Okul yemekhanesi anılarla dolu bir yerdir. Mezun olduktan sonra oraya hiç geri dönmemiş olsam da, internette o tuhaf kantin yemeklerini her gördüğümde, bir önceki okul kantinini düşünmeden edemedim. Ucuz ama çok lezzetli olmayan yemekler, birlikte yemeğe giden kardeşler, biraz ateşli ve sevimli kantin amca ve teyze. (Evet, okuldayken hala amca ve teyzem deniyordu.) Aslında, sadece el sıkışan deliler değiller. Kampüs kafeteryasında da çok sıcak anılar var. Kış Gündönümü Fener Festivali sırasında sınıf arkadaşlarımla kafeteryada köfte ve köfte yaptım ve kahkahalarla yaygara kopardım. Yiyecek az olduğunda kafeteryada da ucuz yemekler alabilir ve söylemeye cesaret edemediğiniz o günlerde hayatta kalabilirsiniz. Bazen kafeteryadaki teyzenin ellerini sıkmaması halinde etli et, insanları bütün gün mutlu hissettirebilir. Kafeteryada kahvaltıma gelince, asla yetişemeyeceğim, ancak bütün geceden sonra oraya gidip yemek için bekleyeceğim, ya da erkenden adı söyledikten sonra yapacak bir şey yoksa yemek yemek için kafeteryaya gidip yatmak için yurda dönüyorum. Burası eskiden okul kafeteryası, gençlik hatıralarımız.
Kaynak: İlginç Gençlik (ID: v_danshen)