Hikayenin başlangıcı hep böyledir. Hikayenin sonu hep böyledir, iki çiçek açar ve gökyüzü ayrılır. Aslında, umarım sizin gibi dağlardaki ferahlatıcı rüzgar, antik kentin ılık ışığı gibi biri vardır. Sabahın erken saatlerinden geceye, vahşi yaşamdan çalışma odasına, sonunda siz olduğunuz sürece sorun değil.
Bir insanın hafızası bir yolculuktur, zaman her şeyi aşındırır ve tüm ormanları ve otlakları terk eder. İlerlemezseniz, kuma gömüleceksiniz. Böylece gözyaşlarına boğulduk ve adım adım geri döndük, ancak sadece ilerleyebildik.
Daocheng'den geçerken, erken çıkmak istiyorsan, lütfen beni uyanmaya ve uyuyormuş gibi yapmaya zorlama, böylece sonuna kadar uyuyabilirim ve senin gittiğini bilmiyormuş gibi davranabilirim.
Dünya bir kitap gibidir, cümlenizi tercih ederim ve virgülle ayağınızın dibinde kalmak isterim. Ama kendi okuyucuların var ve ben sadece bir gemiciyim.
Aynı saat dilimindeyiz, ancak ömür boyu zaman farkımız var. Şimdiye kadar yaşadığım en şiddetli yağmur, kavurucu güneşin altında asla geriye bakmamanızdır.
Sen yanarsan ben sana küllere kadar eşlik edeceğim. Sen dışarı çık, tozu düşürmek için sana eşlik edeceğim. Doğduğunda seninle kalabalığın üzerinde yürüdüm. Sessizsin, seninle tek kelime etmeyeceğim, gülüyorsun, tsunamiyi ıslık çalmak için sana eşlik edeceğim. Sen yaşlısın ve ben yıkım içinde sana eşlik edeceğim. Sen kaçarsan, geceye kadar sana eşlik ederim. Sen gidersen sadece bekleyebilirim.
Her zaman, her saniyesini bir yıl boyunca değiştirmeye hazır olduğunuz birkaç dakika vardır. Her zaman birkaç gözyaşı vardır ve her ağladığında, onu tam bir el sözüyle değiştirmeye istekli olursun. Her zaman, her birini tüm gücünüzle hatırlamak isteyeceğiniz birkaç sahne vardır. Her zaman birkaç pasaj vardır, her kelimeyi gözden geçirmek için bütün gece almaya hazırsınız. Canım, her şey bir daha yapılabilirse, sonsuza kadar seninle olmak istiyorum.
Tüm dünyanızdan geçerken, Daocheng'de belirli bir dağın yüksekliğinde dururken baktığım manzara değil, gölgeniz, dua ettiğim pagoda değil, dönmenizdir. Asla ayrılmam çünkü hatıralar asla unutulmaz. Yüz yıl içinde yaşlanana kadar bu hiç bitmeyen bir özlemdir.
Operasyon personeli / Ziwei