Lulu: Fırça ve mürekkep neden Çinli ressamların temel rekabet gücüdür
Çin resminin kalemi ve mürekkebi basit bir kalem ve mürekkebi değil, Çin kültürel ruhunun resimdeki somutlaşmış halidir.
Yaklaşık 80 yaşındaki bir ressam olan "fırça ve mürekkep, Çinli ressamların temel rekabet gücüdür" ile ilgili olarak Lu Lu, bunun 60 yıllık kalem ve mürekkep kariyerindeki en büyük deneyimi olduğunu belirten bir makale yazdı. "Örneğin, Qing Hanedanlığı'ndaki Jinnong'un tablolarına güvenmediyseniz Kalem ve mürekkep desteği ile köylü resmi arasındaki fark nedir? "" Bay Li Keran'ın kalemi çok sağlam, ancak esnekliği yok, bu yüzden Huang Binhong'u taklit ettiğinde, yaşayan Huang Binhong'u ölü olarak boyadı ve diğer öğrenciler ölüleri plaka olarak boyadı. nın-nin."
Qing Hanedanlığı'ndaki Jinnong'un "Manzara Figür Albümlerinden" biri
Qing Hanedanlığında Jinnong "Momei"
Fırça ve mürekkep, Çinli ressamların temel rekabet gücüdür. Bu cümle, son 60 yıllık fırça ve mürekkep kariyerindeki en büyük deneyimimdir. Bu cümlenin kendisi çok basittir. Başkaları için daha kabul edilebilir hale getirmek için, açıklamak için birkaç örnek daha verebilirim:
Örneğin, Jinnong'un Qing Hanedanlığı'ndaki resimleri kalemi ve mürekkebiyle desteklenmeseydi, çiftçilerin resimlerinden ne kadar farklı olurdu? Qi Baishi ve Guan Liang'ın kalem ve mürekkep desteği olmayan resimleri kolayca çocuk resimleri olarak anlaşılabilir. Aksine, bazı iyi çiftçi resimlerini seçer ve Jinnong gibi kalem ve mürekkebin desteğini eklersek, bazı işler asla Jinnong'dan aşağı kalmayabilir. Benzer şekilde, bazı çocuk çizimleri ve çizgi filmlerini seçip onları Qi Baishi ve Guan Liang'ın kalemi ve mürekkebiyle desteklersek, Qi ve Guan'ı da şaşırtacağız. Bu sadece "fırça ve mürekkebin Çinli ressamların temel rekabet gücü olduğunu" göstermiyor mu?
Qi Baishi'nin figür resminin bir posteri
Guan Liang Opera Figürü Boyama
Cheng Shifa figür resimleri
Diğer bir örnek ise seçkin seri ressam Cheng Shifa, daha sonra Çin resim çemberine girmesine ve yaratmada aktif çaba sarf etmesine rağmen, bazı eserleri hala bazı teorisyenler tarafından çizgi romanın bir genişlemesi olarak kabul ediliyor. Bunun nedeni, kimliği değişmiş olmasına rağmen, bazı kalem ve mürekkeplerin dönüştürülmemiş olmasıdır: Çizgiler hala çizgi roman şeritleri ve renkli bloklar ve mürekkep blokları ince ve dolu değil. Başka bir deyişle, kimliğin dönüşümü kolaydır, ancak kalem ve mürekkebin dönüşümüne herhangi bir bireysel veya toplumsal güç yardımcı olamaz. Fan Zeng gibi diğer seri ressamlara gelince, daha da kötüler.
Huang Binhong Manzara Resmi
Başka bir örnek olarak, Huang Binhong, manzara resminin geleneğini ve eskizini anlamak ve ifade etmek için kaligrafi becerilerini ve öğrenmeyi kullanır. Onun sözde "Black Binhong" çalışmaları gerçekte gerçek olabilirken, "Bai Binhong" çalışmaları gerçekte gerçek olabilir, bu da insanları hissettirir Bir tür fırça ve mürekkebin canlılığı, gelgitin canlılığı ve doğal yaratımla tutarlı olan dağlar ve nehirler arasındaki akşamla bağlantılıdır. Aksine, Bay Li Keran'ın kalemi çok sağlam ama esnekliği yok. Bu nedenle, Huang Binhong'u taklit ettiğinde, yaşayan Huang Binhong'u ölü olarak ve diğer öğrenciler de ölüleri plakalar olarak boyadı. Bu, "kalem ve mürekkebin Çinli ressamların temel rekabet gücü "? !
"Ormanların Her Yerinde On Bin Dağ Kızıl Oldu", Li Keran, 1963
Çin resminin kalemi ve mürekkebi basit bir kalem ve mürekkebi değil, geleneksel Çin kültürel ruhunun resimdeki somutlaşmış halidir. Çin'in geleneksel hümanist ve kültürel ruhu, Konfüçyüsçü "nezaket, iyilik, saygı, tutumluluk ve taviz" olsun, Taocu "yumuşaklığın güçlülüğün üstesinden gelir", Budizm "hoşgörü", ana akımı ve en yüksek durumu "erkekliği dönüştürmektir" Kadınsı olmak "kısacası, örtükken barışçıl bir doğa durumuna dönmek demektir. Sanatçının "gel ve dinç, yuvarlak ve özgür; kuru veya iffetsiz değil, yeşim taşı kadar yumuşak; inişler ve çıkışlar düzenli, dikey ve yatay" olan 24 kelimelik sanatsal performansında kendini gösteriyor. Daha spesifik olarak, Çin resminde "gel ve pürüzsüz yuvarlaklık", fırçadaki çizgilerin sert ve esnek olması gerektiği anlamına gelir; "kuru veya iffetsiz ve yeşim taşı gibi yumuşak değil", mürekkebin ve rengin yarım göstermesi gerektiği anlamına gelir. Şeffaflık hiyerarşiyi farklı kılar; "inişler ve çıkışlar düzenli, dikey ve yataydır", karmaşık yapının ve fırça ile mürekkep arasındaki ilişkinin sonunda uyumlu ve bütünleşik olması gerektiği anlamına gelir, böylece performansın görüntüsü içeriden bir tür taze canlılık ortaya çıkarır. Bu mükemmel kalem ve mürekkep ruhu, geleneksel kaligrafi kalemi ve mürekkep tekniklerinin ve çeşitli kültürel başarıların bir kombinasyonunun sonucudur. Büyük sloganlara ve büyük karakterli posterlere benzeyen çağdaş hattatların kaligrafisinden farklıdır.Sıcaklık olmadan sadece tavır isteyen bu tür bir hat Sözde sıcaklık kalemin ve mürekkebin yaşam halidir. Bu, "Resim Teorisi" nin ikinci cildinde detaylandırılmıştır).
Jin Nong "Otoportre" Saray Müzesi Koleksiyonu
Çağdaş Çinli ressamlar arasında, çoğu profesyonel kolejlerde eğitim almış ve eğitim almışlardır ve resim kavrama ve resim oluşturma konusunda hatırı sayılır bir temele sahiptirler.Kalem, mürekkep ve kültürel tarıma daha fazla önem verirseniz, muhtemelen Çin resim yaratma sanatında bireysel başarılar elde edildi. Söylendiği gibi, eğer kung fu çalışmazsanız, hiçbir şeyiniz olmayacak. Çin fırçası ve mürekkebinin incelenmesi, bir ömür boyu uygulama gerektirir. Hâlâ bu çok açık sözlerden bir şeyler öğrenmeyi umuyorum.
Qi Baishi'nin Manzara Resmi "Wanzhu Dağ Evi"
Diyalog Lulu: Fırça ve mürekkep Çinli ressamların ruhudur
Çağdaş Çinli ressamlar arasında, "münzevi" olarak adlandırılabilecek pek fazla yoktur ve Lulu onlardan biri olabilir.
Lulu daha öğrenci iken ressam Huang Binhong ve diğerleri tarafından başlatılan "Lotian Şiir Topluluğu" na dahil oldu. 1980'lerde ve 1990'larda, Lulu basit vuruşlarıyla yavaş yavaş ün kazandı, ancak daha sonra Kayıtsız ve resim dünyasının dışına çıkarak, kendisini teorik olarak Çin resmini taramaya ve düşünmeye adamıştır.
Şimdilerde, "bir kişi tam yemek yiyor ve bütün aile aç değil", Pudong'da "Wolong Tapınağı" adlı sade ve sade eski moda bir evde yaşıyor. Mobilyalar onun resimleri gibi, basit ve sade bir tablo. Kasa büyük bir tahta pano - hiç masa ayağı yok ve altında çeşitli resim albümleri var. "Bir ressam yanıma gelip resim albümümü masanın altına nasıl koyarsınız? Dedim ona: ' Şimdi desteğiniz için buradayım! '"Bunu söylediğimde Lulu çocuk gibi güldü.
"Kültürel Güven ve Sanatsal Nefes Darlığı"
"Oriental Morning Post Art Review" (bundan böyle "Art Review" olarak anılacaktır): Çin resmine gelince, birçok insan ulusal kültürü desteklemenin ve "yumuşak gücü" geliştirmenin gerekliliğinden bahsedecek, ancak bu çok fazla görünüyor. Bu bir formalite ama içinde derin bir anlam var Acaba sen ne düşünüyorsun?
Lulu: Ulusal kültürü tanıtmak için önce milli ruhu canlandırmalı ve kültürel güveni yeniden kazanmalıyız. Çin ve Batı kültürlerini karşılaştırdığımızda, her birinin kendi uzun tarihi ve yüksekliği vardır ve birçok olağanüstü sanatsal yetenek ve klasik eser ortaya çıkmıştır. Ülkemize gelince, sadece modern zamanlarda ulusal aşağılanma nedeniyle genel ulusal güç görece geri kalmış durumda. Çin ve Batı kültürlerinin çarpışmasında, her zaman yabancı kültürler tarafından etkilenmiş ve bastırılmışlardır. Aslında Doğu ve Batı kültürlerinin temelde farklı kökenleri ve düşünce biçimleri vardır. Batılı sanatçılar, nesneleri gözlemlemek ve ifade etmek için bilimsel kavramların kullanımını vurgular. Örneğin: ışığa, perspektife ve anatomiye dikkat edin. "Huangdi Neijing" da Çin kültürü, "büyük evren ve küçük evren" i vurgulayan "insan ve doğa arasındaki uyum" düşüncesini çoktan ortaya koymuştur. Six Dynasties dönemi teorisyeni Xie He'nin "altı yöntem" ileri sürdüğü kadar erken bir tarihte, ilki "canlı cazibe" dir. Öyleyse "qi" nedir? "Qi" zihin durumu anlamına gelir. İnsanlar mizaca, müziğe ve operaya, atmosfere, resim çalışmalarında ise nefese önem verir. Bu nedenle Wei ve Jin hanedanlarından büyük bir ressam olan Gu Kaizhi, eserlerinde "canlılığın" en yüksek gerekliliğini ortaya koydu. Ayrıca Çin resimleri, Batı resimlerine kıyasla, sanatçının bireyselliği ifade etmek için nispeten geniş bir alan ve özgürlükle gözlem yapmasına olanak tanıyan benzersiz bir "dağınık perspektif" gözlem yöntemini benimsiyor. Doğrusu, Çin ulusal resimleri asla Batı resimlerinden aşağı olmayacak.
Sanat İncelemesi: Elbette figür boyama gibi mi?
Lulu: Figür boyama açısından, örneğin Batı Rönesansının üç büyük ustasından biri olan Leonardo da Vinci, başyapıtı "Mona Lisa" nın gözlerinden gerçekten de bir tür kadınsı ve zarif güzellik sergiliyor. İnsanlar sarhoş ve hayranlık duyuyor. Çinin Tang Hanedanı ressamı Zhou Fangın "Firkete Hanımın Resmi" adlı eserinde de bir grup aristokrat kadın var. Kadınların zarif güzelliğini de ifade ediyor, ancak bu tür bir güzellik Batı'dan farklı. Ressamın çağdaş şairi Du Fununki ile aynı. ", Bai Juyi'nin" Sonsuz Pişmanlığın Şarkısı "uzaktan yankılanıyor.
Sanat Eleştirisi: Şiirdeki zarif ve lüks mizacın tamamı resimde ifade edilir.
Lulu: "Şehrin her yerinde bir gülümsemenin, ülkenin dört bir yanının iki yüzünün" şiirinin resim kadar güzel olduğu söylenebilir. Böyle zarif bir aristokrat kadının güzelliği "Mona Lisa" dan daha az değildir. Üstelik "Firkete Hanım", "Mona Lisa" dan neredeyse 700 yıl önce. Song Hanedanlığı'nda Liang Kai'nin "Sıçratan Mürekkep Peri Resmi" adlı filmi de var, dünyanın alaycı ve mizahi görünümü bu noktayı gösteriyor. Manzara resmi perspektifinden atalarımız, çok erken bir zamanda tüm ülkenin manzaralarını tasvir etmek için çeşitli soyut semboller kullandılar. Örneğin, Fan Kuan'ın Song Hanedanlığı'ndaki "Akarsularda ve Dağlarda Yolculuk" adlı eseri, Guanzhong ve Taihang Dağları'nın kuzeyindeki dağları ve nehirleri tasvir ediyor. Yuan Hanedanlığı Huang Gongwang'ın "Fuchun Dağ Evi" ve Wang Meng'in "Qing Bian Seclusion" adlı eserinde güneydeki dağlar da Çin resmine özgü soyut sembollerle temsil ediliyordu. Ancak Batı'ya baktığımızda, Alpleri tam anlamıyla ifade eden bir şaheser görmedim. Örneğin, natürmort, Avrupa'da Chardin daha temsilidir. Ama bir karşılaştırma yapalım. Wang Yuanın "Şeftali ve Bambu Koleksiyonu ve Kümes Hayvanları Resimleri", Yuan Hanedanı Ren Renfanın modern zamanlarda Qi Baishi tarafından boyanmış karides ve öğretmenim Bay Zhang Dazhuang tarafından boyanmış karides dahil "Kaynak Suyu Yüzen Fümülüsü". Chardin'inkinden daha canlı ve canlı. Heykel söz konusu olduğunda, Çin'in Sichuan kentindeki Leshan Dev Buda, dünyada eşi benzeri olmayan yapısal görüntüsünü kaybetmeden, yaklaşık 100 metre yüksekliğindeki tüm dağı ciddi bir şekilde bir Buda'ya dönüştürdü. Bir başka örnek ise, Shaanxi, Xianyang'daki Maoling Mozolesi'nin yanındaki Huo Qubing'in mezarının önündeki bir grup taş oymadır.Sade ve canlı soyut resimleri, günümüz modern heykellerinden daha gizemlidir.
Biraz önce şekilden bahsettim ve renk açısından Çin resminde kullanılan mürekkep renkten daha batılıdır - aynı zamanda mürekkebin rengini vurgular, bu da sanatçının ifadede uyum ve bütünlüğü kavramasını kolaylaştırır. İzlenimcilik söz konusu olduğunda, Mi Fu ve Mi Youren tarafından Song ve Song Hanedanları sırasında puslu manzaraları ifade etmek için yaratılan "pirinç noktası" yöntemi, dağların ve gökyüzünün gösterisinin sanatsal etkisini elde etti. Monet yüzlerce yıl önceydi. Soyutlama, dışavurumculuk vb. İle ilgili anlatım yöntemleri açısından, Bada Shanren'in ülkemizdeki eserleri 400 yıl kadar erken bir tarihte modern dışavurumculuk içeriyordu.
Sanat İncelemesi: Her şeyden ayrı olarak, kültür söz konusu olduğunda, Çin halkının gerçekten kendilerini küçümsemek için hiçbir nedenleri yok.
Lulu: Evet, bundan gurur duymamalıyız, ama aynı zamanda nefes darlığı çekmemiz, kendimizi alçakgönüllü tutmamız için hiçbir nedenimiz yok. Ulusal kültürümüzün mükemmel olduğunu tam olarak anlamalıyız. Sadece kişinin kendi ulusal ruhunu canlandırma öncülüğünde, terfi hakkında konuşalım.
Sanat İncelemesi: Geleneksel Çin resmi hakkında ne düşünüyorsunuz? Örneğin, "Altı Yöntem" deki "uygulanabilir cazibe"?
Lulu: Bence iki yön var. Birincisi, özü seçmektir, çünkü geleneksel şeylerin iyi olması imkansızdır. İyi işleri teşvik etmeliyiz. İkinci boyutta gelişimsel bir bakış açısıyla dünyaya gitmeliyiz, zamanın özelliklerine sahip olmalıyız, geleneksel şeyleri tam anlamıyla kopyalamamalıyız, kendi eşyalarımız olmadan bu işe yaramaz.
Operasyonel seviyeye özel olarak, ressamın önce sanatsal tavrını düzeltmesi ve yaratıcı tavrının ciddi olması gerektiğini düşünüyorum.Ayrıca iki yönü de var. Birincisi, öğrenme aşamasında, mantıklı bir düşünme tarzı ve bilimsel bir hakikat arama ruhu kullanmalı ve temel becerilerinizi dünyaya indirgemeli ve aceleciliği asla ortaya çıkarmamalısınız. İkincisi, yaratıcı aşamada, bu tür çalışmaların "qi" ve "uygulanabilir" olması için yaratıcı duruma algısal düşünme ve tam bir coşku ile girmek gerekir. Bu iki noktanın Çinli ressamlar arasında nispeten eksik olması üzücü ve Tongzi Gong'un iyi yapılmamış olması.
Aslında anlamak ve kavramak için bir süreç gerekiyor Anlamak aynı zamanda kademeli bir derinleşmedir, kavrama da sürekli bir yeterlilik sürecidir.Üç beş yılda hazırlık kursuyla çözülebilecek bir sorun değildir.Yaşlı adam ömür boyu süren bir meseleydi ve oldukça ciddiydi. Bugünlerde gençlerin çalışmalarında çok aceleci olmaları ve yaratırken devlete girmemeleri üzücü, üretim ve üretim gibi oluyorlar, işlerde "qi" yok. "Qi" yükseltmeye bağlıdır, nasıl yükseltilir? Mencius'un dediği gibi, "on bin kitap okuyun, on bin mil yol alın ve hayranlık uyandıran bir ruh geliştirin." Bu, geleneksel Çinli ressamların gerektirdiği ekstra boyama çabasıdır. Öğrenme açısından bakıldığında, daha önce de belirtildiği gibi, geleneksel Çin resmi daha geniş bir kültür hakkında düşünmenin bir yolu olduğu için, sanatçının kültürel başarısının iyileştirilmesi gerekir ki bu çok temeldir. Ek olarak, Doğu ve Batı resimlerinin farklı başlangıç noktaları olmasına rağmen, imgelerin sürekli onarımı bazen Batı'dan ödünç almayı ortadan kaldırmaz. Doğu ve Batı sanatının sürekli kendini geliştirmesi de birçok benzerliğe sahiptir. Batı resmi, gerçekçilikten izlenimciliğe, oradan da dışavurumculuğa kadar gitmiş, zamanın değişmesiyle resim kavram ve yöntemlerinde yeni keşifler yapılmıştır. Aynı şey Çin resmi için de geçerli. Örneğin, Zhan Ziqian'ın Sui Hanedanlığı'ndaki "You Chun Tu", Beş Hanedanlık'ta Li Cheng ve Guan Tong ve Song Hanedanlığı'ndaki Fan Kuan'daki manzara, eserlerindeki görüntü tamamlandı. Aynı şey figür resimleri için de geçerli: Wei ve Jin hanedanlarının figür resimlerinden Gu Kaizhi'nin figür resimlerinden Tang Hanedanlığı'ndaki Zhou Fang resimlerine kadar resimlerin de onarılması gerekiyor ve statik değiller.
Art Review: Aslında insanlar kültürün öneminin giderek daha fazla farkına vardılar ve ulusal güç arttıkça kültürel özgüvenlerin de yavaş yavaş artacağına inanıyorlar.
Lulu: 1980'lerden beri, yabancı sermayeyi ve ileri teknolojiyi özümsemek için Çin, Batı kültür ve sanatındaki bazı güçlü davranışlara karşı bir tür çaresizlik de göstermiştir. Şimdi milli gücümüzün güçlenmesi ve teknolojik ilerlememizle birlikte kültür ve sanatımızın gurur duyma zamanı geldi - ama vicdanla konuşursak, şimdi bu durum "nefes darlığı çekmiyor" ve yabancılar seni küçümseyecek. Şu anda toplumdaki pek çok ticari resme bakın, (bazı ressamlar) bir gecede beş veya altı çiziyorlar, nasıl iyi işler üretebilirler.
Guan Liang ve Zhang Dazhuang'ın etkisi
Guan Liang Opera Karakterleri
Sanat İncelemesi: Öğretmeninizle aranızdaki hikayeden kısaca bahsedebilir misiniz? Örneğin, Guan Liang ve Zhang Dazhuang'ın sözleri ve eylemlerinin üzerinizde nasıl bir etkisi oldu?
Lulu: 50 yıldan fazla bir süredir Çin resmiyle uğraşıyorum. 1960'larda çoğunlukla şiirden hoşlandım. Çünkü o zamanlar hala Çin resminin derinliği konusunda bir anlayış eksikliği vardı. O zamanlar şiir ve denemeleri severdim, o sırada işten sonra Şanghay Kütüphanesi'ne gittim ve akşam yemeği için çok geç eve gittim. Yukarıdaki resimde okumak istediğiniz kitabın başlığını kopyalayın, önce bir katalog oluşturun ve ardından her gittiğinizde hedefleyin. Maddi kabiliyetim sınırlı olduğundan ve bazen okumak istediğim kitapları karşılayamadığım için sık sık kütüphaneye gittim. "Kültür Devrimi" döneminde yaşlı beyler artık temasa geçemediler, kenara çekildiler, yere serildiler ve onları eleştirdiler, bu yüzden onlarla etkileşim kurmaya cesaret edemediler. Korktuğumdan değil, çünkü bu onlara sorun çıkaracak. Bu dönemde enerjim daha çok yazmak üzereydi ve bunu işim için büyük karakter posterleri kopyalarken de kullanabilirdim. Bazen resimle oynuyorum.
1970'lerde esas olarak Zhang Dazhuang'ın yanında çalıştım ve onun etkisi altında daha sistematik bir gelenek anlayışına sahibim. Bay Zhang'ın bilgi ve gelenek anlayışının önceki ressamlar arasında rakipsiz olduğu söylenebilir. Çünkü Bay Zhang Dazhuang, modern zamanların en büyük koleksiyoncusu olan Pang Yuanji'nin "Xuzhai" sinde resim ve kaligrafi yönetiyordu ve Pang Yuanji, Çin tarihinin iki büyük koleksiyoncusundan biriydi. Biri Ming Hanedanlığındaki Xiang Zijing, diğeri ise modern zamanlarda Pang Yuanji'dir. Şangay Müzesi, Pekin'deki Yasak Şehir ve Taipei'deki Yasak Şehir'deki hemen hemen tüm güzel eserlerin Pang ailesine ait olduğu söylenebilir. Bu nedenle, Bay Zhang Dazhuang, Pang'in evindeki eve baktı, ünlü yerleri görebildi, görme yeteneği doğal olarak gelişti ve ayrıca gelenek hakkında derin bir anlayışa sahipti. Bay Zhang'ın isteği üzerine, geleneksel ünlü kalıntıların seçici bir kopyasını ve incelemesini yaptım.
Art Review: Bu geleneksel öğrenme geleneksel bağlama mı gönderme yapıyor?
Lulu: Evet, bazı geleneksel eserlerin kopyalanması, bilinmesi ve anlaşılmasını da içerir. Bana bir dizi eski "Xuzhai" ünlü resmini verdi, tek tek açıkladı ve sonra tekrar tekrar kopyalamamı istedi. İşime her baktığımda gülüyorum ve hiçbir şey söylemiyorum.
Sanat Eleştirmeni: Konuşmamak kötü resim mi demek?
Lulu: Evet, yeniden çizmem için beni çağırın. Bay Zhang'ın bir zamanlar bir arkadaşından ödünç alınan ilk kopyası, Lin Wang Meng'in "Lin Quan Qing Koleksiyonu" dur. Üç yıldır oradaydım ve onlarca kez resim yaptım, bunu yaşlı adama son kez gösterdiğimde gülümsedi ve "Söylememe gerek yok, anlıyorsun." Dedi. 1995 yılında Zhang Daqian'ın bir resmini gördüm. "Lin Quanqing Koleksiyonu" ndan sonra, onun kaleminden ve mürekkebinden daha yuvarlak, nemlenmiş ve anlamlı olduğumu hissettim.
Sanat İncelemesi: Wang Meng, aslen Çin manzara resmi tekniklerinin ustasıydı.Kopyalamadan manzara resminin fırçasına kadar, çok fazla yararlanmalısınız, değil mi?
Lulu: Nitekim, tüm Belden boyunca faydalar benim için küçük değil. Bir de Fang Congyi'nin "Derin Beyaz Bulutlar" adlı eseri var. Bu eseri 15 yıl boyunca dikkatle inceledim, 1960'larda kopyalamak için müzeye gittim. Bu çalışma aslında belirsiz seviyeler ve temelde sadece gölgelerle yıpranmış durumda. Ming ve Qing Hanedanları'ndan bu yana birçok peyzaj ressamının sisli ve yağmurlu çalışmalarını tek tek inceledim ve bu tabloyu daha eksiksiz üretebildim. 1990'lara kadar bu eserin bir kopyası satın alındı. Bunun geleneksel Çin resminin mirası ve gelecek nesiller için çok değerli olduğunu düşünüyorum, çünkü her şeyden önce öncekilerin şeyleri eski ve şimdi insanların anlaması gerçekten zor. Modern bir insan olarak onu restore ediyorum, bu da gelecek nesiller için bir köprü inşa etmekle eşdeğer. Bu nedenle, sadece Çin resim teorisini gözden geçirmeyi değil, aynı zamanda Çin mürekkep resmini desteklemek ve miras almak için pratikte yaratmak için modern düşünme yöntemlerini kullanmayı düşünüyorum.
Sanat İncelemesi: Çalışmanızın kaleminden ve mürekkebinden, Bada Shanren ve diğerlerinin üzerinizde büyük bir etkisi olduğunu görebilirsiniz, değil mi? Örneğin, işinizdeki minimalist tarz.
Lulu: Evet. Bu, adımın "Lai Lu" olması gibi, "Lai" kelimesi karmaşık şeyleri basitleştirmek anlamına geliyor, bu yüzden bunu bir kişi ve resim olarak yapmaya çalışıyorum. Elbette işin üstü kapalı ve konuşulmamış olması da gerekir. Hem "taze kafa" hem de "dayanıklı" olması gerekir.
Bay Zhang Dazhuang
Bay Zhang Dazhuang'ın 1980'lerde ölümünden sonra, modern estetik üzerine Bay Guan Liang'a danışmak için daha fazla zaman harcadım. Aslında, Guan Liang'ı 1975'te tanıyordum, ama o zamanlar onun çalışmalarına dair anlayışım çok derin değildi. O sırada, Bay Zhang Dazhuang, "Bu yaşlı adam çok güçlü" dedi ve Guan Liang'ın güzel resim yaptığını söyledi. Yani o zamanki temel izlenim Guan Liang'ın iyi resim yaptığıydı, ancak hala ne kadar iyi olduğunu bilmiyorum.
Ancak 1980'den sonra reformun gelişmesi ve açılımı ile resim anlayışı da değişmiş, yenilik çağrısı da artmış, bu nedenle Guan Liang'ın çalışmalarına yeni bir anlayış getirilmiştir. Yaratıcı konsept, iş keşfi ve geleneğin kavranması açısından, konuları ele almak için Guan Liang'ın modern estetiğini nasıl kullanacağımı düşünmeye başladım. Kroki için dışarı çıksam bile yeni bir bakış açım olacak. Yani 1980'lerdeki eskizlerimin çoğu temelde Guan Liang'dan etkilendi.
1980'lerin sonunda ve 1990'ların başında bazı teorik konular hakkında düşünmeye başladım. Neden teorik konuları düşünelim? Çin resminin aslen profesyonel bir teorik ekibi olmadığı için, 1980'lerden sonra büyük sanat akademileri tarih ve teori bölümleri açtı ve sanat teorisi araştırması, özellikle Li Xiaoshanın "Çin Resminin Sonu" başlıklı makalesinin etkisinden sonra aktif hale geldi, teorik daire genişledi Canlı bir tartışma. Başlangıçta ressamlarımız kuramcılara da saygı duydular, çağdaş Çin resminin makro düzeyde kontrol edilmesine çok katkıda bulundular, ancak belirli resimlerden bahsederken, sözlerinin biraz boş olduğunu ve derinlemesine tartışılamayacağını gördüler. İyi yapmadı. Bu yüzden teorinin yalnızca uygulama temelinde daha fazla anlamı olduğunu düşündüm.
Sanat Yorumu: Teoriden teoriye "botları gıdıklamak" gibi bir şey mi demek istiyorsun?
Lulu: Doğru! Ressamlar bu sorunu keşfettiler. Teoriden teoriye kadar pek çok sanat kitabı, sözde "Çin Sanat Tarihi" - oyunum, sadece sağduyu okumaları olan bir "el kitapları kitabına" benzetiliyor. Geçmişte, sinemada her yeni film yayınlandığında, el kitabı için bir kuruş vardı. Benim gibi bazı insanların her yeni filmi izlemek için bir şartı olmadığını, ancak kılavuz için sadece bir kuruş ödediklerini ve sonucun birçok insanın önünde övündüğünü hatırlıyorum. Aynı şey "Çin Sanat Tarihi" için de geçerli.
Bu nedenle, algısal bilgi olmadan ayaklarını kaşımak yerine, biz ressamların kendi yaratıcı pratiğimizin duyarlılığına dayanan teoriler üzerine düşünmek daha iyidir. Bu yüzden o dönemde "Duoyun" da bazı makaleler yayınlandı. O zamanlar, yurtiçi ve yurtdışındaki bazı dergiler de bana çok yardımcı oldu, bunlara Hong Kong'daki "The Artist", daha sonra "Art World", "Collection World" ve diğerleri de dahil. 1989'da, "edebiyat resminin resimdeki eski Çin medeniyetinin kapsamlı bir örneği olduğunu" öne sürdüm. 1990'larda esas olarak teoriler üzerine düşünüyordum, ara sıra bambu boyuyor ve boyuyordum. Kendime yazdığım bir şiir, o zamanın en iyi örneğidir: "Kökenini araştırın ve resmin ilkelerini araştırın ve kapalı kapılar ardındaki bilgeleri düşünün. Tartışma 30 ila 50 yıl ve zor iş değersizdir. Bu, topraklardan misafirden sormasını istemekle ilgili değil. Gökyüzünden geçmenin altı yolu. Yabani keşiş, bilinen bir tada sahip yulaf lapası yer ve uzun bir kariyere sahip olacak ve iyi uyuyacaktır. "
Sanat İncelemesi: Şiirden görüyorsunuz ki o dönemki hayatınız görece berbattı, gerçekten de açlığınızı yulaf lapasıyla tatmin etmek için mi?
Lulu: O zamanlar teoriler hakkında daha çok düşünüyordum, doğal olarak daha az yaratıcıydı ve sağlığım iyi değildi, bu yüzden gelirim daha az olacaktı. Ama bunlar umrumda değil, "a" bunun anlamı. Hayatta çok talepkar değilim, sadece teorinin gelecek nesiller için yararlı olmasını istiyorum. Ek olarak, insanlar her zaman minnettar olmalıdır.Çalışma kariyerim boyunca, Qian Shoutie ve Tang Yun gibi birçok bey bana yardımcı oldu. Bu yüzden yaşlı adamın Zhang Dazhuang'ın kronolojisi, Qian Shoutie'nin kronolojisi, Guan Liang'ın resim albümünün önsözü gibi bazı materyalleri düzenlemesine de yardım ettim. Kısacası, o zamanki enerjim teoriye yatırıldı. Şimdiye kadar hala sanat tarihi materyallerini düşünüyorlar ve çözüyorlar.
Sanat Eleştirisi: Teoriyi sanatçının pratiğinden ve algısal bilgisinden daha iyi bir şekilde birleştirmeyi umuyorum.
Lulu: Evet. Diğer bir neden de Çin resminin kendisinde bir sorun olduğunu düşünmem. Kusur nerede? Çünkü Çin edebiyatı resimleri amatör edebiyatçıların ve doktorların eserleri ve yabancı ressamlar tam zamanlı ve teorik düzenleme de çok sistematik. Bu nedenle, geleneksel edebiyat ressamları, yaratıcı pratiklerinin başarılı deneyimlerini bilinçli olarak teoriye yükseltmediler, bu da Çin resim tarihinde teorik bir sistemik kusur yarattı ve onun sonraki nesiller tarafından anlaşılmasını ve kalıtımını kısıtladı. Geleneksel Çin resmi kültürel çağrışımı vurguladığı için, sözde "sadece anlaşılabilir, konuşulamaz". Bu şekilde kalp ne kadar gizemli ve gizemli olduğunu bilir, korkarım sadece tanrılar öğrenebilir. 2006 yılında, gelecek nesillerin yalnızca geleneksel Çin resminde anlaşılabilen bazı içerikleri modern dilden yorumlamalarını sağlamak için genç bilim adamı Ling Lizhong ile birlikte "Geçmiş Hanedanların Çin Resim Teorisi Üzerine Genel Açıklamalar" ı birlikte yayınladım.
Sanat Yorumu: Çin kültürünün yeniden canlanması, gerçekçi eylemler gerektiriyor. Ve edebiyatçı resim teorisini özetlemenin anahtarı kendi bakış açınıza sahip olmaktır.
Lulu: Evet, Renyun Yiyun'un "talimatları" hiç hoş değil. İçerik oluşturucunun kendi içgörüleri olmalıdır. Bu tıpkı eski şiirler gibi.Tarihde sayısız şiir var, ancak gelecek nesiller üzerinde etkisi olanlar sadece birkaçı ve bu şiirlerde genellikle birkaç cümle var. Bu özdeyiş: o birkaç kelime bile Sözde "inceleme" ve "karakterlerin rafine edilmesi" vurgulardır. Aynı şey Çin resmi için de geçerlidir.Yaşlı adamın başyapıtlarında, insanların gözlerini daha parlak yapan bazı son rötuşlar vardır. Onun insanlık başarısı da çok alakalı Ama şimdi piyasadaki çok sayıda ticari resmin hiç "taze kafaları" yok ki bu çirkin bir durum.
Çin resminin özellikleri "kalem" ve "mürekkep" dir.
Sanat İncelemesi: Edebiyat resminin sağlıklı bir şekilde miras alınabileceğini ve geliştirilebileceğini düşünüyorsunuz?
Lulu: Birincisi teoriyi çözmek, ikincisi ise gelişimsel bir perspektifle dünyaya gitmek. Çünkü zamanın geçmişi açısından edebiyatçı resim devri geçti. Literati resim, yavaş tempoyu savunan bir tarım medeniyetinin ürünüdür. Ve şimdi yüksek teknolojili, hızlı tempolu bir çağa ulaştık ve geçmişten çok farklı olan insan bilgisi miktarı çok büyük.
Ancak açık olmalı ki, edebiyat dönemi resim çağı geçmiş, edebiyat resmi kapanmış değil, bu görüş de yanlış. Edebiyat resminin özünün çoğu ulusal resmin temel hazineleri olduğu için, sanatının özünü çözmemiz ve onu edebiyat resminde daha yüksek gereksinimler ortaya koyan fırça ve mürekkep gibi çağdaş hizmetler için miras almamız gerekiyor.
Jin Dongxin'in dört ekranından biri
Sanat Eleştirisi: Kalem ve mürekkep tekniğinde bazı mükemmel şeyleri miras almaktır.
Lulu: gerçekten de öyle. Her zaman fırça ve mürekkebin Çinli ressamların temel rekabet gücü olduğuna inandım. Çin resminin özellikleri, özel malzemeleri olan "kalem" ve "mürekkep" ve tabii ki "kağıt" ile yakından ilgilidir. Çin resminin pirinç kağıdı, yağlı tuvalin aksine "pamuktur", katman katman sızma sürecine sahiptir. Çin mürekkebi karbon, tutkal, yapışkan pirinç, çam dumanı vb. İçerir, bu nedenle kademeli bir bozunma sürecinden geçer. Konik olan yazı fırçası da "yumuşaktır". Bu nedenle, kalemi kullanırken, merkez kuvveti büyüktür ve çevreleyen kuvvet küçüktür. Bu nedenle kalem kullanımının yoğunluğu ve hızı ile etkisi tamamen farklıdır.
"Kalem", "mürekkep" ve "kağıdın" zengin özel performansları ve bir üçlü grup gibi üst üste bindirilmiş üç belirsiz faktör, sanatçılara renkli kalem ve mürekkep zevklerini ifade etmeleri için geniş bir alan sağlıyor. Bu aynı zamanda, sürekli değişen Çin resimlerini yaratan kalem ve mürekkebin kontrolü ve koordinasyonu için zor gereksinimleri ortaya koyarken, ressam için de büyük bir zorluk teşkil ediyor. Bir vuruşun etkisi onu nasıl kavradığınıza bağlıdır ve farkı burada görebilirsiniz.
Sanat Eleştirmeni: Wu Guanzhong bir keresinde "fırça ve mürekkebin sıfıra eşit olduğunu" söylemiş ve çeşitli arka plan faktörlerini bir kenara bırakarak, aslında Çin resminin ressamı değildir.
Lulu: Yağlı boyayla doğduğu için ona katı davranmamıza gerek yok. Daha sonraki yıllarında mürekkep ve renkli mürekkebin yaratılmasına katılma şevkini hala sürdürüyordu ve bu sanatsal ruh çok değerli. Onu suçlamamıza gerek yok, sözde "bilmeyen suçlu değil". Ama her zaman "fırça ve mürekkebin Çinli ressamların temel rekabet gücü olduğuna" inanıyorum.
Sanat İncelemesi: Peki, kalem ve mürekkep uygulamaya özel olarak nasıl yansıyor? Ben hep Çin resminin performansının çizgilere dikkat etmesi gerektiğini düşünüyorum.
Lulu: "Çizgiler" oldukça önemlidir. Hangzhou'da Zeng Mi adında bir arkadaşım var. Bir keresinde hem Doğu hem de Batı hat sanatının ve resmin en eski kökenlerinin kayalara oyulmuş olduğunu ve hepsinin çizgilerle çizilmiş resimsel semboller olduğunu söylemişti. Bununla birlikte, Çince karakterler hala hiyeroglif özelliklerini korurken, Batı karakterleri harflere dönüşmüştür. Çince karakterler ve Batılı karakterler orijinal olarak çizgilerdi, ancak Çin resimlerinde hala çizgiler hakimken, Batı resimlerinde yığınlar haline geldi. Günümüzde Batı yazı ile resim arasında bir bağlantı yok ve Çin resim ve yazısı hala yakından ilişkili "Hat sanatı ve resim aynı kökene sahip" dediğimiz şey budur. Bu aynı zamanda Çin kültürünün kanında "çizgi" nin her zaman sonsuz olduğunu ve özel bir anlam ve statüye sahip olduğunu göstermektedir, bu nedenle Çin resminin fırça ve mürekkebinde de çok önemlidir.
Sanat Yorumu: Evet, Çin resminin çizgileri, kişinin yetiştirmesi, becerisi ve kalem ve mürekkep deneyimi de dahil olmak üzere birçok şeyi tek vuruşta yansıtabilir.
Lulu: Bu nedenle, Çin resim malzemelerinin çizgilerinin anlamı, değişimleri ve zenginliği birleştirilir ve Çin resim dünyası gerçekten de oldukça zengin ve derindir.
Sanat Eleştirmeni: Şu anki perspektiften, bu kadar çok teorik çökeltiniz varken, 1980'lerde katıldığınız "Yeni Edebiyatçı Resim Hareketi" ne dönüp bakabilirsiniz Farklı duygularınız nedir?
Lulu: 1980'lerdeki "yeni edebiyatçı resim hareketi" nin çağdaş sanat tarihinde var olan nesnel bir fenomen olduğu ve sanatçının kendiliğinden davranışı olduğu söylenmelidir. O zamanlar, katılan ressamlar oldukça karışıktı ve edebiyat resmini gerçekten derinlemesine anlayan çok fazla insan yoktu, çok az usta ve hatta daha az şiir ustası vardı. Bunlar arasında Bian Pingshan ve Zhu Xinjian yetenekli ve Zhu Xinjian'ın sözde "güzellik fotoğrafı" aslında toplumda önyargılı. Aslında, kadın şehvetinin ve cinsel arzusunun doğal bir fenomeni olduğunu öne sürdü; bu, Çinli kadınların kişiliğini özgürleştirerek duygunun kendi kendini serbest bırakması için anlamlı. Birisi Zhu Xinjian'ın albümünün bir kopyasını aldı ve benden bir yazı yazmamı istedi, ben de üç kelime "Doğa Güzeldir" yazdım.
"Wen" bir araçtır, "dönüşüm" bir sondur
Sanat İncelemesi: O sırada Bay Guan Liang'a ne ilham verdi?
Lulu: Bay Guan Liang'ın 1980'lerde bana "Çok fazla resim yapmayın. Sanatsal yaratımda bütünlük bir sorundur." Dediğini hatırlıyorum. Bu cümlenin üzerimde derin bir etkisi var. Da Vinci'nin hayatında nadiren birkaç tam tabloya sahip olduğunu ve resimlerde bir el işi olamayacak kadar eksiksiz olan "pişmanlıktan yoksun bir şeyler" olması gerektiğine inandığını söyledi.
Bir başka nokta da eski Çin'in kültürel ruhu ile ilgili. Bana göre, Konfüçyüsçülüğün "nezaket, iyilik, saygı, tutumluluk ve taviz" olsun, Taoizmin "yumuşaklığı gücün üstesinden gelir" ve Budizm'in "hoşgörüsü", ana akım ve en yüksek alan "erkeksi gücü kadınlığa dönüştürüyor." Kadınlıkta erkekliğe ulaşmak için. Başka bir deyişle, inceliğiyle barışçıl bir doğa durumuna geri döner. Çin guqin, halk müziği ve Taijiquan da dahil olmak üzere hepsi "erkekliğin kadınlığa dönüşmesi" Aslında, bu sadece Çin resminin bir sorunu değil, Çin kültürünün çağrışımıdır. 1960'ların başında Sovyetler Birliği'ndeki bir bale yönetmeninin bir keresinde şöyle dediğini hatırlıyorum: "Çin duyguları termos gibidir. Dışarıdaki sıcaklığını hissedemezsiniz, ama içi sıcak." Bence mantıklı.
Geçen yıl 5 Eylül'de Zhu Qizhan Sanat Müzesi'nde Bay Yu Guan Liang bir seminer açtı Bay Guan Liang'ın 26 yıldır bizden ayrıldığını ve çalışmalarının oldukça ilerlemiş olduğunu gösteren seminerini hala düzenliyoruz dedim. Çağdaşlarının ressamları, yaşamı boyunca ondan çok daha güzel manzaralara sahipti, ancak birçok insan 20 yıldan fazla bir süre sonra unutuldu. Guan Liang'ın çalışmasının yüksekliği, çağrışımının derin olduğunu gösteriyor. Derinlik nedeniyle, Guan Liang'ın çalışmalarını bir bakışta anlamak imkansız, ben de onun çalışmalarını yavaş yavaş anladım. 2007'de Guan Liang'ın resim koleksiyonu için yazdığım önsözle karşılaştırıldığında, bugün yeni eklemeler var.
Bay Guan Liang, Batı resminde doğdu ve Post-Empresyonizm ve Fovizm okudu, ancak bunu zamanın "işçileri, köylüleri ve askerleri" ni ifade etmek için kullanmak modası geçmiş ve hatta riskliydi. Bu yüzden çok akıllıydı ve soyutlanabilecek opera temalarını seçti. Opera, gerçek hayatta yoğunlaştırılmış, soyut ve genelleştirilebilir bir şeydir. İkinci olarak, operanın olay örgüsüne, çelişkilere ve çatışmalara ihtiyacı vardır. Bay Guan Liang, "dolaşıklık" nedeniyle, akıcı bir öğrenme sonrası kalemi değil, dramadaki karmaşık duygusal ihtiyaçlara hizmet eden "ters" bir stel-öğrenme kalemi seçti. . Ayrıca, Bay Guan Liang, Batı resminde doğdu ve Çin resminde o kadar yüksek bir seviyeye ulaştı ki, bu "Çin'e hizmet eden yabancılar" modeli olarak tanımlanabilir. Pek çok Çinli ressamın şu anda sadece Batı "parçalarını" birleştirmek için kullanması üzücü ve bunların hepsi sıradan değil. Açıkça söylemek gerekirse, bu bir tür mürekkep "dekoratif boyama" veya bir tür renkli mürekkep "dekoratif boyama".
Sanat İncelemesi: Şangay tarzı güncel sanat hakkında ne düşünüyorsunuz? Bu aynı zamanda nispeten büyük bir konudur.
Lulu: Şanghay Okulu, son iki kuşak eski beyefendilerimizin gerçekten de zirvesi. Ama bence Şangay tarzı kültür şu anda en iyi fırsata sahip. Hava durumuna gelince, şu anda Çin ve Batı kültürleri arasındaki en şiddetli kültürel çarpışma dönemini yaşıyoruz. Çin ve Batı kültürleri öğretmenlerimizin çağında çarpışmaya başladı, ancak şu anki kadar güçlü ve inandırıcı değiller. Coğrafi avantajlar açısından Şangay, Çin ve Batı kültürlerinin anakaradaki herhangi bir yere kıyasla güçlü taşınımının merkezinde yer almaktadır. Bu yüzden şimdiki Şangay kültür insanlarımızın çok şanslı olduğunu düşünüyorum. Hem Çin geleneğini hem de yabancı özünü kendi alanında derinden anlayabilen ve başarılı bir şekilde birleştirebilen, o zaman eserleri harikalar yaratacaktır.
Art Review: Kültür söz konusu olduğunda, "kültür" kavramının sıklıkla suistimal edildiği görülüyor. Aslında kültürel insanlar çok yüksek bir isimdir.
Lulu: Şu anda kitap okuyan pek çok insanımız var, ama bu kitap okuyanların okur yazar insanlar olduğu anlamına gelmiyor Aslında, kültürel başarıları "kültürel insanlar" olarak adlandırılabilecek çok az insan var. Qing Hanedanlığı'nda Yi Bingshou şöyle demişti: "Okumanın amacı ruhu geliştirmek ve mizacı değiştirmektir." "Dönüştürebilenler" edebiyatçılar. Bu standarda göre bugün kaç tane kültürel insan var? Sözde "kültür", "metin" araçtır ve "dönüşüm" sondur. Resimde bu "dönüşüm" aynı zamanda kendine ait bir şeye sahip olmak demektir. Birçok insan geleneğe ve "ölü" geleneksel şeylere dalmaktadır, bu doğru değil.
Art Review: Edebiyatçı resim konusundan bahsetmişken, Çin edebiyat resminin mirası hakkında herhangi bir özel düşünceniz var mı?
Lulu: Şimdi iki şey yapmak istiyorum: Birincisi, kendi algısal deneyimlerim ve gelenek anlayışımla Çin resim teorisini revize etmek ve bunu olabildiğince modern dilde açıkça ifade etmek, böylece Çin resminin sadece anlayabilmesi değil, aynı zamanda Gelecek nesillerin anlayabilmesi için sözlerle konuşabilin.
İkinci şey, geleneksel Çin edebiyatı resim ve tarım medeniyetinin arka planı geçmişte iken, modern insanların bilincini ve zamanları kalem ve mürekkebin avantajlarını aktarmak için nasıl birleştireceğidir.
