Bu 21 edebi eser, yılın en iyi 5 akademisyeni ve tercümanıdır Curiosity Daily Book Advice
Bir yıl geçti ve yılın iyi kitaplarını tavsiye etme zamanımız geldi.
Önceki yıllardan farklı olarak, bu kez üç yıl süren beşeri bilimler, iş, bilim, yaşam estetiği ve kurgu sınıflandırmasını değiştirdik ve kurgusal ve kurgusal olmayan öneriler olarak ikiye ayırdık.
Kurgusal bölümde, geçen yıl olduğu gibi, bu yıl profesyonel roman okurlarını 2018'de gördükleri en iyi romanları önermeye davet ediyoruz ve size romanların karmaşıklığını ve olanaklarını keşfetmeniz için bir referans vermeyi umuyoruz. Yeni ve eski romanlar var, ancak ortak standart, bu profesyonel okuyucuların gerçekten iyi romanlar olduğunu düşündükleridir. Yazarlardan çevirmenlere, akademisyenlere, kitap eleştirmenlerine, kitap editörlerine kadar farklı yaş ve kimliklere sahip 13 tanesi var. Bir dereceye kadar, bu aynı zamanda karmaşıklığın ve olasılığın bir tezahürüdür.
Bu, roman için önerilen eksiksiz bir makalenin ilk maddesidir. Tavsiye edenler çoğunlukla akademisyenler ve çevirmenlerdir. Bunlar arasında Dan Hansong, Huang Hong, Yang Ling, Shi Xiaowei ve Kong Yalei bulunmaktadır.
"Wopshaw Chronicle", "Wapshaw Skandalı" ile "Bayan Yalnız Kalp"
Dan Hansong: Nanjing Üniversitesi İngilizce Bölümü'nde doçent, "Okumayla Eğitim" kitabının yazarı, "Kasabamız", "St. Louis Ray Köprüsü", "Doğa Kötüdür", "Flaubert'in Papağanı", vb. Tercüme.
- Yazar: John Cheever
- Çevirmen: Zhu Shida
- Yayıncı: Yilin Yayınevi
- Fiyat: 69.00 yuan
"Dev Radyo" ve "Yüzen Adam" ı okumamış bir okur, nitelikli bir yabancı edebiyat aşığı olarak kabul edilemez. Ancak, John Cheffer'in klasik kısa öykülerinin beklentisini inatla taşırsanız, muhtemelen "Wapshaw Chronicle" ve devamı "Wapshaw Scandal" ı sevmeyeceksiniz. Bazıları, 1958 Ulusal Kitap Ödülü'nün, aslında, Cheever'in kısa öykülerdeki büyük başarılarının telafi edici bir doğrulaması olarak, bu ilk romana verildiğini söyleyebilir. Bununla birlikte, kısa öykülerin ve romanların temelde farklı edebi türler olduğunu hiç kimse Cheever'den daha iyi bilemez - eski kişinin incelik ve ustalığı okuma zevkini uyandırır, ikincisinin daha büyük sosyal parşömende yeniden üretme girişimini değil. nın-nin. Kısa öyküler hayatın bir yansımasıysa, romanlar hayatın ta kendisidir, bu da genellikle sıkıcı ayrıntılar ve ritüel benzeri bir düzen anlamına gelir. Cheever, romanında okuyucunun beklentilerine göre "Amerikan Banliyölerinin Çehovunu" oynamaya devam etme niyetinde değil, yeni türdeki yeni anlatı mantığına göre hareket etmek zorunda. Bu yarı otobiyografik roman, New England'da bir balıkçı köyünde yaşayan bir ailenin efsanesini anlatıyor, ancak Cheever, hikayedeki karakterlere olan yakın psikolojik mesafesinden dolayı ironik yanını ve öfkesini kaybetmiyor. Hala masumiyetini ve gençliğini yitirmiş insanları tasvir etmeye takıntılı ve yüzeyde rahatlık ve rahatlık ve özünde kaos ve uyuşukluk yetişkin dünyasına dahil olmaya zorlanıyorlar. Zaman aralığındaki bu zıtlık güçlü ve şaşırtıcıdır ve aynı zamanda Chefer'i yazılı olarak diğer canlı edebiyattan ayırmanın anahtarıdır. Cheever, sanat dışı, parçalanmış ve tuhaf yazma tarzının "büyük romanlar" gibi altın bir kurala sahip olan herkesi memnun etmeyi amaçlamadığını anlamamızı istiyor gibi görünüyor. O sadece kendi özelliklerine sadıktır. New England sakinlerinin duyguları. İnsanları mizahi ve hatta üzücü bir şekilde yazmasına rağmen, tüm bunların bir nedeni var: çünkü bu gürültülü ve kaotik dünyada hâlâ rahatlık ve düzen arıyorlar ya da masum geçmişi bırakmak istemiyorlar, duvara çarpmaya devam ediyorlar. Pes eden insanlar meteliksiz kalmayacak. Bu iki kitabı bitireceğinizden emin değilim ve sonunda Cheever'in roman sanatına aşık olacağınızdan emin değilim. Ancak, rahatsız ve endişeli bir okuma deneyiminden sonra "Wopshaw Chronicle" ve "Wopshaw Skandalı" nın içerdiği edebi gücü görürseniz, o zaman daha eksiksiz bir anlaşma daha anlayacaksınız. Phr.
- Yazar: Nathaniel West (Nathaniel West)
- Çevirmen: Xia Wenyun
- Yayıncı: Nanjing University Press
- Fiyat: 36.00 yuan
Nathaniel Westin "Miss Lonely Heart" uzun zamandır sözde "ilk Hollywood romanı" ve "Çekirgeler Günü" nin arkasına saklanıyordu, ama aslında Harold Bloom'a göre. , "Çekirge Vebası Günü" nin edebi statüsü, adına layık değildir. Bloom inkar edilemez bir tonda anlatıyor: "Bayan Yalnız Kalp", "Güneş de Doğar", "Büyük Gatsby" ve "Tapınak" ı geride bırakan, hak edilmiş bir edebi şaheserdir. "Miss Lonely Heart" gerçekten özenli ve yalnız bir çalışma, Batı'nın en şaşırtıcı edebi yeteneğini ve üslup bilincini temsil ediyor. Yüzeyde, 1930'larda Büyük Buhran'ın "Amerikan kabusu" nu yazıyor, ama aslında günlük acıların sınırlarını ve modernite deneyiminde garip bir zarafet olasılığını keşfetmek için şiirsel bir dil kullanıyor. "İnanç Arayışı", "Bayan Yalnız Kalp" in temel önermesini oluşturur. Yahudi bir terkedici olarak Batı, modernite ve din arasındaki diyaloğa en pasif ve aşırı yoldan girdi. Okuyucular, okurken kendilerini yüzeye çıkarmak için ellerinden geleni yapmalıdır, çünkü bu kitap o kadar çirkin ve çirkin ki, her zaman çaresiz fırtınalar tarafından yutulabiliriz. Ancak, bu son derece rahatsız edici okuma deneyimi, "Miss Lonely Heart" ın özüdür. Batı'nın baş kahramanı ile ancak en eksiksiz hayal kırıklığı ve en acı karamsarlıkta gerçek inanç ışığını görebiliriz. Belki de bu anlamda, kahramanın hayat yargısına katılabiliriz: "kaotik ve düzensiz ama anlamlı" ile "düzenli ama anlamsız" arasında, ölmektense ilkini seçmeyi tercih ederiz. Chongqing.
"Kedi Misafir" ve "Sel"
Huang Hong: Nanjing Üniversitesi Fransız Bölümü Profesörü, Yunshan Guangdong Üniversitesi Başkanı Profesörü, Fransızca çevirmen, "The Passage", "Xianlai Fanshu", "Duras'ın Little Music", "A Literary Life" vb. Kitapların yazarı, tercüme edildi. "Küçük Prens", "İnsanlığın Ülkesi", "Pazar", "Çiçek Önemlidir", "Ancak", "Dora Bluday" vb. Vardır.
"Curiosity Daily (www.qdaily.com)" benden 2018'de gördüğüm en iyi iki romanı önermemi istediğinde, aklımda parıldayan şey "kediler" veya her türden kedi kitapları oldu. Ya da fantezi, gizem ya da sevgi dolu ... ya da ikisini tavsiye edin! Biri Japon yazar Hiide Takashi'nin "The Cat Guest", diğeri ise Fransız yazar Philip Forrest'in "Flood". "En iyisi" olup olmadığından emin değilim, ama iki kitaptan eminim. Arasında garip bir gizli bağlantı var. Aynı kedi gibi görünüyor, zaman ve uzayda yolculuk ediyor, bir gün birinden birinin hayatına giriyor ve bir gün sonra aniden kayboluyor, panik içinde hayat orijinal rengini ortaya çıkarıyor, böylece kalbimizi derinleştiremeyeceğimizi açıkça görebiliyoruz. Barajı kıran dokunuşun yumuşaklığı, her zaman olduğu gibi açgözlü, isteksiz, hafızayı uzatan bağlanma ve sarılmadır.
- Yazar: Uzun düz
- Çevirmen: Li Manhong
- Yayıncı: Shanghai Translation Publishing House
- Fiyatlandırma: 38.00 yuan
"Bir gün, bir yavru kedi yanlışlıkla Yıldırım Yolu'na girdi. Birkaç gün sonra, onu evlat edinmeye karar veren büyük zelkova ailesinden beş yaşındaki bir çocuktu." "Kedi" Showa döneminin sonunda yaşanan gerçek bir hikaye. Neredeyse orta yaşlı, "Ben" aslen bir yayınevinde editörlük yapıyordum. Birkaç tanıdık yazar ve arkadaşın vefatına tanık olduktan sonra "eli boş yürümeye", meşgul işimden ayrılmaya ve eşimle şirin bir binada yaşamaya karar verdim. Eski evin bir köşesinde, kapalı kapılar ardında, tenha bir ev hayatı yaşayarak yazmaya başladım. "Ben" ve karımın çocuğu yok.Eski ev sahibi, evi kiralarken "evcil hayvanların yasak olduğunu" özellikle itiraf etti, ancak komşunun ısrarlı talebini karşılayamadı ve sonunda bir uzlaşma sağladı. O andan itibaren, küçük çocuğun "Xiaoxiao" adlı küçük kedi koşarak eski evin avlusunda özgürce oynadı. Komşularının yanında durdu ve yavaş yavaş "biz" ile tanıştı. Havlamamasına veya ona sarılmasına izin vermemesine rağmen, Zamanla, küçük olan hayatımızın bir parçası haline geldi, "Hafifçe açılan pencereden, hafif bir eğim boyunca sürekli akan küçük bir nehir gibi, yavaş yavaş nüfuz eder. Denebilecek bir tür kader ile şeyler. "
Kader Nehri hiçbir zaman huzurlu bir nehir olmadı, ancak yavru kediler, Mingyue Songfeng'in yarattığı sessiz ve huzurlu atmosfer ve ara sıra ağustos böcekleri ve yusufçukları ziyaret ederek geçici olarak beyaza boyandı. Hiçbir şey taşa bırakılamaz, hiçbir şey sonsuza kadar yenilmez olamaz. Tiny öldü ve yaşlı ve hasta ev sahibi ile karısı artık eski eve bakamazlar. Banliyöde bir emeklilik dairesine taşındılar. Birkaç ay sonra büyükbabamız öldü ve onu satın alacak paramız yoktu. Eski ev, sadece küçük bir parça bile olsa, taşınmak zorunda kaldık. Eski ev giderek daha fazla bunalıma girdi. Sonunda, balon ekonomisinin patladığı çağda yıkıldı ve "soluk boş bir alan" oldu. Anılar dışında her şey ortadan kalkar.
Saat dörtte reenkarnasyon, hayatın değişimleri, o kadar çok çaresizlik, tek teselli, yeni dairemizin önünde biri küçük bir kediye benzeyen başıboş bir kedi olması olabilir.
- Yazar: Philip Forrest (Philippe Ormanı), Çince çeviri çalışmaları arasında "Schrödinger'in kedisi" "ancak" ebedi çocuk "vb. Yer almaktadır.
- Yayıncı: Galima Press
"The Cat Guest" Japon duygularıyla dolu özel bir romandır. Özensiz ve doğrudur. Beyaz çizgilere benzer birkaç eskiz, bir dönemin türbülansını ve insanların kalplerindeki dalgalanmayı, görünüşte alakasız bazı günlük bilgilerle birlikte gösterir. Fransız yazar Philip Forrest'in "Schrödinger's Cat" ve "The Flood" yazmadan önce Hei Chu-long'un "The Cat" kitabını okumuş olabileceğini gizlice tahmin ettim çünkü kitabın 2004 yılında Fransızca çevirisi ( Le Chat qui venait du ciel , Kitabın başlığı, sanki gökten bir hediye gibi sansasyonel bir "Gökten Düşen Kedi" olarak değiştirildi ve o yıl en çok satanlar listesinde yer aldı.
"Tufan" ın başlangıcında "ben" doğduğum ve yaşadığım yere geri döndüm. Şehir yaklaşmakta olan bir sel nedeniyle yıkılsa da, insanlar hala şehirde büyük işler yapıyor. Toplu kayıtsızlıkta karşımdaki dünya yok oluyor, bu zamanın ve boşluğun yutmuş olduğu bir "hayalet şehir". "Ben" içe dönüktür ve nadiren insanlarla etkileşime girer. Bir gün aniden evime bir kedi geldi ve kanepeme ve yatağıma atladı Başka hiçbir şey, bir yıldan fazla bir süre evime girip çıktı, bana onun sahibi olduğumu düşündürdü. Ama bir gün aniden ortadan kayboldu. Şehrin her yerinde aradım ama hiç görülmedi. Kedinin ayrılışı bana önceki hayatımı hatırlattı: Yıllar önce, dört yaşındaki tek kızım vefat etti. Yasa dalmıştım ve kendimi kurtaramıyordum, bu yüzden evden ayrıldım. Beni bu şehre döndüren ve bir kez daha sevdiğim birini kaybetmenin acısını ve korkusunu yaşayan annemdi.
Bir gece yangın çıktı ve bütün gece yandı. Kaçarken iki komşuyla tanıştım, kadın piyanist, adam yazardı. Onlarla birbirimize değer verdim ama bir süre sonra ikisi de ortadan kayboldu, polisi aramadım, kendimi çok boş ve boş hissettim. Sonbahar yağmuru kışa kadar devam etti. Sonunda sel vurdu ve şehrin sular altında kaldığını görünce çatıya çıktım ve ağlamaya başladım. O anda bana bir kedi geldi ve benden kaçanın o olduğunu hemen anladım ve daha şiddetli bir şekilde ağladım. Birkaç gün sonra sel azaldı ve her şey yavaş yavaş düzene girdi. İki komşum hala gelmedi, ama rahatladım. Belki de beni inandıran şey bu kayıp ve iyileşmiş kedidir, en azından umarım ki, kaybettiğim şeyler bana geri gelir, bir zamanlar olan iyi şeyler, derinden sevdiğim insanlar, şu ya da bu şekilde görülebilir Veya görünmez bir şekilde.
"Berta Isla" ( Berta Isla ), "Mike ve Karşılaşması" ( Mac ve su kontrati ), "Beyaz Karatavuk, Kara Kuğu" ( Mirlo blanco, cisne zenci ) Ve "Gizli Manipülasyon" ( Desde la sombra )
Yang Ling: Başkent Normal Üniversitesi İspanyolca Bölümü Doçenti, İspanyolca çevirmen, "Kolera Döneminde Aşk", "Gizli Uyum", "Dikey Yolculuk", "Hamamlarda Cinayet", "Bilinmeyen Üniversite" (ortak çeviri) Bekle.
- Başlık: "Berta Isla" ( Berta Isla )
- Yazar: Javier Marias (Javier Marías), Çince çeviri çalışmaları "çok soluk Kalp", "Duygu", "aşk yok" vb. İçerir.
- Yayıncı: Alfaguara
"Berta Isla" aşk ve casusluk gibi unsurları bir araya getiren bir hikaye. Başlangıç gerilim dolu: "Uzun süre kocasının kendisine ait olup olmadığından emin olamıyordu. Bazen bunun olduğunu düşünüyordu, Bazen öyle olduğunu düşünmüyor. Bazen hiçbir şeye inanmamaya ve onunla böyle yaşamaya ve ona benzeyen ama ondan çok daha olgun olan bu adamla yaşamaya karar veriyor. "
Hikâyedeki kadın kahraman ve kahramanlar hafif yürekli ve ömür boyu özeldir.Ancak, bir casus ailede doğan kahraman kaderden kaçamaz ve aniden ortadan kaybolur.Kahraman, Odyssey'in karısı gibi uzun süre beklemeye başlar. İkisi yıllar sonra tekrar bir araya geldiğinde, iyilerdi.
Roman sadakat ve ihanet, yaşam ve ölüm, benlik ve öteki, büyüme ve dönüşüm gibi konuları araştırıyor. Konu dolambaçlı ve insan doğası hakkında düşünme eksikliği yok. 2017 Roman Eleştirmen Ödülü'nü kazandı ve İspanyol National gazetesi tarafından yılın en iyisi seçildi Güzel roman.
Roman aynı zamanda feminist bir renge sahiptir ve kadın kahramanın durumu evrenseldir: erkeğin ortadan kaybolması, ailenin diğer yarısı olarak erkeğin yokluğu. Dikkate alınmaya değer bir diğer konu da kayıp ve iyileşme utançtır. Bunun alıcı ve geri dönen kişi için çok utanç verici olduğunu bilmiyorum, çünkü diğerleri şöyle diyecek: Sen ölü bir kişi olarak görüldün ve artık asıl kişi olamazsın.
Romanda, yazar her zaman olduğu gibi klasik metinler arasında gidip gelir ve Shakespeare ve T.S. Eliot gibi edebi ustaların eserleriyle metinlerarasılık oluşturur. Romanın sonunda yazar, Dickens'ın "İki Şehrin Hikayesi" nden insan doğasının karmaşıklığını ifade eden bir cümleyi alıntıladı: "Her atan kalp ona en yakın kalp için olsa bile, onun yanında ya da Uyuklayan veya atan kalp de bir sırdır. "
- Başlık: "Mike ve Karşılaşması" ( Mac ve su kontrati )
- Yazar: Enrique Vila - Matas (Enrique Vila-Matas), Çince çeviri çalışmaları arasında "Bartleby sendromu" "Dublin'e" Paris hiç bitmeyen "gibi görünüyor vb.
- Yayıncı: Seix Barral
"Mike ve Karşılaşması", Enrique Vera-Matas tarafından 2017 yılında yayınlanan bir romandır. Yazarın yaratıcı deneyimini ve edebiyat üzerine düşüncesini birleştiren, yazarlar ve yazma hakkında bir hikaye. Kahramanı Mike küçük bir insan, ekonomik kriz nedeniyle işsizdi, sıkılmış ve sıkılmış, yazma hobisini yeniden kazanmaya karar verdi çünkü en büyük hayali yazar olmaktı. Kararlılığını komşusuna gizlice yineledi, çünkü bu komşu ünlü bir yazar, ama aslında ikincisi Mike'ın varlığını bilmiyordu. Mike bu komşuya çok hayran kalıyor ve sık sık hayatına göz atıyor. Gizli bir göz atma sırasında, Mike yanlışlıkla yazarın vazgeçmeye karar verdiği erken bir fikirden bahsettiğini duydu. Mike bu harika hikayeyi tamamlamak için hemen kendi hikayesini eklemeye karar verdi. Tüm romanın yapısı akıllıca tasarlanmış, çok seviyeli okuma dahil, bazen bir yazarın günlüğü gibi, bazen de edebi bir yorum gibi görünüyor, hem cezai soruşturma merakı hem de kahramanın büyümesi var. Yazar, romanların yaratılmasına ilişkin görüşlerini anlatıcının ağzından dile getirdi: "Sevdiğim romanlar her zaman hikaye katmanları içeren Çin setleri gibidir."
- Başlık: "White Blackbird, Black Swan" ( Mirlo blanco, cisne zenci )
- Yazar: Juan Manuel Depp Rada (Juan Manuel de Prada)
- Yayıncı: Espasa
"White Blackbird, Black Swan", Juan Manuel De Prada tarafından 2016 yılında yayınlanan çok ilginç bir kitap. Bariz şaka ve ironi başlıktan görülebilir. Roman, yıllardır arkadaş olan iki yazar arasındaki hikayeyi anlatıyor. Genç kahraman Ballestero yazmaya yeni başladı ve yanlışlıkla saygın eski yazar Sarderania'yı güçlendirdi. Genç yazarın yeni yayımladığı eseri okuduktan sonra hayret ve hayranlık uyandıran yaşlı yazar, o andan itibaren siyasi nedenlerden ötürü sıkışıp kalan genç yetenekli yazarı "kara kuğu" nun kanatları altına aldı. Onu İspanyol edebiyatında nadir bulunan bir "beyaz karatavuk" yapmaya çalışın. Bununla birlikte, bu sempati dostluğu hızla zehire dönüştü: yaşlı yazar psikolojik manipülasyon ustası oldu ve genç yazar, ruhani öğretmenin kuklası oldu. Eski yazar, nişanlısıyla ilişkisini kışkırtan bir havari oldu ve hatta çırağının karısıyla belirsiz duygular beslemesine izin verdi.Kadın şair görünümüyle birleştiğinde, iki yazar arasındaki ilişki giderek daha ciddi hale geldi. Daha ince. Romanın teması edebiyatın kendisidir De Prada bu çalışmayı edebiyat dünyasını eleştirel bir şekilde düşünmek için kullanır, sözde edebi yeteneğin muhtemelen en iyi yazarları yutacağına inanır ve aynı zamanda yayın dünyasının çeşitli yönlerini hicret eder. Dezavantajlar. Tıpkı başlıktaki siyah-beyaz muhalefet gibi romanın yarısı komik bir dram, diğer yarısı da sonu olmayan bir trajedi.
- Başlık: "Gizli Manipülasyon" ( Desde la sombra )
- Yazar: Juan Jose Milijas (Juan José Millás), Çince çeviri çalışmaları "üçe doğru ayna" dır.
- Yayıncı: Seix Barral
"Gizli Manipülasyon", Mirias tarafından 2016 yılında yayınlanan bir roman. Hikaye beklenmedik olarak tanımlanabilir: işsiz Damian, bir antika dükkanında tereddüt ederken bir eşya çaldı, sonra bir gardıropta sakladı ve gardırop satıldı. Böylece Damian bir çiftin yatak odasına sanki mobilyanın bir parçasıymış gibi yerleşti. Damian gizlice aileyi gözlemledi ve sonra hostes Lucia'nın kalbine girdi, yavaş yavaş korkularını ve hayallerini anladı ve sonunda kendi varoluşunun değerini buldu. Bu çalışma, Mirias'ın "Aynadaki Üç" adlı diğer eseri kolayca anımsatmaktadır. Her iki hikayede de kahramanlar kendilerini ve hayatın gerçek anlamını başka insanların dünyalarına dalarak keşfederler, belki de sadece sözde ilk den vazgeçmek için. Ego, insan kalbi hakkında içgörü kazanabilir ve sonunda gerçek kişiyle konuşabilir. Ayrıca, Mirias'ın basit ve oldukça yoğunlaştırılmış dili ve derin felsefeleri, yazar ve eleştirmen Antonio Idulvi'nin eserlerinde söylediği gibi, "her sayfada her santimetrekare Her ikisi de gerçekliği maksimumda ifade edebilir. "
"Demiryolcu" ve "Artık Adam Yok"
Shi Xiaowei: Profesör, Japon edebiyatı araştırmacısı ve Şanghay Shanda Üniversitesi Japon Bölümü'nde çevirmen, Japonya'da uzun yıllar yaşadı. "Öğretmen Çantası" na çevrildi 1Ç84 "Koşmaktan bahsederken ne hakkında konuşuyorum", "Karanlıktan sonra", "Renksiz Tasakisaku ve Turu Yılı", "Mesleğim Romancı", "Çin Seyahat Notları" vb.
"Demiryolu Adamı" Jiro Asada'nın kısa öykülerinden oluşan bir derlemedir. Toplamda sekiz eser yer alıyor: 1 demiryolu görevlisi, 2 aşk mektubu, 3 şeytan, 4 köşede, 5 Jialuo, 6 Obon, 7 Noel Baba işe yaramaz, Orion'dan 8 davetiye mektubu.
Sekiz romanın kahramanları demiryolu işçileri, sokak ünlüleri ve yabancı işçiler, büyüleyici üniversite öğrencileri ve zayıf ev hanımları, toplumdan dışlanmışlar ve maaşlılar, tutkulu ve inandırıcı kadın moda esnafları ve vicdansızdır. Balon ekonomisi patladıktan sonra tecavüz satıcıları, kocaları tarafından aldatılan çaresiz eşler, beceriksiz, zayıf ve yanlış yola sapmış pezevenkler, ama iyi kalpli pezevenkler ve çaresiz maaşlı çiftler. Hepsi Xiaomin'in trajikomedileri.
"The Railroadman" 1999'da bir filme uyarlandı. Yönetmenliğini Kang Nan Jiangqi'nin üstlendiği ve başrolünü Ken Takakura'nın üstlendiği filmin ardından büyük beğeni topladı ve gişe inanılmazdı. Kitapta en çok bilinen eser olduğu için kitabın adı olarak kullanıldı. Bu ifade modası geçmiş olabilir: Romanın "Japon Lei Feng" in hareketli bir görüntüsünü yarattığı söylenebilir. Başrol oyuncusu Otsumatsu Sato, Hokkaido'daki Horomai adlı uzak istasyonun istasyon şefi. İstasyon şefi olduğu söyleniyor. Aslında istasyon personeli yok ve saf bir "cilalı komutan". "Siktir ruhu" var, onlarca yıldır özverili bir şekilde çalıştı ve çok çalıştı, çalışmak, yani halka hizmet etmek için, uzun yıllar birlikte olduğu küçük kızını ve karısını feda etti ve sonunda işine düştü. Yukarıda elinden geleni yaptığı ve öldüğü söylenebilir.
Otsumatsu, "Japonya Demiryolu Hokkaido" adlı büyük bir demiryolu şirketinin çalışanıdır. Selefi Ulusal Demiryoluydu (Ulusal Demiryolu Şirketi). JR Hokkaido'nun kayıtlı sermayesi 9 milyar yen, toplam çalışan sayısı 6.797, toplam demiryolu işletme uzunluğu 2.552 kilometre, her gün 1.251 yolcu treni gönderiliyor ve 102 insanlı istasyon ve 314 insansız istasyon olmak üzere 416 tren istasyonu var. Oulsong, küçük istasyonlardan birinin istasyon şefidir. Özelleştirilmesine rağmen, halka seyahat hizmetleri sağlayan bir kamu aracı olma niteliği değişmemiştir. Bu büyük örgütün bir üyesi olarak, bir demiryolu işçisi ve bir tren istasyonu şefi olarak, Eul Song'un "halk adamı" statüsü apaçık ortada. Aynı zamanda, bir koca ve bir baba olarak, Otsumatsu açıkça "özel bir kişi" dir ve karısına ve kızına karşı utanmaz aile sorumlulukları omuzlar.
Roman, dokunaklı bir hikaye aracılığıyla, Otsumatsu'nun bir "birey" (hem kamu hem de özel) olarak adanmışlığını övüyor ve aynı zamanda "bireye" körü körüne bir kamu aracı olarak "örgüt" e işkence ediyor gibi görünüyor. Özveri istemek, "bireysel" hak ve çıkarların acımasız yanını görmezden gelirken, okuyucuları "örgüt" ve "birey" arasındaki ilişki üzerine düşünmeye teşvik ediyor gibi görünüyor.
Bu koleksiyonun önemli bir özelliğinin yazarın fantezi tekniklerini tercih etmesi olduğu söylenebilir. Sekiz kısa öykü arasında, tamamen gerçekçi olan üç üzerine 2 · 7 · 8 hariç, diğer beşi hayal dolu. Yazarın kaleminde insan dünyası ile yabancı dünya arasındaki sınır çözülür, günlük yaşam ile süper günlük yaşam bütünleşir, yaşam ortamı ve ölüler tek bir satırda birbirine bağlanır, eserdeki karakterler doğal olarak sınırı aşarak saf gerçekçiliğin sağlayamayacağı sanatsal bir etki getirir. Ve bu tür bir betimleme aslında Çin klasik romanlarında yaygın olarak görülen yaygın bir yöntemdir.Ayrıca Japon geleneksel romanlarında da sıkça görülür.Çin karakterlerin kültür çevresinde ortak bir fenomen olabilir.Bu nedenle, Çinli okuyucular kendilerini çok mantıksız hissetmemelidir. ile.
Kitap ünlü "Naoki Ödülü" nü (Şubat 1997) kazanınca, sekiz jütten biri olan Junichi Watanabe bir keresinde açıkça eleştirmişti: "Yazar gözyaşlarının nerede olduğuna çok aşinadır ve sonuç Sığ olan nokta, uzun yıllardır roman yazan yazarlar için oldukça endişe verici. "
"Basit ama endişe verici" olsun, farklı görüşlerin sorusu hakkında, korkarım ki kişiden kişiye değişiyor. Bununla birlikte, "gözyaşlarının konumuna aşina olmak" kesin bir gerçek gibi görünüyor - diğerleri, yazarın kendisi bu kitabı çevirirken, gerçekten de onun tarafından kandırıldığını söylemeye cesaret edemiyor. Er'in göz yaşartıcı gazı, çirkin gözyaşları için kullanılabilir. Afedersiniz.
- Yazar: Jiro Asada
- Çevirmen: Shi Xiaowei
- Yayıncı: Okuyucu | Wenhui Yayınevi
- Fiyatlandırma: 42.00 yuan
Osamu Dazai'nin "No More Human" adlı eseri o kadar ünlü ki söylenmeye gerek yok. Sadece iki noktadan bahsedin:
1. Kitabın adı evde "dünyada diskalifiye", ancak bu sadece orijinal Japonca nüshasının "tercümesi olmayan". Çince olmadığı için, Japonca anlamayanlar için anlamı yanlış anlamak kolaydır;
İkincisi, kitap evde çok popüler ve dünyada nadirdir.Yazarın araştırmasına göre şu ana kadar 23 Çince çeviri basılmış, sadece bir İngilizce ve Fransızca çevirisi var.
Burada önerilen sürüm bir çeviridir, yani sol sayfa orijinal Japonca ve sağ sayfa Çince çeviridir. Japonca öğrenmekle ilgileniyorsanız, okumayı karşılaştırmak isteyebilirsiniz veya yardımcı olabilir. Elbette, diğer 22 Çince çeviriye kıyasla, belki de farklı bir eğlence deneyimi yaşayabilirsiniz. Tabii ki, bu çok zaman alıcıdır ve bilgelerin bundan hoşlanmamasına neden olan bir eksiklik olabilir. Bir çevirmen olarak, çevrilen metni tek başına okumanın bilgeleri neşe getireceğini umuyorum.
Kendi çevirimi tavsiye ederim, alay edilmeye mahkumdur. Bununla birlikte, açıkçası, yazar uzun süredir Çin romanlarını okumadı ve müreffeh yerli edebiyat hakkında çok az şey bilmekten utanıyor. Kendi çevirisini tavsiye etmek aslında çaresizdir. Hala okuyucuların ve bilgelerin umutlu olacağı umulmaktadır.
- Eser sahibi: Dazai
- Çevirmen: Shi Xiaowei
- Yayıncı: East China University of Science and Technology Press
- Fiyatlandırma: 36.80 yuan
"Radtzky Yürüyüşü" ve "Işık Yılları"
Konyare: Yazar ve İngilizce çevirmen, "Kayıp Değil", "Volkan Oteli" gibi romanlar yazdı, "Hayalet Kitap", "Arzu Kitabı", "Ancak Güzel: Caz Kitabı", "Işık Yılları" vb. Çeviriler yaptı. .
- Yazar: Joseph Roth
- Çevirmen: Guan Er, Wang Ning
- Yayıncı: Lijiang Publishing House
- Fiyat: 65.00 yuan
Aslında, sıradanlığın büyüklüğü kadar tanınması kolaydır, ancak ikincisi son derece nadirdir. Yani, "Radetzky Yürüyüşü" nün ilk bölümünü okuduktan hemen sonra, hemen onaylayabiliriz: bu harika bir ses. Lütfen şu paragrafa bakın:
Yüzbaşı Joseph Trotta von Ziporje bu mütevazı ve perişan odanın ortasında, bir savaş tanrısı gibi duruyordu: pırıl pırıl bir kurdele, siyah boyalı bir miğfer ve ayaklarıyla Pürüzsüz bir şekilde cilalanmış uzun deri botlar giymişti; pırıl pırıl mahmuzlar; ceketin göğsündeki iki sıra göz kamaştırıcı düğme neredeyse alev alacak ve Maria Theresia madalyasını son derece görkemli gösteriyordu. Oğul babasının önünde böyle durdu; yaşlı adam, sanki oğlunun parlaklığını yavaş bir karşılama hareketiyle birleştirmek üzereymiş gibi yavaşça ayağa kalktı. Yüzbaşı Trotta babasının elini öptü ve aynı anda eğildi ve babasından alnını ve yanağını öpmesini istedi. "Otur," dedi yaşlı adam. Kaptan vücudunun parlayan bir kısmını çıkardı ve oturdu.
Ciddi ve alaycı. Yavaş ve hafif. Kesin ve üzücü. Esprili ve kutsal. Pek çok harika sesi anımsatıyor (Kafka, Thomas Mann, Schultz), ama belli ki sadece Joseph Roth'a ait olan eşsiz ve eşsiz bir sestir. Ama Joseph Roth kimdir? Gözden kaçan başka bir usta, bir yazarın yazarı veya hatta bir "yazarın yazarı" demek. Çünkü ona çok saygı duyulan yazarlar, Couche ve Nadine Gordimer gibi zaten "yazarların yazarlarındandır". İkincisi, Roth'u anlatmak için uzun bir kitap incelemesinde başka bir büyük Alman romancı Muzier'in sözlerini ödünç aldı: Kendi zamanında kızgın olan biri kaçınılmaz olarak kendine zarar verecektir. Roth gerçekten de zamana karşı öfke yüzünden ölebilir (1939'da kırk beş yaşında öldü), ama daha doğrusu bu öfkenin bastırılması (ve dönüşümü) yüzünden ölme olasılığı daha yüksekti. -Sakin, zarif ve hüzünlü bir sanat eserine dönüştürmek için tüm dehasını kullandı. "Radecki Yürüyüşü" en iyi örnektir.
Bu arada, Guan Er ve Wang Ning'in çevirisini tavsiye ederim. Hava, uçmak kadar çeviri iş için önemlidir.
- Yazar: James Salter
- Çevirmen: Kong Yalei
- Yayıncı: Utopia Guangxi Normal University Press
- Fiyat: 67.00 yuan
Genel olarak konuşursak, belirli sözleşmelere veya kurallara uygun olarak, kendi çalışmalarımızı (veya kendimizle ilgili) önermekten kaçınmalıyız. Ama yine de "Işık Yılları" nı tavsiye etmeye karar verdim - bu romanın tercümanı ben olsam da. Bunun temel nedeni, "Işık Yılları" nın, sözleşmelere ve kurallara aşırı derecede meydan okuyan (ve ihlal eden) bir çalışma olmasıdır. Bu özellikle şu şekilde ifade edilir: 1958'den 1978'e kadar, belki de insanlık tarihindeki en dramatik dönemlerden biri olan hikayenin arka planı, ancak o zamanın tüm önemli olayları - Vietnam Savaşı'ndan Kennedy suikastına, ayın inişinden Küba füze krizine ve Beatles'a Shi-romanda iz yok. James Soter (ve onun ruhsal enkarnasyonu, "Işık Yılları" nın kahramanı Redna) tarafından süzülen zamanın kalıntıları gibiler ve sonunda geriye kalan hayatın kendisi, hayatın özüdür. Hayatın özü nedir? Reidna'nın cevabı şu: yiyecekler, çarşaflar, giysiler. Başka bir deyişle, yaşamın özü yüzeydir. Hayatın gizemi için cevap, yani yaşamak, yaşamak, yaşlanmak, hastalanmak ve sevgi ve yaratıcılıkla dolu ölmek gizemdir - aslında bu cümle "Işık Yılları" nın tüm içeriğini mükemmel bir şekilde özetlemek için kullanılabilir. New Wave film çekimleri gibi neredeyse mucizevi bir şekilde canlı olan bir dizi sahne açıklamasını kullanan James Sauter, geleneksel edebi sistemi neredeyse altüst etti: Bu nedenle, Sauter'in yarattığı edebiyat, Rydner'ın yarattığı hayat gibidir. Öz, yüzeydir ve içeriktir. Biçim, detaylar anlamdır.
Bu yıkım bedelini ödedi: 1975'te yayınlanmasından bu yana, "Işık Yılı" küçümseniyor ve uzun süredir görmezden geliniyor, satışlar kasvetli ve hiçbir zaman edebi ödül kazanmadı. Hayır, belki de en üst düzeyde edebiyat ödülü kazandığı söylenebilir: zaman. Yayınlandıktan yaklaşık yarım asır sonra giderek daha çok okunan kitap, pek çok tanınmış Avrupalı ve Amerikalı yazarın yazı incili haline geldi, itirazsız bir klasik haline geliyor. Daha da önemlisi, çağ ötesi doğası, her okuyucuyu kendine şu soruyu sormaya sevk eden bir tür kalıcı ve taze canlılık yayar: Nasıl yaşamalıyım? Bu soru hiç bugün olduğu kadar acil olmamış gibi görünüyor - herkes İnternet bilgi seli yüzünden parçalara ayrılıyor - o kadar acil ki Wildeın çalışmalarını "Işık Yıllarını" övmek için kullanabiliriz. : Bu sabah yazılmış gibi çok genç görünüyor.
Ek: Kong Yalei'nin 2018'in En İyi On Kitabı
1. "Işık Yılları"
Bu romanı çevirmek için bir yıl geçirdim. Daha fazla ayrıntı için lütfen "Sonbahar Işığı" adlı çeviri postscriptine bakın.
2. "Radetzky Yürüyüşü"
Bir başka ihmal edilmiş kurgu ustası. Onun ironisi ve saçmalığı mavi bir kutsallık yayıyor.
3. "Mucizeler"
Sayfa çeviriciyi hazırlayın. Gözyaşlarına hazırlanın. Daha iyi bir insan olmaya hazırlanın. Romanın büyüklüğüne inanmaya devam etmeye hazır olun.
4. "Şili'de Gece"
Polano'nun en iyi eserlerinden biri. Yoğunluk bir göktaşı gibidir, ancak bir esinti kadar hafiftir.
5. "Greenwich Meridyeni"
Ashnodun antolojisi için kendi harika kısa öyküsü olan "Lüksemburg Bahçelerinde Saat Yönünde On İki Kadın" başlıklı "Jean Ashnod Parkta" başlıklı bir kitap incelemesi yazdım. Saat yönünde düzenlenmiş on beş roman.
6. "Sonsuza Övgü"
Sonsuz övgü "Sonsuz Ode." Sollers'ı sonsuza kadar takdir edin. Girişler, epigramlar, içgörüler, orijinal fikirlerle dolu - her paragrafın çıkarılması gereken cümleler var ve her sayfa şimşekle aydınlatılıyor.
7. "Leviathan Kitabı"
2017'nin en iyi yetişkin resimli kitaplarından biri. Son on yılın en iyi postmodern resimli kitabı. Her gün gördüğüm sayfa sayısını sınırlamam gerekiyor.
8. "Başka Bir Güzellik"
Susan Sontag, bunun için uzun bir kitap incelemesi yazdı.
9. "Sen Meng Ying"
Roland Barthes tarafından desteklenen postmodern, parçalı yazı, zirveye Çin'deki Qing Hanedanı kadar erken ulaştı. Bir örnek: Makale, masanın üzerindeki manzara ve manzara, yerdeki makaledir.
10. "Şimdi"
Jeff Dale, edebiyatta bir playboy. Bir sevgili gibi, stillerini ve temalarını istediği gibi değiştirdi. "Ancak, Çok Güzel" çevirim cazla ilgili. Bu kitap fotoğrafçılık hakkındadır.
Başlık resmi "Demiryolu Adamı" filminden bir kare, şuradan: Douban
Telefonunuza merak katmak için duvar kağıdı uygulaması yaptık. Aramak için App Store'a gidin. İndirmesi garip.
