Çağdaş İngiliz edebiyat çevrelerinin dedikodularını anlamak ister misiniz? Bu kitabı okumak için yeterli
Uluslararası üne sahip kültürel yayınlardan bahsetmişken, "London Review of Books" adı vazgeçilmez olmalı ve "London Review of Books" un şu anki baş editörü Mary Kay Vermes'in adı vazgeçilmezdir. Kısa bir süre önce, Vermes tarafından "Kim Aziz Olmayı Sevmeyen" Shanghai Literature and Art Publishing House tarafından yayınlandı.Bu kitap, çağdaş İngiliz edebi dedikodularından oluşan bir koleksiyon. Alan Bennett, Peter Campbell, Frank Commod, Elliott, Jeanne Disky ... İngiliz yazarların bu bilinmeyen hikayelerini öğrenmek istiyorsanız en uygun kanal Vermez'dir. Olmalı.
Üç çevirmen "Gossip" Wilmes
24 Kasım'da üç çevirmen Sheng Yun, Feng Jieyin ve Chen Yikan, Şanghay'daki Sinan Edebiyat Evi'nde Vermes ve The London Review of Books'un hikayesini de dedikodu yaptı.
"London Book Review" 1979'da kuruldu. İlk başladığında İngiltere Büyük Buhran içindeydi. İlk altı ay boyunca "London Book Review" "New York Review of Books" ta ek olarak yayınlandı. Mayıs 1980'de "The London Review of Books" "Bağımsız yayının ilk sayısı listelenmiştir. "London Book Review" şu anda Avrupa'nın en çok satan edebi yayınlarından biridir.Her yıl yirmi dört sayı yayınlamaktadır.Kitap incelemelerinin yanı sıra filmleri, sergileri, kültürü ve politikayı tartışan çok sayıda kısa makale bulunmaktadır.
15 Eylül 1988'de yayınlanan London Review of Books
Mary Kay Wilmes, 1992'den beri bağımsız olarak The London Review of Books'un genel yayın yönetmenidir. Okuyucular ve kültür çevrelerinde derin bir etki bırakan güçlü ve farklı bir ekip kurdu.
İngiliz edebiyat eleştirmeni Frank Komod, Mary Kay Wilmes'i övdü, Bir derginin genel yayın yönetmeni dünyevi başarı ile sayılamayacağından, London Review of Books yetenekli ve maceracı yazarlardan oluşan bir orduya sahip. Bazı durumlarda, konuşmaya hazır olun, diğer durumlarda hem ciddiyet hem de eğlenebilirsiniz. "London Review of Books" aynı zamanda yukarıda belirtilen erdemlere sahip olan ve hatta edebiyat kariyerine anlamsız bir pasta ekleyen bir kitapçı işletmektedir. Medeni ticari çıkarları dikkate alan mağazalar. "
Romancı Andrew OHagan, Mary Kay Vermes'in İngilizce düzyazıya katkısını şöyle anlattı: "Son 150 yılda İngilizce nesirine herkesten daha fazla katkıda bulundu ... eğer öyleyse Fransa'da her sabah Legion of Honor'u evine gönderiyorlar. "
İngiliz düzyazısına bu kadar katkıda bulunan Wilmes, anadili İngiliz değildi. Sheng Yun şunları söyledi: "Vilmes ABD, Chicago'da doğdu. Babasının işi nedeniyle (Belçikalı çok uluslu şirket Sofina'nın başkanıydı), çocukluğu ve kızlığı Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa'daki şehirlerde dolaşıyor. New York, Brüksel, Cenevre ve diğer yerlere gitti, 14 yaşında Birleşik Krallık'ta yatılı okula gitti ve sonra İngiltere'de kaldı.Londra'yı çok garip bir nedenle seviyordu, çünkü çocukken her zaman yetişkinler tarafından bakılıyordu ve yaramazlık yapamıyordu. Londra'nın merkezinde, düzgün giyinmiş deli bir kadının yolda bağırdığını gördüm ama uluslararası metropoller farklı, sakince geçtiler ve kimse seyretmiyordu ve hemen karar verdi: Burası huzur içinde yaşamak için güzel bir yer. "
Mary-Kay Wilmes
Sheng Yun, "Kim Aziz Muamelesi Görülmekten Hoşlanmıyor" makalesinin çevirmenidir. Sheng Yun, çeviri sürecinin özellikle eğlenceli olduğunu ve alışılmış bir erteleme yapmadığını söyledi. "Bu, Zhang Ailingin bir tür uygunsuz benzetmesi. Sofistike ve masumiyet sorunsuz bir şekilde birbirine bağlıdır. Personel ilişkilerinin inceliklerini her zaman görebilir ve çoğu zaman unutulmaz altın cümlelere sahip olabilir. Vermes çok fazla kelime yazmaz, ancak yayının ilgisini yansıtabilir. Uyum. "Aziz gibi davranılmayı kim sevmez?"
"London Review of Books" daki birkaç önemli figürün anılarını, kitap eleştirilerini (bazı şok edici kadınları yazmayı seven), günlüğünü ve birkaç yazarın kendisiyle olan etkileşimlerini içerir. "
Wilmes yaklaşık kırk yıldır "London Review of Books" u derledi ve herkesten daha fazla çaba harcadı. Ofisteki herkes yüzüne bakarak bu makalenin iyi olup olmadığını anlayabileceğinizi biliyor. Kızgınsa, yazıların% 80'i tatmin olmuyor. Kendisi ve editör yardımcısı etkisiz yazarları ve makaleleri süslü bir şekilde anlatacaklar: "Fazlalıkla yıkayın." "Aglomerasyon", "Kusmanın indüksiyonu", "Derleme biter bitmez parçalanacak" ... Eğer ışıl ışılsa, o zaman özellikle iyi bir el yazması görmüş olmalı.Şu anda, yazara bir "öpme telgrafı" gönderecek. "London Review of Books" 'un düzenleme süreci de çok özeldir. Tüm ofis çalışan bir posta kutusunu paylaşır. Herkes yazara yazabilir veya cevap verebilir. Her makale sırayla herkes tarafından okunur. Herkes revizyonlar üzerinde düzeltme ve yorum yapabilir.
Birleşik Krallık'ta, bir zamanlar her gün bir kitap eleştirisi yayınlayan The Independent ve ünlü "Times Literary Supplement" (TLS) dahil olmak üzere birçok kitap inceleme yayını vardır. Wilmes bir keresinde meslektaşlarıyla alay etti: "İngiliz gazetelerinde haftalık olarak yayınlanan kitap incelemeleri Bunlar sıfatlarla doludur ... iyi kalpli kitap eleştirmenlerinin ikinci ve üçüncü sınıf romanlar hakkındaki tüm yorumları, yazarın bir sonraki kitabının kemerine basılabilir. "
Feng Jieyin, The London Review of Books'un özelliklerinden birinin akademik jargondan alıntı yapmadan konuları tartışmak için üç bin kelime yazabilecek insanlar bulabilmeleri olduğunu söyledi ve bu türden pek çok insan buldular. Her ikisi de The London Review of Books'ta damgasını vurdu.
"Bir aziz muamelesi görmekten hoşlanmayanlar", The Times Literary Supplement'te 30 yıldan uzun süredir çalışan Vermes Memorial yazarı, çevirmen ve editör John Strock'un yazdığı bir makalenin başlığı. "Kitap İncelemesi" yaklaşık 30 yıldır çalışıyor. "London Review of Books" ta daha mutlu çünkü daha fazla saygı görüyor, "diyen Feng Jieyin," İnsanlar genellikle kitap inceleme makalelerinin kişisel olmamasını istiyor, ancak Vermes yazarlarını görüşlerini ifade etmeye teşvik ediyor. , Bence bu incelemenin yazarı ve temasını daha iyi yansıtabilir.Ünlü yazarlar Alan Bennett ve Julian Barnes etkileyici ve kendini açıklayan makaleler yazdı Hilary Mantelin anıları ilk olarak "London Review of Books" ta seri halinde yayınlandı.
"London Review of Books" her yıl yirmi dört sayı yayınlamaktadır ve her sayıda bir düzineden fazla makale, bazen 10.000 kelimeden fazla uzunluktadır. Pek çok makale kitap eleştirisi değildir.Genellikle politik ve sosyal incelemeler ve filmler veya sergiler hakkında kısa makaleler vardır. "The London Review of Books" siyasete gittikçe daha fazla ilgi gösteriyor .. Wilmes, yayıncılık işi gittikçe kötüleştiği için yorum yapacak iyi kitapların olmadığını, bu yüzden sadece siyaset hakkında konuşabileceğinizi söyledi. Davet ettiği yazılar sıklıkla kargaşaya neden oluyor ve hatta küçük şeyler üzerine rasgele yorum yapan "London Review of Books" bile bazen kızgınlığı çekebiliyor.
"Aziz Muameleyi Sevmeyenler" Kitap Gölgesi
Feng Jieyin bir örnek verdi. 2011'de "London Review of Books" Harvard tarihçisi Neil Ferguson'un "Medeniyet: Batı ve Diğerleri" adlı kitabıyla ilgili bir kitap incelemesi yayınladı. Kitap inceleme yazarı onu "beyaz tarih, ... Batının görkemli geçmişinin hikayelerini satarak "Amerikalıları" kapitalizmin ve demokrasinin gelişmesi için dünyadaki birçok kaynağı kullanmaları için "desteklediğini söyledi. Ferguson, "London Review of Books" siyasi solunun iyi tanındığını ve kitabının coşkuyla övülmesini beklemediğini, ancak "London Review of Books" un her zaman ciddi bir akademik tutuma bağlı kaldığını, kişisel saldırıların tavsiye edilmediğini, özür talep ettiğini ve "The London Review of Books" ile tehdit ettiğini söyledi. mahkemeye çıkarmak.
"Bir süre kültür dünyasında insanlar çok sevindi. Paul Soru Tongnaipaul'un bu kadar büyük bir gösteriyi sahnelediğinden beri ilk kez olduğunu söylediler. Bu tür tartışmalarla ilgili olarak Vermes'in tavrı 'Umrumda değil, cıvıldayan ve büyük yaygara yapan insanları seviyorum.' İhtilaf satışa vesile olmasına rağmen, tartışmaya yol açacak yazılar istemedi, edebi yayınların bile bir tavır alması ve inançta ısrar ettiği için arkadaşlarını kaybetmeye hazır olması gerektiğine inanıyor, kendi kendine yayınladığı bir yayının ücretsiz olabileceğine inanıyor. Dünyanın neresinde işgal etmek istediğini seçin. "
Vermes, The London Review of Books için birkaç kitap eleştirisi yazdı.Feng Jieyin, başkaları tarafından anlatılan öykü dizisini parçalama ve bunları yeniden birleştirme yeteneğine sahip olduğunu, bu da kısır bir alay etkisi yarattığını ve bazen onu öngörülemez hale getirdiğini söyledi. "Tıpkı sınır duygularını sevdiğini ve biraz belirsizlikten hoşlandığını söylediği gibi." London Review of Books "bariz bir siyasi eğilime sahip olsa da, kitap incelemeleri nadiren siyasi tavırlar gösteriyor. Kadınlar en çok ilgilendiği konu ve sevdiğini söyledi. "Zor kadınlar", çünkü kendisiyle başa çıkması biraz zor olduğu için onlar adına konuşmayı seviyor ve onların karmaşıklığını seviyor. "
Vermez'in kitap eleştirileri genellikle yazarı kızdırır, ancak alay etmeyenler ve yazara sempati besleyenler de vardır. Vermes'in kitap incelemesinden okuyucular İngiliz yaşamına ve çeşitli karakterlere bir göz atabilirler.
