Süpernova, başka hiçbir sebepten ötürü evrendeki en dikkat çekici olay olarak bilinir.Patlamasının ürettiği enerji ve yoğunluk, insanlar tarafından gözlemlenen kozmik olaylarda rakipsizdir!
Örneğin, süpernova SN 2006gy 2006'da keşfedildiğinde, kayıtlardaki en parlak ve en enerjik yıldız patlamasıydı. Patlamanın kaynağı bilim camiasını zor durumda bıraktı, ancak şu ana kadar tespit edilen en parlak yıldız patlamalarından birinin şimdi bir cevabı olabilir. Yeni bir çalışma, güneş arkadaşından fırlatılan yoğun malzeme kabuğundaki ölü bir yıldızın patlamasından geldiğini gösteriyor.
Daha önce bilim adamlarının süpernova patlamalarının kaynağıyla ilgili birkaç spekülasyonu vardı.Örneğin, bir süpernova, bir yıldız öldüğünde meydana gelebilecek bir patlamadır. Ya yıldız tüm yakıtı yakar ya da ani bir yeni yakıt akışı aldıktan sonra patlar. Bu patlamalar, bu yıldız galaksilerindeki diğer tüm yıldızları geçici olarak tutabilir ve onları evrenin uzak yerlerinde görünür hale getirebilir.
Son zamanlarda bilim adamları, süper parlak süpernova adı verilen nadir bir yıldız patlaması keşfettiler. Bu patlamalar sıradan süpernovalardan 100 kat daha parlaktır, ancak tüm süpernovaların yalnızca% 0.1'inden daha azını oluşturur. Hangi kuvvetlerin süper parlak süpernova ürettiği hakkında hala pek çok bilinmeyen var.Salttıkları enerji, süpernovalara enerji sağlayan herhangi bir standart mekanizma ile açıklanabilecek olanın çok ötesinde. Bilim adamları, bu korkunç patlamalara neyin sebep olduğu hakkında daha fazla bilgi edinmek için, bilinen en eski süper parlak süpernovalardan biri olan SN 2006gy'ye odaklandılar. SN 2006gy, 240 milyon ışıkyılı uzaklıkta bir galakside meydana geldi. 2006'da keşfedildiğinde kaydedilen en parlak ve en enerjik süpernovaydı.
SN 2006gy'nin keşfinden bir yıldan fazla bir süre sonra, araştırmacılar bir süpernova tarafından yayılan alışılmadık bir spektrum keşfettiler. Şimdi, bilim adamları bu ışığın süpernovayı çevreleyen gizemli bir demir zarftan geldiğini ve patlamaya neden olabilecek ipuçlarını ortaya çıkardığını keşfettiler.
Araştırmacılar, demir kaplı filmin farklı kütleler, sıcaklıklar, toplama modları ve diğer özellikler altında ne tür bir ışık ürettiğini incelemek için bir bilgisayar modeli geliştirdiler. Sonuç olarak, SN 2006 gy ışığının dalga boyunda ve enerjisinde büyük miktarda demir bulunduğunu buldular.Bu demirin kütlesi güneş kütlesinin üçte birinden fazladır ve genişleme hızı yaklaşık 5400 km / saattir.
SN 2006gy'nin ön analizi, bu süpernovanın dev bir yıldızın yakıtı bittikten sonra oluştuğunu gösterdi ve yıldızın çekirdeği bir saniyeden kısa bir süre içinde kendi ağırlığı altında alışılmadık derecede yoğun bir kütleye çöktü. Büyük patlama altında nesneler ve dışarıya doğru sıçradı. Bununla birlikte, böyle bir "çekirdek çökmüş" süpernovanın, yeni çalışma tarafından hesaplanan kütle ve genişleme oranının demir zarfını üretmesi olası değildir.
Aksine, yeni bulgularla tutarlı bir durum, SN 2006gy'nin sözde Tip Ia süpernova olduğunu gösteriyor.Bir yıldız, beyaz bir cücenin ölü yıldızına yeterince yakıt enjekte ettiğinde, olağanüstü bir nükleer enerjiyi tetikleyecektir. patlama. Beyaz cüceler, tüm yakıtlarını tüketmiş ve dış katmanlarını feci bir patlama olmadan sıyırmış, son derece yoğun, Dünya boyutunda yıldız çekirdekleridir.
Spesifik olarak, teori, bir ikili yıldızın yörüngesine yakın bir beyaz cüce ve hidrojen bakımından zengin bir yoldaş yıldız gerektirir. Aslında bu tür sistemler çok yaygındır ve insanlar şimdiye kadar yüzlercesini keşfetmiştir. Böyle bir yoldaş yıldız yaşlandığında, genişleyerek beyaz cüceyi genişlemiş kabuğuna hapsedecektir. Ortaya çıkan sürtünme beyaz cücenin merkeze doğru dönmesine neden olur ve aynı zamanda zarf malzemesi dışarı atılır. Genellikle böyle bir ikili yıldız sisteminde, beyaz cüce, bir tip Ia süpernovaya dönüşmeden önce arkadaşının merkezine doğru milyonlarca hatta milyarlarca yıl geçirebilir. Ancak, SN 2006gy için, araştırmacılar beyaz cücenin daire çizme aşamasının başlamasından sonraki bir yüzyıl içinde patlayabileceğinden şüpheleniyorlar. Daha sonra süpernova, beyaz cücenin yoldaş yıldızından fırlatılan yoğun kabukla çarpıştı, ki bu hala nispeten yakın. Sonuç olarak, büyük bir patlama meydana geldi ve süpernovanın hareket enerjisinin çoğu bu çarpışmada ışığa dönüştürüldü. Bu, SN 2006gy'nin neden bu kadar parlak olduğunu açıklıyor.
SN 2006gy'ye benzer özelliklere sahip başka süper parlak süpernovalar da vardır ve bu benzerlik, bu süpernovaların da aynı temel mekanizmaya sahip olduğunu gösterir. Bilim adamları gelecekte ikili yıldız sistemlerinin bu kadar süper parlak süpernovaları nasıl oluşturduğunu inceleyecekler. Bu tür galaksilerde, Tip Ia süpernovalarının yaklaşık bir yüzyıl sonra beyaz bir cüce yıldızdan eşlik eden yıldızlarının merkezine doğru döndüklerinde, onları hangi mekanizmanın tetiklediğini incelemek de mümkündür.
Sonuç olarak, bu nadir bir keşif!