Zhang Wei: Çağdaş yazarlar Neruda'nın "Alacakaranlıkta Meydanın Ağlaması" na karşı dikkatli olmalı
Giriş Çağdaş Çin edebiyatının dünya değeri sonsuza dek süren bir konudur. Zhang Wei'nin eserleri, tarih ve gerçeklik hakkındaki rasyonel düşüncesini ortaya koyan şiirsel metinlerle doludur ve yurtiçi ve yurtdışındaki akademik ve çeviri çevrelerinde geniş ilgi görmüştür. Dün (15 Eylül) sabah, Zhang Wei yaratıcı fikirlerini ve düşüncelerini 137. Wenhui Konferans Salonu "Spiritüel Dünyanın Çok Boyutlu Yorumu" nda paylaştı. Diyalog konukları Chen Zhongyi, Gao Yuanbao, Peng Qinglong, Sakai Hiroshi, yerli ve yabancı bilim adamları ve dinleyiciler, çağdaş Çin edebiyatı ve dünya alışverişine dikkat etmek için bir araya geldi. "Zhang Wei Klasik Edebiyat Monografları Serisinin (dört cilt) Okuması ve Yorumlanması" nın lansman töreni özel olarak sitede kuruldu ve yeni kitap tüm akademisyenler tarafından ortaklaşa açıldı. Bu ders, Şanghay Jiaotong Üniversitesi ve Wenhui Haber Ajansı'nın ortak sponsorudur ve Jiaotong Üniversitesi Yabancı Diller Okulu Çokkültürlü ve Karşılaştırmalı Edebiyat Araştırma Merkezi ve Wenhui Ders Salonu tarafından ev sahipliği yapmaktadır. Şimdi Zhang Wei'nin dersinin özünü paylaşın.
40 yıldan fazla bir süredir yazılmıştır ve süresi biraz daha uzundur. Bugün yazı ve iletişim arasındaki ilişkiden bahsedeceğim. Yazma, kişinin kendi emeğini özetlemeyi içerir ve yayma, çeviri ve yayınlamayı ve İnternet çağında edebi alışverişi içerir.
Bugünün yazarları daha karmaşık bir ortamla karşı karşıya
Sık sık bir sorudan bahsederiz: Yazarlar kendi kişisel en iyi veya en önemli çağlarını nasıl başlatabilirler? Aslında başka seçenek de yok, bir yazarın karşı karşıya olduğu dönem benzersizdir ve onun için en önemlisidir. Bir yazarın yüz yüze olduğu dönem, tek zamanının ve mekânının toplamıdır, onunla doğrudan yüzleşmeli, sürekli kendi sorunlarını ve zorluklarını çözmesi ve çalışmalarını sürdürmesi gerekmektedir.
Bugünün yazarları ne 1940'larda ve 1950'lerde, ne 1920'lerde ve 1930'larda, ne de 1990'larda, internet çağında. Birçok değişimden geçtik ve bugün buradayız.
Uzun bir kişisel yazma eğitimi ve mücadelesinden sonra, yazarlar sözde olgunluk dönemine ulaşacaklar. Bu dönemde şiddetli materyalist rekabeti, ticariliği, teknolojiyi ve dijital çağdaki her şeyi kabul etmek zorunda kaldılar, örneğin acele sözcükler ve kum fırtınası gibi çeşitli eğlence yöntemleri. Bu kaçınılmazdır. Zamanın etkisini ve çağrısını kendisi üzerinde hissedemeyen ve zor durumda birçok sorunu çözmek için muazzam baskıya sahip olamayan herhangi bir yazar kesinlikle çökecektir.
Yazarın ikilemle yüzleşmemesi imkansızdır. Neredeyse yarım asırlık bir edebi eserde elbette sürekli olarak bazı engelleri aşmalı ve bunu devam etmek için itici bir güce dönüştürmeliyiz. Beden, zaman ve yeni edebiyat ve fikirlerin değişimleriyle nasıl karşılanacağı, çeşitli sanatların rekabeti ve dönüşümü ve tüm kültürel akımla karmaşık ilişkiyle nasıl başa çıkılacağı da dahil olmak üzere her türlü konu. Arkadaşlarımızla sorunları tartışmak için dün olduğu gibi büyük akademik seminerler düzenleyebilsek de, yine de kendi edebi ikilemlerimizle yüzleşmek, bunları kendimiz çözmek ve onları eziyet etmeye çalışmak zorundayız.
Malzeme ve emtia ortamındaki değişim kritik bir döneme gelmiş görünüyor. Bazı insanlar, son yıllarda 200 milyon ila 400 milyon arasında değişen orta sınıf insanlarımız olduğunu söylüyor, bu da servet edinme ve biriktirme fırsatlarının belirli bir grup insana açıldığını gösteriyor. Bu tür bir materyal sıkıştırması sadece yazar için bir gözlem nesnesi değil, aynı zamanda katılım için bir cazibedir. Çağdaş yazarların ümit ettikleri veya zenginleştikleri de doğrudur. Bu yüzden herkes çalışma tarzı ve çalışma hedeflerinin seçimi ile karşı karşıyadır.
İkincisi, hızlı kitlesel dijital iletişimdir. 1980'lere kıyasla bugünün kitapçıları kitaplarla dolu ve içlerinde pek çok "edebiyat" var. Bu kadar çok kağıt baskısı nerede? Bazıları büyük çoğunluğun çöp olduğunu söyler, doğru olup olmadığına bakılmaksızın, çöp de olsa çoğu okuyucuların "midesine" akar.
Basılı yayınlar çok büyük ve İnternetteki "edebiyat" daha da çalkantılı. Geçen yıl Kore'ye gittiğimde, Koreli izleyiciler şu anda 1 milyondan fazla Çinli edebiyat yazarının olduğunu öğrenince şok oldular. Düşündükten sonra 1 milyondan fazla mı? Yönetmen Chen (Çin Sosyal Bilimler Akademisi Yabancı Edebiyat Enstitüsü Direktörü Chen Zhongyi) dün yaptığı açıklamada, Çin'in her yıl çevrimiçi olarak yayınlanan yaklaşık 5 veya 6 milyon romanı ve 10.000'den fazla kağıt baskılı roman, kısa öykü ve düzyazı olduğunu söyledi. Çok fazla ve şiir var. Böylesine büyük miktarda edebi yayma ve pek çok yazar gerçekten emsalsizdir.Ne kadar olağanüstü bir yazar olursa olsun, ne kadar yeni yüzler olursa olsun, bunalmak kolaydır.
1980'lerde, bir zamanlar edebiyatın altın çağı olarak bilinen, yılda üç ya da beş tam uzunlukta roman yayımlandığında, büyük bir hasat oldu. Ana akım yazarlar ulusal "Mükemmel Kısa Öykü Ödülü" için koşuşturuyor İnsanlar genellikle bunun harika bir edebi dönem olduğunu düşünüyorlar.Çin kendi temsili yazarlarını üretti. Ancak bugünle karşılaştırıldığında, o zamanın devasa edebi yaratıcılığı dile getirilmedi ve şu anda olduğundan çok daha az katılımcı var.
Yabancı pencereler daha da açıldı, çeşitli ülkelerden eserler gittikçe tercüme ediliyor ve yerli eserler gittikçe daha fazla tercüme ediliyor. Bu tür alışverişlerin sıklığı ve yoğunluğu emsalsizdir. Eserin yabancı tercümesi aslında normal bir iletişim yolu olmalı ama Çinlilerin edebiyatı, hatta arzu ve özlemi değerlendirmesi belli bir kriter haline geldi, bu özel bir dönemde tuhaf bir olgudur.
Yazarlar için her türlü ayartıcı şey anlaşılabilir ve bu aynı zamanda yazarların bugün karşılaştığı zorluktur. Her dönemde sorunlar olsa da yine de farklıdır. Artık yayınlayacak daha fazla yer var ve çevrimiçi yayınlayabilirsiniz, ancak zorluk daha da büyük: üstesinden gelmesi kolay ve balonların akıntısıyla kaplanıyor.
Yazar ikilemle tek başına yüzleşmelidir
İletişim söz konusu olduğunda, birkaç çevirmen daha söylemem gerekiyor. O kadar çok mükemmel şaheseri Çin'e tercüme ettiler ki, emekleri olmadan çağdaş Çin edebiyatının yüzü olmayacaktı. Çince çevirmenlerin ölçeği çok geniştir ve seviyeleri dünya tarafından birinci sınıf olarak kabul edilmektedir. Çağdaş yazarlar emeklerinden faydalandı.
Ancak çok karmaşık konular da var. Bir yandan işlerin bağlamlar arası iletişimi için minnettarız, diğer yandan belirli standartlara uyup uyamıyoruz. İletişim ve yazma birbiriyle ilişkilidir, ancak bunlar çok farklı iki kariyerdir. Bu dönemde, bir yazarın konsantrasyonu olarak, sessizliği en önemlisi olabilir. Hayata karşı her zamankinden daha sade ve samimi bir tutuma ihtiyacı var. Böylesine temel bir sebat olmadan, iyi ve etkili bir çalışma yapılamaz. Dünyanın her yerinden gelen trendler ve kasırgalar tarafından kolayca süpürülüyoruz ve artık bireyler yok.
İnsanların kendi deneyimleri vardır: Bir kitap yazmaktan bahsetmiyorum bile, birkaç yüz kelime ve binlerce kelime yazmak, cümleleri ince ve karmaşık fikirleri yansıtmak bir yana, sorunsuz, sorunsuz ve doğru yazmaya çalışmak anlamına gelir, genellikle çok zordur. 200.000 veya daha fazla kelime yazarsanız, ne kadar sıkı çalışmanın gerekli olduğunu tahmin edebilirsiniz. İnsanın hayatı son derece sakin bir şekilde yargılamasını, her bir metne sert davranmasını, çok okumaya ihtiyaç duyduğu, pedal çevirdiği toprağa sadık kalması, uzun uykusuz gecede çiğnemesini, algılamasını ve dinlemesini gerektirdiği görülmektedir. Sürekli akan çeşitli unsurlar, uzun okuma tarihinde birbiri ardına olağanüstü bir ruhla diyalog gerektirir ... Bu gerçekten sessiz bir alan gerektirir.
Ama özür dilerim, hayattaki tüm koşuşturma, böyle bir bağlılığa karşıt ve çelişkili görünüyor. Ve bunlar, her şeyden önce yazarın tek başına yüzleşmesi gerekiyor.
On yıllar boyunca, yazar bu sorunlarla kaçınılmaz olarak sürekli olarak yüzleşecektir. Bugün, bu ikilemler gittikçe azalmıyor, ama giderek artıyor. Ancak çalışma sadece devam edebilir, geri çekilemez. Ya da hoş bir süreç olabilir. Sıkı çalışmaya her zaman büyük bir neşe eşlik eder.Neşe ve kişisel tatmin olmadan, kişisel çalışmanın takdiri ve sevinci olmadan, bu tür işleri sürdürmek zordur. Bu nedenle, her türlü karmaşık ve kapsamlı ortamda, ısrar etmeli, zevk almalı, vaftiz edilmeli ve ahırda gelmesi gereken her türlü şeyi hissetmeliyiz, ayrıca neşe ve depresyon da içerir.
Neruda tarafından anlatılan "Alacakaranlık Meydanının Çığlığı"
Bugünün yazarları meta ortamının baskısına katlanmak zorundadır. 1980'lerde okuduğum bir pasajı düşünüyorum. Bu, 1962'de Şili Nobel Ödülü sahibi Neruda'nın üniversitede verdiği bir konferanstı. Yazma ve yayınlama durumundan bahsederken, "Meta ortamı tarafından çaresizliğe zorlanan yazarlar, sık sık mallarını pazara götürüp gürültülü kalabalıkta beyaz güvercinlerini serbest bırakıyorlar. Karanlık akşam ve kan içinde hayatta kalıyorlar. Şafakta sönen ışık onları umutsuzluğa bıraktı, boğucu sessizliği bir şekilde kırmak istediler ve bağırdılar: 'Ben en iyisiyim, kimse benimle kıyaslanamaz! "Kendine hayranlık duyan bu acı verici sesi çıkarmaya devam ediyorlar."
Onu tekrar okuduğumda, o zaman hiç anlamıyordum: Bir yazar genellikle kendine saygılı ve çekingen, meydanda nasıl mal satar gibi bağırabilir? 50 yıldan fazla bir süre geçti ve bugün burada bulunanların onun tanımını tam olarak anlayabileceklerine inanıyorum: şiirsel betimleme, acımasız betimleme ve acımasız betimleme.
Korkmalıyız: böyle bir çağrı tanıdık geliyor. Hepimiz meta ortamının zorladığı bir alanda yaşadığımız için, bazen yardım edemiyoruz ama depresyonda hissediyoruz. Evet, Neruda'nın keşfi ve açıklamasıyla derinden şok olacağız.
Batı'da bu durum 1960'larda vardı. Hemingway hayattayken, bırakın romanları ve romanları bir yana, çok sayıda kısa öyküsü televizyon filmlerine ve dizilere dönüştürüldü.O zamanlar, diğer eğlence biçimleri zaten edebiyatı sıkıştırmıştı. Bugünün maddi sıkma gücü birçok kez arttı ve Çinli yazarlar sonunda Neruda ve kendilerinin o zamanlar hissettikleri her şeyle yüzleşti, hatta onları aştı. Bu durumda, sadece bir yazar değil, bir el işçisi bile, aynı zamanda kişisel yaşamındaki birçok yeni sorun ve yeni fenomenle nasıl başa çıkılacağıyla yüzleşir ve ayrıca özgüvenini nasıl koruyacağına dair bir sorun vardır.
Kişinin edebiyat sevgisi genellikle genç yaştan itibaren okuyarak, çeşitli dokunuşlar ve çağrılar tarafından çekilmesiyle oluşur.Ayrıca doğuştan nedenler gibi çeşitli güzel unsurlardan oluşur. O zamanlar el yazması ücretleri ve çeviriyle ilgili herhangi bir sorun yoktu, ödülle ilgili sorun yoktu, bahsetmeye bile gerek yok. Başkalarını dikkate alacak. Bu tür bir aşk o kadar saf ve güvenilirdir ki, en ilkel güçtür, bu güç kalbe yüklenir ve asla kaybolmaz.
Yazar asla alacakaranlık akşamı ile kanlı şafak arasında sönen ışığa girmemeli ve böyle bağırmamalıdır. Bu, bugün akılda tutulması gereken bir şey olabilir.
Kurgu ve gerçeklik: iki farklı cazibe merkezi
Sağlığınız iyiyse, yazarlar 75 yaşından sonra kendileri ve gerçek deneyimler hakkında yazabilirler. Bazı insanlar merak edebilir, hiç kimsenin bu kadar çok kelimeyle kendi deneyimi olmadığını? Gerçek benliğini yazmadın mı? Elbette var ama bu kişinin kendinden kaçmaya çalıştıktan sonraki hayal gücü ve ifadesi ve kişisel kurguyu ve yaratımı maksimize etmenin sonucudur. Belki tüm olaylar ve karakterler, kişisel gölgeyi ve unsuru bulmak için ezilmiş ve yeniden şekillendirilmiştir. Bu sonuçta daha doğrudan bir ifadeden farklıdır. Yazarlar, kurguya daha çok veda edecek ve daha gerçekçi hale gelecektir.
Bazıları 50 yaşından sonra daha çok biyografi okuduklarını söylerler, biyografiler de nemli olsa da, genellikle kurgudan daha güvenilirdirler. Gerçek kelimeleri okumak, kurgusal şeyler okumaktan daha zevklidir. Herkes şöyle: yaşlandıkça, gerçek kayıtlara o kadar çok değer verirsiniz ve eğlence amaçlı kurgusal içeriğe o kadar az değer verirsiniz. Bu yüzden çocuklar çevrimiçi kalmaya, dizileri izlemeye ve genç yüzler aramaya isteklidirler Orta yaşta durum böyle değil, yaş büyüdükçe daha talepkar oluyor.
Bir yazar da böyle bir dönüşümü yaşayacaktır. Hayali metinlerin okunması zor değildir, ancak okuyucular için daha talepkardır. Hala iki şey okumamız gerekiyor, biri gerçek kayıt, diğeri ise hayali metin. Romanlar hala okunacak, ancak standart yükseltildi, sadece en parlak ve aşkın karakterleri okuyor. Harika kurgusal karakterler, büyük dahinin olağanüstü kurgusu ve olağanüstü dil sanatı, belgesel karakterlerden daha çekici ve daha çekicidir. Ama yerli ya da yabancı çok az.
Bu bakış açısına göre, yazma açısından kurgu durdurulamaz, ancak daha yüksek bir standart, ulaşılması zor olan yüksek bir standart oluşturulmalıdır. Okumak için, bu kaçırılmaması gereken bir yaşam manzarası ve gerçekten büyük bir zevk. Seviye ne kadar yüksek olursa, o kadar çok insan buna ihtiyaç duyar ve asla pes edemez.
Sınırlı bir süre içinde geleneksel klasik okumaya geçiş yapın
Zhonghua Book Company'de başlatılan dört ciltlik Çin Klasik Poetika Araştırma Serisi, bu sefer 20 yıldan fazla bir süredir benim çalışmam. Geçtiğimiz 20 yılda Çin klasiklerini okumak için çok zaman harcadım, tüm klasik şiirleri okuduğumu söyleyemem ama büyük bir kısmını okumuş olmalıyım. Eski Çin şiirleri çok dokunaklı. Yazmanın önündeki engelleri biraz aştıktan sonra, Çin şiirlerinin büyük cazibesini kavrayabilirsiniz. Kişisel yazarlık kariyerimde derin bir iz bırakmış olabilir. Kadim insanlarla bu uzun konuşma muhtemelen hayatın sonuna kadar devam ediyor.
20'li veya 30'lu yaşlarınızda çok sayıda çevrilmiş eser okursanız, hayatınızın ikinci yarısında biraz değişmeniz ve zamanınızı yeniden dağıtmanız gerekecektir. O zamanlar, bir dizi kitap rafı çeviri çalışmalarıyla doluydu ve sürekli yükseliyorlardı. Yirmili ve otuzlu yaşlarındaki insanların gözleri iyi bir bilgisayar tarayıcısı gibidir Şimdi çok sayıda beyin parçası var, çok yavaş dönüyorlar ve kitap okumak zor. Zaman çok değerlidir, gözler geçmişte olduğundan daha kötüdür ve hafıza daha kötüdür, ancak duygular Çin geleneklerine daha yakındır.
İnsanlar yaşlandıkça, hangi bölümün en önemli olduğunu ve geçmişte hangi bölümün gözden kaçırıldığını bilerek, okumadaki kuru şeyleri kavrayacaklar. İnsanların sadece bir ömürleri var.En önemli manzarayı, en önemli şeyleri kaçıramazsın ve pişmanlıklarını bırakamazsın, bu yüzden klasikleri okumalıyız.
Hepinize teşekkür ederim!
(Derleme: Li Nian, Not: Zhang Wei'nin orijinal konuşma başlığı "Yazma ve İletişim")
Harika anlar
