Ünlü Japon sinolog Ogawa Hakiki: Gördüğüm Lu Xun öyle değil
Çinli bilim adamı Li Qing'in Japon Sinolojisinin bir buçuk asırlık tarihini taramasına göre, Ogawa Tamaki (1910 ~ 1993) "geçiş ve gelişme" döneminin bel kemiğidir. Kyoto Üniversitesi Edebiyat Fakültesi eski dekanı ve Kyoto Ulusal Müzesi küratörü Kozenhiro, Ogawa'nın "savaştan sonra Kyoto Üniversitesi'ndeki Çin edebiyatı çalışmalarının ana direği" olduğuna inanıyor. Li Qing, "Sanırım bu sadece Kyoto Üniversitesi değil. Aynı zamanda bu dönemdeki Çin edebiyatı araştırmalarının da temelini oluşturuyor. "
Ünlü Japon sinologların grup fotoğrafı. Arka sırada soldan üç kişi Yoshikawa Koujiro, Kooichi Koo ve Hiroki Ogawa'dır (1959'da çekilmiş)
Bir bilim adamı olarak Wanshu Ogawa, savaştan önce büyüdü, savaş sırasında başladı ve savaştan sonra başarılı oldu. O, gerçekten de Japon Sinolojisinin "geçiş ve gelişimine" tam olarak tanıklık eden ve somutlaştıran bir nesil. Peking Üniversitesi'nden Profesör Yan Shaofang, "Japon Çin Alimleri" kitabında Ogawa'nın 20 tür çalışmasını kaydetti. Bu kitabın yayınlanma yılı (1979) düşünüldüğünde, aslında sadece Ogawa'nın Kyoto Üniversitesi'nden emekli olmasını (1974) kapsıyor. Yıllar) önceki performansın parçası. "Üç Krallığın Romantizmi" nin çevirisi ve araştırması, Yoshikawa Kojiro'nun ortak editörlüğünü yaptığı 33 ciltlik "Çinli Şairlerin Seçilmiş Eserleri" (Iwanami Bookstore, 1957 ~), "Çin Romanlarının Tarihi Araştırması" (Iwanami Bookstore, 1968) dahil Ve benzeri, dünya sinoloji klasikleri arasında yer aldı. Mart 1969'da Ogawa, Japonya Çin Derneği'nin başkanlığına seçildi. 1989'da Japon Bilimler Akademisi'ne üye oldu. Ogawanın çalışmalarıyla ilgili olarak Kyoto Okulunun bir diğer temsilcisi Yoshiyoshi Iriya, "sadece bir akademisyen olmak için gereken derin kavrayışa ve geniş vizyona sahip olmakla kalmayıp, aynı zamanda başkalarının ulaşamayacağı hassasiyet ve incelik de vardır. Bu şekilde, Onun bilgisi yavaş yavaş olgun bir duruma girdi. "
"Three Kingdoms Complete Version", toplam 8 cilt, 1982'de Iwanami Kitabevi tarafından yayımlandı, Ogawa Kanuki ve Kinda Junichiro tarafından çevrildi
Ahlaki denemelere ek olarak, Xiaochuan Huanshu'nun akademik çevrelerde oldukça popüler olan iki benzersiz özelliği vardır. Biri önde gelen bir aile geçmişidir.Babası Takuharu Ogawa, coğrafyacı ve sinologdur.Çin tarihi haritaları ve tarihi coğrafyasının incelenmesine öncü katkılarda bulunmuştur. Ogawa ailesinin beş oğlu: Hiroki dördüncü, ağabeyi Yoshiki Ogawa metalurji uzmanı, Tokyo İmparatorluk Üniversitesi'nde profesör; ikinci erkek kardeşi Shigeki Kaizuka aynı zamanda bir sinolog, Kyoto okulunun başkenti; üçüncü erkek kardeşi Hideki Yugawa ise teorik bir fizikçi, Japonya İlk Nobel Ödülü sahibi (1949); en genç Shizuki Ogawa savaş sırasında öldü. Çok fazla bilgi birikimine ve ünlülere sahip böylesine seçkin bir aile için acısız "Bilim Ailesi" olarak tanımlayabilirseniz, o muhteşem ailenin görüntüsünü aktarmanız gerçekten yeterli değil.
İkincisi "Arkadaşlar Çemberi" dir. Ogawa, 1932'de Kyoto İmparatorluk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nden mezun oldu ve aynı yıl Kyodo Üniversitesi'ne girdi. 1934'te, önce Pekin Üniversitesi ve Çin Üniversitesinde denetçi olarak Çin'e gitti ve daha sonra Wu lehçesini öğrenmek için Suzhou'ya gitti.Bir zamanlar Wei Jiangong, Wen Yiduo, Sun Renhe, Qian Xuantong, Wu Chengshi ve diğerlerinin konferanslarını duydu. Yurtdışında eğitim hayatı sadece iki yıl boyunca, daha derin veya daha sığ bir seviyede geçirilmiş olmasına rağmen, Xiaochuan'ın Zhou kardeşler, Zhang Taiyan, Luo Changpei, Liu Bannong, Zhao Yuanren, Yu Dafu, Yang Liansheng, Qian Zhongshu ve benzeri gibi anakara bilim adamlarıyla arkadaşları vardı. Bunlar arasında Lu Xun'un izlenimi özellikle derin.
1963'te, Chu Şarkıları konusunda tanınmış bir araştırma uzmanı ve Pekin Üniversitesi profesörü olan You Guoen (sağda), Kyoto Üniversitesi'nde akademik bir konferans verdi ve Ogawa Huanshu (solda) ev sahibi olarak görev yaptı.
Lu Xun, Doğu Bilimler Akademisi tarafından saygı duyulan biri olarak kabul ediliyor ve hayatı boyunca Japonya'da "Komple Eserler" yayınlayan tek yabancı yazardır. Söylemeye gerek yok, 1930'ların başında sinolojik araştırmalar yoluna giren genç bir bilim insanı olarak, Lu Xun'u tanımak gerçekten de oldukça popüler bir şeydi. Xiaochuan, daha sonraki yıllarda yurtdışında eğitim görmenin sözlerini hatırladı ve alt başlığa Lu Xun'un varoluş duygusunu gösteren "Lu Xun'un İzlenimi ve Diğerleri" adı verildi. Lu Xun'u tanımak için, kendisinden yarım yıl önce başkente gelen ve daha sonra Kyushu Üniversitesi'nde profesör olan başka bir edebiyat bilgini olan Ogawa Kazuo, dolambaçlı bir yol izledi ve önce Zhou Zuoren'i ziyaret etmek için Badaowan'a gitti ve ondan bir tanıtım mektubu yazmasını istedi. Zhou biraz utandı, "Ama Yu Dafu'yu sana tanıtabilir ve yazmasına izin verebilirim."
Yeterince emin, ikisi Lu Xun ile Şangay'daki Neishan Kitabevi'nde Yu Dafu'dan bir tanıtım mektubu tutarak buluştu. 21 Mart 1935'te "Lu Xun'un Günlüğü": "Öğleden sonra Dafu mektubu aldım ve Katian ve Ogawa'nın tanıtımıyla bunun hakkında konuşacağım." Bu günlüğe tek başına bakarsanız, Lu Xun'un Yu Dafu'dan bir mektup aldığını düşünerek kaçınılmaz olarak bir yanlış anlama yaşarsınız. . Neyse ki Ogawanın günlüğü var Lu Xunun o öğleden sonra Ogawa ve Megada ile randevu aldığı açık. Ogawa daha sonra Lu Xun ile pek çok kez karşılaştı, ancak günlüğüne yalnızca ilk görüşmeyi kaydetti: "Uchiyama Kitabevi'ne gidin ve bir toplantı talep eden Yu Dafu'dan bir tanıtım mektubu gönderin. Shao Qing, Lu Xun burada." Lu Xun'un Xiaochuan hakkındaki ilk izlenimi , "Kısa olmasına rağmen, ancak keskin gözlerle. Kendine güven dolu ve açık sözlü."
İlk tanıştığımda Xiaochuan, günlüğüne ne hakkında konuştuğunu kaydetmedi. Belki de ödevini Çin romanlarının tarihi üzerine yaptığı için yapıyordu. Sonraki yıllarda yazdığında, yalnızca Lu Xun'a "Çin Romanlarının Kısa Tarihi" ni yazmasını bilinçli olarak sorduğunu hatırladı. Bu tür roman araştırmaları yapmak için şüphesiz pek çok referans kitabına ihtiyaç olduğunu hissetti, bu yüzden Lu Xun'a o sırada Pekin Üniversitesi kitaplarını kullanıp kullanmadığını sordu. Lu Xun cevapladı: "Hayır. Bu kitapların hepsi Liulichang'daki ikinci el kitapçıdan ödünç alındı." Kitapları satın almak ve okumak yerine ikinci el kitapçıdan ödünç almak Ogawa'nın kafasını biraz karıştırdı. Sohbet ettikten sonra, o zaman "dükkan oldukça bedava. Eski bir kitabı iki veya üç gün ödünç almak yaygındır." Ancak, Japon anlamında bile, "Her zaman ödünç alırsanız veya almazsanız, sonsuza dek sürecek." Mağaza daha fazla borçlanma konusunda isteksiz mi? " Buna yanıt olarak Lu Xun, "Japonya'da ısmarlama bir takım elbise giyip ardından mağazaya giderek, sahibi bana mutlu bir şekilde ödünç verdi" şeklinde yanıt verdi. Bir takım elbise giymenin mağaza tarafından "üstün" olarak kabul edileceği, ancak diğer durumlarda açıkça takım elbise giymediği ortaya çıktı. " Bu tür kültürel antik kent kitapları endüstrisi ciddi bir kitabın yanına yazılmış alkışlar, Ogawa'nın kendi kulakları ve bir deneme olmasaydı, kaybolmuş olabilirdi.
Ogawa Huanshu'nun başyapıtlarından biri olan "Tang Şiirine Giriş", Iwanami Kitabevi 2005 baskısı (ilk baskı 1958)
İlk tanıştığımızda, Megada'ya ek olarak, aslında bir Japon genci vardı, jeoloji okuyan uluslararası bir öğrenci. İki genç bilginle birlikte Çinli bir yazarın özgürce konuştuğunu duydum, bilinçli olarak ağzına giremediği için baştan sona konuşmadı. Toplantıdan sonra, "soğukkanlı bir şekilde yorum yaptı" ve "Gerçekten Bay Yanagida Kunio Yanagida'ya benziyor" dedi. Bunu duyduktan sonra, Ogawa biraz hoşlandı - Yanagida'nın Pekin Üniversitesi'ndeki konuşmasını duymuştu:
Kendine güvenmenin ortak bir yanı var ve Yanagida da aynı. Ancak (Lu Xun) insanlara nevrotik ve anlaşmanın zor olduğu izlenimini vermedi. Belki Neishan Kitabevi'nde sohbet ederken, kötü bir ruh hali içindeydi. Ama ne olursa olsun, iyi bir konuşmacı olmayabilir.
Megada anıları daha sonra da yazdı. Lu Xun'a Zhou Zuoren'den bahsetti ve "Pekin'in edebiyat dünyasında bir lider olduğunu ve pek çok büyüleyici makale yayınladığını" söyledi. "Lu Xun'un ifadesi değişti: Zhou Zuoren, düşmek üzere olduğundan korktu."
Başka bir olayda Xiaochuan, Lu Xun'un "konuşmak kolay olmadığını" gördü. Aynı zamanda Neishan Kitabevindeydi. Lu Xun dükkanda oturuyordu. Yaratılış topluluğu şairi Mu Mutian içeri girdi, birkaç kitap aldı ve sonra Lu Xun'a merhaba dedi, "Lu Xun yüzünü çevirip onları hiç görmezden geldi" ve Xiaochuan ikisini tanıdı. Evet. Daha sonra, Uchiyama'nın patronu Xiaochuan'a Lu Xun'un Mu Mutian'ın yönlendirmesinden tiksindiğini söyledi.
İlk görüşmenin ertesi günü Megada, Şangay'dan Japonya'ya bir tekne ile geri döndü ve Ogawa bir süre güneyde kalmaya devam etti. 1935 sonbaharından ertesi yılın Nisan ayına kadar Xiaochuan, Wu lehçesini öğrenmek için Suzhou'ya gitti. Bu süre zarfında her ay Şangay'a giderdim ve Şangay'daki Neishan Kitabevine giderdim, bu yüzden Lu Xun'u defalarca gördüm ve değişim kapsamı çok geniş. Eski kitap baskılarından film gravürlerine kadar bundan bahsetmişken utanmaz bir bilim adamı yok, Xiaochuan biliyor Lu Xun, Suzhou edebiyatını kalbinden hor gördü. Ama ne hakkında konuşursa konuşsun, Lu Xun ile iletişim her zaman Japonca, "Lu Xun'un Japoncası gerçekten otantik, yabancılarla konuşma hissine hiç sahip değilim", bu yüzden Ogawa'nın Lu Xun'un Pekin Mandarin'de ne konuştuğu hakkında hiçbir fikri yok. Dil sorunu hakkında Lu Xun, Japoncasının "Meiji döneminde Japon" olduğunu söyledi. Bu kadar çok aradıktan sonra Ogawa, Lu Xun'un sözlerinin gerçekten biraz eski okul havasına sahip olduğunu hissetti, "Yu Dafu'dan farklı olarak, Yu Taisho döneminde bir öğrenciydi."
Xiaochuan sık sık Neishan kitapçılarında kitap aradı ve sızıntıları tespit etti.Örneğin, Lu Xun'un "Zhen Fengyue Tan" Pekin'de yasaklanmış bir kitap. 10 Nisan 1936'da Xiaochuan, Suzhou'dan Şanghay'a girdi, her zamanki gibi kitap taramak için Neishan'a gitti ve beklenmedik bir şekilde mağazada tekrar Lu Xun ile karşılaştı. Kısa bir sohbetin ardından Ogawa, Uchiyama'nın patronuna ertesi gün eve döneceğini söyledi. Bunu duyduktan sonra, Uchiyama sessizce Iwanami Bunko'nun kitaplığından bir kitap aldı - Iwanami Masuda tarafından çevrilen "Lu Xun'un Seçilmiş Eserleri". Hikaye anlatımı tükendi. Bu hisse senedi. "Lütfen adınızı yazın, Bay." Sonuç olarak, Ogawa Study'deki tek ve kalıcı anıt var. Xiaochuan, Bay Lu Xun'u son kez gördü.
Shanghai Lu Xun Park'taki Lu Xun Heykeli
Xiaochuan Huanshu, kırk iki yıl sonra Nisan 1978'de Çin'i ziyaret etmeye davet edildi ve Şanghay'a gitti. Lu Xun Park'ta, Lu Xun Anıt Salonu bakımda olduğu için öyle görülmedi, bu yüzden parkta Lu Xun'un bronz heykeline saygı duydum. Mezar süpürme Festivali zamanında, görüntü çelenklerle doludur. Bronz heykelin önünde duran Xiaochuan, Lu Xun'a baktı ve zamanında geri döndüğünde kalbinde sürekli bir ihlal duygusu hissetti:
Lu Xun'un bronz heykelinin çok görkemli olduğunu sık sık söylerim. Gördüğüm Lu Xun öyle değildi. Benimle sohbet ederek daha rahat olmalı. Belki de insanlar hastalandıktan sonra sıska hale geldiği içindir, ama aslında o kadar uzun ve görkemli bir görünüm değil ...
Buradan da anlaşılıyor ki, tıpkı Riya Yoshitaka'nın yorumladığı gibi, Ogawa'nın gerçekten "başkalarının erişemeyeceği bir şehvetli ve hassas" bir özelliği var.
Ogawa Hiroki, Tsukuma Shubo tarafından yazılan "Dedikodu hakkında konuşmak", ilk baskı, Ocak 1963 (yazar tarafından sağlanmıştır)
Tamamen edebi bir kişi olarak Ogawa Huanshu, profesyonel araştırmada oldukça gayretlidir. Yazıları eşittir, ancak kendi geçmişinden nadiren bahseder. Yaşamı boyunca, yalnızca "Talking to the Gossip" (daha sonra "The Collection of Works by Xiaochuan Huanshu" da yer alan bir makale koleksiyonu yayınladı) "Cilt 5). Koleksiyon, 1987'de Zhumo Shufang tarafından yayınlanan öğrenci Xing Shanhong tarafından derlendi ve ciltleme son derece güzel. Mektup setindeki resim (Ei-e) Ogawanın babası Takuji Ogawanın arkadaşı ve ressamı Hizuo Kinoshitanın kalem çizimidir. 1941de Tohoku İmparatorluk Üniversitesinde doçent olan Ogawa hastalandığında babası Kyotodan gönderdi. Sendai'nin armağanı, resmin arka planı Suzhou Şehrinin güneybatı köşesindeki Ruiguang Tapınağı'nın antik pagodasıdır. Hastalığı sırasında böylesine özel bir özenle, Ogawa anında iyileşmiş gibiydi. Orijinal resim mürekkep boyamadır. "Talking about the Gossip" kitabının yayınlanmasından önce Ogawa, Tsukuma Study Room editörü Onishi Hiroshi ile tartıştı.Yayıncı geleneksel Japon baskı tekniğini izledi ve renkli basıldı, bu da deneme koleksiyonuna çok fazla renk kattı ve Gusu'yu yaptı. Şehrin dışındaki ilginç manzara okuyucunun gözünde donar ve böylece yazarın gençlik dolu anısını paylaşır. Ogawa yazıya şunları yazdı:
Suzhou'da okurken cılız bir çekçek üzerinde oturuyordum ve onlarca kez tapınağın yanındaki vahşi yoldan geçtim. Eski pagodanın yakın zamanda restore edildiğini ama resimde gösterildiği gibi terk edildiğini duydum. Sonbahar akşamı şehirdeki hareketli caddeden şehrin dışındaki Japon imtiyazındaki otele koştum, o ıssız vahşi yoldan geçerken kulenin tepesinden gruplar halinde uçan kargaların ve serçelerin sesini duyardım. , Kalpteki yalnızlık duygusunu yoğunlaştırdı. Ruiguang Tapınağı'nın kuzeyinde, Kuzey Tapınak Pagodası var. Tren ne zaman Suzhou İstasyonu'ndan ayrılıp şehre yönelse, Taying çok geçmeden göründü ve daha uzun ve daha uzun görünüyordu. Gusu turistleri için iyi bilinen bir yer olmasına rağmen Ruiguang Kulesi'nin bana özel bir yakınlığı var.
Liu Ning : Yazar, çevirmen. Pekingese. Üniversite günlerinde Dongying'den ayrıldı ve uzun yıllar Japon şirketlerine hizmet etti. Bağımsızlıktan sonra, kod sözcükleri açlığı iyileştirdi, metin sattı ve kitap satın aldı. Japon müzeleri, sanat galerileri, eski yazar evleri, parmaklıklar her yerde fotoğraflanıyor. Üç yerde ondan fazla türde kitap ve çeviri yayınladı.
Resim: yazar tarafından sağlanmıştır
Editör: Chen Yunqing
