Kara deliğin kendisinde büyüleyici şeyler var. Belki de uzayda gizlenen, bazen gök cisimlerini ikiye bölen ve kalıntılarını dağıtan görünmez canavarlardır. Her durumda, bu garip kozmik nesneler bilim adamlarının ve gökbilimcilerin dikkatini çekmeye devam edecek.
Ama kara delikler nereden geliyor? Nasıl oluştular ve onlara korkunç yıkıcı gücü kim verdi?Bu soruyu cevaplamadan önce, temel bir soru sormalıyız: Kara delik nedir? New Jersey'deki Princeton Üniversitesi'nde astrofizikçi olan Neta Bahaho, "Temelde, gök cismi veya yerçekimi hiçbir nesnenin kaçamayacağı kadar güçlü olan uzaydaki bir noktadır" dedi. Işık dalgaları bile emilir, bu yüzden kara delikler siyahtır.
Bu garip nesneler, ölü yıldızların küllerinden ortaya çıktı. Büyük yıldızlar yaşamlarının sonuna geldiğinde, helyuma dönüştürdükleri hidrojen neredeyse tükenir. Sonuç olarak, bu canavar yıldızlar helyumu yakmaya ve kalan atomları demir oluşana kadar daha ağır elementlere kaynaştırmaya başladı.Avustralya Astrofizik ve Süper Hesaplama Merkezi'ndeki Swinburne Teknoloji Üniversitesi'nden alınan verilere göre, demir füzyonu artık yeterli değil Yıldızın dış katmanını desteklemek için enerji. Bu üst katmanlar içe doğru çökerek süpernova adı verilen güçlü ve parlak patlamalar üretir.
Ancak, az sayıda yıldız hala geride kaldı. NASA'ya göre, Albert Einstein'ın genel görelilik teorisi, bu kalıntının kütlesi güneşin kütlesinin yaklaşık üç katı ise, kalan yıldızın güçlü yerçekiminin her şeyi yutacağını ve kendi maddesiyle birlikte sonsuza kadar çökeceğini öngörüyor. Küçük ve sonsuz yoğun noktalar. Bilinen fizik yasaları, bu şaşırtıcı sınır durumuna uygulanamaz. Bir noktada, bu tür şeyler oldu ama ne olduğunu hala bilmiyoruz.
Süper kütleli karadelik patladığında, şok dalgası tıpkı sanatçının gözetiminde kara delik gibi dışa doğru küresel bir şekil oluşturdu. Fotoğraf: NASA-California Institute of Technology-Jet Propulsion LaboratoryBu kalıntı sadece bir yıldızsa, kara delikten etkilenmeyecektir. Ama gök cismi etrafında gaz ve toz varsa, bu maddeler kara delik tarafından yutulacak, gaz ve toz ısındıkça parlak ışık üretecek ve bir kanaldan aşağı akan su gibi dönecektir. Bajaho, kara deliklerin bu kütleleri emeceğini ve sürekli büyümelerini destekleyeceğini söyledi.
İki kara delik karşılaşırsa, her bir kara delik birbirini etkilemek ve birbirine yaklaşıp yaklaşmak için güçlü yerçekimine güvenir. Çarpıştıklarında kütle yakın uzay ve zamanda yapısal titreşimlere neden olacak ve yerçekimi dalgaları oluşturacaktır. 2015 yılında gökbilimciler, Lazer Girişimli Yerçekimi Dalgası Gözlemevi'ni (LIGO) kullanarak bu tür yerçekimi dalgalarını keşfettiler.
Bu, karadelikleri ilk kez görüp varlıklarını doğruladık.Bu sonuçlar aynı zamanda Einstein'ın tahmin denkleminin mükemmel kanıtları.
Bilim adamları, kara deliklerin varlığına dair dolaylı kanıtlar buldular ve Samanyolu'nun merkezinde devasa bir görünmez nesnenin etrafında dönen gök cisimlerine tanık oldular. Böylesine süper kütleli bir kara deliğin - kütlesi, güneşimizin kütlesinin milyarlarca katıdır - nasıl oluştuğu bilinmeyen bir konudur.
Araştırmacılar, bu süper kütleli kara deliğin bir zamanlar çok daha küçük olduğuna ve evrenimizin ilk günlerinde orta büyüklükte bir kara delik oluşturduğuna inanıyor. Kozmoloji zamanında, bu gök cisimleri gaz ve tozu yuttu, birleşip büyüdü ve sonunda devasa bir perili ev oluşturdu. Ancak bu hikayenin birçok detayı hala bilinmemektedir.
Gökbilimciler tarafından bir zamanlar gözlemlenen kuasarlar, binlerce galaksinin toplamından daha parlaktır ve maddeyi tüketen süper büyük kara deliklerin sağladığı enerji oldukları düşünülmektedir. Gözlemlenen kuasarlar, evrenimizin oluştuğu Big Bang'den bir milyar yıl sonrasına kadar izlenebilir. Bilim adamları, böylesine büyük bir gök cisiminin nasıl hızla oluşabildiğine şaşırıyorlar.
Bu gerçekten sorunun karmaşıklığını gösteriyor ve çok aktif bir araştırma konusu olacak.
İlgili herhangi bir içerik ihlali varsa, silmek için lütfen 30 gün içinde yazarla iletişime geçin
Lütfen yeniden basım için yetki alın ve bütünlüğü korumaya ve kaynağı belirtmeye dikkat edin