit esnemesine ve sıkışmasına neden olacaktır.
Massachusetts Dartmouth Üniversitesi'ndeki ekip, tüm kara deliklerin eşit yaratılmadığını kanıtladı. Galaksimizin merkezinde bulunan Yay A gibi bir kara delik devasa ve dönüyorsa, uzay aracının beklentileri çarpıcı bir şekilde değişecektir. Bunun nedeni, uzay aracının karşılaşması gereken tekilliğin çok nazik olması, ancak çok sakin bir geçit var.
Bu mümkündür çünkü dönen bir kara delikte, ilgili tekillik teknik olarak "zayıftır" ve bu nedenle onunla etkileşime giren nesnelere zarar vermez. İlk bakışta, bu gerçek mantık dışı görünüyor. Ancak bunu, bir kişinin parmaklarının bir mumun yaklaşık 2000 derecelik alevini yanmadan hızla geçtiği yaygın bir deneyim olarak düşünebilirsiniz.
2016 yılında, Christopher Nolan'ın gişe rekorları kıran "Yıldızlararası" filminden esinlenen Dr. Caroline Marari, Matthew McConaughey'in oynadığı karakterin dev bir kara deliğin derinliklerinde hayatta kalıp kalamayacağını test etmeye başladı. "Yıldızlararası", Nobel Ödülü sahipleri ve astrofizikçiler Kip Thorne ve Gagantuya'nın bir çalışmasına dayanmaktadır.
Malali, 20 yıl önce fizikçi Amos Ori tarafından yapılan ve güçlü hesaplama gücüyle yapılan çalışmaya dayanarak, uzay aracını veya Yay takımyıldızına düşen büyük nesneleri yakalayabilen bir bilgisayar modeli geliştirdi. Kara deliklerin temel fiziksel etkilerinin çoğu.
Dönen bir kara deliğe düşen nesnelerin, kara deliğin iç ufkunun sözde tekilliğini geçtiklerinde hiçbir koşulda sonsuz bir şekilde etkilenmeyeceğini keşfetti. Bu, dönen kara deliğe giren nesnenin hareket ettiremeyeceği veya önlenemeyeceği tekilliktir.Sadece bu değil, uygun koşullar altında, bu etkiler ihmal edilebilir derecede küçük olabilir ve tekilliğin kolayca geçmesine izin verir. Aslında, düşen nesneler üzerinde hiçbir fark edilebilir etki olmayabilir. Bu, hiperuzay yolculuğu için portal olarak büyük dönen kara deliklerin kullanılmasının fizibilitesini artırır.
Malali ayrıca daha önce tam olarak tanınmayan bir özelliği keşfetti: Dönen bir kara delik bağlamında, tekilliğin etkisi uzay aracı üzerindeki gerilme ve sıkışma süresinin hızla artmasına neden olacaktı. Ancak Gargantua gibi çok büyük bir kara delik için bu etkinin yoğunluğu çok azdır. Bu nedenle, uzay aracındaki veya uzay aracındaki hiç kimse onu bulamayacak.
Kilit nokta, bu etkilerin sonsuza kadar artmamasıdır; aslında uzay aracı üzerindeki stres kara deliğe yaklaştıkça sonsuza kadar artma eğiliminde olsa bile sonludurlar.
Marari'nin modelinde, bazı önemli basitleştirici varsayımlar ve bunun sonucunda ortaya çıkan uyarılar vardır. Ana varsayım, söz konusu kara deliğin tamamen izole edilmiş olması ve bu nedenle yakındaki yıldızlardan veya düşen radyasyon kaynaklarından sürekli olarak etkilenmemesidir. Bu varsayım önemli basitleştirmeler yapabilse de, çoğu kara deliğin kozmik madde, toz, gaz ve radyasyonla çevrili olduğuna dikkat etmek önemlidir.
Bu nedenle, Malali'nin çalışmasının doğal uzantısı, daha gerçekçi bir astrofiziksel kara delik bağlamında benzer araştırmalar yürütmek olacaktır.
Malali'nin kara deliklerin nesneler üzerindeki etkilerini tespit etmek için bilgisayar simülasyonlarını kullanma yöntemi, kara delik fiziği alanında çok yaygındır. Söylemeye gerek yok, kara deliklerin içinde veya yakınında gerçek deneyler yapma yeteneğine henüz sahip değiliz, bu nedenle bilim adamları anlayış geliştirmek için teori ve simülasyon, tahminler ve yeni keşifler kullanıyor.
