Tianchi Kasabasında konaklama ayarladıktan sonra doğrudan Tuofengling Tianchi'ye gittim. Dabin'in deyimiyle bu sefer VIP hizmeti sağlamak için saat farkı konusunda uzmanlaşacağız. Yolculuk boyunca, temelde eşlik eden turistlerle tanışmadım.Dağlarda sadece iki kişi olduğunu hissettim, arkadaşım ve ben, bu yüzden çok rahatsız oldu.
Tuofengling Tianchi ve Aershan Tianchi aslında gölleri oluşturan kraterler olan iki doğal nokta. Aradaki fark, Tuofengling Tianchi'nin yukarıdan fotoğrafının çekilebilmesi ve tırmanmak için daha fazla adım gerektirmesidir. Ve turistler genellikle doğuya tırmanmazlar. Yani o gün yukarıdan çekilen manzara sadece arkadaşım ve ben tarafından beğenildi. Öğle vakti güneş parlasa bile ağaçların gölgeleri vardır. Rüzgar esti ve yapraklar çaldı ve uzaktan harika bir manzaraydı.
Bir sonraki durak, buzulların çoğunun eridiği bir Büyük Kanyon. Gölgeli konum nedeniyle, hala eritilemeyen büyük buz küpleri var. Bu, yazın başlarında bir gösteri olarak kabul edilebilir.
Sonra Dujuan Gölü var. Açelya mevsimi bu yılın başlarında geliyor ve Mayıs ortasının başlarında açılıyor. Bu nedenle, bu yolculukta gördüğümüz açelyalar zengin değildi. Güneş batıya doğru sürüklenmeye başladı. En büyük volkanik bariyer gölü olan Dujuan Gölü oldukça açıktır.
Günün son durağı Luming Gölü oldu. Yolda küçük bir sulak alanla karşılaştık. Aynı zamanda güzel.
Luming Lake, bir orman koruma personeli ile sözleşme imzaladı, arabadan indi ve 10 yuan ödedi ve ardından nehrin yanındaki ormanın derinliklerine doğru yürüdü. Batan güneş batıyor ve orman yolu da bizim iki kızımız. Bir yanda ormandaki hayvanların sesini duyabiliyorum, diğer yanda göle bağlı küçük nehirde yaban ördekler bazen yüzüyor.
Luming Gölü'nün en güzeli olduğu söyleniyor. Ancak göle ulaştığımda güzelliğin gerçek anlamını gerçekten anlayabilirim. Yol üzerindeki engebeli toprak yol nedeniyle turist grupları nadirdir. O saatlerde akşamları, göldeki küçük balıkçı teknelerinin sesi duyulabiliyordu, bu da onu daha doğal ve sessiz hale getiriyordu. Rahatsız edilmeyeceğim, rahatsız edilmeyeceğim. Balıkçı teknesi bile karaya çıktı ve bulutlar turuncuyla kaplandığında gitme vakti geldi.
Geceleri ormanda Samanyolu'nu görmek istedim. Ancak yaz burada değildi ve gökyüzünde bulutlar vardı, bu yüzden erken ve gece dinlenmek zorunda kaldım.
İkinci günün ilk durağı sekiz-dokuz yüz basamak tırmanan Aershan Tianchi idi Günün ilk iki turisti olarak henüz saklanmayan sivrisinekleri taciz ettik. Günaydın orman!
Bir sonraki durak, Harunha Nehri'nin yukarı kısımları olan Santanxia. Harunha Nehri, Aershan'ın ana ırmağı olarak kabul edilebilir, buradan çıkıp Moğolistan'ın dış tarafını dolaşarak Aershan'a geri döndü. Santanxia, Xing'anling ormanının bir bölümünden geçerek yukarı doğru ilerliyor ve Harunha Nehri'nin kaynağına ulaşıyor.
Büyük ormanlık yol üzerinde, sadece ben ve küçük kız kardeşim var, bütün yol boyunca uçan ölü yapraklı kelebek ve yarı yolda uçan küçük sincap.
Adından da anlaşılacağı gibi gölet batan bir göldür. Büyük değil.
Shitanglin volkanik lav kayalarıyla dolu. Su sığ ve berraktır. Derine inip tekrar içeri girmedik.
Sonra aceleyle orman parkından çıktı. Gezimizin son maddesi drift yapıyor. Ancak İç Moğolistan'ın ilk sürüklenme yolunda, hala güzel manzara var. Örneğin, asla unutmadığım Wusu Langzi Gölü.
Buna karşılık, aşağı Harunha Nehri'nde rafting yapmak tatmin edici değil (bu bölüm hala tarafımızdan ayrılmış olmasına rağmen). Akıntı hızlı ve net değil ve bankanın her iki tarafındaki manzara da sıradan.
Yani ana güzergah bitti. Öğle yemeğinden sonra şehre gittik ve Wuliquan'dan süper serinletici soğuk kaynak suyunu içtik, Aershan Tren İstasyonu'nu gördükten sonra havalimanına dönüp Dabin'e veda ettik. Bu rota zaman açısından sıkı olsa da oldukça tatmin edici ve pürüzsüz. Pek çok manzara deneyimlemiş olanlar da Aershan'a büyük bir iltifat vermelidir - eğer onu hiç duymadıysanız, o zaman size anlatmak istiyorum ki yakut ışığını nasıl özleyeceksiniz?