Sayısız insandan iPhone ile ölümüne kadar, 15 yıl sonra bu ürün hala mükemmel
23 Ekim 2001'de Jobs birinci nesil iPod'u piyasaya sürdü. Bu, Apple'ın bir bilgisayar üreticisinden daha geniş bir tüketici elektroniği işine doğru genişlemesinde bir kilometre taşıdır. Bu aynı zamanda Apple'ın küresel tüketici elektroniği hegemonuna dönüşmesinin başlangıcıydı.
İPod, iTunes'dan sonra icat edildi. 2000 yılında, insanlar zaten internetten müzik indirme ve ardından yazma alışkanlığına sahipti. Jobs, yazma işleminin çok zahmetli olduğunu hissetti. İTunes yazılımı ve iPod donanımı aracılığıyla şarkıları aktarmak için bir süreç projesi tasarlamaya başladı. iTunes, şarkıların indirilmesini daha rahat ve daha yasal hale getiriyor ve iPod'un piyasaya sürülmesi, kullanıcının cebine 1.000 şarkı koymayı hedefliyor.
Bir zamanlar popüler olan bu ürün artık yavaş yavaş iPhone ve iPad gibi daha zengin özelliklere sahip ürünlerle değiştiriliyor. Ekim 201615. yıl dönümünü kutluyor iPod'un son 15 yıldaki gelişimine bakıldığında, aynayla parlatılmış paslanmaz çelik arka kapak gibi iPod Click Wheel halkalı silindir gibi bazı klasik tasarımlar hala etkileyici.
iPod (birinci nesil)
Fiyatı 399 ABD doları olan orijinal iPod, 5 GB sabit sürücüye, senkronizasyon için bir FireWire bağlantı noktasına ve fiziksel olarak dönen bir kaydırma tekerleğine sahiptir.
Biraz güncellenen ikinci nesil sürüm, mekanik kaydırma tekerleğini dokunmatik tabanlıya yükseltir, ilk kez Windows desteği ekler ve kapasiteyi 10G'ye yükseltir.
iPod (üçüncü nesil)
Bu iPod biraz farklı olabilir. Click Wheel üzerinde dört bağımsız işlev tuşu olan tek iPod classic'tir (zaten dokunmaya duyarlıdır). Birçok kullanıcı tarafından kullanılması biraz garipti ve Apple daha sonra bu tasarımı takip etmedi.
Bununla birlikte, Apple bu iPod ile başlayarak, ilk kullanımdan sonra iPhone 4s'in 30 pinli dock arayüzünü kullandı.İletim standardı hala FireWire, ancak aynı zamanda USB ve bilgisayar senkronizasyonunu da destekliyor. Lightning konektörü 2012'de piyasaya sürülmeden önce, 30 pimli arayüz, Apple'ın mobil cihazları için tercih edilen bağlantı noktasıydı.
iPod Mini
Apple, Ocak 2004'te daha küçük ve daha ince bir iPod mini piyasaya sürdü ve ilk kez farklı modellere (4GB / 6GB) ve farklı renklere (5 tip) sahipti. Apple'ın renk değiştirme stratejisinin başlangıcı olduğu söylenebilir.
Daha tarihi ve ikonik bir tasarım, dört oynatma düğmesinin tıklama tekerleğine ilk entegrasyonudur. Bu, daha sonra en aşina olduğumuz tasarımdır.
Ancak şimdi bu renkli ve yuvarlak tasarımın hala çok tanıdık gelip gelmediğini görüyorsunuz. Evet, daha sonraki birçok mobil güç kaynağı bu iPod'un görünümüne atıfta bulunuyor gibi görünüyor.
iPod (dördüncü nesil)
Dördüncü nesil iPod, çoğu insanın en aşina olduğu şekilde geliştirildi ve 2004 yılında piyasaya sürüldü. Kaydırma Tekerleğinin iPod Mini sürümü benimsenmiştir. Maksimum kapasite 60 GB'a ulaşır.
iPod (U2 Sürümü)
Dördüncü nesil iPod'un ayrıca bir U2 sürümü ve bir Harry Potter sürümü vardır. U2 sürümüne renkli ekran eklendi, iPod Photo fotoğraflara göz atabilir. Birçok müzik hayranı, Joe'nun en sevdikleri şarkıcı veya filmin hatıra versiyonunu vereceğini umuyordu. Bu kırmızı ve siyah tasarımı çok beğendim ama fiyatı da çok iyi.
iPod Shuffle (birinci nesil)
Orijinal iPod Shuffle, flash bellek kullanan ilk iPod'du. Daha sonra yavaş yavaş mobil cihazların ana akımı haline geldi.
iPod Nano (birinci nesil)
Eylül 2005'te Apple, iPod'un dördüncü modeli olan ve orijinal iPod mini'nin yerini alan iPod Nano'yu tanıttı. O zamanlar birçok insan onun zayıflığına ve kompaktlığına hayran kaldı. Bu oyuncu zamanlayıcı, takvim vb. Bazı küçük özellikler eklemeye başladı.
iPod (5. nesil)
Beşinci nesil iPod, video oynatmayı desteklemeye başladı ve bu, genellikle MP3 oynatıcılar olarak adlandırdığımız, MP4 oynatıcılara dönüştü.
Bu amaçla beşinci nesil iPod, depolama belleğini 80 GB'a çıkardı ve daha geniş bir gövdeye ve daha büyük bir ekrana sahip. Apple ilk kez iPod için siyahı benimsedi, her zaman olduğu gibi beyazı değil. Şu anda 60GB iPod 399 $ olarak fiyatlandırılmıştı ve dört yıl önce aynı fiyattaki hafıza sadece 5GB idi.
Video akışı, mobil cihazlar alanında gelişmeye başladı ve aynı zamanda depolama endüstrisini de etkiledi.
iPod nano (2. nesil)
Başlangıçta iPod Nano siyah beyaz olarak sadece iki renge sahipti, daha sonra ikinci nesil iPod nano da iPod Mini'nin 7 renkli renkli stratejisini benimsedi. Aşınmaya karşı daha dayanıklı bir alüminyum alaşımlı kabuğun kullanılması, depolama belleğini ikiye katlayacaktır.
iPod Touch (birinci nesil)
iPod Classic
iPod Classic (2007-2014), meraklıların favori modeli. Maksimum kapasite 160 GB'dir ve 40.000 parça müzik depolayabilir.
İPod touch ile birlikte çıktı, ancak Eylül 2014'te "yaşamına" son verdi. Bu, Apple'ın son prototip iPod'u ve en klasik modeli. İPod Classic'in önü, iPod'ların önceki beş neslinin plastik kapağı yerine alüminyum alaşım kullanıyor.
iPod Nano (5. nesil)
2009 yılında, üçüncü ve dördüncü nesillerin ince gövdesini ve renkli görünümünü sürdürerek, 300.000 piksellik bir kamera ve mikrofon ekleyerek beşinci nesil iPod nano piyasaya sürüldü. VoiceOver'ı kaydedebilir ve kullanabilirsiniz.
iPod Shuffle (üçüncü nesil)
Üçüncü nesil Shuffle, cihazdaki fiziksel düğmeleri tamamen kaldırır ve tamamen birçok şikayeti çeken kulaklık kontrolüne dayanır. Üçüncü nesil Shuffle, VoiceOver'ı destekler.
VoiceOver, çalınan müziğin adını müzik çalmayı kesintiye uğratmadan sesle sorabilen ses destekli bir programdır. Ekransız shuffle serisine bir yardımcıdır.
iPod Touch (4. Nesil)
İPod touch her zaman iPhone ile yükseltilmiştir. İkinci ve üçüncü nesil iPod Touch modelleri, giderek daha güçlü bir donanımın yanı sıra konik bir tasarım ve hoparlörler sağlar. Dördüncü nesil iPod touch, bir Retina ekran, ön ve arka kameralar ekledi ve FaceTime ve HD video kaydını destekliyor. İPhone ile birlikte ABD pazarında yaygın olarak kullanılan mobil oyun cihazı haline geldi.
Bununla birlikte, dördüncü nesilden başlayarak, iPod touch'ın görünümü daha akıcı ve daha ince, bu da iPhone'un şeklinden ayrılıyor.
iPod Shuffle (4. nesil)
Garip üçüncü nesil Shuffle'dan sonra, dördüncü nesil Shuffle düğmeleri geri ekledi. Tasarımı daha kompakt ve giysilere takılabilir.
Bu cihaz hala satışta.
iPod nano (6. Nesil)
Apple, tasarım olarak dördüncü nesil Shuffle'a benzeyen, ancak küçük bir ekrana sahip olan Click Wheel ve büyük ekranı atarak altıncı nesil iPod nano'da büyük bir hamle yaptı. Çoğu insan bu tasarımı beğenmez ve bazıları onu bir kayışla takıp saat olarak değiştirir.
Daha sonra, Apple nano'yu tekrar uzun biçime çevirdi, ancak gerçekten bir saat yaptı, ancak gerçek bir sansasyon yaratmadı.
iPod Nano (7. Nesil)
Uzun form görünümünü korur, ekran boyutunu büyütür, bir dokunmatik ekran ve bir Ana Sayfa düğmesi ekler.İşlem, tarihsel modelden oldukça farklıdır. Buna karşılık, iPod Touch, iOS deneyiminden ve daha zengin uygulamalardan yoksundur.
Bu cihaz hala satışta.
iPod touch (5. nesil)
İPhone 5'in beşinci nesil iPod touch ile karşılaştırıldığında, görünüm tasarımı büyük ölçüde değiştirildi.Klasik iPod benzeri parlak alüminyumun arkası artık kullanılmıyor, renkli fırçalanmış alüminyum bir malzeme.
iPod Touch (6. nesil)
Altıncı nesil iPod touch, 2012 yılında beşinci nesil iPod touch'ın küçük bir revizyonudur. Gövde, beşinci neslin tasarımına benzer bir tasarıma sahiptir, ancak işlemci iPhone 6nın A8 çipine yükseltilmiştir. (Mevcut iPhone 7, A10 Fusion işlemcisini kullanır). Şu anda iPod'un etkisi sona erdi ve yerini iPhone ve iPad aldı.
Ancak bu, bu ürüne olan bireysel meraklıların sevgisini etkilemez. 10.000'den 20.000'e satılan SONY CD çalarda olduğu gibi, ilk nesil iPod'un artık yaklaşık 8.000 yuan'a satılabileceği, açılmamış U2 imzalı sınırlı sürüm iPod Classic'in 90.000 ABD dolarına kızarttığı ve iPod Classic'in normal versiyonunun da satıldığı söyleniyor. Üç ila beş bin yuan.
Çeviri: via.theverge, Wikipedia ...
Ek: iPod'un doğuşunun arkasındaki hikaye
Gönderen: "İşler Biyografisi-Bölüm 29"
İTunes'dan iPod'a
Noktaları bir çizgiye bağlayın
Jobs her yıl en değerli çalışanlarını Baijie gezisi beyin fırtınası oturumuna götürür. 100 çalışan şu şekilde seçildi: Bir sonraki şirketi kurmak için cankurtaran sandalına atlamak için sadece 100 kişi alabilseydiniz, kimi alırdınız? Her gizli toplantının sonunda Jobs bir beyaz tahtanın önünde dururdu (beyaz tahtayı çok severdi, çünkü beyaz tahta sahneyi tamamen kontrol etmesine ve ana noktaların tartışılmasını kolaylaştırmasına olanak tanır) ve herkese sorar: "Bundan sonra yapmamız gereken on şey Ne? "İnsanlar, önerilerinin benimsenmesi için birbirleriyle tartışacaklar. Jobs bu önerileri yazıp aptal olduğunu düşündüğü önerileri siliyordu. Birkaç tartışma turundan sonra, tüm grup nihayet yapılacak en çok şeyi ilk onda belirleyecek. Jobs son yedi parçanın hepsini çizer ve ardından şunu duyurur: "Sadece ilk üçünü yapabiliriz."
2001 yılına gelindiğinde Apple, kendi bilgisayar ürünleri için birçok yenilik yaptı. Şimdi "farklı düşünme" zamanı. O yıl, Jobs'un beyaz tahtasındaki "Bundan sonra ne yapmalı" listesine bazı yeni olanaklar eklendi.
O zamanlar dijital alem bir gölge yaptı. İnternet balonu patladı ve Nasdaq Endeksi zirvesinden% 50'den fazla düştü. Ocak 2001'de "Super Bowl" da reklam veren sadece üç teknoloji şirketi, bir önceki yıl 17 iken. Aynı zamanda deflasyon daha ciddi hale geldi. Jobs ve Wozniak'ın Apple'ı kurmasından bu yana geçen 25 yılda kişisel bilgisayarlar dijital devrimin temel ürünü haline geldi. Ancak şimdi uzmanlar, temel konumunun sona ermek üzere olduğunu tahmin ediyor. The Wall Street Journal'dan Walt Mossberg şöyle yazdı: Bilgisayarlar "sıkıcı şeylere dönüştü." Gateway CEO'su Jeff Weitzen, "Temel ürün olarak kişisel bilgisayarların durumunu kesinlikle değiştirdik" dedi.
Şu anda Jobs, yalnızca Apple'ı değiştirmekle kalmayacak, aynı zamanda tüm teknoloji endüstrisini de etkileyecek yeni bir büyük strateji duyurdu. Kişisel bilgisayar, marjinalleştirilmiş bir yan ürün haline gelmeyecek, ancak müzik çalarlar, video kaydediciler ve kameralar dahil olmak üzere çeşitli dijital cihazları entegre eden bir "dijital merkez" haline gelecektir. Tüm bu cihazları bir bilgisayara bağlayabilir ve senkronize edebilirsiniz ve ayrıca müziklerinizi, resimlerinizi, videolarınızı, bilgilerinizi ve Jobs'un "dijital yaşam tarzı" dediği tüm yönleri yönetebilir. Apple artık sadece bir bilgisayar şirketi olmayacak - aslında, "bilgisayar" kelimesi de "Apple Computer" adından çıkarılacak -Macintosh, en azından önümüzdeki on yıl içinde yeniden doğacak. İPod, iPhone ve iPad gibi çeşitli popüler dijital ürünlerin merkezi.
Jobs neredeyse 30 yaşındayken kayıtlar hakkında bir metafor yaptı. İnsanların 30'lu yaşlara geldikten sonra neden katı hale geldiklerini ve yenilikçi bir bilinçten yoksun olduklarını düşünüyor. Dedi ki: "İnsanlar, tıpkı bir plaktaki sabit bir oluk gibi, bu içsel formlara sıkışmış durumda, ondan asla kurtulamazlar. Elbette, bazı insanlar güçlü bir merakla doğarlar ve her zaman çocuksu bir kalbe sahiptirler. Ne yazık ki, bu tür insanlar çok nadirdir. "Jobs 45 yaşında oluğundan çıkmak üzereydi.
Gelecekteki dijital devrimi neden herkesten daha net görebileceğini ve kendisini bu eğilime adadığını açıklamak için birçok neden var:
Her zaman insan doğası ile teknolojinin kesişme noktasında yer almıştır. Müziği, resimleri ve videoları sever. Ayrıca bilgisayarları da sever. Dijital merkezin özü, yaratıcı sanata olan takdirimizi harika mühendislik teknolojisiyle birleştirmektir. Pek çok ürün tanıtımının sonunda Jobs basit bir sayfa gösterecek: "Beşeri bilimler" ve "teknoloji" nin kesişme noktasını gösteren bir yol tabelası var - bu pozisyonda ve buna dayanarak ilk Bir adımda bir dijital merkez fikri ortaya çıktı.
Mükemmeliyetçi olduğu için donanımdan yazılıma, içerikten pazarlamaya ürünün tüm parçalarının entegre olmasını şart koşuyor. Masaüstü bilgisayarlar alanında, bu strateji Microsoft'u - IBM modelini - aşmadı, bir şirketin donanımı diğerinin yazılımına açılabilir ve bunun tersi de geçerlidir. Ancak bilgisayar, bilgisayarları, dijital ekipmanları ve yazılımı entegre eden Apple gibi bir şirket için dijital merkez haline gelirse, Jobsun stratejisi kesinlikle bir avantajdır. Bu, mobil cihazlardaki içeriğin bilgisayarlara sorunsuz bir şekilde bağlanabileceği ve bilgisayar tarafından kontrol edilebileceği anlamına gelir.
Doğuştan gelen bir basitlik arayışına sahiptir. 2001'den önce, birisi taşınabilir müzik çalarları, video düzenleme yazılımlarını ve diğer çeşitli dijital moda ürünlerini icat etti. Ama hepsi çok karmaşık. Kullanıcı arayüzleri, video kaydedicinizden daha kafa karıştırıcıdır ve iPod ve iTunes ile karşılaştırılamaz.
"Umutsuzca" en sevdiği kelimelerden biridir ve bu kelimeyi yeni fikirlerinde kullanmaya isteklidir. İnternet balonunun patlaması, diğer teknoloji şirketlerinin yeni ürünlere yatırımlarını azaltmalarına neden oldu. Şöyle hatırladı: "Herkes masrafları kısarken, bir ekonomik gerilemeye yatırım yapmaya devam etmeye karar verdik. Esas olarak Ar-Ge'ye yatırım yapıyoruz ve bazı yeni şeyler icat ediyoruz. Düşüş sona erdiğinde, zaten ilerideyiz Rakipler. "Bu yatırım, Apple'ın en parlak on yıllık sürekli inovasyonunu yarattı.
FireWire
Jobs'un "bilgisayarlar dijital merkezler haline geleceği" vizyonu, 1990'ların başında Apple tarafından geliştirilen "FireWire" teknolojisine kadar izlenebilir. FireWire, dijital dosyaları (video gibi) bir cihazdan diğerine hızlı bir şekilde aktarabilen yüksek hızlı bir seri bağlantı noktasıdır. Japon video kamera üreticileri bu teknolojiyi benimsedi ve Jobs, iMac'in Ekim 1999'da satışa sunulan yeni sürümünde FireWire kullanmaya karar verdi. FireWire'ın Apple'ın sisteminin bir parçası olacağını, video dosyalarını kameradan bilgisayara aktarmak için kullanılacağını ve ardından düzenleyip yayınlayacağını öngörmeye başladı.
Bu işlevin gerçekleştirilebilmesi için, iMac'in mükemmel bir video düzenleme yazılımına ihtiyacı vardır. Bu amaçla Jobs, eski arkadaşını bulmak için Adobe'ye gitmeye karar verdi. Adobe, dijital görüntü yazılımı üreten bir şirket ve o yıl kurulmasına yardımcı oldu. O zamanlar Windows'ta çok popüler olan yeni Mac sürümü için bir Adobe Premiere yazılımı yapmalarını istedi. Ancak, Adobe yöneticileri onu kesin bir şekilde reddetti ve bu da Jobs'un sert bir şekilde etkilenmesine neden oldu ve dediler: "Macintosh kullanıcılarının sayısı çok az ve bunun için bir yazılım geliştirmeye değmez." Jobs öfkeliydi ve ihanete uğradığını hissetti. . Daha sonra bana şöyle dedi: "Adobe'yi ünlü yaptım ama bana öyle davrandılar." Adobe daha sonra Photoshop gibi diğer popüler yazılımları MacOSX için özelleştirmeyi reddetti, Macintosh bilgisayarlar bu tür yazılımların tasarımcılarını kullanıyor olsa da. Ve yaratıcı insanlar arasında çok popüler. Bütün durum daha da kötü.
Jobs, Adobe'yi asla affetmeyecek. On yıl sonra Adobe'ye karşı açık bir savaş başlattı ve AdobeFlash'ın iPad'de çalışmasına izin vermedi. Değerli bir ders aldı ve bu kararlılığını güçlendirdi: bir sistemdeki tüm kilit unsurların uçtan uca kontrolünü uygulamak. "Adobe 1999'da bize ihanet ettiğinde, ilk düşüncem, içinde bulunduğumuz alanda donanım ve yazılımı aynı anda kontrol etmemiz gerektiği, aksi takdirde er ya da geç başkaları tarafından kontrol edileceğimizdi." Dedi.
Bu nedenle, 1999'dan bu yana, Apple, Mac işletim sistemi için uygulamalar üretiyor ve hedef kullanıcılar, sanat ve teknolojinin kesişme noktasında bulunan kişilerde konumlanıyor. Bu yazılımlar arasında dijital video düzenleme yazılımı FinalCutPro, giriş seviyesi kullanıcılar için geliştirilmiş iMrnde, video veya müzik CD'leri yapmak için iDVD ve Adobe'nin rakip fotoğraf düzenleme yazılımı iPhoto ve müzik üretimi ve miksajı için bir araç olan "GarageBand" (GarageBand) bulunur , Şarkıları yönetmek için iTunes ve şarkı satın almak için iTunes mağazası.
Dijital merkez fikri hızla netleşti. Jobs şöyle dedi: "Bunu kameradan anlıyorum. İMovie yazılımını kullanmak kameranızın değerini 10 kat artırabilir." Orada oturup orijinal filmi izleyerek yüzlerce saat harcamanıza gerek yok, bilgisayarınızda. Çevrimiçi olarak düzenleyebilir, güzel fade-in ve fade-out efektleri yapabilir, fon müziği ekleyebilir ve son altyazılara adınızı ekleyebilirsiniz.Ayrıca bir yapımcı olmanın bağımlılığından da keyif alabilirsiniz. İnsanların yaratıcılığını harekete geçirir, insanların kendilerini ifade etmelerini sağlar ve bazı duygusal işler üretir. "O anda kişisel bilgisayarların başka bir şeye dönüştüğünü hissettim."
Jobs'un başka bir fikri var: Bilgisayar bir merkez haline gelirse, taşınabilir cihazları da daha basit hale getirebilir. Bu dijital cihazlardaki videoların veya resimlerin düzenlenmesi gibi birçok işlevin kullanımı kolay değildir çünkü ekran çok fazla işleve sahip bir menüye sığamayacak kadar küçüktür. Bilgisayar bu sorunları kolayca çözebilir.
Üstelik bir nokta daha var: Jobs, ekipman, bilgisayar, yazılım, uygulamalar ve FireWire bir araya getirilirse bu işlevlerin daha iyi hale getirilebileceğini gözlemledi. O hatırladı: "Uçtan uca çözümün doğru olduğuna daha da fazla inanıyorum."
Bu programın güzelliği, Apple'ın bu kadar entegre bir program sağlayan tek şirket olmasıdır. Microsoft yazılım, Dell ve Compaq donanım, Sony dijital cihazlar ve Adobe uygulamalar geliştirir. Ancak bunları yalnızca Apple entegre etti. Jobs, Time dergisine verdiği röportajda şunları söyledi: "Tüm ekipman-donanım, yazılım ve işletim sistemine sahip tek şirketiz. Kullanıcı deneyimi için tüm sorumluluğu üstlenebiliriz. Diğer şirketlerin yapamadığını yapabiliriz. Bir şeyler.
Apple'ın dijital merkez stratejisindeki ilk atılımı, videonun entegrasyonuydu. Videoyu bir Mac'e aktarmak için FireWire'ı kullanabilir ve ardından bunu iMovie aracılığıyla bir çalışmaya düzenleyebilirsiniz. ve sonra? Çalışmanızı ayrıca, siz ve arkadaşlarınızın TV'de keyfini çıkarabilmeniz için bazı DVD'lere de yazabilirsiniz. "Bu nedenle, kullanıcılar için DVD yazabilen optik sürücüler üretmek için optik sürücü üreticileriyle işbirliği yaparak çok zaman harcadık. Bunu yapan ilk şirket biziz." Her zaman olduğu gibi Jobs, kullanıcılar için ürünler yaratmaya özel önem verdi. Mümkün olan en basit ürün aynı zamanda başarının da anahtarıdır. Mike Evangelist, yazılım tasarımından sorumluydu ve Jobs'a kullanıcı arayüzünün erken bir sürümünü gösterdiğinde sahneyi hatırladı. Arayüzün bazı ekran görüntülerine baktıktan sonra, Jobs ayağa fırladı, bir işaretçi aldı ve beyaz tahtaya basit bir dikdörtgen çizdi. Dedi ki: "Bu yeni bir uygulama. Bir penceresi var, videoyu bu pencereye sürükleyin ve ardından 'yak' düğmesine basın. Bu kadar basit. Şimdi yapacağımız şey bu." Stout şaşkına döndü, ancak bu fikir iDVD'nin basit işlevlerinin temelini attı. Jobs, "yaz" düğmesi için simge tasarlamaya bile yardımcı oldu.
Jobs, dijital fotoğrafçılığın da patlamak üzere olan bir alan olduğunu fark etti, bu nedenle Apple, bilgisayarları bir "fotoğraf merkezi" yapmak için bazı yöntemler de geliştirdi. Ama en azından ilk yıl büyük bir fırsatı kaçırdı. O zamanlar Hewlett-Packard ve diğer bazı şirketler müzik CD'leri yazmak için optik sürücüler yapıyorlardı, ancak Jobs hevesliydi ve Apple'ın müzik yerine videoya odaklanması konusunda ısrar ediyordu. Ayrıca Jobs, iMac'in geleneksel tepsi tipi optik sürücü yerine "daha yüksek" çekici bir optik disk yuvasıyla donatılması konusunda ısrar etti, bu da iMac'in birinci nesil yanan optik sürücü ile donatılma fırsatını kaçırdığı anlamına geliyor çünkü yalnızca tepsi tipi bir optik sürücü vardı. Optik sürücü bu işleve sahip olabilir. Hatırladı: "Bu tekneyi kaçırdık, bu yüzden yetişmemiz gerekiyor."
Yenilikçi bir şirket sadece yenilik yapmakla kalmamalı, aynı zamanda geride kaldığında nasıl yetişeceğini de bilmelidir.
iTunes
Jobs, çok geçmeden müziğin büyük bir iş olacağını anladı. 2000 yılında insanlar CD'lerden bilgisayarlara müzik kopyalamaya veya dosya paylaşım hizmeti sağlayıcılarından (Napster gibi) müzik indirmeye ve seçtikleri müziği boş bir CD'ye yazmaya hevesliydi. O yıl, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki boş CD satışları 320 milyona ulaştı ve Amerika Birleşik Devletleri'nin toplam nüfusu sadece 281 milyondu. Bu, bazı kişilerin CD yazmayı çok sevdiğini, ancak Apple'ın bu grubun ihtiyaçlarını karşılayamadığını gösteriyor. Jobs Fortune'a şunları söyledi: "Aptal gibiyim. Bunu kaçırdığımızı biliyorum ve yetişmek için çok çalışmalıyız."
İşler, iMac'e bir CD yazıcı sürücüsü ekledi, ancak bu yeterli değildi. Amacı, bu süreci kolaylaştırmak: CD'den bilgisayara müzik aktarmak, bilgisayardaki müziği yönetmek ve ardından yazdırmak. Diğer şirketler zaten bazı müzik yönetimi yazılımları yapıyorlar, ancak bu yazılımlar beceriksiz ve karmaşık. Jobs'un uzmanlık alanlarından biri, piyasanın ikinci sınıf ürünlerle dolu olduğunu bir bakışta anlayabilmesidir. RealJukebox, WindowsMediaPlayer ve Hewlett-Packard'ın başlattığı ve optik sürücüleri yaktığı bir yazılım parçası da dahil olmak üzere tüm müzik uygulamalarını taşladı. Sonra şu sonuca vardı: "Hepsi çok karmaşık, dahiler bile işlevlerinin yalnızca yarısını anlayabilirler."
Bu sırada Bill Kincaid (Bill Kincaid) ortaya çıktı. Apple'da yazılım mühendisiydi. Bir gün, Ulusal Halk Radyosu (NationalPublicRadio) programını dinlerken (biraz koordine olmamasına rağmen) Formula Ford arabasını pistte sürmeye hazırlanarak Kaliforniya'daki Willows pistine gitti. MP3 adlı bir dijital müzik formatını çalabilen Rio adlı taşınabilir bir müzik çalar hakkında bir haber duydu. Spikerden bir yorum duyduğunda birden heyecanlandı: "Ama heyecanlanma, Apple kullanıcıları, çünkü Rio, Mac'lerle uyumlu değil." Kincaid kendi kendine şöyle dedi: "Haha, bunu yapabilirim."
Rio'nun Mac için yönetim programını yazmak için Kincaid iki arkadaşını aradı: aynı zamanda Apple'da yazılım mühendisi olan Jeff Robbin ve Dave Heller. Üçlü tarafından yapılan yazılım, Mac kullanıcılarına özellikle Rio için ayarlanmış bir arayüz, bilgisayardaki müziği yönetmek için bir müzik kutusu sağlayan SoundJam olarak adlandırılıyor ve psychedelic ritim müzik çalarken ekranda görüntülenebilir. Temmuz 2000'de Jobs ekibini müzik yönetimi yazılımı yapmaya çağırdığında, Apple kararlı bir hamle yaptı ve SoundJam'i satın alarak üç mucidi Apple'a geri getirdi. (Üçü Apple'da kaldı. Robin önümüzdeki on yıl boyunca müzik yazılımı geliştirme ekibini yönetmeye devam etti. Jobs onun çok değerli olduğunu düşündü, bu yüzden Time dergisinden bir muhabir Robin ile röportaj yapmak istediğinde, Jobs'un koşulu, soyadını açıklamamaktır.)
Jobs kişisel olarak savaşa girdi ve SoundJam'i bir Apple ürününe dönüştürmek için üçüyle birlikte çalıştı. Çok fazla işlevi vardır ve karmaşık ekran görüntüsüne neden olur. Jobs onlardan yazılımı daha basit ve ilginç hale getirmelerini istedi. Önceki arayüz, kullanıcıların sanatçıya, şarkı adına veya albüm adına göre arama yapabilmesiydi, ancak Jobs bunu basit bir giriş kutusuna dönüştürmek için ısrar etti, aramak istediğiniz bilgileri doğrudan girebilirsiniz. Ekip, iMovie'den başlayarak, bu serinin yazılım arayüzünü birleşik fırçalanmış metal tarzı bir çerçeveye dönüştürdü ve müzik yazılımı iTunes olarak adlandırıldı.
Dijital merkez stratejisinin bir parçası olarak Jobs, Ocak 2001'de Macworld konferansında iTunes'u piyasaya sürdü. Tüm Mac kullanıcılarının yazılımı ücretsiz kullanabileceğini duyurdu. İTunes ile müzik devrimine katılın. Müzik ekipmanınızın değerini on kat artırabilir! Kapanış konuşması sıcak bir alkış uyandırdı. Daha sonra iTunes sloganı da çıktı: "Şarkıları seç, karıştır, yak" (Rip, Mix, Bum).
O öğleden sonra Jobs, New York Times'tan John Markov ile bir araya geldi. Röportaj kötü geçti, ancak sonunda Jobs, Mac bilgisayarının önüne oturdu ve iTunes'u gösterdi. "Bana gençliğimi hatırlatıyor." Ekranda psychedelic tarzı bir ekran koruyucu göründüğünde dedi. Bu ona psychedelics aldığı bir zamanı hatırlattı. Jobs, Markov'a saykodelik almanın hayatında yaptığı en önemli iki veya üç şeyden biri olduğunu söyledi. Bu deneyimi olmayan insanlar onu asla tam olarak anlayamayacaklar.
iPod
Dijital merkez stratejisindeki bir sonraki adım, taşınabilir bir müzik çalar yaratmaktır. Jobs, Apple'ın müzik dinlemeyi kolaylaştırmak için iTunes ile çalışan bir cihaz tasarlayabileceğini fark etti. Bilgisayar karmaşık görevleri tamamlar ve müzik çaların işlevi basittir. İPod doğdu. Önümüzdeki on yıl içinde iPod, Apple'ı bir bilgisayar üreticisinden dünyanın en değerli teknoloji şirketine dönüştürdü.
Jobs'un bu projeye karşı özel bir tutkusu var çünkü müziği çok seviyor. O ve meslektaşları şunları söyledi: "Piyasadaki mevcut müzik çalarlar gerçekten kötü." Phil Schiller, Jon Rubinstein ve ekibin diğer üyeleri hemfikir. İTunes'u geliştirirken Rio'yu ve diğer müzik çalarları denediler ve sonra mutlu bir şekilde kenara attılar: "Birlikte oturduk ve bunların ne kadar kötü olduğunu tartıştık." Schiller, "En çok onlar. 16 şarkı tutabiliyor ve nasıl kullanılacağını bilmiyorsunuz. "
2000 sonbaharında Jobs, taşınabilir müzik çalarların tasarımını teşvik etmeye başladı, ancak Rubinstein bazı önemli parçaların hala eksik olduğunu söyledi ve Jobs'tan bir süre beklemesini istedi. Birkaç ay sonra Rubinstein, doğru LCD ekranı ve şarj edilebilir lityum pili seçmeye başladı. Ancak en büyük zorluk, büyük depolama alanına sahip küçük bir sabit disk bulmaktır. Ardından Şubat 2001'de rutin bir ziyaret için Japonya'nın Apple tedarikçisine gitti.
Toshiba ile düzenli bir görüşmenin ardından mühendisler, laboratuvarda haziran ayına kadar tamamlanabilecek yeni bir ürün geliştirdiklerini belirttiler. 5G belleğe (yaklaşık 1.000 şarkı) sahip 1,8 inç kare bir sabit diskti (yaklaşık bir dolar madeni para boyutunda), ancak onu ne için kullanabileceklerini bilmiyorlardı. Toshiba mühendisleri Rubinstein'a bu küçük sabit diski gösterdiğinde, hemen nasıl kullanılacağını düşündü. Cebinize 1000 şarkı koyun! Bu fikir harika! Ama o sırada sakindi. Jobs da o sırada Japonya'daydı ve Tokyo'daki Macworld konferansında bir açılış konuşması yapıyordu. O gece Jobs'un kaldığı Okura Otel'de buluştular. Rubinstein ona şöyle dedi: "Şimdi ne yapacağımı biliyorum, sadece 10 milyon dolarlık bir çeke ihtiyacım var." İşler hemen onayladı. Daha sonra Rubinstein, tüm küçük sabit disklerin münhasır haklarını satın almayı umarak Toshiba ile görüşmeye başladı ve ardından geliştirme ekibine liderlik edebilecek birini aramaya başladı.
Tony Fadel (TonyFadell) kibirli bir programcı ve girişimcidir. Cyberpunk gibi giyinmeyi sever ama her zaman büyüleyici bir gülümsemesi vardır. Michigan Üniversitesi'nde öğrenciyken zaten üç şirket kurmuştu. Apple'dan kaçan Andy Hertzfeld ve Bill Atkinson'la tanıştığı taşınabilir cihazlar üreten bir şirket olan GeneralMagic'te çalıştı ve ardından Philips Electronics (PhilipsElectmnics) ile karıştırıldı. Belli bir süre için. O sıralarda muhafazakar ve eski moda kültüre direnmek için kısa boyanmış saçları tuttu ve asi kılığına girdi. Daha sonra, daha iyi dijital müzik çalarlar yapmak için bazı fikirler ortaya attı ve fikirlerini tanıtmak için RealNetworks, Sony ve Philips'i gezdi ama kimse almadı. Bir gün amcasıyla kayak yapmaya gitmek için Colorado, Vail'e gitti ve teleferikte otururken cep telefonu çaldı. Çağrı, Apple'ın "küçük elektronik cihazlar" yapabilecek birini aradığını söyleyen Rubinstein'dan geldi. Fadell hiç de çekingen değildi, kendinden emin bir şekilde, bu ekipmanı yapmakta kesinlikle bir dahi olduğunu söyledi. Rubinstein onu Cupertino'ya davet etti.
Fadell başlangıçta bir PDA (kişisel dijital asistan), belki de Newton'un (Apple'ın daha önce geliştirmeye çalıştığı bir PDA) halef modeli olacağını düşünüyordu. Ancak Rubinstein'la tanıştığı zaman konu hızla üç aydır piyasada olan iTunes'a döndü. Rubinstein ona şöyle dedi: "Piyasadaki mevcut MP3 oynatıcıları iTunes'a bağlamaya çalışıyoruz, ancak bunlar çok kötü, çok kötü. Kendi oynatıcımızı yapmamız gerektiğini düşünüyoruz."
Fadell çok heyecanlandı: "Müziği çok seviyorum. Lille Networks'teyken her zaman müzikle ilgili bazı işler yapmayı denemek istemişimdir ve ayrıca Palm ile bir MP3 oynatıcı planı önerdim." Ekibe katılmayı kabul etti. , En azından bir danışman şeklinde. Birkaç hafta sonra Rubinstein, Fadell'in takıma liderlik edecekse tam zamanlı bir Apple çalışanı olması gerektiğinde ısrar etti. Ama Fadell çok dirençliydi, özgürlük halini seviyordu. Rubinstein, Fadell'in şikayet ettiğini düşündü, bu yüzden çok kızdı ve Fadell'e şunları söyledi: "Bu, hayatınızı değiştirebilecek bir karar. Buna asla pişman olmayacaksınız."
Rubinstein zorlanmaya karar verdi. Yaklaşık iki düzine kadar insanı aradı, bu insanlar iPod projesinden sorumlu. Fadell geldiğinde Rubinstein ona şöyle dedi: "Tony, tam zamanlı çalışan olarak kaydolmazsan, bu projeyi yapmayacağız. Geliyor musun, gelmiyor musun? Şimdi karar vermelisin."
Fadell, Rubinsteinın gözlerine baktı, sonra diğerlerine baktı ve sonra Apple sık sık insanları sözleşme imzalamaya zorluyor mu? Dedi. Durdu, Tamam dedi ve sonra son derece isteksizdi. Di ve Rubinstein el sıkıştı. Fadell şöyle hatırladı: "Bu olay Ron ve beni yıllarca tedirgin etti." Rubinstein onunla aynı fikirdeydi: "Yaptıklarım için beni asla affetmeyeceğini düşünüyorum."
Fadell ve Rubinstein çatışmaya mahkum çünkü ikisi de kendilerini iPod'un babası olarak görüyorlar. Rubinsteinın bakış açısından Jobs, projenin başlamasından birkaç ay önce ona görevler verdi. Toshibanın sabit diskini buldu ve ekranı, pili ve diğer önemli bileşenleri belirledi. Sonra Fadele sordu Bunları birleştirin. O ve diğerleri Fadell'in her yerde kredi isteme davranışından nefret ediyordu, bu yüzden şaka yollu ona "kendini beğenmiş adam" dedi. Ancak Fadell, Apple'a gelmeden önce MP3 için planları olduğuna ve sonunda Apple'a katılmayı kabul etmeden önce başka şirketlere sattığına inanıyor. Hangisinin iPod'a en çok itibar verdiği ve kimin "iPod'un Babası" unvanını kazanabileceği konusunda uzun yıllardır çeşitli röportajlarda, makalelerde, web sayfalarında ve hatta Wikipedia'da sonsuz tartışmalar yaşandı.
Ancak ilk birkaç ayda savaşamayacak kadar meşguldüler. Jobs, iPod'un Noel'den önce satışa sunulacağını, yani Ekim ayında piyasaya sürülmeye hazır olacağını umuyor. MP3 tasarlayan diğer şirketler üzerinde çalıştılar ve Apple için temel hizmetleri sağlayabilecek bir şirket bulmak istediler ve sonunda PortalPlayer adlı küçük bir şirkete kilitlendiler. Fadell, PortalPlayer ekibine şunları söyledi: "Bu proje tüm Apple şirketini dönüştürecek ve on yıl içinde Apple bir bilgisayar şirketi yerine bir müzik şirketi olacak." Onları özel bir anlaşma imzalamaya ikna etti ve başladılar PortalPlayer'ın karmaşık arayüz, kısa bekleme süresi ve yalnızca on şarkı alabilen küçük çalma listesi gibi bazı kusurlarını düzeltin.
Bu!
Her zaman bazı unutulmaz toplantılar vardır, sadece tarihi bir anı işaretledikleri için değil, aynı zamanda liderlerin nasıl çalıştığını da açıklarlar. Nisan 2001'de Apple'ın konferans salonunun dördüncü katında böyle bir toplantı yapıldı ve Jobs, iPod ile ilgili bazı temel sorunları tespit etti. Fadell, Jobs'a önerisini açıklamak isteyen toplantıda, izleyiciler arasında Rubinstein, Schiller, Ivor, Jeff Robin ve pazarlama direktörü StanNg vardı.
Fadell, bir yıl önce Andy Hertzfeld'in evinin düzenlediği doğum günü partisinde Jobs'la tanıştı ve Jobs'la ilgili birçoğu dehşet verici birçok hikaye duydu. Ama Jobs'u gerçekten anlamadığı için o gün biraz gergindi. "Konferans odasına girdiğinde, yardım edemedim ama ayağa kalkıp şöyle düşündüm:" Vay canına, bu Jobs! "Onun vahşiliğini duyduğum için temkinli olmaya başladım."
Tüm konuşma "potansiyel pazar" ve "rakipler" ile ilgili bir girişle başladı. Her zaman olduğu gibi, Jobs'un bunu dinlemek için hiç sabrı yok. Fadell, "Kayda bir dakika ayıracak sabrı yokmuş gibi hissediyorum" dedi. "Piyasadaki diğer oyuncular" slaydına döndüğünde Fadell'e durmasını işaret etti. Dedi ki: "Sony için endişelenme. Ne yaptığımızı biliyoruz ama onlar bilmiyor." Bu nedenle toplantı artık slayt göstermiyor ve Jobs ekibe bir dizi soru sormaya başladı. Fadell bir ders aldı: "Steve şimdiki zamana dikkat ediyor ve açıkça konuşuyor. Bir keresinde bana şöyle dedi:" Konuşmak için slaytları kullanmanız gerekiyorsa, o zaman ne hakkında konuşacağınızı bilmiyorsunuz. "
Jobs, ekranda gerçek şeyi görmek istedi, böylece dokunabilir, inceleyebilir ve oynayabilirdi. Bu nedenle Fadel toplantı odasına üç farklı model getirdi. Rubinstein, ilk tercihinin Jobs tarafından tercih edilebilmesi için onları sırayla göstermesi talimatını verdi.
iPod1.8
dynamicRAM,1.8PPT
·iPod
33
iTunesiPod Daha sonra hatırladı:
iPodiTunesiPodiTunesiPodRioiTunesiPod
iPod
1000100010100010001000PodiMaciTunesiPod
1000CDiPodiPodiPodiPodiPodiPodDon-tStealMusic.
Notlar:
·iPodiPodiPod,
iPod
iPod
·TBWA\Chiat\DayiPod·DJTBWA\Chiat\Day·SusanAlinsanganiPod
iPodiPod·1000iPodCEO
iPodiPodiMaciMac7500iPod3 Hatırladı:
iPodiPod7500iPod1%
BlackEyedPeasHeyMama
20011023iPodMac1000iPod
iPod399iPodiPodiPodiPod
Mae·iPod
iPod·iPod
Notlar:
42
idiotspriceourdevicesiPod
