Marquez: "Ben bir hikaye anlatıcısıyım"
Marquezin Çin edebiyat çevreleri üzerindeki etkisi patlayıcı
Mao Weijie : Bugün "Garcia Marquez ile röportaj" hakkında konuşmaktan, edebiyat, sanat, kültür vb. Hakkında konuşmaktan ve çevirmen Bay Xu ile yüz yüze görüşme yapmaktan çok mutluyum. Bay Xu, Marquez'in yüzlerce röportajı var Sence bu röportajın editörlerinin temsili olanları var mı? Xu Zhiqiang : Marquez, 1960'lardan 1980'lere kadar edebiyat dünyasında dünyanın en popüler yazarlarından biriydi. O zamanlar sadece sözleri ve eylemleri, her hareketi ve her eserin yayınlanması dünya edebiyat dünyasında tartışma yaratacaktı. 1980'lerde üniversiteye gittim, kıdemlilerimiz eserlerini tercüme ettiğinde edebiyat dünyasındaki prestijini ve cazibesini hissedebildik. Bu kitabın editörü, Marquez'in en popüler olduğu dönemde dünya medyasında sayısız röportajın yayınlandığını söyledi. Marquez'in röportajlarının bir özelliği var: Zengin ve renkli olsalar da bazı temalar ve ifadeler örtüşebilir, bu nedenle editör makaleleri seçerken bu yöndeki tekrarı bilinçli olarak azaltır. Bu kitap yazma, çocukluk, büyüme, gazetecilik, evlilik konuları ve aşk konularını içeriyor.Editör kitabı derlerken bazı ilginç seçimler yaptı.Yeni içerikler var, daha önce yayınlanan röportajlardan farklılaşmaya çalışın. Açık. Mao Weijie : Öğretmen Xu Zhiqiang'ın "Macondo Efsanesi ve Sihirli Gerçekçilik" adlı bir monografisi var Marquez'e kişisel olarak neden özel ilgi gösteriyorsun? Xu Zhiqiang : Marquez'i takip etmekte yalnız değilim. Bir muhabir sordu: 49 yıl sonra Çinli yazarlar üzerinde en büyük etkiye sahip olan yazar kim? Cevap beklenmedik, Marquez, neden? 1980'lerin başında Kök Arayıcılar, Mo Yan, vb. Hepsi deney yapıyordu ve etki patlayıcıydı. Gençlerle yaklaşık aynı yaştayken onun kitapları konusunda çok hevesliydim ve çağdaşlarım da aynıydı.Şimdiye kadar kimse "Patrik'in Sonbaharı" yazısını geçemez
Mao Weijie : Marquez'in en ünlü iki kitabı "Yüzyıllık Yalnızlık" ve "Kolera Zamanında Aşk", ancak röportajda "Patrik'in Sonbaharı" nın zirvesi olduğundan bahsetti. Öğretmen Xu bizimle "Patrik'in Sonbaharı" hakkında konuşabilir mi? Xu Zhiqiang : Marquez'in çalışması "Yüz Yıllık Yalnızlık" ve "Kolera Zamanında Aşk" üzerine odaklanıyor, bu iki kitap okuyucular tarafından çok beğeniliyor. Ancak yazarın kendisi ve bazı küçük okuyucular için yazdığı en iyi şey Patriğin Sonbaharı olabilir. Görünüşte uyumsuz iki unsuru bir araya getirdi. Birincisi, ciddi bir unsur olan yerli Latin Amerika diktatörünün otobiyografik tanımı olan çıplak merkezileşme. Diğer bir unsur şiirdir. Bu iki unsur birbiriyle çelişiyor gibi görünüyor, ancak o bunları bu kitabı yazmak için birleştirdi. Arkadaşlar burada, bu kitabın ilk sayfasına dönün, ne dediğimi anlayabilirsiniz. Şimdiye kadar hiç kimse bu kitabın yazımını geçemedi - metafor kullanımı, şiirlerin inceltilmesi ve ifadelerinin karmaşıklığı, tüm kitap zirveye ulaştı. Yazı sanatı açısından, bu sadece Marquez'in zirvesi değil, aynı zamanda Latin Amerika edebiyatının da zirvesi olduğunu düşünüyorum. Mao Weijie : Öğretmen Xu, seçkin romancıların çoğunun şiirle kötü yazdığını düşünüyor musun? Xu Zhiqiang : Söylenebilir ama daha karmaşıktır. Marquez'in şiirleri kötü yazılmış, romanlarındaki şiir dilinin bu kadar yüksek bir seviyeye ulaştığını tahmin etmek zor ama şiirlerini yazarken bu seviyeye gelmemiş. Hem romanlarda hem de şiirlerde iyi yazan az sayıda yazar vardır, Thomas Hardy ve Cao Xueqin istisna olabilir. Mao Weijie : Önsözünüzde Marquez ile varoluşçuluk arasındaki bağlantıdan bahsettiniz Marquezin düşüncesi varoluşçuluk olduğu kadar solcu sosyalizm değil. Bunu nasıl anlıyorsun? Xu Zhiqiang : Latin Amerikalı yazarların tamamı, Cortazar ve Marquez gibi kapitalizmden etkilenmiştir. Marquezin yapıtlarının atmosferi, temaları ve ana karakterleri, 20. yüzyıldaki Avrupa varoluşçuluğunun kökenlerine en yakın olanıdır: Yalnızlık, öznel varoluş ve insanın hayatta kalma koşullarına duyduğu ilgi. Her ikisi de varoluşçulukla çok tutarlıdır. Kafka'nın düşüncesi ve edebi yaratımı üzerindeki etkisi de bu noktayı göstermektedir. Marquez sol görüşlü bir sosyalist ve okuyucular onun halkın yanında olduğunu hissedecekler. Fakat çalışmalarını gerçekten analiz ettiğimizde, insanların doğasına, bireyselliğe, insanların varlığına ve konuya çok daha az önem verdiğini göreceğiz."Yüz Yıllık Yalnızlık" ta yalnızlık bir fermantasyon unsurudur
Mao Weijie : Marquez röportajda "Yüzyıllık Yalnızlık" hakkında ... Yazılan makaleler yığılmış, bazıları aptalca şeyler buluyor, bazıları önemli şeyler buluyor, bazıları buna karşılık gelen şeyler bulmuyor. İnsanlar, bu kitabı yazarken en çok ilgilendiğim noktaya değindiler, yani yalnızlığın birliğin zıttı olduğu fikri ve bu kitabın özünün bu olduğuna inanıyorum. "Yazdığı tek temanın yalnızlık olduğunu düşünüyor. Öğretmen Xu, nasıl anlıyorsun? Xu Zhiqiang : "Yüz Yıllık Yalnızlık" ta yalnızlık bir fermantasyon unsuru. Marquez, toplumsal yaşamı gözlemleyerek, içinde yaşadığı toprağın aslında bir parçalanma halinde olduğunu buldu.Bu birlik dediği şeyin tam tersi ... Ruh, tıpkı kendisi gibi hüsrana uğramış, bunalmış ve bağımsızdır. Romanda anlatılan karakterler gibi, herkes kendi sektöründedir, bazı insanlar bunu yapar, bazıları bunu yapar, sosyal kamuoyunu bir araya getirebilecek bir konsepte sahip değiller, aile ya da bireysel, siyasi bir şey yok gibi görünüyor Problemi farklı bir şekilde ele almak mümkün. Görünüşte Latin Amerika toplumu büyük bir aile ve çok uyumlu ve birleşik bir grup. Ancak Marquez, yalnızlığın bu toplumun çok önemli bir özelliği olduğuna inanıyor, tıpkı romanlarındaki durum gibi: bu yalnız insanlar ideolojik olarak bağımsızdır ve tarihsel toplum gibi çeşitli faktörlerden hüsrana uğrarlar. Bence bunları yazdı. Başından sonuna kadar, hepsi bunlar gibi görünüyor. Kendi kayıp ve terk edilme durumlarına dalmışlar, savaşlara katılıyorlar ya da iş yapıyorlar, ama sonunda yine de kaotik bir başarısızlık. Böyle bir durum sağlar. Bu nedenle Marquez, romanın temasını özetlediğinde, yalnızlığın tam tersinin birlik olduğunu ve birliğin Latin Amerika toplumu için beklentim ve ilham kaynağım olduğunu söyledi. Ne zaman ilgili bir soru sorulsa, bu cümleyi bir kalkan olarak kullanırdı, çünkü ister Küba ister Amerika Birleşik Devletleri olsun, keskin gözlü eleştirmenler şaka yollu Marquez'e, neden ilerlemeye inanmıyorsun? Bu şekilde hiçbir ilerleme yok. Çünkü "Yüz Yıllık Yalnızlık" insanlara bu sosyal döngüden çıkış yolu olmadığı ve tarihte çıkış yolu olmadığı hissini veriyor."Ben bir hikaye anlatıcısıyım"
Mao Weijie : Marquez, birçok kez röportajlarda hikaye anlatıcısı olduğunu vurguladı. Öğretmen Xu, bundan bahsedebilir misin, "hikaye anlatıcı" ile Marquez'deki yazar arasındaki fark nedir? Xu Zhiqiang : Bu, Çinli ve yabancı araştırmacılar arasında pek çok tartışmaya yol açan Marquez'in edebiyatının bir özü. Marquez'in farklı durumlarda etiket tarzı bir otoportresi var: Ben bir hikaye anlatıcısıyım. Kelimelerde bir şey varmış gibi geliyor, imalar var, kendini tanımlıyor, bir şeyi vurguluyor ve bir şeyi reddediyor. Az önce bir yazar ile hikaye anlatıcısı arasında bir fark olup olmadığını sordunuz. Yüzeysel bir ayrım yapabiliriz. Marquezin yaratılış çağı Latin Amerika edebiyatının altın çağıydı. Yeni nesil Latin Amerikalı yazarlar modernizmi özümsemiş ve edebi bir patlamaya neden olmuştur. Latin Amerika edebiyatı tarihinde Llosa gibi Yeni Romanlar ve Cabrera Infant'ın "Üç Hüzünlü Kaplan" adlı başka bir isim daha var ... Aldığınız ilk tepki, bu eserlerin okunmasının çok zor olması. Bu çalışmalar güçlü bir deneysel renge sahiptir ve bir labirent kadar karmaşıktır. Bu eserler arasında Marquez'in eserlerinin okunması en kolay olanı olduğunu göreceksiniz.Ayrıca deneysel doğasının en az olduğunu söyleyebilirsiniz. Hikayesi görece güçlüdür.Modernist edebiyatın önemli bir özelliği hikayeyi ortadan kaldırmaktır. . Bu anlamda Marquez, kendisinin bir hikaye anlatıcısı olduğunu söyleyerek, kendisini çağdaş modernist deneysel sanatçılardan ayırdığını gördü. Haber yazmaktan başlayarak anekdotları ve fıkraları seven bir yazar ... Bu, Reyesa'nın biyografisini yazarken dikkat çektiği bir özellik ... Yani Marquez ister haber ister roman yazsın, en büyük özelliği anekdotlar ve anekdotlar. Geleneksel hikaye anlatıcılarımız gibi şeyler, genel anlamda hikaye anlatıcıları değildir. Doruktan doruğa, anekdottan anekdota, hikayeden hikayeye doğrusal bir anlatıma düşkündür, belki de bu nedenle Marquez özellikle okuyucular arasında popülerdir. Mao Weijie : Öğretmen Xu, bir çevirmen, genel okuyucu ve araştırmacı olarak, bu röportaj kaydı size yeni bir ilham veriyor mu? Xu Zhiqiang : Çok fazla çeviri işi var, bir esere bakmak gibi Burada bulunan arkadaşlar benzer duygulara sahip olabilir. Beğendiğiniz bir eseri okuduğunuzda her sayfada bir şeyler açılır. Öğrencilere öğrettiğinizde, bütün bunlar gözden kaçtı, sadece bazı mantıklı analizler yapabilirsiniz.Edebiyat öğretiminde bizi çok utandıran nokta budur. Bu kitabı tercüme etme sürecinde neredeyse her paragraf ve her sayfa bana bazı yeni düşünceler veya hisler veriyordu, ama bana sorduğunuzda, bir sebep veya sürtüşme noktası olmadan, bir zamanlar sahip olduğum şeyleri unutacağım. . Biraz düşünüyorum Marquez'in çalışmalarını ve röportajlarını çok erken okurken aklımda bir resim kurdum: Marquez, taşradan Bogota'nın başkentine üniversitede okumak için geldi, hukuk öğrencisi olarak geldi, soğuk bir gecede okudu. Kafka'nın "Metamorphosis" i, bütün gece uyumadım, kitabı iki kez okudu ve sonra edebiyatın bu şekilde yapılabileceğini düşündü, sonra cesaretim var, büyükannem şöyle hikayeler anlatıyor; Marquez'in Edebiyat burada başlıyor. Ancak bu röportajı tercüme ettiğimde durumun böyle olmadığını anladım. Böyle bir detay var ... Muhabir Amerikalı oyun yazarı Eugene ONeal'den bahsettiğinde Marquez, ONeillin lisedeki tüm eserlerini okuduğunu söyledi. Üniversitede zaten yüksek bir edebi başarıya sahip olduğu ve okuma hacminin oldukça büyük olduğu söylenebilir. Bir zamanlar "İncil" den bugüne kadar tek bir roman okumamış olmakla övünmüştü. Bu imkansız. Ancak klasik bir eseri okumadığı söylenebilir. Çeviri sürecinde onun lisesine, ortaokuluna ve hatta ilkokuluna geri dönmemiz gerektiğini anladım. Okula gitmeden kütüphanede kaldığını ve belirli bir Kolombiyalı yazarın tüm eserlerini okuduğunu söyledi. Yani üniversiteye girdiğinde beyaz tahtaya benim sandığım gibi bir edebiyat parçası koymamış, edebiyat yoluna çıkmadan önce Kafka'yı görmüş. Zaten kıdemli. Marquez, tıpkı edebi geçmişi olmayan biri gibi tulum giymeye, viski içmeye ve caz dinlemeye alışkındır. Ama aslında öyle değil.
Varlığını masum gözlerle gör
Mao Weijie : Öğretmen Xu, çevirmenin önsözünde Marquez'in yeni bir Amerikan kimliği yarattığından bahsetmiştin, bundan biraz daha bahseder misin? Xu Zhiqiang : Sözde kimlik, bir özne ve bir diğeri olduğu anlamına gelir, karşılıklı özdeşleşme ve biliş oluşturur, böylece farklı bir tanım oluşturur. Amerikan kimliğinin tanımı çok katmanlı. Birincisi, kendi ülkelerinin ve Amerika'daki vatandaşlarının tanımı, ideolojide aşılanan ve şekillendirilen bir şey. İkincisi, Batının Amerika tanımıdır ve Kuzey Amerika ve Avrupa'nın Latin Amerika ülkelerini siyaset, kültür ve yurttaşlık nitelikleri açısından tanımlamaları Amerikan kimliği kavramını oluşturmuştur. Üçüncüsü, Latin Amerikalıların öz tanımı hükümet ve Batı'dan etkilenecek, Batı'nın etkisi çok büyük ve her türlü direniş bundan etkilenecek. Batılı ve resmi tanımları bozmaya çalışan Marquez'in romanı, yerlileri yalnızlıklarına, takıntılarına, kayıplarına vb. Sihirli bir gözle bakmaya ve varoluşlarına hiç olmadığı kadar saf bir gözle bakmaya teşvik ediyor. Ülkeden bağımsız olarak aşka, nefrete ve kafa karışıklığına bakın. Milliyetçilik insanların bilinçaltını tatmin edemez. Marquez'in romanları, özellikle "Yüz Yıllık Yalnızlık", yerlileri çok komik, abartılı, komik, aşağılayıcı değil, şok edici bir tanımla anlatıyor - öyle kayıp bir grup, onlar da sevmek istiyorlar. Sanırım Marquez'den önce kimse onu bu kadar rock müzikle anlatmamıştı.Yayıncı: Jiang Chuting Sorumlu editör: Xu Jianzhong
