Diyalog Ma Ainong × Jiang Fangzhou × Shuang Xuetao: Bugün klasiklerle nasıl tanışıyoruz
Editörün Notu
Penguin Publishing UK, kuruluşunun 80. yıl dönümünü anmak için 2015 yılında "Penguin Little Black Classics" (Penguin Little Black Classics) adlı bir dizi edebi broşür yayınladı. 2018'in sonunda, CITIC Publishing Group bu küçük siyah kitap setini tanıttı ve iki dilli Çince-İngilizce baskısının ilk 10 cildini yayınladı. Kısa bir süre önce, yayıncı bu küçük kara kitabın yayınlanmasını, tanınmış çevirmenler Ma Ainong, genç yazarlar Jiang Fangzhou ve Shuang Xuetao'yu Pekin SKP RDV kitapçıda edebi bir diyalog düzenlemeye davet etmek için bir fırsat olarak kullandı ve okuyucularla "Bugün, Klasikler "konusuyla nasıl tanışıyoruz? Bu makale, organizatör CITIC Publishing Group tarafından The Paper tarafından yetkilendirilmiş ve organizatör tarafından sağlanan kestirme taslaktan derlenmiştir.
Klasiklerle karşılaşmanın ilk yılları
Jiang Fangzhou: Ben de klasikleri çok erken okudum.Yedi sekiz yaşımdayken Lu Xun'un eserleri gibi Çin modern ve çağdaş klasiklerini okumaya başladım. Gençken kitap okumak gerçekten kibirden kaynaklanıyordu.Yetişkinlerden övgü almayı umarak çok zor ve büyük şeyler okudum. Tıpkı on bir, on iki yaşında olduğum gibi, Milan Kundera'nın "Hayatın Dayanılmaz Hafifliği" ni ve Marquez'in "Yüzyıllık Yalnızlık" ını izlemeye başladım ama hiç anlamadım. Ancak klasik eserlerle çok erken temasa geçmenin bir avantaj olduğunu düşünüyorum. Şimdi Dostoyevski'nin "The Demons", Tolstoyun "Resurrection" ve "War "Barış ve Barış" ı tekrar izlediğimde, o kadar güçlü bir korku duygusu yaşamazdım ve kitabın çok kalın veya çok zor olduğunu hissettim.
Ma Ainong: Gerçek klasik edebi eserlerden bahsetmişken beni en çok etkileyen şey beşinci veya altıncı sınıftayken oldu Aslında daha önce bazı eserler okumuştum ama görece kısa şeyler okudum. Beşinci ve altıncı sınıftayken bir gün sınıfta çok yırtık bir kitap çıktı, kapak çıkmıştı, yazarın sadece bir portresi vardı-daha sonra Mark Twain olduğunu öğrendim ve sınıfa attım. Sonra onu elime aldım ve baktım birdenbire bana bir pencere açmış gibi hissettim, çok şok edici bir his uyandırdı. Aslında klasik bir edebi eser olan "Huckleberry Finn'in Maceraları" idi. Benim için ilk şok.
Daha sonra babam bilinçli olarak bazı klasik eserler okumamı ayarladı.Her kış ve yaz tatillerinde bana göstermek için birkaç büyük kitap ödünç alırdı.O yıllarda Don Kişot ve Yunanca gibi birçok klasik edebi eser okudum. Shakespeare'in Roma mitlerinden ve bazı çalışmalarından oluşan bir koleksiyon.
Ma Ainong
Klasik eserlere ilk kez bir okuyucudan daha yakın olduğum, çeviri işine başladığım zamandı. İlk çevirdiğim kitabın adı "Anne of the Green Gables" idi. Dünya çapında bir çocuk edebiyatı klasiğiydi. O zamanlar üniversitenin dördüncü sınıftaydım. Bir arkadaşım bana "The Green Gables" ın orijinal versiyonunu verdi. "Anne", o sırada seyahat ediyordum. O kitabı trende okuyordum ve bir yere koyamadım. Gerçekten harika olduğunu düşündüm! Daha sonra Nanjing'e döndüğümde bunu Çinceye çevirmek istedim. Bu çevirdiğim ilk eserdi. Bence klasik işler, sanki size bir pencereyi "vuruyormuş" gibi size bu yolu getirecek ve yıllar sonra aklınıza gelebilecek uzun süreli bir izlenim bırakacaktır.
Shuang Xuetao: Çocukken ailemde çok az kitabı olan bir insandım, evde dört şaheseri sakladım, başka çare yoktu, dört kitaptan birini seçtim. "Su Kenarı" nı seçtim. O zaman yüz sekiz general koydum. Ben aşinayım. Batı edebiyat klasikleri o zamanlar "klasik edebiyat" olarak adlandırılmıyordu, bunlara "dünya başyapıtları" deniyordu. Xinhua Kitabevi, tümü ciltli, özellikle kalın, özellikle de ürkütücü dünya başyapıtlarından oluşan büyük bir dünya başyapıtları sergisine sahiptir.
Okuduğum ilk kitabın, babamın fabrika kütüphanesinden getirdiği dünyaca ünlü Monte Cristo Kontu kitabı olduğunu hatırlıyorum, okuduğumda artık acıkmış ve uykulu hissetmemiştim. Hepsi gitti. Bu kitap bana eşlik ediyor, tamamen fethedilmiş ve kitap beni cezbetmiştir. Bu kitap içine dalmış olma duygusu daha sonraki okumalarda nadirdir.Özellikle gençler, o yaşa özgü kurgusal dünyaya inanmış olabilirler.
Ama şimdi bazen "Monte Cristo Kontu" yu okuyorum Klasik edebi aydınlanmam olarak bu kitap benim için çok şanslı çünkü şimdiye kadar hala güzel ve hala çalkantılı bir efsane. Şimdiye kadarki edebiyat da benim için hedonist, insanlara mutluluk getiriyor. "Monte Cristo Kontu" bir başlangıç noktası ve belki de bir son nokta olacak ... Edebiyatın ilginç olduğunu düşünüyorum. Edebiyattan eşsiz bir zevk almak için, klasiklerle yeni tanışmaya başladığım duygu bu.
Edebiyat klasikleri ve insan değerlerinin oluşumu
Jiang Fangzhou: Farklı insanlarla temas halindeyken, bir insanın 14 yaşından önce okuduğu eserlerin onun üzerinde büyük bir etkiye sahip olduğunu hissediyorum: değerleri üzerindeki etki, dünyayı algılama biçimi üzerindeki etki. Örneğin benimle aynı büyüme deneyimine sahip çevremdeki insanların çoğu küçük şehirlerde büyüdü ve 14 yaşından önce dövüş sanatları romanları okudu. Bunun onlar üzerinde büyük bir etkisi var. Bazı insanların ekran isimleri artık Genç Usta X, Xia Xia veya aklındaki ideal duygu Jin Yong'un hissi.
Pek çok insan 14 yaşından önce roman okumamış, daha fazla bilim kurgu ya da "Deniz Altında Yirmi Bin Mil" veya Verne gibi daha az edebi eser izlememiştir. Daha sonra onlarla konuştuğumda, onların edebi dünyayla, sözde kaybedenlerin dünyasıyla gerçekten ilgilenmediklerini ve daha geniş ve uzak dünyayla daha çok ilgilendiklerini fark ettim. Böylece, daha sonra bir kişinin 14 yaşından önce okuduğu şeyin büyük bir etkisi olduğunu ve değerlerini şekillendirdiğini keşfettim.
Ma Ainong: Geriye dönüp baktığımda, klasikleri okumam uzun sürüyor gibi görünüyor ve bahsettiğiniz 14 yaşındaki çocuk gibi bir şey yok. Kolejdeyken Romain Rowland'ın "John Christopher" ve "Mother and Son" adlı kitaplarını okuduğumu ve bu kitapları okuduğumda nasıl hissettiğimi hala hatırlıyorum. Bir hazine bulmuş gibi görünüyor. Kitabın üçte ikisini okuduğumda okumakta bir tür isteksizlik var, okuduktan sonra kitabı okumamış öğrencileri bile kıskanıyorum, önünde geliştirilecek bir hazine olduğunu düşünüyorum ama bu hazineden çok keyif aldım. Böyle bir his var.
Az önce klasik okumanın insanların değerlerinin oluşumunda ve büyümesinde etkisi olacağını söyledim, bunun çok büyük bir etkisi olduğunu düşünüyorum. Görünüşe göre her edebiyat klasiği bir pencere açarak dünyanın başka bir yerini görmemizi sağlıyor. Bir kişi veya başka bir insan doğası düzeyi, insan doğasının çeşitliliği. Roman okuyanların ve roman okumayanların dünya hakkında farklı görüşleri vardır.Klasik okumak, özellikle edebi klasikleri okumak, dünyayı daha zengin ve çok yönlü bir anlayışa sahip olmanızı ve insanların hayatını, duygularını ve ruhunu daha iyi anlamanızı sağlayabilir. Alan hakkında daha çeşitli bir anlayışa sahip olun. Her klasik, biraz daha fazlasını elde etmenizi sağlar, orijinalinden biraz farklı olur ve her kitap sizi biraz farklı kılar.Zamanla daha iyi bir insan ve daha akıllı olursunuz. Toplum duygusu daha doyurucu ve zengindir ve insanlar daha hoşgörülü olacaktır.
Jiang Fangzhou: Çocukken birçok edebiyat ve roman okuduğum gibi, şimdi de dahil olmak üzere daha sonraki büyümem için, özellikle büyük bir değişikliğin başarısızlıklara ve güçsüzlere tolerans olduğunu, çünkü romanda nadiren başarılı bir insan olduğunu kabul ediyorum. Temelde, Mark Twain'in hiciv objeleri veya Turronev'in hiciv objeleri gibi çirkin görüntülerde ortaya çıkıyorlar ve bu, bir kişinin başarısı veya başarısızlığı hakkındaki mevcut görüşümü etkiliyor. Bir insanı çok başarılı bir şekilde yaşarken gördüğümde, diğerleri onun bir şeyi doğru yapmış olması gerektiğini düşünüyor ve bence yanlış bir şey yapmış olmalı. Başarısız insanlar hakkındaki klasiklerden güzelliği keşfetmeyi kolaylaştırmayı da içerir. Bu yüzden, dediğiniz gibi, bir anlamda daha hoşgörülü hale gelebileceğini düşünüyorum.
Jiang Fangzhou
Shuang Xuetao: Öğretmen Fang Zhou, "Denizin Altında Yirmi Bin Mil" i okuyan kişinin ve Jin Yong'un ben olduğumu söyledi Büyüdüğümde bana eşlik eden yazar ve eser buydu. Hala Jin Yong hayranıyım 14 yaşına gelmeden önce sadece Jin Yong'u değil, Sherlock Holmes'u da sevmiştim. Daha sonra birçok kişi Jin Yong'un düşünce tarzını veya Jin Yong'un karakterlerini kendilerini tanımlamak için kullanmaya isteklidir çünkü Jin Yong'un karakterleri o kadar basit değildir.
Hala "Reader" dergisinin abonesiydim ve "Okuyucu" her geldiğinde, önce içindeki şakaları, orta pozisyonu, sonra da önceki romanları okurdum. 1990'ların başındaki okuma çağında, "Okuyucu" dan önceki pek çok roman klasik eserlerdi.İngiliz bir yazarın yazdığı "Kalite" adlı romanı hatırlıyorum, ayakkabı yapan bir kunduracıdan bahsetmişti. Bu harika. Ama bir paradoks var, yani ayakkabıları her zaman iyi giyilir ve yeni ayakkabıları satılamaz, bu yüzden küçük bir sokakta açlıktan ölür. O zamanlar şok oldum, her yerde edebiyat imkanı var, popüler bir kitapta veya popüler bir dergide iyi klasik eserler olabilir.
Shuang Xuetao
Bugün küçük kara kitaplarda klasiklerden ya da klasiklerden bahsediyoruz, bunlar temelde roman ya da kurgusal eserler ... Benim için en önemli şey, bu iş popüler ya da ciddi olursa olsun, insanları kurguya inandıracak. Bir hayatın etkisi çok önemlidir. Çevremdeki pek çok arkadaş kurguya inanmıyor. Bu beynin çalıştığı bir mekanizma gibi görünüyor.Bu mekanizmanın çok genç yaşta, dünyayı güçlü bir şekilde anlamadığınız zamanlarda kurulması gerekiyor. Bir genç için gerçeklik de kurgunun bir parçasıdır.Gencin bir dünya anlayışı hala fanteziye ve iç dünyasına dalmıştır. Bu zamanda, eğer kutsal yazılar ruhuna girebilir veya onunla tanışabilirse, hayatı edebi bir şekilde düşünme alışkanlığı edinebilir, bu tür şeyler insanları büyük ölçüde değiştirecektir.
Klasikleri Okumanın Yaratılış ve Çeviri Üzerindeki Etkisi
Ma Ainong: Çok edebiyat okudum, iyi bir edebiyat çevirmeni olmak için Çincemiz İngilizceden daha önemlidir. Üstelik dil bir çeşit gelişimdir.Belki şu anki dil 20-30 yıl önceki dil ile pek aynı olmayabilir.Dil ve ritim duygusu çok değişecek, bu yüzden temelde her gün okumaktan vazgeçmedim Bazı edebi eserleri okuyacak.
Çok şey okumama rağmen bende gerçekten derin bir etki bıraktı ve her zaman bazı klasik eserleri hatırlıyorum. Örnek olarak çocuk edebiyatını ele alalım, her zaman aklıma gelen "Peter Pan" gibi çocuk edebiyatının birçok çevirisini de yaptım. İçinde bir Kaptan Kanca var. Herkes kötü olduğunu düşünebilir. Sayısız insanı öldüren büyük bir korsandır.Çok acımasız davranır.Bir el hala sahte, bir kanca, yani Kanca denir. Kaptan, fahişe İngilizce'de kanca anlamına gelir. Ancak bu roman onu tam bir kötü adam olarak tasvir etmiyor Yüzeysel kötülüğünün ve acımasızlığının altında çok çekingen bir İngiliz devlet okulu öğrencisi ve içinde aristokratik şeyler var. Bu karakterin bekar olmadığını, yüzleşmediğini ve çok karmaşık olmadığını hissettiriyor ... Bu bana gerçek kişi olduğunu hissettiriyor, siyah ya da beyaz ya da kötü ya da iyi değil.
Klasik edebi eserlerde bunun gibi pek çok karakter var. Mesela "Annie on the Green Gables" ı tercüme ettim. Anne ne kadar sevimli bir kız. Bu yazar Anne'yi başardıktan sonra yazmaya devam etti. 8 kitap yazdı ama sonra Birkaç kitap gittikçe daha az sevimli hale geliyor.Yayınevi benden çevirmemi istedi ve artık onu çevirmek istemiyorum çünkü Anne yazmaya devam ettikten sonra sevimliliğini kaybetti ve pek de gerçek değildi. Belki yazar Annie'ye aşık oldu, bu yüzden Annie'nin hikayesi gelişmeye devam ettiğinde, Annie için herhangi bir kusur yaratma konusunda isteksizdi ve Annie'yi çok mükemmel yaptı. Karşılaştığı her şey iyi bir şeydi ve artık hata yapmıyordu. Artık ilk kitap gibi bazı saçma küçük sorunlara girmeyeceğim, bu yüzden sonraki birkaç kitap artık benim için çekici değil.Bence birinci ve ikinci kitap Anne dışında ikincisi artık klasik değil.
Klasikler böyledir, doğrudur ve özellikle dokunaklılar, insan doğasının birçok yönünü görmenize izin verir ve beklemediğinizde size hatırlatır.
Olay yerinde üç misafir konuştu
Shuang Xuetao: Klasik öyle bir şey ki, bu şeyi bir romanda yazabiliyor olmam, ona hayran olduğumu gösteriyor, seleflerimizin ulaşabileceği yükseklik, Gördüğünüz gibi sadece küçük bir çalışma yaptım.
Lise yıllarında beni çok etkileyen, yazarların seçtiği bir dizi "beni etkileyen 10 kısa hikaye" olduğunu hatırlıyorum. Öğretmen Su Tong'un antolojisinin "Yastığın Zaferi" olduğunu ve Ma Yuan'ın seçkisinin "Ustanın Zalimliği" olduğunu hatırlıyorum. Avangart yazarların seçtiği bu çalışmalarda, daha önce görmediğim birçok kısa öykü gördüm. Bu yönü çok önemli, bir kısa öykünün ne yazılabileceği ya da akıllarındaki klasik kısa öykü. Ne gibi görünüyor. Mo Yan'ın "The Room in the Keyhole" adlı eseri de oldukça soğuk olan Japon yazar Minzu Mian'ı seçti. Ancak o dönemde pek çok yazar tarafından seçilen Salinger'ın "Esme İçin Bir Hikaye" gibi herkesin sevdiği yazarlar da var. Öğretmen Su Tong'un bu konudan bahsettiğini en son gördüğümde, Carver'ı antolojide ilk kez tavsiye ettiğini ve Carver'ın çok ünlü bir romanı olmadığını söyledi.
Jiang Fangzhou: Bence şaşırtıcı olan şey, Carver'ın yalnızca son beş veya altı yıldır popüler olan bir yabancı yazar olması, ancak bu öncü yazarların yazıları yaklaşık 20 yıl önce ondan etkilenmiştir. Bu yüzden ileri düzey okumaları da beni şaşırttı.
Shuang Xuetao: Evet, seçmelerinin kalitesine göre okuma, bir yazarın yönünü belirler ve yazarlar temelde okumanın oğludur. Ve o sırada Carverın çevirmeninin Yu Xiaodan olması gerektiğini hatırlıyorum ve "Aradığım Yer" tercümesi benim favorimdi. Bu yüzden, klasik bir çalışmanın, bizim için çok iş yapması için özverili bir çevirmene ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Ve şimdi insanlar gittikçe daha eleştirel hale geliyor ve çeviri için gereksinimler gittikçe artıyor ... Daha önce seçenek olmadığı için, şimdi herkes edebiyat süpermarkette sevdiğini seçecek, bu yüzden bu çeviri daha önemli hale geliyor.
Edebiyat klasikleri biçimindeki değişiklikler
Jiang Fangzhou: Ben kendim klasik şablona bağlı kalmıyorum. Klasik olanın ciltli deri, bronzlaştırıcı ve çok kalın olması gerektiğini düşünmüyorum. Daha önce bir dizi Japon animasyonu izledim ve Japon klasik romanlarını çizgi filmlere uyarladım.Her çizgi film yaklaşık 20 dakika sürüyor ve çizgi filmi daha ilginç hale getirmek için animasyonda bazı zekice değişiklikler yaptılar. . Bu yüzden bu çizgi filmleri zevkle izliyorum. Bence klasikler savrulup fırlatışlara karşı koyabilir, klasikler sıradan edebi eserlerden farklıdır, çünkü sürekli sallanmaya dayanabilir ve müzikallere, dramalara, çizgi filmlere dönüştürülebilir veya yeniden yazılabilirler. Yabancı bir yayınevi, bir grup yazarın Shakespeare'in oyunlarını yeniden yazmaya davet edildiği ve herkesin çok iyi yazdığı bir etkinlik başlattı. Bu yüzden klasiklerin atılmaya dayanabileceğini düşünüyorum. Onları daha küçük, daha ince, daha siyah, daha beyaz, şarkı söyler, okur ve çizgi filmlerde oynarım. Bence form sürekli değişse de, ben yapmıyorum Biçimdeki bu değişikliklerin, klasiklerin kendilerinin kalitesini, cazibesini ve standardını tehlikeye attığını düşünmüyorum.
Ma Ainong: 1993 yılında Halk Edebiyatı Yayınevi'ne gittim ve orada 25 yıl çalıştım, gün boyu ünlü yabancı edebiyatla uğraştım. Yayınladığımız klasikler hakkında bildiğim şey aslında bir "ızgara kitabı", bir dizi "yabancı edebi klasikler" idi, yüzden fazla tür var, bazı nostaljik insanlar da yeniden basabileceğimizi umuyor, kalın, tasarım karşılaştırması basit. Daha sonra ciltli olarak iki yüzden fazla çeşit içeren gri renkli "Dünya Edebiyat Klasikleri Kütüphanesi" seti yayınladık ve daha sonra yüzden fazla kopyası olan "Ünlü ve Ünlü Çeviri Resimli Kitaplar" ı yayınladık. 200.000 kelime.
Bu küçük kara kitabı aldığımda, gerçekten parladım, çünkü içindeki yazarlar, büyük bir kitaba sahibiz, ancak bu yazarlarla hızlı bir şekilde iletişim kurmanıza izin veriyor. İçinde bulunduğum dönem üniversitedeyken gerçekten farklı, kütüphanede uzun süre kıpırdamadan parmağımı tutabildim. Zamanımız parçalanmış olabilir, metroda sessizlik ve okuma zamanı veya işe gitmeden biraz önce. Bu nedenle, herkesin klasiklere ve edebiyata çok rahat ve hızlı bir şekilde yaklaşmasını sağlayacak bazı şeyleri seçebilmek için Onların muhteşem manzaralarından bazılarını gördükten sonra, onlardan okuyacak daha çok şey bulabilirsiniz. Bu çok İyi bir yol.
Shuang Xuetao: Neden gençken klasiklerle geç tanıştım? Aslında klasiklerden korktum, klasiklerin her zaman büyük tonikler olduğunu düşünürüm, yemek yedikten ve okuduktan sonra insanlar kesin bir değişim yaşarlar. O zamanlar edebi klasikler bana bu hissi verdi. Daha sonra bir şeyler yazarken ve şimdi bu sözde edebi klasikleri okurken bu fikir değişti. Edebiyat klasikleri okumak insanları kesinlikle daha iyi hale getirecektir, çünkü okumak insanları daha iyi hale getirecektir, bu yüzden faydacılık edebiyat klasiklerinin en alt öğesidir, ancak sizi bazı ruhani aktiviteleri sevdirmek aslında çok önemlidir.
Örneğin, bu küçük kara kitap seti insanların Çehovun şeylerinin çok güzel olduğunu veya Tolstoyun küçük hikayelerinin çok ilginç, ki bu çok önemli olduğunu bilmelerini sağlayabilir. Az önce Japon cep kitaplarının çok gelişmiş olduğunu söyledim.Birçok insan banliyö metrosunda okumaya gidiyor. Sanırım Çin'de metroda veya otobüste kitap okuyan daha az insan var. Ama yine de Çin'in görmediğimiz büyük bir okuma popülasyonuna sahip olduğunu düşünüyorum. Çin'de sessiz çoğunluk olan çok sayıda mükemmel okuyucu var, başkaları tarafından keşfedilmemişler, sessizce bu klasiklere dikkat ediyorlar.
Klasik standartlar ve "soğuk klasikler"
Jiang Fangzhou: Şahsen ben sözde "soğuk klasik" diye bir şey olmadığını hissediyorum. Zamanın sınavı, okuyucuların sınavı ve profesyonel edebiyat çevrelerinin sınavı oldukça adil ve çok fazla iyi eseri gömmeyecekler, gömülseler bile, uzun süre gömülmeyecekler zaman. Sanırım sözde "soğuk klasikler" yalnızca birkaç seçkin yazarda var. Örneğin, Marquez gibi kaç tane iyi eser biliyordu. En sevdiğim eser "Kimse Yazmaz O'na "Albay" ve "Labirentte General" aslında bunlar pek popüler değil, eserlerinde çok popüler. Sadece herkes için, başlayan ilk kitap "Yüzyıllık Yalnızlık". İyi bir yazar için, çok fazla mükemmel eser olduğu için sözde "soğuk klasikler" vardır. Onun en iyileri veya kişisel favoriniz halk tarafından tanınmayabilir, bu yüzden ben Kişisel olarak, bu kadar popüler bir klasik olduğunu düşünmüyorum.
Etkinlik fotoğrafları
Ma Ainong: Xiao Hei Shu'nun başka yayınevlerinde yayınlanmayan bazı seçimleri var. Bazı yazarlar roman konusunda iyidir ve biz onun daha çok romanını yayınlıyoruz. Mekanın özelliğinden dolayı, küçük kara kitap orta veya kısa öyküler içerebilir Bu çok iyi bir noktadır, okuyucuların yazarın daha sanatsal başarılarıyla iletişim kurmasına olanak tanır.
Shuang Xuetao: "Soğuk klasikler" denen şeyin ne anlama geldiğini anlıyorum, yani bazı klasik yazarlar, en iyi çalışmanın en popüler olan olmadığını düşünüyor, bu çok mümkün. Şu an bildiğimiz klasik eserlerin büyük bir kısmı okuyucular tarafından şekillendirildiği için, eserlerin ve okuyucuların komplosu ile zamanın ürettiği klasik eserlerdir. Peki yazarın en iyi mi yoksa en gurur verici eseri mi? Edebiyat tarihinde genellikle farklıdır.
Herkes tarafından tanınmayan sözde klasik eserler, klasik bir yazarın soyağacının eserleri olmalıdır, çok fazla okuyucu olmayabilir, ancak aynı zamanda onun seviyesini de çok temsil ederler. Bence farklı olmak uğruna kötü bir yazar seçmek yerine durum bu. Örneğin Flaubert'in "A Simple Heart" adlı eseri "Madame Bovary" kadar ünlü değil ama bu roman Batı edebiyatı üzerinde büyük bir etkiye sahip. Profesyonel okuyucular ve kolejler üzerindeki etkinin büyük olduğu söylenmelidir, ancak sıradan okuyucular üzerindeki etkisi o kadar geniş değildir.
