Erkek Sporları ile Fotoğraf
Koşu verimliliğini artırmanın ve kendinizi daha fazla çaba harcamadan çalıştırmanın anahtarı "ileriye doğru eğilmektir".
Neden öne eğilelim?
Mekanik perspektifinden statikten harekete, dengeden dengesizliğe bir durumdur. Dengeleme yapılırken ağırlık merkezi doğrudan destek noktasının üzerindedir; hareket, ağırlık merkezi destek noktasını terk ettikten sonra kuvvetin dengesizliğinin sonucudur ve dengesizliğin yönü nesnenin hareket ettiği yöndür.
Soldaki resim, desteği değiştirmek için en kolay olan anahtar koşu duruşu (dengeli duruş) ve sağdaki resim, desteği değiştirmek için duruş (dengesiz duruş).
Yerinde koşmakla ileriye doğru koşmak arasındaki en büyük fark "öne eğilmek" dir. Yerinde koşarken, kalçalar her zaman doğrudan ayakların üzerindedir ve öne doğru eğilme açısı sıfırdır. Kollarınızı ne kadar sert salladığınız veya adımınız ne kadar hızlı olursa olsun, ileriye gidemezsiniz ve sadece yerinde koşabilirsiniz. Ancak koşucu öne eğildiğinde ileriye doğru koşmaya başlayacaktır. İleri açı ne kadar büyükse, hız o kadar hızlıdır (ileri açının tanımı, çizginin ön ayaktan kalçaya olan eğimi olan yukarıdaki şekle başvurabilir). Öne eğilme tekniği, koşu tekniğinin en kritik kısmıdır.
En iyi koşucuların "ileri" açısı nedir?
Beceri seviyesi ne olursa olsun, insan vücudunun koşarken koruyabileceği ileri açı sınırı 22,5 derecedir. 100 metrelik dünya rekoru sahibi Bolt dünya rekorunu kırdığında, son 60 ila 100 metrenin ortalama öne eğim açısı 21.4 derece oldu ki bu şimdiye kadar ölçülen en büyük öne eğim açısı.
Uzun mesafe koşucularına tekrar bir göz atalım: 10 kilometrelik şu anki dünya rekoru, 26 Ağustos 2005'te Belçika'nın Brüksel kentinde Etiyopya'dan Kenenissa Becquer tarafından kırıldı. Süre 26 dakika 17 saniye 53 idi (hız 22,83 km / s). saat, hız 2: 38 / km). Bu hızda ortalama öne eğilme açısı 17.3 derecedir.
İyi bir "öne eğilme" hareketi nasıl yapılır?
1. Aynı ileri açıyı korumanıza gerek yoktur, ancak ileriye doğru eğilmeye devam etmeniz gerekir
İlerlemek için öne doğru eğilmemiz gerektiğine göre, koşarken aynı öne eğilme açısını korumamız gerekiyor mu?
Cevap "gerek yok". 400 metrelik bir oyun alanında yarışıyorsanız (veya tamamen düz bir yolda maraton koşuyorsanız), mükemmel becerilere sahip elit koşucuların yalnızca yarışın ilk birkaç saniyesinde öne doğru açılarını artırmaları gerekir. Fiziksel bir bakış açısından, ileri açı ne kadar büyükse, ileriye doğru hareket eden insan vücudunun ivmesi o kadar büyük olur. Ancak oyun sırasında hızlanmaya devam edemeyiz, bu yüzden ileri açıyı artırmaya devam etmemiz gerekmiyor.
Bir koşucunun 5 kilometrelik en iyi puanı 20 puan ise, yani ortalama temposu 4: 00 / km (15km / saat) ise, bu hızı aştığı sürece kısa sürede durur. Durağan bir durumdan başladığını hayal edin, başlangıç hızı 0, hızlanmak istediğinizde koşucu bilinçsizce öne doğru eğilecek, hızlanmak için başlangıçta öne eğilme açısı çok büyük olacak ve hız saatte 15 kilometreye ulaştıktan sonra hızlanmaya gerek kalmayacak. Koşucuların yaptığı şey sabit bir hızı korumaya çalışmaktır.
Şimdi öne eğilmek ister misin? istemek. Bununla birlikte, artık başlangıçta hızlanırken olduğu kadar öne eğilmek gerekli değildir. Bu zamanda öne eğilmenin amacı, atalet hızını korurken oluşan direncin üstesinden gelmektir. Üç tür direnç vardır:
Rüzgar direnci : Elbette, koşu sırasında rüzgar direncinin dikkate alınması gerekmez, ancak akışkanlar mekaniği formülüne göre rüzgar direnci = 1/2 × hava yoğunluğu × hareket hızının karesi × rüzgar direnç katsayısı × vücut kesit alanı. Hız iki katına çıkarılırsa, rüzgar direnci bir kare kat artar. Yani saatte 15 kilometrenin (4: 00 / km) üzerinde koştuğunuzda, rüzgar direnci harika.
Ayak tabanı ile zemin arasındaki sürtünme.
Ayak tabanı vücudun önüne ulaştığında oluşan frenleme etkisi.
2. Koşu sırasında, aynı hızda ileri açı ne kadar küçükse, teknik o kadar iyi
Hız korunurken rüzgar direncinin azaltılamamasına ek olarak, sürtünme ve frenleme etkileri koşu teknikleriyle azaltılabilir. Bu nedenle, daha iyi becerilere sahip olan iki koşucuyu 20 dakikalık 5 km PB ile değerlendirmek daha iyidir.Koşu sırasında kimin daha küçük öne açısına sahip olduğunu görebilirsiniz. Öne eğilme açısı ne kadar küçükse, koşu tekniği o kadar iyidir ve dolayısıyla daha az ek direnç. Daha büyük öne eğilme açısı, koşucunun tekniğinin zayıf olduğunu, ancak fiziksel uygunluğunun daha iyi olduğunu gösterir.
3. Bir maraton koşarken, ileri açıyı artırmak için bu 3 fırsatı seçin
Yetenekli bir maraton koşucusunun yarış sırasında ileri açıyı artırması için en uygun zaman ne zamandır?
Başlarken (ilk ivmeyi alırken) ve kendi M temponuza hızlanırken;
Yenileme noktası durup yeniden başladığında;
Yokuş yukarı giderken. Diğer zamanlarda, koşucuların sadece küçük bir öne eğimini sürdürmeleri ve ileri ataletini korumaları gerekir.
·
·
·
·
·
Tam bilimsel eğitim nasıl yapılır?
Sertifikalı bir kalp atış hızı koçu olmak için Koşu Akademisine gelin!