g u t x .com.tr İpek yolu - Çin'i anlamaya götürürüm

Edebiyat, nostaljinin suçundan kurtulduğunda, tarihi kavrayabilir

Bu yıl, II.Dünya Savaşı'nın patlak vermesinin 80. yıldönümü. Almanya 1 Eylül 1939'da Polonya'ya karşı bir saldırı başlatmadan önce, çeşitli işaretler Nazilerin yükselişini öngörmüştü. Sadece insanlar gerçekten umursamıyor. 20 Şubat 1933'te yirmi dört Alman sanayi oligarkı ile Hitler arasında sıradan bir akşam yemeği ve 12 Mart 1938'de Avusturya'nın Nazi Almanyası tarafından zorla ilhak edilmesi. Bu iki önemli zaman noktası, ardından gelen büyük felaketi müjdeliyordu. Tarihte tek bir Eichmann yok

(Nazi subayı, Holokost'ta "ölüm cezasının infazı" olarak bilinen "nihai plan" dan sorumlu ana kişi)

, Tarih ders kitapları binlerce Eichmann'ı kasıtlı olarak görmezden geldi.

2017'de Fransız yazar Eric Vial

(Éric Vuillard)

İkinci Dünya Savaşı'nı anlatan "Gündem" adlı romanıyla, beklenmedik bir şekilde Fransız edebiyatının en yüksek ödülü olan Goncourt Ödülü'nü kazandı.

(Prix Goncourt)

. Bu, Goncourt Ödülü'nün Anlatı'ya ikinci kez verildiği

(Récit)

Sınıf çalışmaları.

(Bazı insanlar "Gündem" in bir roman değil, dramatik bir tarihsel anlatı olduğunu söyler. Fransa'da "roman" ve "anlatı" açıkça ayırt edilir.)

Bugün, Nazi Holokostu hala 20. yüzyılın en karanlık hikayesidir ve ideolojik mirası hala bilincimizi ince bir şekilde etkilemektedir, bu nedenle bu çalışmanın özel bir yansıtıcı önemi de vardır. Bazı yorumcular şunu düşünüyor: "Gündem" yalnızca tarihsel yazma biçimini değiştirmedi, aynı zamanda 1930'larda Avrupa'yı anlamak için yeni bir perspektif sağladı. 20 Şubat 1933 ve 12 Mart 1938 gibi iki önemli ana odaklanıyor.

Ciddi ve ciddi bir tarih döneminde, her zaman kasıtlı olarak silinmiş bazı absürt ve komik tarihsel gerçekler vardır. Örneğin, Vial romanında şöyle yazdı: Almanya Avusturya'yı agresif bir şekilde işgal ettiğinde, ciddi bir trafik sıkışıklığı vardı: tüm ordu yolda engellendi ve yavaş hareket etti. Bu sahne daha sonra tarih tarafından "yıldırım" olarak yazılmıştır.

Eric Vial bizim için garip bir yazar. Çünkü Çin'de çok az çeviri ve tanıtım olduğu için ve Vial, Fransız yazarlar arasında bile, son yıllarda kamuoyunun gözüne ancak yavaşça girdi.

Eric Vuillard (Éric Vuillard, 1968.5.4-), Fransız yönetmen, senarist ve yazar. "Fatih", "Kongo", "Batı Cephesinde Savaş", "Dünyanın Üzüntüsü", "14 Temmuz", "Yoksulların Savaşı" ve daha birçok romanın yazarı.

Vial'ın deneyimi çok zengin, dünyayı dolaştı, birçok ana dal, politika, hukuk, tarih, antropoloji okudu ve felsefi tez yapmak için Derrida'yı takip etti. Şimdi yazıyorum ve film yapıyorum. Tarih yazmayı seviyor ve film merceği dilini geleneksel edebi yazıya entegre etmeyi seviyor. Vial, "Yazmak için okuduğum kadar film izliyorum. Filmlerin metaforik bir etkisi var. Parçalı film parçalarından tarih yazmaya çalışırsanız, olabildiğince geri yüklemeniz gerekir. Tarihin gerçek doğası, çünkü edebiyatın kaderi, hikayenin gerçeğiyle yakından bağlantılı olduğundan, filmleri yönetmek, tarihin gerçeğini geri getirmeye yardımcı olur. "

Yakın zamanda yayınladığı bir roman "The Poor Man's War".

(La guerre des pauvres)

Orta Çağ'daki toplumsal mücadelelerle ilgili bu romanın bu baharda yayınlanması gerekiyordu, ancak Fransız sarı yelek hareketi bağlamında Vial, Ocak ayında önceden yayınladı. Bu, "devam eden bir hikaye, hepimizin dahil olduğu bitmemiş bir hikaye".

Son zamanlarda, Vial'in ilk romanının Çince çevirisinin yayınlanmasıyla kitap eleştirmeni, onunla uzun bir röportaj yaptı. Vial, Naziler ve II.Dünya Savaşı, bayağılığın kötülüğü, tarih, yazı ve edebiyat özgürlüğü hakkında çok konuştu. Lu Xun, Lao She ve Cao Xueqin'den hoşlanır ve Çin edebi eserleri için çok değerlidir. Dedi ki: Edebiyat özgürleştirilmiş bir faaliyettir, ancak kalemimiz Luo Tuo Xiangzi'nin çekçekinin sapından çok daha hafiftir.

Yazı | Beijing News muhabiri Yang Siqi

Fransızca Çeviri Yan Fu Jing

Tarih

Edebiyat, nostaljinin suçundan kurtulduğunda, tarihi kavrayabilir

Pekin Haberleri: "Gündem" romanını hazırlamanın ilk anından bahsedebilir misiniz? Neden böyle bir roman yazıyorsun? Roman, II.Dünya Savaşı'nın arifesinde pek çok tarihsel detayı içeriyor, bazıları mevcut tarih ders kitaplarının tamamlayıcısı ve daha fazlası tarih ders kitaplarına direniş. Yazmaya başlamadan önce ne gibi hazırlıklar yaptınız?

Flakon: "Gündem" romanı çok önemli bir gizli toplantıyla başlıyor. Gizli toplantı 20 Şubat 1933'te Nazilerin iktidara gelmesiyle gerçekleşti. 24 Alman sanayi kodamanının Goering ve Hitler ile görüşmesi, Nazilerin iktidarı ele geçirme sürecinde belirleyici bir siyasi olay haline geldi. Bu korkunç sahne perde arkasında sessizce sahneleniyor ve bence edebiyat bunu yakalayabilir ve sonunda bize anlatabilir. Bunu, en sert kapitalizmin en uğursuz rejime nasıl hemen adapte olduğunu görmek için kullanabiliriz.

Nürnberg Davası'nın fotoğraflarını, filmlerini, yazışmalarını, anılarını ve arşivlerini "Gündem" yazarken malzeme olarak kullandım. Önemli olan ne İkinci Dünya Savaşı'nın kapsamlı bir açıklamasını yapmak ne de çatışmanın tüm nedenlerini saymak değil, bunun bir anlamı yok.

Bu kitap, bu asil uzlaşmalara odaklanıyor. Roman, daha az bilinen ancak belirleyici birkaç sahnede, bu Alman şirket devlerini Avusturya, Fransa ve Birleşik Krallık'ın siyasi liderleriyle birleştiriyor. Davranışlarını edebiyatın yapabileceği içsel bir şekilde anlatırken, bir atmosfer, bir atmosfer, bazı sosyal özellikler ve bazı varoluş yollarını yakalamaya çalışıyorum. Kanımca, bizimki gibi gücün giderek yoğunlaştığı bir durumda, elit bir figürün portresini çizmek çok ilginç olabilir.

"Gündem", yazar :( Fransa) Eric Vuillard, Çevirmen: Meng Mae, Sürüm: Kai Hao Culture | CITIC Publishing Group, Mayıs 2019

Beijing News: Belirsiz ve hatta çelişkili tarihsel ayrıntılarla nasıl başa çıkarsınız?

Flakon: Bazı tarihsel deneyimlerin montaj kurgusu ile dağınık bir gerçeği arayacağım. Tüm bilgi, seçimler ve öznel kararlar tarafından oluşturulur.

Beijing News: Bu boş detaylar için, cesurca hayal gücünüzü kullanıyorsunuz. Romanda çok hassas ve harika hayal gücü sahneleri var: Örneğin, Avusturya Şansölyesi Kurt Huschniger'in psikolojik hayal gücü sanki "derisine işlenmiş" gibi çok ayrıntılı. Ancak "Gündem" tamamen hayal ürünü değildir, ılımlı bir "hayali gerçekliği" sürdürmesi gerekir. Peki bu romanda veya tarihsel temalar yaratmanızda hayal gücünün yeri nedir?

Flakon: Hayal gücü, karakterleri yorumlayabilir, hikayedeki karakterlere hayat verebilir ve aynı zamanda bir tür anlayış üretebilir. "Camel Xiangzi", Lao She, beladan kurtulmaya çalışan fakir bir adamın hayatını anlatıyor. Bana göre, Lao She'nin öyküsünde ilginç olan şey, zamanın sosyal gerçekliğini sadakatle ve derinlemesine geri yüklediği için hayal gücü değil. Bu büyük romanda, paranın kral olduğu bir toplum tarafından sıradan insanların sıkı çalışmasının ve bütünlüğünün nasıl ayaklar altına alındığını ve parçalandığını görüyoruz ... Bu gerçek bugün hala bizi etkiliyor. Genç bir işçi olan Xiangzi, işten bitkin düştü ve yoksulluğa düştü; küçük bir grup kara kalpli iş adamı çok para kazandı. Lao She, hikayesini inşa etmek için bilgi toplamak ve Pekin'deki yoksulların yaşamlarını araştırmak için çok çalıştı.

Çünkü edebiyat her şeyden önce bir tür bilgidir. Bana göre bir şeyi anlamak için anlatıya ihtiyacımız var. Soğuk sayılar bazen insanları ürperse de, karakterlere et ve kan verilirse daha canlı gerçeklere dokunabilirler. Yazarlar için, bir süre içinde bazı olayları yan yana getirmek istiyorlarsa, insanların anlayamadığı şeyleri yakalamak için montajı kullanmalıdırlar. Bu, "Jan Agen şamdan" etkisidir. Hugonun Les Misérables adlı eserinde polis, Jean Valjeanın piskoposun gümüş eşyasını çalıp çalmadığını sorguladığında, piskopos Jean Valjeanı hiçbir şey çalmadığını söyleyerek savundu ve Jean Valjean onu almayı bile unuttu. Bunlar piskoposun ona verdiği şamdanlar. Jean Valjean şok olmuştu, bu tür bir cömertlik hayatta bildiği her şeye tamamen aykırıydı. Piskoposun malını çaldı, ancak şimdi piskopos onu kendisine verdiğini iddia ediyor, ancak o gümüş şamdanları almayı unuttu. Bu saçma cömertlik okuyucuları etkiledi ve yazarın anlattığı hikaye karşısında şok olduk, bu yüzden bu şamdanları kendimiz almak zorunda kaldık!

Kurt Schuschnig (Kurt Schuschnig, 1897-1977), Avusturya Başbakanı. 12 Şubat 1938'de Berchtesgaden'de Hitler ile görüşme. Hitler, Nazi yanlısı Artur Seth-Inquart'ın kabineye katılmasına izin vermeye zorladı. Huschniger Avusturya'ya döndükten sonra, genel durumu korumak için 13 Mart'ta referandum yapacağını duyurdu. Hitler haberi duyduktan sonra, önce Huschniger'den referandumu iptal etmesini istedi ve Huschniger kabul ettikten sonra istifa etmesini istedi ve yerine Artur Seth-Inquart geçti. Başkan William Miklas, Seth-Inquart'ı ilk başta şansölye olarak atamakta isteksizdi ve sonunda Alman askeri tehditlerine yenik düştü. Huschniger 11 Mart'ta istifa etti. Seth Inquart şansölye olduktan sonra, Alman ordusu 12 Mart sabahı Avusturya'ya girdi. Huschniger, Nazi Partisi tarafından hapsedildi ve ancak 1945'te ABD ordusu konuşlandırıldıktan sonra serbest bırakıldı. II.Dünya Savaşı'ndan sonra Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti ve Saint Louis Üniversitesi'nde siyaset bilimi profesörü olarak çalıştı.

Beijing Haberleri: "Gündem" de sıklıkla görülen bir terim "büyük tarih" tir

(La grande Histoire)

, Gözlerindeki "büyük tarih" den bahsedebilir misin?

Flakon: Bu ifade, Savcı Heine Alderman'ın 13 Mart 1938'de Goering ile Ribbentrop arasındaki bir çağrıyı okuduğu 1945'te Nürnberg'deki bir davayı anlatan paragrafımda ortaya çıktı. 13 Mart 1938'de Nazi'nin Avusturya'yı ilhakı sürüyordu.İki üst düzey Nazi yetkilisi, kaba bir komedi gibi telefonu ve dinlemeyi gizlemek için yanlış bir konuşma yaptı.

Ancak 29 Kasım 1945'te Aldman bu yanlış konuşmanın diyaloğunu okuduğunda Goering ve Ribbentrop kendilerine söyledikleri yalanı duyduktan sonra gülmekten kendini alamadı. Başlangıçta abartılı iç çekişi hatırlayan Goring, çizgisinin ne kadar uzakta olduğunu hissetmiş olabilir. Bu çizginin tam tersi, insanlık tarihi ve büyük tarihteki önemli olaylarda insanların fikir birliği.

(Roman şu şekildedir: "Ama 13 Mart 1938'de Goering, bu konuşmanın bir gün daha gerçek bir anlamı olduğunun ortaya çıkacağını bilmiyordu. Bir keresinde departmanına kayıt yapması için talimat verdi. En önemli sohbetleri bir gün büyük tarihin kayıt altına almasını istiyor, belki daha sonraki yıllarda kendi "Gaulian Savaşları" nı yazacak, kim bilir, o zaman notları takip edebilir. Kariyerinin harika anlarını yazmak için. ")

Tarihin rolü, çatışmaları çözmek, olayların politik doğasını etkisiz hale getirmek ve geçmişteki olayları bastırmaktır.

(Not: Vyaarın buradaki ifadesi biraz karışıktır ve daha fazla genişletilmemiştir. Anlamak için birkaç romanda bahsedilen "büyük tarih" i tamamlıyorum: "Büyük tarih, tıpkı Joseph Goebbels gibi gözlerimizin önünde akıyor Birleşik Devletler'den bir film. "" Büyük tarih bir performanstır. "" Büyük tarihin bilmeceli kıyafetlerini ortaya çıkarırsak, göreceğiz: eşitliğe karşı hiyerarşi ve özgürlüğe karşı düzen. ")

Avusturya Nazi Partisi'nin bir temsilcisi ve Birinci Avusturya Cumhuriyeti'nin son başbakanı Arthur Seyß-Inquart (Arthur Seyß-Inquart), görevde olduğu birkaç gün boyunca Alman-Avusturya birleşmesini tamamladı ve Nazi Almanya'sının doğu sınırının valisi olarak görev yaptı. II.Dünya Savaşı sırasında, art arda Alman işgali altındaki güney Polonya valisi, vali yardımcısı ve Alman işgali altındaki Hollanda valisi olarak görev yaptı. Savaştan sonra Nürnberg davasında asılma cezasına çarptırıldı. Ancak mahkemede hiçbir şey yapmadığını, hiçbir şey görmediğini, emir vermediğini ve Yahudileri öldürme politikası hakkında hiçbir şey bilmediğini açıkladı.

Beijing News: Neden tarihsel anlatımı tercih ediyorsunuz? Örneğin, "Fatih" çalışmanız

(Fatihler)

, "Batı Cephesinde Savaş"

(La bataille d'Occident)

,"Kongo"

(Kongo)

, "Dünyanın Üzüntüsü"

(Tristesse de la terre)

, "14 Temmuz"

(14 meyve suyu)

Ve bunun gibi, temelde tarihsel temaları içerir.

Flakon: Edebiyat ve tarih arasındaki ilişki çok eskidir, ancak bu ilişki içinde yaşadığımız politik ve sosyal çevreye bağlıdır. Cao Xueqin, dünyaca ünlü "Red Mansions" da ayrıcalıklı sınıfın inanılmaz lüks yaşamını anlattı ve imparatorluk sisteminin ikiyüzlülüğünü kınadı.Bu kitabın Çin tarihi ile çok canlı bir bağlantısı var.

Bugün tarihle ilişkimiz şüphesiz daha doğrudandır. Kırmızı köşkte hala rüya görenler artık kitap okuyanlar değil. İnsanlar okuryazardır ve yazarlar artık ölen feodal toplumun fakir çocukları değildir. Örneğin, Lu Xun azalan bir edebiyat ailesinden geliyordu ve Lao She bir çamaşırcı kadının oğluydu. Edebiyat nostaljik suçlamadan kurtulduktan sonra tarihi daha olumlu bir şekilde kavrayabilir.

Pekin Haberleri: Çinli okuyucular "Gündem" in sadece Çince çevirisini görebildiğinden, "Yoksulların Savaşı" gibi diğer romanlarınızdan bahsedebilir misiniz?

(La guerre des pauvres)

? Orta Çağ'daki toplumsal mücadelelerle ilgili bu romanın bu baharda yayınlanması gerekiyordu, ancak Fransız sarı yelek hareketi bağlamında, onu Ocak ayında önceden yayınladınız.

Flakon: "The Poor's War", 1525'te Almanya'daki bir ayaklanmayı anlatıyor. Nedeni emek ve ek vergilerdir. Antik çağlardan beri vergi adaletsizliği var ama bu sefer toplumsal mücadele iki şeyle karşılaştı: dini reform ve matbaanın keşfi.

Ocak 2019'da yayınlanan "Yoksulların Savaşı" Fransızca baskısı

Alman rahipler Katolik Kilisesi'nde kapsamlı bir reform talep ettiler: rahipleri seçmek, dini metinleri seküler dillere çevirmek ve yorumlarını yeniden incelemek vb. Kilisede doğan protesto hareketi matbaadan yayıldı. Herkesin konuştuğu dil olan Almanca'yı kullanıyor ve artık Latince "ölü dil" kullanmıyor. Modern temalar, yani metinlerin özgürce yorumlanması, tartışılması ve tartışılması da ortaya çıktı.

Ama "Zavallı Adamın Savaşı" sadece geçmişteki direnişle ilgili değil. Çünkü eşitsizlik de güncel bir konu. Yazarken, ister tarihçi ister romancı olsun, bir hikaye anlatmanın en az iki yolu olduğunu düşündüm. Bunu miras tarzında basit bir bilgi nesnesi olarak yazabiliriz, böylece yazdığımız hikaye sadece geçmişe aittir; ayrıca devam eden bir hikaye, bitmemiş bir hikaye olarak da yazabiliriz, hepimiz İnsanlar işin içinde.

Dünya Savaşı II

"Blitzkrieg" aslında büyük bir tank trafik sıkışıklığıdır

Beijing News: Romanda bahsettiğiniz tarihlerin birçoğu oldukça temsili: En önemli iki tarih 20 Şubat 1933 ve 12 Mart 1938. İlkini seçme konusundaki düşüncenizi anlıyorum, Nazilerin iktidara geleceği çok önemli an budur. Peki ya ikincisi? Neden başka yerler yerine Avusturya'yı seçmelisiniz?

Flakon: Almanya-Avusturya birleşmesinin 2. Dünya Savaşı'nın ilk askeri operasyonu ve kilit bir olay olduğu söylenebilir, özellikle rakip direnmek için parmağını bile kıpırdatmadı. Ancak bu geçici bir operasyondu ve ancak başarılı olabilirdi. Hazırlıksız bir ordunun diğer ülkelerden herhangi bir muhalefet olmaksızın itaat dolu bir ülkeyi işgal ettiği bu şok edici olaya olabildiğince yaklaşmak istiyorum.

Bu nedenle dolambaçlı süreci, gerçek tarihe sürekli müdahale eden beklenmedik olayları anlatmalı ve en göze çarpmayan tarihsel detaylara odaklanmalıyım. Verilerin detaylı olarak hazırlanması sayesinde, bu askeri saldırganlığı adım adım yeniden inşa edebildik ve güç ilişkilerindeki değişiklikleri gözlemledik.

Bu yüzden Almanya ve Avusturya'nın birleşmesinin sabahı Downing Caddesi'nde Ribbentrop için hazırladığım boş öğle yemeğini anlattım. Chamberlain, yeni dışişleri bakanı olarak atanan Londra'daki Üçüncü Reich büyükelçisi Ribbentrop'u kabul etti. Yemek sırasında Chamberlain'e Dışişleri Bakanlığı'nın bir bildirimi iletildi; duyuru ona Alman birliklerinin Avusturya'yı işgal ettiğini söyledi. Bu dönemde Ribbentrop durmaksızın sohbet etti. Yemeği olabildiğince uzun yapmak için coşkuyla konuşmaya devam etti. Böylesine kritik bir noktada, Chamberlain misafirlerini hükümet başkanı olarak görevlerini yerine getirmeleri için misafirlerini terk etmeleri için mazur görmedi, bunun yerine masada kaldı ve Ribbentrop'un anlamsız gevezelerine katlandı.

Bu korkunç sahne komik ama dehşet verici. Önemsiz görünüyor ve hiç dikkat çekmemiş olabilir. Ancak bunun hakkında yazmak, biraz genişletmek ve dokusunu vermek için biraz zaman ayırırsak, yemeğin ne kadar uzun olduğunu ve Chamberlain'in görgü kurallarının ne kadar abartılı ve modası geçmiş olduğunu gerçekten hissedeceğiz. Böylece Chamberlain'in ait olduğu seçkin konular ile savunduğu politikalar arasındaki bağlantıyı kavrayabiliriz. Hitler'le ne pahasına olursa olsun barış içinde bir arada yaşama şeklindeki yatıştırma politikası, bir dereceye kadar Chamberlain'in abartılı görgü kurallarının politik tercümesidir.

Joachim von Ribbentrop (Joachim von Ribbentrop), Almanya Dışişleri Bakanı. Almanya II.Dünya Savaşı'nda teslim olduktan sonra İngiliz ordusu tarafından tutuklandı. 1 Ekim 1946'da Nürnberg Uluslararası Askeri Mahkemesi tarafından idam cezasına çarptırıldı ve 15 gün sonra öldü.

Beijing News: Alman-Avusturya birleşmesini nasıl fark ettiniz?

(Anschluss)

Gerçek "yıldırım" ın aslında büyük bir tank trafiği sıkışıklığı olduğu gerçeği mi?

Flakon: Churchill'in anılarını yeniden okurken keşfedilen bu, tarihte dolaşan zafer versiyonundan çok uzak. Haber filmlerinde, tanklar objektifte her zaman mükemmeldir ve sanki Alman ordusu temelde mekanize edilmiş gibi derin bir tam güç izlenimi verir, ancak o zamanlar durum açıkça bu değildi. Sorunun kökeninin siyasi propaganda olduğunu biliyoruz, bu savaşların görüntüleri Goebbels tarafından yönetildi ve gözlerimizi doldurdu.

(Roman okur: "Alman-Avusturya birleşmesi bir başarı mucizesi gibi görünüyor. Ama bu tezahüratlar açıkça resme ekleniyor; insanların dediği gibi-post-kompozit.")

Ancak tank birliklerinin çöküşü gerçekleşti. Bir yazar olarak böyle bir sahneyi anlatmanın cazibesine karşı koyamam. Aklıma hemen Chaplin'in "Büyük Diktatör" ü geldi. Bu aslında "Büyük Diktatör" ün, siyasi propaganda tarafından bize bırakılan birçok arşiv filminden daha yakın olduğu anlamına geliyor.

"Büyük Diktatör" Filmi Fotoğrafları

Pekin Haberleri: Romanda şöyle yazmıştınız: "Blitz o zamanlar hiçbir şeydi. Sadece yolu kapatan bir grup tanktı ... Blitz, sadece bundan sonra ortaya çıkan bir kelimeydi, tıpkı daha sonra yazılan bir resim gibi Kart oynamak. Bu gerçek şok edici ve gülünç. Bu gerçek, sonraki savaş korkunç bir trajedi olmasına rağmen, 2. Dünya Savaşı'nın başlangıcını komik bir absürd komediye dönüştürdü. "Gündem" de "komedi" kelimesinden defalarca bahsettiniz .. Komedi, yaratılış görüşünüzde ve dünya anlayışınızda nasıl bir yere sahip?

Flakon: Ah Q'nun Gerçek Hikayesi'nde Lu Xun, 1911 Devrimi'nin 1911'deki başarısızlığından sonra Çin toplumunu hicvediyor. Ancak bu hikaye gerçekçilikten ayrılmıyor. Mizah, ironi ve ironi, bunlar sadece kusurları vurgulayan ve dramayı güçlendiren alaycı tavırlar değildir. Aksine hiciv, sosyal ilişkilere gündelik hayatın dayattığı örtmeciliği yıkan bir bilgi aracıdır.

Hiciv bir görme ve anlama biçimidir. Alman ordusunun Avusturya'ya girerken yaşadığı tank tıkanıklığını anlatmak için ironi kullanıldığında, metin, siyasi propagandanın ürettiği birçok film ve resimle ince bir tezat oluşturuyor. Tabii ki, bu çöküş fotoğraflanmadı, bu yüzden edebiyat, ortadan kaybolan şeyleri göstermek için resmin dışında bir tür bilgi oluşturabilir.

Pekin Haberleri: Sizin tanımınıza göre 20 Şubat 1933'teki gizli toplantıyla ilgili olarak, tıpkı Arendt'in görüşlerinin edebi bir yorumu gibi, güçlü bir monotonluk, sıradanlık ve sıradanlık izlenimi verdi. Arendt'in görüşü hakkında ne düşünüyorsunuz? Eichmann gibi bir karakter hakkında ne düşünüyorsunuz? Yargılanan Nazilerin neredeyse tamamı sorumsuz olduklarını söylediler. Romanda "bir tür sosyal körlükten" bahsettiniz

(Une cécité sociale)

Flakon: Aslında 24 sanayici ile Naziler arasında 20 Şubat 1933'te yapılan gizli görüşme, işadamları için sıradan bir toplantıydı. İş liderlerinin Nazilerle tartışması şaşırtıcı değildir. Ahlak, ekonomik hayata kesinlikle yabancıdır. Bu bile liberalizmin ilk öğretilerinden biridir: eğer verimli olmak istiyorsa, ahlaktan vazgeçmeli; yeniden dağıtım ve eşitlik olmalıdır Sonra başarmak için onlara güvenin. Hala onları bekliyoruz.

Sosyal körlükten bahsettiğimde, bu siyasi elitlere, özellikle İngiliz seçkinlerine atıfta bulunuyorum. Bu teori, Hitler'i ziyaret eden Halifax Kontu ile yakından ilgilidir. Halifax arabadan indiğinde yere baktı ve merdivenlerde kendisini selamlayan bir hizmetçinin alt düzey ayakkabılarını gördüğünü hissetti. Rasgele paltosunu uzattı, ama kısık bir ses ona hemen hatırlattı: "Bu Führer!" Birden gözlerini kaldırdı ve Hitler'i tanıdı.

Ancak asıl çarpıcı olan sadece bu sahnenin tuhaflığı değil, aynı zamanda hatasına rağmen bu sahneyi anılarında şaka olarak tanımlamasıdır. Böylesine tehlikeli bir rakibe sıradan bir hizmetçi gibi davranmak ve bize anlatmak için gülümsemek, bu sadece bir tür korkunç körlüktür. Hitler'i aşağılık ayakkabılarından dolayı bir hizmetçi olarak kabul ederse, bu körlüğün aslında sosyal bir kökü vardır: yeni bir zenginliği hor görme. Ancak en kötüsü, rakibin bu şekilde küçümsenmesinin herkes için ölümcül sonuçları olacağıdır.

Halifax Kontu (Edward Frederick Lindley Wood, Halifax'ın 1. Kontu, 1881-1959), İngiliz Muhafazakar Parti politikacısı. Dışişleri Bakanı ve Hindistan Valisi olarak görev yaptı, Başbakan olarak neredeyse Chamberlain'in yerini aldı. Savaştan sonra, Hitler'le birinci taraf hakkında küstahça ve hicivli bir şekilde konuşan "Günlerin Doluluğu" (1957) adlı bir otobiyografi yazdı.

Pekin Haberleri: Romandaki "girişim" in güçlü bir sembolik anlamı vardır. "Gündem" in başında ve sonunda "girişim" anahtar bir varoluştur. Mevcut yaşamımıza girmeye ve insanların yaşamlarına girmeye devam ediyorlar. Rüyalar ve günlük bilinç. Nazilerin yükselişi Krupp, Siemens, Opel gibi şirketler tarafından gerçekleştirildi, ancak temelleri sarsılamaz. Tıpkı IBM ve Naziler gibi, Nazilerin Yahudileri etkili bir şekilde tanımlamasına ve Holokost'u gerçekleştirmesine yardımcı olan IBM'in delikli kart teknolojisiydi.

Flakon: Montesquieu, "Hukukun Ruhu" nda, iktidarın kendi ayrıcalıklarını şişirme ve kötüye kullanma yönünde doğal bir eğilim gösterdiğini, dışında bir kısıtlama bulana kadar durmayacağını ilan etti. Bu ders her zaman ve her yerde uygulanabilir. Günümüzde büyümeye ve özerkleşmeye devam eden güç, ekonomik güç ve finansal güçtür. Edebiyat, gerçek dünyadan ve bizi çevreleyen dünyadan bahsetmeyi hedefliyorsa, o zaman bence ekonomik gücün diktatörlüğe nasıl teslim olduğunu açıklamak işe yaramaz görünmüyor.

Napoli tetralojisinin üçüncü bölümünde, "Ayrılmak ve Kalmak", Lila ve Enzo, Napoli'de bilgisayar teknolojisini öğrenen ve ustalaşan ilk insanlar oldular. Öğrenme yetenekleri, hayata bir fırsat verdi ve çok büyük biriktirmeye başladı. zenginlik. Ve bu teknoloji tam da IBM'in delikli kart teknolojisidir ve IBM için teknoloji geliştirdiler, ancak arkasındaki kötülüğün tamamen farkında değillerdi.

IBM (veya modern kuruluş) ile Naziler arasındaki ilişki için, "IBM ve Naziler" kitabına da başvurabilirsiniz. Yazar: Edwin Black, Çevirmen: Guo Chujiang, Versiyon: Çin Şangay | Guangdong Halk Yayınevi, Ekim 2018

film

Tarihin her zaman bir "Potemkin Köyü" tarafı vardır

Beijing News: Bu romanın güçlü bir tiyatro ve sinema anlayışı var. "Sahne", "perde", "performans", "mim", "dizeler" ve "senaryo" gibi kelimeler sık sık karşımıza çıkıyor. Roman şöyle yazıyor: "Büyük tarih bir performanstır" ve "Politika bir tiyatrodur". Bu temelde daha fazla tartışabilir miyiz?

Flakon: Bu, romanların genellikle hayal ettiğimiz gibi edebiyat tarafında değil, iktidar tarafında yer aldığını göstermenin biraz ani bir yoludur. Tarihe anlam katan güçtür, çoğu imgeyi yaratan ve sonra onlar için başlık yazan güçtür.

Tarihin her zaman bir "Potemkin köyü" tarafı vardır, tıpkı bu model ekipman, model çiftlikler ve gelişmiş fabrikaların sadece yabancıları aldatmak için sergilendiği gibi. Tarih politik bir bahis, bir güç sahnesidir, bu yüzden harikalarını göstermek istiyorum.

Potemkin Köyü (Potemkin Köyü), bazen Potemkin Köyü olarak tercüme edilir. Kelime başlangıçta insanları aldatmak için kullanılan bir köye gönderme yapıyordu. Grigory Potemkin, 1787'de II. Katerina'nın Rus-Türk Savaşı'nın kazandığı Kırım gezisi yolunda Kraliçe ve yoldaşlarını aldatmak için Dinyeper Nehri'nin her iki yakasına taşınabilir köyler kurdu. Elçiler. Bu nedenle, modern siyaset ve ekonomide "Potemkin Köyü", insanlara yanlış bir izlenim vermek için tasarlanmış yapı ve önlemleri ifade eder.

Beijing News: Sınır ötesi eseriniz çok ilginç. Bir yönetmen ve senarist olarak size verilen farklı yaratıcı bakış açıları nelerdir?

Flakon: Eisenstein'ın film analizi ortaya çıktığından beri, montaj filmde çok önemli hale geldi ve resim sekansı o zamandan beri anlamlı hale geldi. Edebiyat tarihine hakim olan yaratıcı kavramın modası geçmiş durumda.

Bu aynı zamanda filmde beni en çok ilgilendiren şeylerden biri; bize basit yaratıcı becerilere güvenmemeyi ya da basit yaratıcı dürtülere güvenmemeyi öğretir, bu da bizi ileri götürür ve nasıl birleştirip düzenleyeceğimizi önemsemememizi sağlar.

Yapıtın anlamını incelikli bir şekilde yansıtan gerçekten şiirsel bir eser var. "Gündem" i tamamlamak, çok farklı zaman ve mekan sahnelerinde önemli ve canlı bir denge duygusu bulmak uzun yıllarımı aldı. Benim görüşüme göre, aynı ifade gücüne sahipler ve hepsi aynı hale'ye ait. Bu beni hassas yapan şey.

Eisenstein'ın yönettiği "Battleship Potemkin" filminden fotoğraflar

The Beijing News: Romanda beni etkileyen Nazi filmlerinin bir tanımı var. "O dönemin tüm filmleri korkunç bir büyücülükten geçti ve anılarımıza dönüştü. Önsözü olan Dünya Savaşı da bütün bunlara dahil edildi. Bu sonsuz filmde insanlar doğru ile yanlışı ayırt edemezler. "Bu" sonsuz film "nasıl anlaşılmalıdır?

Flakon: Hollywood filmi sınırsız bir film, siyasi propaganda aynı zamanda sınırsız bir film ve reklam da sınırsız bir film. Nazi döneminde, ideoloji önümüzde sonsuz bir film açtı. Amaçları göstermek ve insanların korkunç, oybirliğiyle saflığını gösteriyor.

Pekin Haberleri: Naziler hakkında Nazi filmleri ve filmleri hakkında konuşmaya devam edebilir misiniz? Günümüzde insanların hafızasında giderek daha fazla film grameri var. Filmin popüler anıları dönüştüren ve hatta yaratan bir sanat olduğunu düşünüyor musunuz? Hafıza yönetiminin bir yolu mu?

Flakon: Bu kitabı yazarken, Nazi resimleri ve Nazi filmleri tarafından nasıl zehirlendiğimiz konusunda birden şok hissettim. Okuldan beri, ders kitaplarımızda, II.Dünya Savaşı ile ilgili belgesellerde, Sovyet savaşına girmeden önce, görüntülerin çoğu Nazi siyasi propagandası tarafından üretildi. Tek gördüğümüz Nazi fotoğrafçıları tarafından çekilen ve Goebbelsin siyasi propagandası tarafından sergilenen fotoğraflar, resimler ve çekimlerdi. Gözlerimiz bu görüntülerle dolu.

Tıpkı arkeoloji gibi bu küçük kalıntılardan bir tür bilgi inşa edebilecek bir disiplin varsa, kalıntıları Mezolitik Çağ'da avcı-toplayıcıların yaşamının bir kısmını restore etmek için kullanabilecekse, o zaman "çok fazla görüyoruz" diye bir şey yoktur. Yukarı "

(Ce qu'on a trop vu)

Argüman.

Beijing News: Romanda Xu Shigini'nin fotoğraflarının açıklaması da etkileyici. Burada fotoğrafların kesilmesinden, özgünlüğün azalmasından ve anlatım sanatından bahsettiniz. Donas Mark'ın 2018'de yönetmenliğini yaptığı "No Master" adlı yeni filmi izlediniz mi acaba? Nazilerin 1933'te akıl hastalarının kısırlaştırılmasının tarihsel arka planından bahsediyor ve tüm hikaye de bundan ortaya çıkıyor: En önemli ana çizgi, sanatçının nihayetinde fotoğrafların yeniden yaratılmasıyla bağlantılı olan "gerçeklik" arayışıdır.

Flakon: Üzgünüm, bana bahsettiğiniz filmi anlamadım. Bahsettiğiniz paragrafta Avusturya Şansölyesi Husky'nin bir fotoğrafını anlattım. Bu fotoğrafın iki versiyonu var. İlk versiyon çok iyi biliniyor.Tarih kitaplarında Xu Shigini'nin fotoğrafın merkezinde yer aldığı görülüyor.Hiçbir şey onun varlığını silemez, kimliğine uyan bir tür ciddiyet ve ciddiyet yayıyor.

Ancak bu fotoğrafın başka bir versiyonu var. Arşivlerde bulduk, aynı filmle geliştirilmiş biraz daha büyük bir fotoğraftı, sadece birkaç milimetre daha uzundu, çok fazla değil. Ancak Husky'nin imajı değişti. Kenarlardaki küçük detaylar, onun ilk baskıda sergilediği ihtişamın altını oyuyor. Bu fotoğrafta, Xu Shigini karede süzülüyor gibi görünüyor ve endişeli ve tereddütlü görünüyor. Karakterin yaydığı duyguları değiştirmek sadece birkaç milimetre alır ve ciddi ve istikrarlı bir karakteri endişe ve kasvet haline getirmek yeterlidir. Bu nedenle, belirli bir çerçeve olmaksızın, literatür veya bilgi yoktur.

"Usta Yok" fotoğrafları

Kurgu

Yazmak artık gücün temsilcisi değil, özel bir özgürlük biçimidir

The Beijing News: Romanın başlangıcı şöyle yazıyordu: "Güneş soğuk bir gök cisimidir. Kalbi buz dikenleriyle kaplıdır. Işığı affedilmez." "Güneş" imgesinden ressam Louis Souter gibi birçok kez daha sonra bahsedilir. Artur Seth-Inquart'ın Nürnberg hücresindeki elektrik ışığının anlattığı "kara güneş", "soğuk güneş" gibidir. Romanda güneş imgesinin özel bir sembolik anlamı var mı?

Flakon: Eski Çin halkı sadece güneşe tapmakla kalmadı, Batı'da güneş ve güneş ışığı da bilgi, aydınlanma ve görünümle yakından ilgili sembollerdi. Bu, belirli bir pozitif bilgi kavramının nihayet rahatlatıcı gerçeğe ulaşabileceğini gösterir.

Ama belki de sosyal yaşam hakkında bilgi utanç verici gerçekleri ortaya çıkaracaktır ve belki de bilginin görevi, her şeyden önce bizi fanteziden uyandırmaya çalışmaktır.

Bu nedenle, Lao She's "Camel Xiangzi" filminde, yoksulluğun hakim olduğu karanlık ve kirli sokakları geçtikten sonra roman, tüyler ürpertici bir soğuklukla sona eriyor: "Terbiyeli, güçlü, rüya gibi, bencil, kişisel, Güçlü, büyük Xiangzi, başkalarına kaç cenazeye eşlik ettiğini bilmiyorum; kendini ne zaman ve nerede gömeceğini, bu dejenere, bencil, talihsiz, sosyal açıdan hasta çocuğu gömeceğini bilmiyorum. Bireyciliğin sonu! "Bana göre bu son her zaman gerçekçi.

Louis Soutter'ın (1781-1942) fırçasının altındaki "Kara Güneş". Suter boyanmış siyah bedenler, deforme olmuş insanlar ve uzun, kalp çarpan engelli insanlar. Vial'a göre, "bize onun çağının ölü gerçeğini teslim eden" bir şeyin habercisi onlar.

Beijing News: Genel olarak, "Gündem" in dil stili özlü, açık ve güçlüdür. Ancak romanların dil biçimleri çoktur. Sürekli uzun cümleler ve çeşitli değiştiricilerin kaldırıldığı kısa cümleler vardır; örneğin, uzun bir cümlede sözcükler ve sözdizimi bazen zarif ve bazen rasgele; örneğin, zaman zaman paralel cümleler ortaya çıkar. Onlar aracılığıyla nasıl bir etki elde etmek istiyorsunuz?

Flakon: Tarz ve ritmin çeşitlendirilmesi, birleşik güç tonunu kırmanın ve sosyal yaşamdaki boşluğu dengelemenin bir yolu olabilir. Örneğin, lirik ve kibirli bir cümlede, ani bir konuşma dönüşünün eklenmesi insanlara yırtılma ve uyumsuzluk hissi verir. Sürekli genişleyen dünya oligarşisi ile sıradan insanların çoğunun hayatları arasında gerçek hayattan bir tür yabancılaşma var Bu duygu bizi bu yabancılaşmaya daha duyarlı kılıyor. Konuşma dili düzyazının özü olduğundan, kolej kurallarından özgürleşmiş akıcı bir dil ve eşit bir dil olduğundan, bu konuşma dilinin nesir ile ilişkilendirilmesi gerekir. Kaba bir argo yok, tüm nesir ölü dildir.

Beijing News: Romanda anlatıcının sesi çok açık ve ünlem işareti de çok mevcut. "Siktir!" Gibi ifadeler anlatıcının güçlü varlığını gösteriyor. Bunun sebebi nedir? Neden kendini saklamıyorsun ve sakince anlatmıyorsun?

Flakon: Antik Şiirlerde "Şarkı Söylüyorum"

(Je chante)

Arkada kimse yok. "The Songs of Chu" da konuşan Qu Yuan değildi, edebiyatçının bir iftiracı olma komplosunun hedefi de değildi Bu sadece geleneksel bir kullanımdı. Jean-Jacques Rousseau'dan başlayarak, birinci kişinin modern kullanımının tamamen farklı olduğunu söylemeliyiz. Etkili bir kullanım, gerçek bir performans olur. "Confessions" ın başlangıcında dediği gibi: "Ben emsali olmayan zor bir iş yapıyorum ve kimse onu takip etmeyecek." Elbette Rousseau konuşuyor.

Bugünlerde artık kralın veya imparatorun armağanlarını almak için yazmıyoruz. Modern anlamda "ben" bir tür söylemi ve bir tür sesi temsil eder. Şimdi sayfanın altında ayrı bir varlık var. Yazmak artık gücün bir temsilcisi değil, özel bir özgürlük biçimi haline geldi.

Beijing News: Bu yazı stili nasıl ortaya çıktı? Hangi yazarların eserlerini okumayı ve incelemeyi seversiniz? Kim seni derinden etkiledi?

Flakon: Amerikalı yazar Starz Turkel'i okuduğumu hatırlıyorum

(Çiviler Terkel)