"Edebiyat Reformu Üzerine"
Bugün Dördüncü Mayıs Hareketi'nin 100. yıldönümü. Çin bağlamında, sadece emperyalizme ve ulusal kurtuluşa karşı bir öğrenci hareketi değil, aynı zamanda Yeni Kültür Hareketinin bir sonucudur.
Yeni Kültür Hareketi, "Yeni Gençlik" ve selefi "Gençlik Dergisi" ile yakından ilgilidir.
Bugünkü anma törenimiz doğrudan alınır: 100 yıl önce, öncüler dünyayı nasıl gördüler, meseleler nasıl kurulmalı, Çin'in ilerlemesini nasıl teşvik edecek ...
"Curiosity Daily (www.qdaily.com)" tümü yılın dergisinden, bugünün güncellenen makaleleri.
Bugün pek çok edebi reformcu var ve muhabirler hiçbir şey öğrenmemiş, bu nasıl söylenebilir? Yıllar boyunca, bu konuyu dört kez çalıştım ve düşündüm, arkadaşlarım ve arkadaşlarımın da desteklediği ve elde edilen sonuçlar oldukça tartışmaya değer. İçgörülerin özetlenmesi sonucunda sekiz şey olarak sıralanmakta ve dünyada edebiyat reformuna dikkat edenler tarafından ayrı ayrı tartışılıp incelenmektedir.
Bugün edebi reform için sekiz şeyle başlamamız gerektiğini düşünüyorum. Sekiz şey nedir?
Biri, söylenecek bir şey olduğunu söyledi.
İkincisi, antika insanları taklit etmeyin.
Üçüncüsü, grameri vurgulamalıyız.
Dördüncüsü, hastalıksız inleme dedi.
Beşinci olarak, deyimi akort etmek önemlidir.
Altıncı olarak, noktalama işaretine gerek yoktur.
Qi, yüzleşmeden bahsetme dedi.
Sekizinci olarak, kaba sözlerden ve sözlerden kaçınmayın.
Biri söylenecek bir şey var dedi
Ülkemin modern edebiyatının ciddi hastalığı kelimelerin eksikliğinden kaynaklanıyor. Günümüzde insanlar sadece "hiçbir sözün söylenemeyeceğini ve gidecek yolu olmadığını" biliyor. Benim "şeyler" dediğim şey, eskilerin "makaleler Tao taşır" dediği şey değildir. "Şeyler" dediğim şey iki şey hakkındadır:
(1) "Şiire Önsöz" Duygusu şöyle der: "Duygu ortada hareket eder ve çeşitli kelimeler oluşturur. Kelimelerin eksikliği onu iç çeker. İç çekme eksikliği, dolayısıyla ilahiler. İlahilerin eksiklikleri, ellerin dansının cehaleti, ayak. Bu bir zevk. "Ben buna duygu diyorum. Duygusal kişi, edebiyatın ruhudur. Edebiyatın ruhu olmayan, kuklası ve yürüyen ölüler gibi duyguları yoktur. (Sözde "Güzellik Tuzu" da duygulardan biridir.)
(2) Düşünceler "Düşünme" dediğim şey içgörünün, bilginin ve ideallerin üç yönünü ifade eder. Düşüncelerin edebiyat yoluyla yayılmasına gerek yoktur ve edebiyat düşünmek için değerlidir ve düşünmek edebi değere sahip olmak için de değerlidir; bu Zhuang Zhounun denemesi, Yuanming, Lao Dunun şiiri, Jiaxuanın şiiri, Shi Naianzhi Romanlar, böylece asla sonsuza kadar sürmeyecekler. Düşünce literatürdedir ama beyin bedenin içindedir. İnsanlar güzel görünseler bile düşünemezler ve gülebilseler ve hissedebilseler de, bu ne kadar iyi? Edebiyat hala kulaktır.
Bu iki şey olmadan edebiyat, ruhu ve beyni olmayan bir güzellik gibidir, güzellik ve zenginlik (He Nong) görünümüne sahip olmasına rağmen, yine de sonuçtadır. Modern zamanlarda edebiyatçılar, yüce düşünceler olmadan ve samimi duygular olmadan tonal kelimeler ve cümleler arasında sıkışıp kalmıştır ve edebiyatın düşüşü de bundan kaynaklanmaktadır. Bu makalenin zararı sözde hiçbir şeydir. Bu dezavantajı kurtarmak istiyorsanız, kaliteye göre kaydetmelisiniz. Rehin veren nedir? Hissetmek ve düşünmek sadece ikisidir.
İkincisi, antik insanları taklit etmeyin
Edebi insanlar da zamanla değişen kişilerdir. Bir çağda ve bir çağda edebiyat vardır: Zhou, Qin ve Qin edebiyatı; Han, Wei ve Wei edebiyatı; Tang, Song, Yuan ve Ming, Tang, Song, Yuan ve Ming edebiyatı. Bu benim kendi özel ifadem değil, uygarlık evriminin aksiyomudur. Edebiyat teorisi açısından, "Shangshu" makaleleri, Qin öncesi akademisyenlerin makaleleri, Sima Qian ve Ban Gu'nun makaleleri, Han, Liu, Ou ve Su'nun makaleleri, alıntı makaleleri, Shi Naian ve Cao Xueqin'in makaleleri vardır. , Bu makalenin evrimi. Ayetlerde kafiye kullanmaya çalışın: "Toprağın Şarkısı", "Beş Oğlunun Şarkısı", bir dönem; 300 "Şiir", bir dönem; Qu Yuan ve Xunqing'in Sao Fu, başka bir dönem; Su Li Xian, Wei ve Jin'e gelince, başka bir dönem; Jiangzuo'nun şiir akışı paraleldir, Tang Hanedanlığı şiirine kadar, bu başka bir dönem; Lao Du, Xiangshan'ın "gerçekçi" şiirleri (Du Zhi gibi " "Shi Hao Li", "Qiang Köyü", Bai Zhi Xin Yue Fu), başka bir dönem; Şiir Tang'a ulaştı ve gelişti ve o zamandan beri şiir ve müzik gelişti, Tang, Beş Hanedanlar ve erken Song hanedanı, kelimelerden biri Zaman da; Su, Liu (Yong), Xin ve Jiang'ın sözleri başka bir çağ; Yuanzhi'nin Zaju efsanelerine gelince, başka bir dönem. Tüm bu dönemlerde her biri zamana ve rüzgarlara göre değişir ve her birinin kendine has özellikleri vardır, ona tarihsel evrim perspektifinden baktığımızda kadim edebiyatının günümüzden daha iyi olduğu söylenemez. Zuo'nun ve Shigong'un yazıları tuhaf ama Shi Naian'ın "Su Kenarı" "Zuo Zhuan" ve "Tarihsel Kayıtları" görüyor. Ne kadar? "Üç Başkent" ve "İki Başkent" zengin ve zengindir, ancak Tang şiirlerine ve Song şiirlerine bakarsanız cüruftur. Bu, edebiyatın zamanla geliştiğini ve kendi kendine duramayacağını gösterir. Tang Hanedanlığı'ndaki insanlar Shang ve Zhou'nun şiirleri olarak görülmezler ve Song Hanedanlığı'ndaki insanlar Xiangru ve Ziyun'un şiirleri olarak görülmezler. Yapılsa bile çalışmayacaktır. Gökyüzüne karşı olduğu zaman evrimin izine de aykırıdır ve eski zamanlar işe yaramaz.
Sadece edebi evrim ilkesi değil, aynı zamanda sözde "arkaik insanları kopyalamayın". Bugünün Çin'de, Tang ve Song hanedanlarını ya da Zhou ve Qin hanedanlarını taklit etmemeliyiz. "Kongre Açılış Konuşması" nı görmeden önce şöyle deniyordu: "Yu Shuo Kongresi, belirsiz zamana uy ve dinlen." Dasein, bugün üç kuşaktan fazlasının kanıtlarından biri olmak istiyor. Günümüzün "edebiyat ustalarına" daha yakından bakıldığında, edebi kurallar Yao, Zeng, usta Han ve Ou'yu izler ve daha yüksek olanlar, Altı Hanedan altında edebiyat olmadığını düşünerek Qin, Han, Wei ve Jin yöntemlerini izler. Bu sadece adımlardaki bir farklılık ve hepsi edebiyata bağlı. Kadimlere benzese bile, müzedeki "gerçekçi bir sözde dingin" den başka bir şey değil. Edebiyat harika! Bay Chen Boyan'ı dün bir şiirde gördüm:
Taoyuan, yarım yaşında kel olan du cümlesini not eder. Tüm kazançlar gözyaşları içindeydi ve söz konusu kılıç oynadım.
Tüm ruhlar hala sessiz ve bu eski hayranlık yüksek. Xu, göğüs ve karından sonra ölümcül gösteriye baktı.
Bu Dazu, arkaik insanların psikolojisini taklit eden bugünün "birinci sınıf şairini" temsil ediyor. Hastalığın temel nedeni, eski insanların köle hizmetkarları ve hizmetkarları olarak "yarım yaşındaki kel bin sent" çalışmasının kullanılmasıdır, bu nedenle "bu eski hayranlık yüksek" diye bir iç çekiş vardır. Bu tür bir kölelikten sıyrılırsam ve kadim insanların şiirlerini değil, sadece kendi şiirimi yazarsam, bu şekilde asla başarısız olmayacağım.
Bugünün edebiyatını her aradığımda, dünyanın "birinci sınıf" edebiyatı ve benzersiz yerel romanları ile karşılaştırmaya değer (Foshan, Nanting Köşkü, Hongdu Bailiansheng üç kişidenim). Başka hiçbir sebepten ötürü, bu romanların hiçbiri antikaları taklit etmiyor (üçü de "Bilginler", "Su Kenarı", "Taş" yapabiliyor, ama taklit değiller.) Ancak günümüz toplumunu yazmak yalnızca doğrudur. Gerçek edebiyat haline gelebilir. Bunu inceleyen ya da edebi değeri olmayan diğer eski şairler. Bugün özlemleri olanlar ne yaptıklarını bilmelidir.
Üçüncüsü, gramer öğretilmeli
Günümüzün kompozisyon ve şiir yazarları her zaman gramerin yapısını vurgulamıyorlar. Örnekler o kadar karmaşık ki, özellikle paralel ayetler yazanlar için bunlardan alıntı yapmak sakıncalıdır. Koca gramer konuşmuyorsa, bunun "mantıksız" olduğu söylenir. Bu neden açıktır, ayrıntılı olarak tartışılmamalıdır.
Dördüncüsü, hastalıksız inleme
Bunu söylemek kolay değil. Bugünün gençleri karamsar olma eğilimindedir ve takma adları "soğuk kül", "hayat yok" ve "ölü kül"; bir şiir olarak batan güneşi ve alacakaranlık yıllarını düşünüyorlar ve sonbahar rüzgarının düşüşünü düşünüyorlar ama baharın hızından korkuyorlar. Git, Huafa erken teşekkürlerinden korkuyor. Ülkenin boyun eğdirmesinin bu hüzünlü sesi de öyle. Yaşlı insanlar çok önemli ama gençler? Kötüye kullanımının bir sonucu olarak, bir tür alacakaranlık ruhu geliştirir, sıkı çalışmayı düşünmez, ülkeye hizmet etmeyi düşünmez, ancak şikayetlerin sesini bilerek, makaleyi hisseder; yazar hayatını tanıtacak ve okuyucu da hırsını kısaltacaktır. Bu sözde hastalıksız inilti. Ülkenin birçok sorununu bilmiyor muyum? Fakat ülke tehlikedeyken, sonuç almak için nasıl ağlayabilir ve burun akabilirsin? Sadece bugünün yazarlarının Fichte (Fichte) ve Mazzini (Mazzini) olmasını diliyorum, ancak Jia Sheng, Wang Can, Qu Yuan, Xie Gaoyu değil. Jia Sheng, Wang Can, Qu Yuan, Xie Gaoyu olamaz, ama bir kadın için hüsrana uğramış ve hüsrana uğramış bir şair Sen Beibei bir hiç!
Beşinci gün, kötü tondan kurtulduğunuzdan emin olun
Göğsünde birkaç edebi formülü hatırlayan günümüz bilginlerine şair denir. Şiirler ve denemeler, "boşa harcanan", "yaşam deneyimi", "yalnız", "yüzen", "solucan kumu", "soğuk pencere", "batan güneş", "kokulu çimen", "bahar boudoir" gibi eski ezgilerle dolu. "Hüzünlü ruh", "Guimeng", "Guimeng", "Guimeng", "Guimeng", "Guying", "Kaz", "Yulou", "Jinzi", "Can Geng" ... vb., Yorucu ve en sinir bozucu. Kötüye kullanımının bir sonucu olarak, ülkede pek çok makul, akla yatkın ama gerçek olmayan şiir doğdu. Bugün bunu kanıtlaması için arkadaşım Bay Hu Xian'dan (Ma Su) alıntı yapacağım:
Parlayan gece ışıkları fasulye gibidir, dağınık ve temelsiz, binaların yalnız gölgelerini yansıtır. Zümrüt yorgan soğuk, mandalina ördeği soğuk ve kaç sonbahar gecesi yasak? Mo Xian gevezelik ediyor ve Fanshuang T şeklindeki perdenin önünde uçuyor. Kalan bir ses var ve an hala sütunun etrafında.
Bir bakışta, kelime, cümle ve cümle kelimedir, ama aslında bunlar sadece Chen Tao'nun birçoğudur. İmparatorun yorganının karosu olan Baixiang Dağı'nın "Ebedi Pişmanlık Şarkısı" olarak "Zümrüt yorgan" ve "Mandarin ördeği çini" kullanılabilir. "T-şekilli perde" ve "Moxian" her ikisi de rutin. Bu terim Amerika Birleşik Devletleri'nde yapılmıştır ve gece lambası hiçbir zaman "fasulye gibi floresan" değildir ve oturma odasında "sütun" yoktur, bu nedenle etrafına sarılabilir. "Fanshuang Feiwu" ise daha da kafa karıştırıcı. Fanshuangın "Uçmasını" kim gördü? Dediğim gibi, deyimleri uydurmaya çalışanların başka yolu yok ama herkes gördüklerinde, duyduklarında, duyduklarında ve yaşadıklarında, onları anlatmak ve anlatmak için kendi sözlerini yazıyorlar; ama ben bunun doğru olmasını istiyorum ama ben istiyorum Nesnelerinin serbest amacına ulaşmanın zamanı geldi. Kötü deyimler kullananlar tembeldir ve kendi sözlerini söylemeyi reddederler.
Liuyue, kodu kullanma
Savunduğum sekiz şey arasında bu, arkadaşlar tarafından en çok saldırıya uğrayan ve bu da en yanlış anlaşılan şey. Arkadaşım Jiang Kanghu kitaba geldi ve şöyle dedi:
Sözde klasiklerin de geniş ve dar anlamları vardır. Obur su samuru kurbanı eskiler tarafından uzun zamandır yasaklanmıştır; eğer deyimler ve öykülerle birleştirilirse, sadece metnin karakteri tamamen kaybolmaz, yani metnin rolü de kaybolur. ...... Kelimelerin en harika anlamı, basit olmaları ve birçok anlamlarının olmasıdır. İfadelerin kullanılması bir değer değildir. Şiir yazamaz, mektup yazamaz veya konuşma yapamazsınız. Mektuplar, `` eski yağmur '', `` xuhuai '', `` baş ve ayakları kontrol eden '', `` kökleri paylaşan ve sonuncuyu takip eden '', `` su basan canavarlar '', `` sağır ve titreşen '', `` negatif yaylı tüfek '' kağıtlarıyla dolu Öncü, `` İçten ve samimi hizmet '', `` Citan '', `` Geri Çekilme ve Sanshe '', `` Hastalık inlemesi yok '', `` Canavar '', `` Keskin silah '', `` Demir geçirmez '' ... hepsi klasik ve ayrıca. Karar vermeyi dene ve uzaklaş, argo kelimeleri değiştir, ne söyleyeceksin? İfadeler karmaşık ve özlü, aynı derecede titiz. Diğer kelimeleri değiştirme korkusu, anlamı iki katına çıkarılmış olsa da, anlam hala doğru yol değil, neden? ...
Bu argüman son derece alakalı. Jiang Jun'un sözlerine göre sınıflandırma geniş ve dardır ve sınıflandırma şu şekildedir:
(1) Geniş anlamda kod, kod dediğim şey değildir. Geniş anlamda beş tür sözleşme vardır:
(A) Kadimlerin kurduğu benzetme, benzetmeyi alan şeylerin ortak anlamları vardır ve zamanla etkinliğini kaybetmeyenler modern insanlar tarafından kullanılabilir. Kadimlerin dediği gibi, "Oğlunun kalkanına saldırmak için oğlunun mızrağını kullanın." Bugün okumayanlar "kendi kendine çelişki" metaforunu bilse de, bunun bir referans olduğu söylenemez. Yukarıdaki örneklerde, "baş ve ayakları kontrol et", "canavarın belası", "sağır ve titreyen" ... hepsi bu türdendir. Analoji metaforu değerlidir ve uygundur ve uygunsa geçmişten ve bugünden ayırt edilemez. "Negatif tatar yayının öncüsü", "geri çekilme ve geri çekilme" ve benzerleri bugün artık sıradan değilse, bunlar edebiyatçılar arasında kullanılabilir, ancak sonunda kullanılacaktır. Söylendiği gibi, "Geri çekilme" binlerce mil veya yüzlerce mil olabilir ve "üç ev" kodunu kullanmak gerekli değildir.
(B) Deyimler Deyimleri olanlar için, sözcükler anlam için değil sözcüklerle birleştirilir. Uzun zamandır kullanılıyor, bu yüzden kullanın. Ancak, bugün başka bir "deyim" atabilirsek, sorun değil. "Keskin silah", "Xuhuai", "Orijinali serbest bırak ve sonunu takip et", ... hepsi bu kategoriye ait. Bu "klasik olmayan" aynı zamanda günlük kullanım için bir kelimedir.
(C) Tarihi gerçeklerden alıntı yapmak Tarihsel gerçekleri bugün tartışılan şeylerle karşılaştırmanın bir referans olduğu söylenemez. Örneğin, eski Du Shiyun, "Yin ve Zhou'nun düşüşünü duymadım ve Zhongzi onu cezalandırıyor" dedi, bu bir klasik değil. Yakın tarihli bir şiir, "Cao Mengde'nin hala Han Hanedanlığı'na girmesinin nedeni budur" diyor, bu da bir klasik değil.
(D) Eskilerden bir karşılaştırma olarak alıntı yapmak. Du Shiyun, "Fresh Geng Kai Mansion, Jun Yi Bao orduya katıldı", bu kadim ve modern arasında bir karşılaştırma ve bir klasik değil. Ayrıca, "Komutan Xiao Cao'yu kaybederse, birinci ve ikinci efendiler arasında Yılu görüyorum" dedi, bu da gerçek değil.
(E) Eskilerin sözlerinden alıntı yapmak Bu aynı zamanda bir ima değil. Sanırım bir söz var, "Eski sözler duydum, zor ve sadece ölmek." Ayrıca, "Eski zamanlardan beri denemekte başarı yok ve" Fang Weng "ifadesi aynı olmayabilir." Bu bir alıntıdır, referans değil.
Yukarıdaki beş tür genelleştirilmiş imalar, aslında sözde imalar değiller. Bu mevcutsa gerekli değildir.
(2) Dar anlamda savunduğum şey kullanmıyor. Benim "klasik" dediğim şey, edebiyat şairlerinin, önlerindeki sahneyi, sandıklarındaki anlamını yazabilmek için tek başlarına kelime ve cümleler yazamayacakları, bu yüzden eksik veya eksik hikayeleri ödünç alıyorum ve geçmişi gizlemek için resimler kullanıyorum. Buna "ima" denir. Yukarıda bahsedilen genelleştirilmiş imalar, Madde E hariç, kelimelere örnektir. Ama diğerini buna başvurmak için kullanmak, diğerini değiştirmek için değil. Dar anlamda, imaların tümü imaların onaylarıdır ve açıkça konuşamazlar, bu yüzden imalar kelimelerin kulağıdır. Bu, ima ve ima etmeme dediğim şey arasındaki farktır. İşçilerin ara sıra kullandığı kodun dar anlamında da bir farklılık vardır, ancak bu imkansız değildir ve fakirler reddedilmelidir.
(Alt) İfadeleri kullananlar Bu Jiang Jun'un sözde basit kelimeleri ve birçok anlamı. Konukta kitapsız başka örnek yok, ama doğru olması için bir veya iki tanesine atıfta bulunacağım:
(1) Dongpo'nun elindeki Qiu Chi'nin taşı olan Wang Jinqing, onu görmek için şiir kullanıyor, yani onu ele geçirmek için. Dongpo ödünç almaya cesaret edemedi ve önce bir şiirle gönderdi. Bir söz var, "Zhao'da zayıf kalmak istiyorsanız, Qin şarkısını kaybetmeyi tercih edersiniz. Manzarayı geçmemeye dikkat etmelisiniz, ancak hıza dönmelisiniz." Bu, bii'ye dönmek için Lin Xiangru'yu kullanır. Ne işçilik!
(2) Dongpo ayrıca "Zhang Zhifu altı kap şarap veriyor, kitap geliyor ama şarap ulaşmıyor" diyor şiir: "Qingzhou altı nişanlandı, Bay Wuyi'ye dönüştü." İş neredeyse hassas olmasına rağmen.
(3) On yıl önce "Haçlıların Kahramanları" ndan bir şiiri tattım: "Yang amca var mı? Yanzhi Weifu Zhao'nun babası? Haçlılar gerçekten önemsiz ve bu iki kişi sonsuza kadar sürebilir." Bao Jinquan o zamanlar oldukça kayıtsızdı ama aslında bu tür bir şiir yazılmamıştı.
(4) Jiang Kanghu'nun denizaşırı Çinli nesli Chen Yingshi'nin dört cümle yazdığını söyledi: "Taibai'yi asmazsanız, önce Çin Seddi'ni yıkacaksınız. Dünyada böyle bir şey yok, ama Zhao Qing", Yu Ji memnun. Zhao Xuanzi tarafından kullanılan kod çok kesindir.
(5) Wang Guowei'nin destansı şiirinde, "Kurt ve kaplan salonda, iyileşmeyi nasıl telafi edebilirler? Zhenmang'dan bir asırlık görevli Shenzhou Suilu Shen. Huan Yuanzi'ye bir mesaj gönderin, Wang Yifu'yu günah işlemeyin." Bu aynı zamanda bakanlık işi olarak da söylenebilir.
Yukarıda sayılan örneklerin tamamı imalarla konuşulmaktadır, güzel olan, benzetmenin orijinal anlamını yitirmemesidir, ancak üslupla sınırlıdır, bu nedenle benzetme kulak adına değiştirilir. İfadeleri kullanmanın dezavantajı, insanlara metaforun orijinal anlamını kaybettirmektir. Nesne yönelimli olana karşı dönüp, imaları kullanmanın karmaşıklığından okuyucuyu büyülediğinde ve ne olduğunu unutsa beceriksizdir. Kadim insanlar yüz tekerleme ile uzun şiirler yazsalar da, bunlarda kullanılan imalar bir veya iki şeyden başka bir şey değildir. ("Beizheng" ve "Baixiang Dağı ile Wuzhen Tapınağı" şiirleri tek bir kod kullanmaz.) Günümüz insanları SARS için uzun kurallar yazamazlar. . Bir şiirin seksen dört tekerlemesini tadın ve yüzden fazla şey için imalar kullanın, işe yaramamalı.
(Çirkin) İfadeleri kullananlar, çoğunlukla nasıl kelime yapılacağını bilmeyen tembel insanlardır, bu yüzden bunu tembellikten saklanmak için kullanırlar. Ama kelimeler yaratamaz, bu yüzden imaları kullanamaz. Ayrıca birkaç tür toplam Zhuo Dian vardır:
(1) Oranlar geneldir ancak kesin değildir ve birkaç açıklama yapılabilir ve kesin bir temel yoktur. Wang Yuyangın "Sonbahar Söğüt" bölümünü bugün kanıtlamak için alın:
Juanjuan'ın soğuk çiği don olmak ister, binlerce iplik Yutang'ı fırçalar. Puli Qinghe Zhongfu ayna, Jianggan Huangzhu kızı kutusu.
Boş ve acıma Banzhu Sui Set suyu, ama Langya Caddesi Kralı yok. Luoyang manzara noktasını geçerseniz, Yongfengfang'a şefkatle soracağım.
Bu şiirde kullanılan tüm imalar sözlerdir.
(2) Nadir klasikler kafa karıştırıcıdır. Koca edebiyatı çok etkileyici ve liriktir. Herkesin beş araçlık kitabı okuyabilmesi ve ardından metni anlayabilmesi gerekiyorsa, bu tür bir metin gerekli değildir.
(3) Klasik deyimleri kesmek dilbilgisi değildir. "Konghuai'yi alan kardeşlere ve Zengshi'ye hüküm sürmeye atıfta bulunuyor" (Zhang Taiyan) buna bir örnektir. Günümüzde insanlar "başkalarıyla evlenmek" diyor ama bu mantıklı değil.
(4) Orijinal anlamını kaybetmek için imaları kullanın. Örneğin, belli bir beyefendi dağın yüksek ve gökyüzünün bağlantılı olduğunu yazıyor ve buna "Batı'dan (Musi) Tianqing" de deniyor.
(5) Antik gerçeklerin bazı göstergeleri vardır, ancak kullanılamayanlar çoğu kez gelişigüzel olgular olarak kullanılır. Halkı görmek için Bakiao Köprüsü'nde söğüt kıran eski insanlar gibi, bu özel bir tür yerel geleneklerdir. Yangguan ve Weicheng de haklı. Günümüzün tembel insanları, Yunnan'da olsalar bile, Baqiao hakkında konuşuyorlar, Yangguan ve Weicheng'in ne olduğunu anlamasalar da, "Yangguan Sandi" ve "Weicheng Lige" hakkında da konuşuyorlar. Bir diğer örnek ise, sonbahar esintisi nedeniyle memleketindeki yapışkan levrekleri düşünen Zhang Han'dır ... Günümüzde Wu halkı yapışkan levreklerin tadının ne olduğunu bilmese de hepsi "levrek hakkında düşündüklerini" iddia ediyorlar. Bu sadece tembel ve geri alınamaz değil, aynı zamanda kendini kandırmadır.
Bütün bunlar edebiyatçı tarafından yapılır ve zehirlendiklerinde tedavi edilemezler. Bu yüzden "kodlanmaya gerek yok" dedim.
Qiyue, yüzleşmeden bahsetme
Paralellik, insan konuşmasının bir özelliğidir, bu nedenle Laozi ve Konfüçyüs gibi eski yazılarda paralel cümleler de vardır. Örneğin, "Dao Tao olabilir, çok Tao; isim adlandırılabilir, çok ünlü. İsimsiz dünyanın başlangıcı her şeyin anasıdır. Bu nedenle, her zaman hiçbir şey yoktur ve güzelliği görmek istersiniz; genellikle orada, onu görmek istersiniz." Bu üç satır cümle de . "Doygunluk için yiyecek yok, barış için yaşamak yok." "Dalkavukluk olmadan yoksulluk, küstahlık olmadan zengin." "Koyunlarını seviyorsun ve görgü kurallarını seviyorum." - Bunların hepsi bir cümle. Bununla birlikte, bunların hepsi dilin doğasına yakındır ve aşırı getirilmiş ve kazınmış kelimelere dair hiçbir iz yoktur; özellikle kelimelerin sayısı, sesin düzlüğü ve kelimelerin gerçekliği ve kurgusu. Daha sonraki nesillerin işlevsiz edebiyatına gelince, edebi zaferden başka söylenecek bir şey yok; edebi zafer aşırıdır, paralel düzyazı ve şiir zenginleşir ve uzun yasalar gelişir. Paralel nesir ve kafiye şiirlerinde başyapıt yoktur ama başyapıtlar tazedir. Ne olmuş yani? İnsanların özgürlüğünü kısıtlamak çok fazla değil mi? (Uzun kurallar arasında, geçmişten bugüne iyi bir çalışma yoktur.) Bugünkü edebi reformlar için, "önce büyük olanı tanımalı" ve ince ve hassas olanın sonunda yararlı enerjiyi boşa harcamalıyız. Yasanın kaldırıldığı da söyleniyor. Yani ikisi ortadan kaldırılamaz, ancak acil görev değil edebiyatın son teknolojisi olarak görülmelidir.
Bugün hâlâ yerel romanları edebi izler olarak küçümseyen insanlar var. Shi Naian, Cao Xueqin ve Wu Jian'ın edebi özgün olduklarını, paralel nesir ve şiir ise gerçekten izler olduğunu bilmiyorum. Bunu duyan ama giden biri olması gerektiğini biliyorum.
Sekizinci olarak, kaba sözlerden kaçınmayın
Ben sadece Shi Naian, Cao Xueqin ve Wu Jianren'i edebi özgünlük olarak görüyorum, bu yüzden "ortak söz ve sözlerden kaçınmama" teorisi var. (Yukarıdaki 2. Maddeye bakın.) Guaiwu dilinde uzun süredir devam eden bir farklılık var. Budist yazılarının girdisi, çevirmenin klasik Çince'si anlamı ifade etmek için yeterli olmadığından, basit dile çevrilir ve üslup neredeyse yereldir. O zamandan beri, Fa'nın derslerinden alıntılar çoğunlukla, alıntıların orijinali olan yerel dillerde yazılmıştır. Ve Song halkı derslerde alıntı olarak yerel dili kullandılar ve bu tarz geleneksel ders tarzı haline geldi. (Ming halkı bundan dolayı) Öyleyse, anadili uzun süredir ayet içindedir ve şiirleri Tang ve Song hanedanlarının dillerinde görebilirsiniz. Yuan Hanedanlığı tarafından kuzey Çin, 300 yıldan fazla bir süredir uzaylı ırkının altındaydı (Liao, Jin, Yuan). Bu üç yüz yıl boyunca, Çin'de bir tür popüler ve geniş kapsamlı edebiyat ortaya çıktı. Metinler arasında "Su Kenarı", "Batıya Yolculuk", "Üç Krallık" ve benzeri yer alır ve operalar özellikle aşılmazdır. (Guan Hanqing halkı, her biri düzinelerce drama yazdı. Ülkemin edebiyat eserleri bu zamandan daha zengin değil.) Bugünün perspektifinden, Çin edebiyatı Yuan Hanedanlığı'nın en zengin edebiyatı olmalı; ölümsüzlüğe aktarılabilir. En çok Yuan Hanedanlığı olmalı. Kuşkusuz bu da. Olduğunda, Çin edebiyatı son zamanlarda dil ile birleşti ve yerel dil, edebiyatın dili haline geldi. Bu eğilim kontrol edilmezse, Çin'de neredeyse "yaşayan bir edebiyat" vardır ve Dante ile Ruth'un büyük başarıları vardır (Avrupa'da Orta Çağ'da her ülkede argo, klasik lehçe olarak Latince kullanılır ve tüm kitaplar kullanılırdı. Mesela benim ülkemde klasik Çince de kitaplar yazdı.Daha sonra İtalya'da kendi ulusal argosuyla yazmaya başlayan Dante (Dante) yazarları oldu ve ülkeler popüler oldu ve milli dil de ortaya çıktı. Luther (Luther) öğretmek için yenilikler yaptı ve Almanca'yı kullanmaya başladı. "Eski Ahit" ve "Yeni Ahit" tercümeleri Alman edebiyatını ilk açan oldu. Aynı şey İngiliz ve Fransız ülkeleri için de geçerli. Bu dünyada yaygın olarak kullanılan İngilizce "Yeni (Eski) Ahit", 1611'in bir tercümesidir. Üç yüz yıl önce. Bu nedenle, bugün Avrupa ülkelerinin edebiyatının tamamı o dönemde argo. Müreffeh edebiyat, Latince'nin ölü edebiyatının yerini almak için "yaşayan edebiyat" kullanmaya başladı. Yaşayan edebiyat var ve sonra dili ve yazıyı birleştiren bir Çin dili var.) Çin'de birkaç olay meydana geldi. Beklenmedik bir şekilde, bu eğilim Ming Hanedanlığı tarafından aniden engellendi, hükümet sadece alimlerini işe almak için basmakalıpları kullanmakla kalmadı, aynı zamanda yedi Li Qizi'nin edebiyatçıları ve müritlerini de kullandı ve geçmişe dönme konusunda en yüksek önceliğe sahip olmak için rekabet etti, bu yüzden bu bin yılda dil ve edebiyatın entegrasyonu için nadir fırsat kayboldu. . Bununla birlikte, günümüzdeki tarihsel evrim perspektifinden bakıldığında, yerel edebiyat Çin edebiyatının gerçekliğidir ve ileri sürülebilecek olan gelecekteki edebiyat için sahip olunması gereken bir silahtır. (Bu "iddia" yazarın söylediği şeydir ve bugün pek çok kişi katılmayabilir.) Bu nedenle bugünkü beste ve şiirlerin ortak kelimelerle yazılması gerektiğine inanıyorum. Üç bin yıl önce ölü karakterleri ("Yu Shuoguo, Zunhui Shixiu" gibi) kullanmak yerine, yirminci yüzyılın hareketli tipini kullanmak daha iyidir; Qin, Han ve Six Dynasties'in çok uzağa gidemeyen ve popülerleştirilemeyen karakterlerini yazmak yerine, yazarlar kadar tanınmazlar. "Su Kenarı" ve "Batıya Yolculuk" metinleri de.
sonuç olarak:
Yukarıda bahsedilen sekiz şey, bu önemli konu hakkında uzun yıllar boyunca düşündüğümün sonucudur. Uzak bir ülkede, ne okumak için bir güneş saati vardır ne de Bay Guozhong'un büyüklerini sorgulayamaz ve iddiaları aşırı düzeltmeye tabidir. Ancak, bu sekiz konu temel edebi konulardır ve araştırmaya değerdir. Dolayısıyla bu teori, yurtiçi ve yurtdışındaki insanların bir taslak hazırlamak için bu konuya dikkat etmesi düşünülerek taslak haline getirilmiştir. Söylendiği gibi, hala kararsız ama vatandaşların yoldaşları bunu düzeltmek zorunda.
Yu Heng, modern Çin edebiyatı tarihinde Shi ve Cao'nun değerinin Gui ve Yao'nun çok üzerinde olduğunu ve bunu duyanların şaşırdığını söyledi. Bugün Hu Junun teorisini anlıyorum. Yerel edebiyat, Çin edebiyatının gerçekliği olacaktır. Yu Yi buna inanıyor ve özlüyor. Hayatım başarısını görürse şanslı olacağım. Yuan Hanedanlığı'nın edebiyatı ve güzel sanatları etkileyici. Yusuo tarafından en çok ikna edilen, sözleri derin ve zengin olan Dongli'dir. Onu "Çin'in Shakespeare'i" olarak tattım. Hu Jun ve okuyucular böyle düşünüyor mu?
Eşsiz bilgi
("Yeni Gençlik" 2. Cilt, No. 5, 1 Ocak 1917)
yazar hakkında
Hu Shi (1891.12.17 - 1962.2.24), düzgün bir karaktere sahip, Dördüncü Mayıs Yeni Kültür Hareketi'nin ana lideri ve 20. yüzyılda önemli bir Çinli entelektüel olan Jixi, Anhui'de doğdu. İdeoloji, kültür ve akademik eğitim alanlarında çığır açan katkılarda bulundu ve geniş kapsamlı bir etkiyle her zaman özgürlüğü ve demokrasiyi geliştirme ideallerine bağlı kaldı. Pekin Üniversitesi Liberal Sanatlar Fakültesi Dekanı, Amerika Birleşik Devletleri Çin Büyükelçisi, Pekin Üniversitesi Rektörü ve Merkezi Araştırma Enstitüsü Dekanı olarak görev yaptı.
Başlık resmi Douban'dan "Party Founding" filminden bir kare
