Su Zhenshu: Yaklaşan "Reihe" siyasetle tamamen alakasız değil
Japon siyasetini pek önemsemememe rağmen, "yılın değişimi" gibi tarihi bir an yaşamak nadiren bu sabah yılın web yayınını açtım. Sabah saat 11: 40'ta Baş Sekreter Suga Yoshihide yeni çağın adını taşıyan bir beyaz tahta kaldırdı ve "Reiwa" olduğu ortaya çıktı ve kafası karıştı. Ardından, büyük yol arkadaşı gezgin için "Many Leaves Koleksiyonu" nun beşinci biyografisinde yapılan "Otuz İki Erik Çiçeği Şarkısı ve Önsöz" den alındığını söyleyen açıklamayı ve klasikleri dinleyin. Önsöz, "Lingyue zamanın ilkbaharında, Qi Shu Fenghe" gibi kelimeler ve başında diğer kelimelerle Çince olarak yazılmıştır.İki cümle, "Linghe" yi oluşturmak için her biri bir karakter alır. Bir süre Japon medyası tüm ülkeyi alkışladı ve Çin klasiklerinden değil, Japon klasiklerinden alıntı yapan ilk dönem başlığının doğuşunu kutladı. Bu aynı zamanda Abe'nin önceki emrinin iyi bir uygulamasıdır: "Yuanhao için Japonya'da yazılmış kitapları yayınlamak daha iyidir."
"Birçok Yaprak Koleksiyonu" doğal olarak eski zamanlardan beri Japonya'nın bir klasiğidir; örneğin, sahte bir Japon orijinali, sinikleştirme amacına çok uygundur ve aynı zamanda sıradan insanların ulusal gururunu da tatmin edebilir. Yeniden adlandırma sistemi Japonya'da orijinal olmasa da, son tahlilde "sizler mutlusunuz".
Yeni Yıl sayısının duyurulmasından önce, sabah 9: 30'da başlayarak, Başbakanlık Japonya Konferansı bir "Gen Hao Konferansı" düzenledi. Katılımcılar arasında dokuz "bilge adam", yani çeşitli alanlarda Japon elitleri vardı: Nobel Ödülü sahibi Shinya Yamanaka, NHK Başkanı Ueda Ryoichi, Japonya Özel Yayın Ligi Başkanı Yoshio Okubo, Japonya Özel Üniversite Derneği Başkanı Kaoru Kamada, Japonya Ticari Kuruluşlar Federasyonu Onursal Başkanı Sakura Sakura, Japonya Basın Derneği Başkanı Kojiro Shiraishi, Eski Yüksek Yargıç Terada Yoshiro, yazar Mariko Hayashi ve Chiba Ticaret Üniversitesi'nden Profesör Miyazaki Midori. Gerisi ne olursa olsun, Miyazaki Green hakkında konuşalım. Canlı yayını izlerken, iki kadın temsilciden birinin çok dikkat çekici bir "kimono" giydiğini fark ettim. Aşina olduğumuz yerleşik modern kimono değil, literatürde bir süreliğine bulunması zor olan belirli bir tür "kimono". Gevşek oturan siyah haori (palto) da genel tarzdan çok farklı. İnternet bir süre "Himihu gibi" diye haykırdı, ancak Himihu'nun yaşadığı dönemin elbisesinin "sakat kalmış ve yorgan gibi giyinmiş, merkezi kapüşonlu bir kadın" olduğu söyleniyordu ("Wei Zhi · Wai Ren Biyografisi") .
Yuanhao Konferansı
Midori Miyazaki, Keio Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden siyaset derecesi ile mezun olmuştur ve bir zamanlar NHK'da çalışmış ve son derece popüler olmuştur. Daha sonra çeşitli nedenlerle medya dünyasından uzaklaşarak akademik dünyaya geri döndü.Tokyo Teknoloji Enstitüsü'nden bir öğretim görevlisi, Chiba Ticaret Üniversitesi'ne yardımcı doçent, profesör, araştırma başkanı vb. Merdiveni tırmanmak ve aktif olarak siyasete katılmak gibi geldi. Mesleki niteliklerinin sahteciliğine dahil olduktan kısa bir süre sonra, bazı insanlar Doğu Teknoloji Enstitüsü döneminde gayri resmi olarak işe alınan bir "öğretim görevlisi" yerine "çok çalışkan bir öğretim görevlisi" olduğuna dikkat çekti. Miyazaki Midori daha sonra o zamanlar gerçekten "çok çalışkan" olduğunu itiraf etti, ancak ona "öğretim görevlisi" demek imkansız değildi. "Çok çalışkan bir öğretim görevlisi" olarak "öğretim görevlisi" gibi davrananların yabancı ülkelerde boşlukları olabilir. "Çok çalışkan" teriminin doğum yeri olan Japonya'da böyle görkemli bir şey olmasını beklemiyordum.
Miyazaki Midori böyle bir alanda bu kostümle işbirliği yaptı, doğal olarak bazı düşünceleri vardı, örneğin daha sonra röportaj yaptı ve "Oshima " (Amami Oshima'nın güney Kagoshima'da ürettiği ipek kumaş) içinde en iyi "beyaz kumaşı" giydiğini söyledi. "Oshima", çünkü o, özellikle tanıtım için "Beyaz Oshima elçisi". Bu sıradan kıyafet, Miyazaki'nin bazı siyasi emellerine tutturulmuş olabilir (retro ve övme gelenekleri gibi) ve aynı zamanda cehaletten bir miktar övgü kazandı, ancak bazı ayık Japon netizenleri hala belirsiz bir şekilde, "Böyle giyinmek Yeni bir dinin atası "" Hala bilgisi var mı? Güç ve otoriteyi seven bir teyzesi olduğunu düşünüyorum. " Japon hükümetinin özellikle iki kadın "bilgili insanı" böyle bir toplantıya katılmaya davet etmesi ender görülen bir durumdur, ancak yine de şüphelidir.
Miyazaki Yeşili
Yıl sayısının açıklanmasının ardından konaktan çıkan Shinya Yamanaka muhabirler tarafından kuşatıldı. Tıpkı savaştan sonra Japonya'daki temsili bilim adamının Hideki Yukawa olması gibi, bugün en çok alıntı yapılan kişi Shinya Yamanaka'dır. Sayısız büyük olay yaşamış olan Profesör Yamanaka, cevabını damlayan bir su olarak verdi.Bazı muhabirler, "Ling" kelimesinin "Hukuk" ve "Hukuk" gibi kelimeleri oldukça anımsattığını ve izlenimin daha ciddi olduğunu söyledi. Yamanaka: Bence "Ling" oldukça güzel. Birisi sordu: "Durum bilgili tarafından nasıl tartışılıyor?" Yamanaka, "Reiwa" kelimesi en çok takdir edilen kelime oldu. Ayrıca bir bilim adamı olduğunu ve gelecekte ülke ve halk için çok çalışmaya devam edeceğini söyledi. Bu da çok ilginç ... Öyle görünüyor ki "Ben bir bilim adamıyım ve bu edebi ve tarihi imaları bilmiyorum, lütfen beni utandırmayın." Yani Japon hükümeti mesleğin dışında böyle bir "içgörü" grubu seçiyor. Yıl numarasını seçmek daha çok bir formalite gibidir. Profesör Yamanaka zaman zaman dışarı çıkarılabilir mi, Japon akademik çevresinin güvenilirliğini kurtarabilir mi? Bugün, araştırma fonu sağ ve sol olduğunda ve akademik dünya (akademisyenler olmadan) sık sık tahrif ederken, Japon akademik mitlerinin ve Nobel Ödülü mitlerinin ne kadar dayanabileceğini merak ediyorum.
Shinya Yamanaka muhabirlerle çevrili
Yıl adını seçen ekip bunu zaten anladı. Yıl adının geliştirilmesine katılan akademisyenlere gelince? Her zamanki gibi, Japon edebiyatı, Japon tarihi, Çin edebiyatı ve Doğu tarihi alanlarındaki araştırmacılar çeşitli önerilerde bulunmaya davet edilmektedir. Ekip üyeleri de genellikle gizli tutuyor çünkü ben bunu kamuya açıklamak istemiyorum. Bugün, Heisei dönemi geçmek üzereyken, önceki ekibin Ichiko Sadaji (Japon edebiyatı), Tatsuro Yamamoto (Doğu Tarihi), Makoto Megada (Çin edebiyatı), Seiichi Uno (Japon Konfüçyüs bilgini), Shigeruki Kaizuka'dan oluştuğunu biliyoruz. (Doğu Tarihi) ve Taro Sakamoto (Japonya Tarihi) ve "Heisei" yi öneren Taro Yamamoto'ydu. Makoto Makoto'nun soyundan gelenlerin geçtiğimiz birkaç yıl içinde yayınladığı bilgilere göre, Makota o zamanlar 20 alternatif önerdi, bunların çoğu "Şarkılar Kitabı", "Shangshu" ve "Değişiklikler Kitabı" ndan geliyordu, örneğin "Xiuwen", "Tianchang" ve "Jinghe". "Jingzhi", "Pude", "Yunde", "Uzlaşma", "Barış", "Dayou", "Yazılı", "Chunxi" vb. Bu bilim adamlarının hepsi vefat etti, o zaman seçilen tarihin özel koşullarıyla ilgili hala birçok belirsizlik var ve sadece gelecekte yeni bilgilerin açıklanmasını bekleyebiliriz. Örneğin, Japonya Ulusal Arşivleri, İmparatorun Taisho döneminin on beşinci yılında (1926) çöküşünden sonra "Yuan Ha Jianding Nasho Kitap Davası" nı yayınladı. "Showa" ("Shangshu", "People's Zhaoming, Concord") ile birlikte olduğu görülebilir. Kayıt için ayrıca "Yuanhua" ("Değişim Kitabı" "Da Zai Qianyuan, her şey başlar ... ana yol değişir, her doğru hayat", Chen Ziang'ın şiiri "Zhongni Yuanhua'yı Keşfetmek", Li Yong'un "Waiyuanhua çalışması") vardır. ", Li Baiwen," Fırçalar ve davullar öğelere dönüştürülür, biçimler doğaya bölünür ") ve" Tonghe "(" Ayinler Kitabı "" Dünyada büyük mutluluk ve uyum "," Mandarin "" Uyum içinde birlikte yaşamak, uyum içinde yürümek "," Wu Yue Chunqiu "" Hükümdar ve bakanlar uyum içinde , Yüz milyarlarca lütuf ", Xu Lingwen" Tüm Milletlerin Uyumu "). Şimdiye kadar Japonya'nın, hükümdarlık unvanlarını seçerken temel olarak Çin klasiklerini kullandığı da biliniyor. Daha önceki nesil akademisyenler çoğunlukla Mingjun'a ve barışın refahına ilişkin beklentilerini ortaya koydular. Savaş sonrası yılları deneyimleyen bilim adamları açıkça "barış" a vurgu yaptılar. Neyse ki, Heisei dönemindeki Japonya gerçekten de temel barış içinde sona erdi.
Japonya Ulusal Arşivleri tarafından yayınlanan "Gen Hao Jianding Nasho Kitap Davası" na göre, o dönemde "Showa" ile birlikte dosyalanmış "Genka" ve "Dowa" nın da olduğu görülüyor.
Peki "Reihe" nin yapımına katılan alimler kimler? Kamuoyuna duyurulanlar arasında Doğu ve Batı (Japon Edebiyatı), Ishikawa Tadahisa (Çin Edebiyatı) ve Ikeda Atsushi (Çin Tarihi) bulunmaktadır. Çin ve Batı Gelişmeleri, "Birçok Yaprak Koleksiyonu" nu inceleyen tanınmış akademisyenlerdir. Kapsamlı tartışmasının konusu "Birçok Yaprak Koleksiyonunun Karşılaştırmalı Edebiyat Çalışmaları" dır. Ayrıca, klasik Çince konusunda da uzmandır. Medya, "Reihe" nin muhtemelen onun önerisi olacağına inanıyor. Bu üçünün akademik statülerine bakılırsa, "Heisei prodüksiyon ekibi" nden aşağı değiller. Çince'de ne kadar bilgili olursa olsun, Çince'de yetkin kişiler "Reihe" nin dikenini seçiyorlar, "Seçilmiş Eserler" gibi klasiklerde çoktan yer aldıklarını belirtiyorlar. "Birçok Yaprak Koleksiyonu" bağlantılı. Başlığın kendisi hala güçlü bir çığır açan renge sahip, bu da bugün siyasi, akademik ve özel kolektifler tarafından "günah işlemenin" ve "Çin etkisinin" reddedilmesini iyi yansıtıyor. "Japon karakteristikleri", "Japon orijinali", "Japon yerelleştirmesi" ve "Japonya'nın eşsiz toprakları" özelliklerine vurgu, Japon edebiyat ve tarih bilim adamlarının politik doğruluğuna yakındır. Aslında birçok bilim insanı Edo döneminde bu tür çabalar sarf etmiştir.Japonya'nın yerel özgünlüğü vurgulaması doğaldır, ancak aşırı vurgu iyi bir şey anlamına gelmez.
Bazı yerel medya "Reiwa" nın çok hafif görünen ve "o kadar da politik olmayan" "Ben" ve "Kitap" gibi klasikler arasından seçilmediğine inanıyor. İmparatorun otoritesi daha da azaldı ve tüm Japon vatandaşlarının öznelliği daha da vurgulandı. Bu açıkça çok basit bir sorunu görmezden geliyor: Çin klasiklerine dayanmamak, siyasi bir önemi olmadığı anlamına gelmez. İmparatoru "hükümdar" ın sembolü olarak küçümsemek, bu ülkenin siyasetinin mantıklı kalacağı anlamına gelmez. "Man Ye Ji" ile "Yi" ve "Kitap" arasındaki karşılaştırma sadece "canlı" ve "siyasallaşma" arasındaki fark değil, her şeyden önce "Japon edebiyatı" ve "Konfüçyüs klasikleri" arasındaki fark.
Aslında, "Çok Yaprağın Toplanması", modern zamanlardan beri Japonya'nın ulusal bir klasiği haline geldi. Edo döneminde, bu sadece birkaç akademisyen ve şarkıcının söyleyeceği bir şarkı koleksiyonuydu ve o zamanlar, akademisyenlerin akademik temeli hala Çin klasikleriydi. Meiji Restorasyonundan sonra Japon seçkinleri, Asya'yı terk edip Avrupa'ya girdiklerinde, Shakespeare gibi Batılı yazarlarınkine rakip olabilecek Japon klasiklerine de sahip olmaları gerektiğini fark ettiler. Sankami Sanji ve Takatsuza Saburo'nun "Japon Edebiyatı Tarihi" nde (1890), "Manyyo Koleksiyonu" ulusal edebiyatta önemli bir konuma taşınmıştır: "En kıymetlisine kadar, kocasına kadar, hepsi şarkı söylüyor." Ayrıca "Many Leaves Koleksiyonu" nun şarkı stilini "basit, güçlü ve dürüst Japon ruh halini" gösterdiği için övdü. Meiji döneminden bu yana, "Birçok Yaprak Koleksiyonu" na açıklama ekleyen ve yorumlayan çok sayıda çalışma var. Masaoka Zigui bir zamanlar "Birçok Yaprak Koleksiyonu" nu, gerçeklikle yakından ilişkili olduğunu, hayata odaklandığını ve bir "eskiz ve gerçekçilik" sanatı olduğunu düşünerek şiddetle övdü. Edo dönemindeki bazı Konfüçyüs bilginleri, Japonların yalnızca Bai Juyinin taze ve yumuşak şiirlerini okumayı bildikleri için üzülseler de, Han Yu ve diğerlerinin derin ve dinçliğini takdir etmediler ve Japonların zevkinin çok hassas ve kırılgan olduğuna inandılar. Bununla birlikte, Meiji döneminden beri entelektüellerin bir yönü var Japon geleneksel kültüründeki "wabi-sabi" yi överken, bir yandan "Manyo Koleksiyonu" "basit, güçlü ve dürüst" olarak tanımlanıyor. The Collection of Many Leaf'in keşfinin ve yeniden değerlendirilmesinin tarihini bilerek, bu klasik eserin tamamen "hafiflik" ve "depolitizasyon" a eşit olduğu düşünülemez.
Meiji'nin Yirmi Üç Yılı (1890) "Japon Edebiyatı Tarihi"
Geçen yılın Kasım ayının başında, Tochigi Eyaletindeki Ashikaga Okulu, ünlü Southern Song Yue dergisi "Zhou Yi Zheng" (Lu Zi Yu Zhu tarafından işaretlenmiş kitap) ve "Shang Shu Zhengyi" nin sergilendiği "Reign" temalı bir sergi düzenledi. Erken Edo dönemindeki "Değişiklikler Kitabı", eski hareketli tipte "Ayinler Kitabı", eski hareketli tipte "Zhen Guan Zheng Yao", Ming Hanedanlığı'nda "Han Shu" vb. Hanedanların kaynağını işaret ediyor, bu dikkatsiz değil. Geç Edo döneminde Aşıkağa Okulu son derece bunalımlıydı, ancak Restorasyondan sonra bilim adamları tarafından yeniden canlandırıldı ve "hüküm süren kral" sembolik anlamı verildi. Aşıkaga Okulu uzun zamandır tarihte keşişlerden sorumlu olsa da, okuldaki Konfüçyüs klasikleri de Zen rahipleri tarafından okunmuştur. Aşıkağa Okulu tarafından korunan çok değerli Çince kitaplara bayılıyorum ve Aşıkağa Okulu hakkında mükemmel bir izlenimim var, ancak burada düzenlenen "Suden Töreni" nden (özellikle de bundan bahseden bilginler tarafından) rahatsızlık duyuyorum. "Konfüçyüsçülük Eğitimi Topluluğu" soğuk bir bakış attı. "Konfüçyüsçülükten" aktif olarak kaynak alan ve ideal bir Japon siyasi toplumu inşa etmeye çalışan akademisyenler "Reiwa" ile hayal kırıklığına mı uğradılar? Önemli değil, bu akıllı bilim adamları her zaman engin klasiklerden istedikleri her şeyi bulabilir ve ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde açıklayıp yeniden yapılandırabilirler.
Az önce Aşıkağa Okulu'nun 6 Nisan'da Edo dergisine kazınmış "Manyo Koleksiyonu" nu yayınlayacağını gördüm. Bu genel olarak bildiğimiz "Aşıkaga Okulu Hazine Kitabı" değil ama önemli değil. Ne de olsa, "Nianhao Sergisi" ne gittiğim o gün, orada bulunanların çoğu da sevgili Çince kitaplarım için bir kayıp yaşadılar: "Şarkı baskısı kitabı nedir?" "Tahta baskı nedir?" Ayrıca serginin titiz ve samimi açıklamalardan yoksun olmasını da suçluyorum. .
Bu öğleden sonra, bir Japon arkadaş bir kısa mesaj gönderdi: "Reiwa okumak çok iyi ve karakterler de çok iyi, ama şüphesiz Çin kitaplarına dayanmayan" Birçok Yaprak Koleksiyonu "nu seçmek en kötü seçim. Bu ülkeyi simgeliyor. Liderlik eğitiminin eksikliği ve çok üzücü gerçek: bu ülkedeki liberal sanatların başarısızlığı. "
O bir akademisyen değil, Abe rejiminden memnun olmayan sıradan bir Japon sivili. Bu açıklama İnternet'teki popüler ifadelerden farklı olabilir, bu nedenle referans olarak kullanılabilir, bu nedenle burada kaydedilmiştir. Çevremdeki öğretmenlerin ve arkadaşların tepkilerine gelince, onu umursamayanlar var, hükümdarlık sistemini kaldırmanın daha iyi olacağını ümit edenler de var, genelleme yapmak uygun değil. Her halükarda, artık Heisei'nin sonu geldi ve umarım "Reiwa" gerçekten tam anlamıyla güzellik ve barış getireceği anlamına gelir.
