Dandong'dan Pyongyang'a giden trene bindik, sabah saat onda Dandong İstasyonundan kalktı ve Dostluk Köprüsü'nden Sinuiju'ya geçmek on dakikadan fazla sürdü. Burada uzun bir sınır denetim sürecinden geçmemiz gerekiyor.
Buradan da resmen Kuzey Kore topraklarına ayak bastı.
220 kilometreden fazla bir mesafe için demiryolu bir tek raylı sistemdir, bu nedenle trenin hızı çok yavaştır, durun ve gidin.
Demiryolunun her iki yakasında da Kuzey Kore'nin kırsal kesimleri var, fabrikaları göremiyorsunuz, tarlaların karelerini göremiyorsunuz, bazen dağ yuvalarında yoğunlaşmış çiftlik evleri var.
Arabamızda Çinli bir tur rehberi vardı.Kuzey Kore'nin kırsal kesimlerine, şehirler gibi sosyal konut sağlandığını, paraya gerek olmadığını, kira sembolik olarak ödenmesi gerektiğini ve kırsal kesimde iş puanlarının indirimli olduğunu anlattı.
Bu evlerin çoğu 1970'lerde ve 1980'lerde inşa edildi ve 30 ila 40 yıl oldu. Ancak uzaktan bakıldığında ev çok parlak ve şaşırdık. Buna dikkat ettikten sonra, çiftlik evinin demiryolu hattına bakan yan duvarının beyaz boya ile boyandığını ve dağın daha belirgin yarısına büyük bir ilan panosu dikildiğini keşfettim.
Tren ileri doğru ilerlerken, köşede ara sıra açığa çıkan ve demiryolu hattına bakan duvarın hala tozlu ve boyasız olduğunu gördük.
Tur rehberi açıkladı: Yabancı turistlere iyi bir izlenim vermek için bu durum normaldir.
Tren Datong Nehri'ni geçti, Pyongyang'a girdikten sonra farklı bir tarz da hissettik. Buradaki binalar zengin renklidir ve genç ve güzel bir tarza sahiptir.
Cangtian Caddesi, Future Scientist Caddesi ve Liming Caddesi gibi yerleşim bölgelerinde gökdelenler yerden yükseldi ve bu çok gerçeküstü. Gece hayal ettiğimiz kadar karanlık değil, turistlerin gezebileceği peyzajlı sokaklar var.
Resim ağdan geliyor
Bununla birlikte ilginç küçük detaylar da bulduk Pyongyang'ın merkezinde pek çok eski ev var, çoğu dört veya beş katlı konutlar var.Bu binaların sokağa bakan duvarları ve turistler bilinçli olarak turuncu veya açık yeşil boya ile boyanmış. Uzaktan çok güzel görünüyor ama sokağa bakan duvar çıplak.
Kuzey Kore tur rehberine sorduk, doğal olarak bunun yabancı turistlere iyi bir imaj göstermek için olduğunu söyledi. Aynı zamanda, daha iyi bir yaşam için özlemlerini göstermek için sokağa bakan sakinlerden de sokağa bakan balkona çiçek koymalarının istendiğini sözlerine ekledi.
Tur rehberi o kadar sakince dedi ki, suskun olmaktan başka seçeneğimiz yoktu.