Dağın eteğine bakarken
Alp Ormangülü
Sabah geç kalktığım için öğleden sonra 3.700 metreye vardığımda saat 2 olmuştu.Yorgun ve açtım.Rüzgardan bir sığınak buldum ve FB'ye başladım. Lezzetli bir dana güveç yemeği yedim! Uygulama, kardeşin petrol ocağının hala çok güçlü olduğunu kanıtladı! Güveç yemek, bira içmek, güneşin tadını çıkarmak ve esintide üflemek çok keyifli!
Yemek yedikten ve içtikten sonra hareket etmeye zahmet etmedim, bu yüzden sohbet etmeye, rahatlamaya, fotoğraf çekmeye, manzarayı izlemeye, güneşlenmeye başladım ...
Neredeyse dinlenme zamanı geldi. Tüm çöpleri temizledikten ve paketledikten sonra (tüm çöpler şehre geri getirildi ve çöp kutusuna atıldı), yürümesi kolay olmayan bir yol seçtim ama dikenli çalılar biraz daha sığdı ve tırmanmaya devam etti.
Bir süre tırmandıktan sonra saat neredeyse öğleden sonra 4 oldu.Zirvenin göründüğünü görünce, ancak zaman nedeniyle zirveden vazgeçmeye karar verdim, bu yüzden bazı pişmanlıklar, bazı düşünceler ve bir dahaki sefere bırakarak çekildim. Bir sebep ...
Alçaldığımda, bir kestirme seçtim - neredeyse 75 derecelik eğimli, dik kar, karın kenarındaki kırılmış ve açıkta kalan kayalar boyunca alçalıyordu. Yol boyunca her yerde tehlikeler vardı. Bir arkadaşım ve ben birbiri ardına karda kaydık. Neyse ki, karda buzu kaplayan 50-60 santimetre yumuşak kar var, bu da inişi durdurdu. Bu bir sürprizdi ve tehlike yok. Döndükten sonra hala korku duyuyorum ...
Dağdan aşağı giden yol gerçekten çok zor, çakıllı yamaçlar, çalılar, dikenli çalılar, karlı dağlar ... Ama bir an duramazsınız ... Gökyüzünün geç geldiğini görünce hava kararmadan dışarı çıkmalısınız.
Göğsüne kadar uzanan dikenli çalılar hareket etmeyi zorlaştırır
Temelde, çayır yamacına tahliye güvenliydi ve çöpü taşıyan arkadaş dağ tanrısına teşekkür etti!
Dağın eteğinde bir çoban kulübesinin kalıntıları var
Dağdan ayrıldığımda akşam saat sekizdi ve gökyüzü zaten kasvetliydi, sessiz dağa baktığımda kalbimde dedim ki: Bir dahaki sefere yine geleceğim! ! !