Kuzey, ilk kez. Sichuan'da kalmaya alışkın biri için oldukça yenidir. Sichuan nazik ve güzel bir kadınsa, kuzey cesur bir adam olmalıdır. Kışın en çok kaldığım yer annemin "evi". Kuzeyde kış nedir? Aşağıdaki resme bakın, biliyorsunuz.
Dış alanda ince kar var ve üzerine bastığınızda yine de kendi ayak izlerinizi bırakacaksınız. Sıcaklık kesinlikle sıfırın altında. Elbette, her gün kalkarken kendimi hala rahat hissediyorum. Fotoğraflara o kadar korkutucu bakma, hatta dışarı çıkmadığın sürece, sadece bir parça kıyafet giy. Çünkü kuzeyde eserler var, meşhur ısıtma! Hatırladığım şey, bir gün saçımı evde yıkadığım ve sonra annemin birden bizi arayıp aşağıdan bir şeyler almamızı istediğiydi. Ağabeyimle başım ıslak olarak aşağı indim ama saçım sert erişteye dönüştü. Sonunda eve döndü, taranmış bir kar tabakası.
Dışarı çıkmak kesinlikle bir zorunluluktur. Wangfujing, Dabai Süpermarket, Xinning Plaza'yı ziyaret etmenin yanı sıra ... Halk Parkı'na gitme zamanı. En azından parka gitmek istemiyorum, her şehirde park var. Ama kışın Xining'deki Halk Parkı beni hala cezbetti ... Çünkü Sichuan'da görülmesi kolay olmayan buzdan heykeller var.
Halk Parkı
Buz heykellerinin yanı sıra Yeni Yıl nefesi de var.
Halk Parkı
Resim: Yakışıklı olmanın bir bedeli var! Hala kardeşimin cesaretine hayranım ve ona ruhen büyük cesaret veriyorum!
Bu bizim en sevdiğimiz yaşlı annemiz. O saygıdeğer bir insan! Qinghai Gölü bu sırada donmuştu. Parktaki göl de yetişkinler ve çocuklar için iyi bir oyun yeri haline geldi! Göldeyken düşündüm: Aniden çatlayacak ve düşecek mi? Yeterince aptal mı? Tabi kısa bir süre parkta kaldık, sonuçta bizler aslında soğuktan korkan Siçuanalıyız.
Ayrıldığımda pişmanlık vardı. Xinning Meydanı'ndan her geçişimde, onun Yeni Yıla hazırlandığını göreceğim. Yılbaşı fenerleri çok güzel olacak! Maalesef bekleyemeyiz ...
Bip sesi ... tren ayrıldı. Geldiğinde ıssızdı. Beyaz dolu gözler. Ne yazık ki, Xining baharın çiçek açmasını beklemedi.