Chen Zishan "Piya Cilu" dan "Biazlai" ye
Resimleri Çinliler tarafından tanınan seçkin İngiliz kitap ressamı Aubrey Beardsley (1872-1898), Dördüncü Mayıs Yeni Kültür Hareketinin bir konusuydu. Ancak, Beardsley'in Çin'e giriş tarihini incelemek için, isminin Çince tercümesinin evrimine dikkat edilmelidir.
Piya Cilu, Beardsley'in Tian Han'a atfedilmesi gereken ilk Çince çevirisidir. Ocak 1923'te Shanghai Zhonghua Book Company, Tian Hanın Wildeın "Salome" adlı oyununun çevirisini yayınladı. Kitapta Beardsleyin ünlü "Salome" illüstrasyonları kullanıldı. Kapakta da Beardsleyin orijinal çalışması kullanıldı. Üzerinde sekiz karakter olan "Tian Han'ın Pi Yaci Lvhua'nın çevirisi" yer alır. Başka bir deyişle Tian Han, daha sonra "Dünya ve Tuhaf" adını verdiği ressamın adını "Çok Şiirsel" "Piya Cilu" ya çevirdi. "Piya Cilu" bir transliterasyon olarak kabul edilebilir, ancak "cilu" kelimesi Çin klasik şiirinde uzun süredir varlığını sürdürüyor. Örneğin Ming Hanedanlığı şairi Wu Ruilong'un "Chunxing" in onuncu şarkısında "Bugünün Qing Cilu" var. "He" cümlesi, bu yüzden Tian Han'ın bu ismin çevirisi, klasik büyünün akıllıca kullanımı olarak tanımlanabilir.
Tian Han
Tian Han, "Piya Cilu" isminin Çince çevirisini Çinli okuyuculara ilk kez tanıtmasına rağmen, Pi'yi eserlerinde Çinli okuyuculara ilk özel olarak tanıtan Yu Dafu'dur. 23 ve 30 Eylül 1923'te Şangayın 20 ve 21 numaralı "Creation Weekly" sayısında tefrika edilen "Sarı Kitap ve Diğerleri" nde, yaklaşık bin kelimelik kapsamlı bir yorum yaptı. "Dahi ressam" ın hayatı ve sanatsal başarıları, modern Çin edebiyatı araştırmaları alanında iyi bilinmektedir. Ancak Yu Dafu, Pi'nin adını Çince'ye çevirmedi, ancak doğrudan Aubrey Beardsley'nin orijinal İngilizce adını takip etti. Elbette yabancı isimlerin orijinal metninin Dördüncü Mayıs Hareketi sırasında popüler bir uygulama olması şaşırtıcı değil.
Yu Dafu'nun ardından Tian Han, 23 Ocak 1924'te Shanghai Nanguo Weekly'nin düzenlediği ikinci sayısında Piya Cilu hakkında yorum yaptı. Bu sayının kapak resmi, Pi Ya Cilu'nun İngiliz edebiyat dergisi "The Yellow Book" (aynı zamanda "The Yellow Book" olarak da tercüme edilir) 'in ikinci cildine ait bir resmini seçti ve "The Yellow Book" başlıklı bir makale yazdı. Huangshu'nun ikinci cildinin kapağı> (Burada Tian Han yanılıyor. Nanguo Weekly'nin ikinci sayısının kapağında yayınlanan Huangmianzhi'nin ikinci cildi kapak resmi değil, başlık sayfası resmidir. Elbette yazar Hala Biazlay tarafından yazılmış kısa bir makale). Sadece bu da değil, "Edited Yu Tan" (imzasız) kitabında özellikle Pi Ya Cilu'yu övdü:
Bu sayının kapağı, Aubrey Vincent Beardsley'in başyapıtıdır. Pi'nin resimleri büyüleyici Caprices ile doludur ve resim stili de Pre-Raphaelite, Japon resimleri ve 18. yüzyılın Fransız resimlerinden oldukça etkilenmiştir. Ve güçlü bir kişilik her şeyin ötesindedir.
Bunlar, şimdiye kadar Pi'ler hakkında Tian Han'dan gördüğüm ve her ikisi de The Complete Works of Tian Han'da kaybolan iki pasaj.Tian Han'ın Beardsley'nin Çince isminin en eski tercümanı olduğunu, aynı zamanda çalışmalarında Pi'yi ilk kullanan kişi olduğunu gösteriyor. Lu bu Çince tercüme adı.
Biazley'in "Camel" önündeki resimleri Zhou Zuoren ve Xu Zuzheng tarafından düzenlenmiştir.
Beardsley'in ikinci Çince çevirisi Liang Shiqiu'dan geldi. 27 Mart 1925'te, Pekin Tsinghua Okulu "Tsinghua Haftalık Sanat Eki" Sayı 9, Liang Shiqiu'nun "Bildslay'in Resmi" adlı kitabını yayınladı. O sıralarda Harvard'da okuyan Liang Shiqiu, şans eseri ikinci el bir kitapçıdan bir "Sarı Kitap" satın aldı, bu yüzden onu duygularla gönderdi, bu makaleyi yazdı ve Çin'e gönderdi. Aslında bu şiirin iki şiiri var: "Dansçıya Ödül" ve "Tavus Kuşu Etek" Pi Yacı'nın "Sa Lemei" için yaptığı şiirden önce küçük bir önsöz var:
Kar yağışının ardından arkadaşlarımla rahat bir gezinti yaptım ve ikinci el kitapçıdan bir "Sarı Kitap" kitabı satın aldım, bu da Beardsley'e yeniden ilgi duymama neden oldu. Bi'nin resimleriyle oynamak, bir an için insanların sinirlerini uyuşturabilir, insanların bir şeyler hakkında düşünmesini sağlayabilir, Tantan'daki suyu durdurabilir, aniden dalgalanabilir, ruh halini közleyebilir ve külleri canlandırabilir. Çoğu insan bunu ahlaksızlık olarak kınadı ve ahlaksızlık ve sanat aynı şey değil.
Bu pasaj, genç Liang Shiqiu'nun Pi Ya'nın şiir çifti hakkındaki görüşleri olarak kabul edilebilir ve Beardsley'i bu makalenin başlığında ve önsözünde "Birdersley" olarak tercüme etti. Bununla birlikte, Liang Shiqiu'nun çevirisi tuhaf olmasına rağmen, popüler olmadığı kabul edilmelidir. Liang Shiqiu daha sonra bu çeviriyi bıraktı ve Beardsley'i "Beardsley" e çevirdi.
Kısa bir süre içinde, Tian Han tarafından tercüme edilen "Piya Cilu" adı geniş çapta yayıldı. 1 Ekim 1925'te Xu Zhimo, Beijing Morning News Supplement'ı devraldı. Masthead, "Waving Lang Tu" yu neredeyse çıplak üst gövdeyle kullandı. Xu Zhimo, Ling Shuhua'nın aynı zamanda yayınlanan "Sonbahar Ortası Akşam" adlı romanının "Ekinde" dedi. : "Ekteki ilk reklamın modeli de Bayan Ling'e aittir." Bir hafta sonra, Sun Fuyuan tarafından düzenlenen "Beijing News Supplement", Chongyu'nun (Chen Xuezhao) "Deja vu" Sabah Haber Eki "First Pattern" i yayınlayarak "Waving" i ifşa etti. "Langtu", Pi Yacı'nın "intihal" tablosudur. Bu, sadece Xu Zhimo ve Chen Xiying'i değil, aynı zamanda Zhou Zuoren ve Lu Xun'u da içeren bir kalem savaşına yol açtı. İlginç bir şekilde Chen Xuezhao, Xu Zhimo, Zhou Zuoren veya Lu Xun olsun, tartışmalı makalelerinde İngiliz illüstratörden bahsederken hepsi de Piya Cilu'nun çevrilmiş ismini kullanmışlar, bu çevrilen ismin genel olarak edebiyat dünyası tarafından kabul edildiği görülebilmektedir. Zhou Zuoren, "Ölüm için Üzüntü" ve Lu Xun'un "Mektup Değil" olarak tercüme edilen "Piya Cilu" adını kullanırken tırnak işareti eklemesine rağmen, saklı görünüyor.
Shao Xunmei, "Piya Cilu Şiirleri ve Resimleri" derlemesini, yalnızca Pi Ya Cilu'nun resimlerini tanıtmakla kalmayıp aynı zamanda Pi Ya Cilu'nun "Üç Müzisyen" ve "adlı eserini tanıtan Şanghay Jinwu Kitabevi'nde yayınladığı Haziran 1929'a kadar değildi. The Barber'dan iki şiir. Bu, Piya Cilunun edebi eseri Çinli okuyuculara ilk kez tanıtıldı. Shao Xunmei bu kitabın önsözünde diğerlerinden ödünç aldı ve "birkaç yıl daha yaşayabilirse, o zaman edebi statüsü de ilk olur. Shao Xunmei kitabın başlığında ve önsözünde hala "Piya Cilu" yu kullanıyor ve bu da bu çeviriye kendisinin de katıldığını gösteriyor. Ancak kitabın yayınlanmasından iki ay önce, Beardsley'in yeni bir çevirisinin daha ortaya çıktığını bilmiyordu.
Shao Xunmei
Nisan 1929'da Lu Xun'un "Biazlay'den Seçilmiş Tablolar" Shanghai Chaohua Topluluğu tarafından basıldı ve "Yiyuan Chaohua" nın ilk sayısının dördüncü baskısı olarak listelendi. Böylelikle Beardsley, daha fazla etkili ve daha uzun süredir popüler olan üçüncü bir Çince çevirisine sahip: Biazlay.
Lu Xun ve Beardsley arasındaki ilişki beş yıl öncesine kadar izlenebilir. Lu Xunun 4 Nisan 1924 tarihli günlüğünde şöyle yazıyordu: "Maruzen Kitabevi Biazın bir kopyasını Biyografiye gönderdi." (Lu Xun: The Complete Works of Lu Xun, Cilt 15, Pekin: Halk Edebiyatı Yayınevi, 2005, s.507 ) Bu muhtemelen Lu Xun tarafından satın alınan ilk Bishi resim albümüdür. Kitabın tam adı Aubrey Beardsley'dir ve halen Pekin'deki Lu Xun Müzesi'nin Lu Xun koleksiyonunda tutulmaktadır. Rudolf Di Boulder tarafından düzenlenmiş ve Berlin, Almanya'daki Brandus Yayınevi tarafından yayınlanmıştır. "Brandus Art Series" olarak listelenmiştir. "Bir, yayın zamanı bilinmiyor. Bir günlük olduğu için Lu Xun, Beardsley'i Biazley yerine kolayca Biazley'e çevirdi.
Bir yıl sonra, Xu Zhimo'nun editörlüğünü yaptığı "Morning News Supplement" ın künye resmi gerçekleşti. Künye resmi 1 Ekim 1925'te yayınlandı ve hemen Lu Xun'un dikkatini çekti. Beş gün sonra, 6 Ekim'de Lu Xunun günlüğünde bir kayıt vardı:
50 vergi kaynağı toplamak ve her biri bir yuan ve yedi sentten iki Art of Beardsley kopyası satın almak için Commercial Press'e gidin. (Lu Xun: Lu Xun'un Tüm Eserleri, Cilt 15, Sayfa 586)
Açıkçası, Lu Xun, masthead resimlerinin "intihal" olup olmadığını doğrulamak için Bi'nin resimlerinden daha fazlasını okumak istedi, bu yüzden hemen iki yeni Bi'nin albümü satın aldı ve diğeri üç gün sonra sanatçı Tao Yuanqing'e gönderildi. Dört aydan fazla bir süre sonra, Lu Xun uzun bir makale "Bu Bir Mektup Değil" yazdığında, Ling Shuhua'nın kocası Chen Xiying ile masthead konusu tartışırken bu olaydan özellikle bahsetti:
"Piya Cilu" nun resimlerini okumayı seviyorum, ancak kitap yok. Bir yuan ve yedi yuan karşılığında Beardsley Sanatı almaya teşvik eden "intihal sorunu" ortaya çıkana kadar olmadı. (Lu Xun: "İnanma", "Lu Xun'un Bütün Eserleri" Cilt 3, sayfa 246)
Açıkçası, bir buçuk yıl önce bir Binin resim albümü satın aldım, ancak Lu Xun makalesinde "kitap yok" demek istedi. "Morning News Supplement" manşet olayıyla "uyarıldıktan" sonra, bu "Biya "Zlay Sanatı" gerçekten ilgi çekici, bir yazma stratejisi mi? Bu kitabın önünde Bee ailesinin bir arkadaşı olan Arthur Symons yer almış ve New York'ta Pawnee ve Livelight Press tarafından 1918'de "Modern Kitaplar" arasında listelenmiş ve halen Lu Xun koleksiyonunda yer almaktadır.
Biazley'in resmi "Yeni Kültür" ün dördüncü cildinin kapağında
Buna ek olarak, Lu Xun'un 1912'de Almanya'nın Münih kentinde R. Piper and Co. tarafından yayınlanan Aubrey Beardsley adlı koleksiyonunda bir kitap var, ancak Lu Xun'un günlüğünün bu kitabın ne zaman satın alındığına dair net bir kaydı yok gibi görünüyor.
"Biazlay'den Seçilmiş Resimler" kitabından önce Lu Xun'un "Chao Hua She" adına yazdığı "Xiao Yin" var. "Xiao Yin", Bi'nin yaşamını, yaratımını ve sonraki nesiller üzerindeki etkisini tanıttıktan sonra, son paragraf bunu söyledi. :
Yapıtları, "Salome" illüstrasyonlarının çevirisi ve kendi ülkemizden sanatçıların çıkarılması nedeniyle, cazibeye aşina görünüyor. Ancak dekoratif resimleri dürüstçe tanıtılmadı. Şimdi bu on iki tabloyu Biazlay'ı sevenlerin izinsiz kalıntılarını görmek için seçip basacağım ve Arthur Symons ve Holbrook Jackson'ın sözlerini onun özelliklerini göstermek için küçük bir alıntı olarak çıkaracağım. (Lu Xun: "Biazlay'in Seçilmiş Eserleri" nden küçük bir alıntı, Lu Xun'un Tüm Eserleri Yedinci Cildi, sayfa 357-358)
Buradan anlaşılacağı gibi, Lu Xun "Biazlay'in Seçilmiş Tabloları" nı derlerken, esas olarak Simmons tarafından yazılan "Biazlay Sanatı" na atıfta bulunmuştu. Lu Xun, Ye Lingfeng de dahil olmak üzere "ülkemizdeki çağdaş sanatçıların çekilmesinden" derin memnuniyetsizliğini dile getirdi. 9 Nisan 1934'e kadar Lu Xun, Wei Mengke'ye yazdığı mektubunda bir cümle belirtmeyi unutmadı: " Bay Ye Lingfeng, Çin'in Beardsley olduğunu düşünüyor. (Lu Xun:" 340409 Wei Mengke'ye "," Lu Xun'un Tüm Eserleri "Cilt 13, s. 70)
"Biazlai" el yazısından halka açık makalelerde eski çeviri "Piya Cilu" nun kullanımına, Bishi'nin resimleri yayınlandığında çevirinin "Biaazlai" olarak tamamlanmasına kadar Lu Xun, "Genius Painter" ın çevrilmiş adı. Ressam ve kitap dekoratörü Chen Zhifo gibi daha sonra ortaya çıkan yeni çeviriler olmasına rağmen, bunu "Pi Ya Shi Lai" olarak çevirdi (28 Şubat 5 ve 12 Mart 1933 tarihli "Pi Ya Shi Lai" serisine bakın, Shanghai Morning News · Modern Literature "Ashilai ve Sanatı"), Ye Lingfeng daha sonra bunu "Biasley", Li Oufan da "Biazley", Dong Qiao ise "Beardsley" olarak tercüme etti ve diğerleri. Ancak, Lu Xun'un Çin edebiyat ve çeviri çevrelerindeki önemli konumu nedeniyle, "Biaazlay" çevirisi sonunda bir zamanlar popüler olan "Piya Cilu" nun ve diğer çevirilerin yerini aldı ve Beardsley'in çevirisi oldu.
"Piya Cilu" dan "Biaazlay" a geçiş sürecine dönüp baktığımızda, bunun sadece çevrilen isimde bir değişiklik olmadığını, aynı zamanda bu seçkin İngiliz illüstratörün çevrilmiş isminden söz etme hakkını da içerdiğini bulmak zor değil. İlginç bir şey.
Biazley'in resmi, Zhang Jingsheng'in "Cinsiyet Tarihi" nin kapağındaki tablosu
Bu kitabın derlenmesi on yıl önce başladı ve niyet, yirmi yıl öncesine, 1997 sonbaharında Japonya'yı ziyaret ettiğim zamandan daha önceydi. Japonya'da kaldığım süre boyunca, İngiltere ve dünyanın dört bir yanından Biazlay resim koleksiyonerlerinin koleksiyonlarını bir araya getiren Biazlay Sanat Sergisi'ni izlediğim için şanslıydım. Koleksiyon göz kamaştırıcıydı ve birkaç yıldır hazırlandı. İlk kez bu kadar çok orijinal Biazley illüstrasyonunu gördüm. Şaşırdıktan sonra kitap düzenleme bağımlılığım yeniden ortaya çıktı ve Biazley resimlerinden oluşan bir koleksiyon derleme fikri doğdu. O dönemde ortaya çıkan bir başka fikir de Japon illüstratör Yumeji Takehisa'nın bir resim koleksiyonunu derlemekti ve bu istek yedi yıl önce gerçekleşti.
Çin'e döndükten sonra meşguldüm ve Biazlay'ın resimlerinin ülkeye arka arkaya tanıtıldığını ve oldukça geniş çaplı olduğunu öğrendim, bu yüzden çalışmayı tekrar etmeye gerek yok. Bu yüzden fikrimi değiştirdim ve farklı bir yaklaşım benimsemeye karar verdim ve Biazley hakkında yeni bir bakış açısı ve yeni tarihsel verilerle bir resim ve metin koleksiyonu oluşturmaya karar verdim. Bu, şu anda okuyuculara sunulan "Çin'deki Biaazley" kitabı.
Umarım bu kitap aracılığıyla Biazlay'ın Çin'e olan uzun yolculuğunu olabildiğince gösterebilirim. Biazlay, Birleşik Krallık'ta ve dünyada hatırı sayılır bir üne sahip olmasına rağmen, Çin'deki popülaritesi açıkça daha önemli ve etkisi de çok geniş kapsamlı. Bu, elbette Lu Xun, Tian Han, Yu Dafu, Ye Lingfeng gibi birçok yeni edebiyat ustasının güçlü tanıtımıyla ilgilidir. Cumhuriyetin kuruluşundan sonra, Biazlay'ın resimleri hala derlenebilir ve tavsiye edilebilir ve korkarım Lu Xun'u almakla çok ilgisi olmalı. Aksine, sanat dünyasının Biazlay ve resimlerine verdiği yanıt o kadar da coşkulu değildi. Bu ilginç kültürel olgunun nasıl değerlendirileceği konusunda farklı insanların farklı görüşleri var, hatta Biazlay üzerine yüksek lisans ve doktora tezleri de üretildi. Bununla birlikte, orijinal tarihi malzemelerin kazılması ve sınıflandırılması her durumda vazgeçilmezdir.Bu aynı zamanda benim bu kitabı derlememin asıl amacıdır.Bu kitabın bu görevi üstlenip üstlenemeyeceği veya en azından kısmen üstlenip üstlenemeyeceğine gelince, okuyucular tarafından test edilecek.
Bu kitap, 1920'den günümüze kadar geçen 100 yılda Çin'de yayınlanan Biazlay ile ilgili çeşitli şiir ve denemelerden derlenmiştir. Bir yazar birden fazla eser seçtiyse, bunlar birleştirilecek ve ilk yayınlanan çalışmaya göre düzenlenecektir. Seçim ilkesi "geniş, yakın ve katı olmaktır", bu da Biazlayın Çin'e girişinin erken ve orta aşamasındaki giriş metninin olabildiğince ayrıntılı olduğu anlamına gelir, ancak 1990'lardan beri seçenekler vardır. Alan kısıtlamaları nedeniyle Yu Dafu, Liang Shiqiu, Teng Gu ve Leo Oufan yalnızca alıntı olabilir. Sonuçta, kişisel gözlemlerim sınırlıdır, bu kitabın pişmanlığı kaçınılmazdır.Okuyucuların eleştirip ekleyebileceklerini içtenlikle umuyorum.
Meşhur "Kılıcı öğütmek için on yıl" sözü, bu kitabı uzun süre derleyemememin muhteşem bir nedeni olabilir. Ama bu kitap gerçekten çok uzun süredir ertelendi ve kanıt birkaç yıldır benim ellerimde, başyapıt için seçilen yazarlardan bazıları onu unutmuş olabilir. Artık nihayet hazır olduğuna göre, Kardeş Zheng Yong'un "sonsuz sabırla beklemesinden" ayrılamaz. Sadece teşekkür ederim diyebilirim, tekrar teşekkür ederim!
Bu yıl Biazlay'ın 120. ölüm yıldönümü. "Çin'deki Biaazlay" yayınını küçük bir anma olarak ele alalım.
(Bu makale "Çin'deki Biaazley" yazısının ekidir)
